Ο λόγος που μπήκατε φόρουμ και τι σας κρατάει εδώ

qute  

 

Υπαρχει μια ανεση και ελευθερια αποψεων εδω , λες και δειχνεις πραγματα ανετα
Ενω εξω φοβασαι να κυκλοφορησεις στο πληθος και να μιλησεις , με περιεργα βλεμματα και δαχτυλα δεξια και αριστερα στραμμενα πανω σου

 

Καλησπέρα. Ας το γράψω εδώ ως σημείωση.
Μόλις έγινα μέλος. Είχα βάλει το νικ στα Ελληνικά αλλά κάτι πήγε λάθος στην εγγραφή
οπότε το γύρισα στα Αγγλικά και όλα οκ. Να΄μαι κι εγώ λοιπόν.
Πιστεύω στην άνεση και στον δημοκρατικό διάλογο άνευ όρων και υπέρ όλων.
Καλώς σας βρήκα!

 

 

προς το παρών εξερευνά δεν έχω βρει τα πατήματα μου ακόμα. ..  

 

Να αυξήσω τις γνώσεις μου στο αντικείμενο

 

η αναζητηση "κοπρολαγνεια" με εφερε εδω. και λέω ας μπώ να δώ με την ευκαιρία , τι είναι πιά και αυτό το περιφημο bdsm,και φυσικά και η ποδολατρεία , που ομως η αλήθεια έιναι οτι με απογοήτευσε.

 

Μήπως γνωρίσω πιο εύκολα θηλυκό που θα περάσουμε καλά πιο εύκολα εφόσον μιλάμε για συγκεκριμένα πράγματα εδώ.

 

Ωραίος. To the point.

 

Για να διαβάζω αυτά τα ωραία που γράφετε και να τα λέμε που και που. Ενδεχομένως, αν οι πλανήτες ευθυγραμμιστούν, για να βρω κάποια play partner με την οποία θα περνάμε ωραία όποτε είμαστε στο σωστό mood.

 

Καλημέρα,

Οι λόγοι που με οδήγησαν στο να γίνω μέλος αυτής της κοινότητας είναι κυρίως η ανταλλαγή απόψεων με άλλους ανθρώπους με παρόμοιο mindset με εμένα καθώς και να πάρω γνώσεις απο τις εμπειρίες που υπάρχουν εδώ.

Δυστυχώς, σχετικά με το πρώτο βλέπω, το λίγο διάστημα που είμαι εδώ, οτι υπάρχουν περιορισμοί στην ελευθερία έκφρασης των απόψεων μου, εισπράτωντας και μια δόση ειρωνίας.

Δεν δικάζω το γενικό σύνολο και ελπίζω οτι έχω δει μειοψηφικές συμπεριφορές μέχρι τώρα.

Παρόλα αυτά, έχω δει αρκετά ενδιαφέροντα θέματα στα νήματα της κοινότητας και πιστεύω οτι θα με κρατήσουν σε μόνιμη βάση εδώ.

 

Μπήκα επειδή ήμουν γεμάτη όρεξη να ζήσω την υποταγη, την καύλα. Τα βιωσα με τον τρόπο μου, κάποια ήταν καλά, κάποια εξαιρετικά, αλλά στο τέλος έφαγα τα μούτρα μου. Άσχημα.

Τώρα είμαι σε φάση που θέλω συνειδητά να είμαι μόνη μου, δεν θέλω σχέση με κανέναν άντρα, πέρα από φιλική, ούτε σχεσιακή ούτε σεξουαλική. Έχει κλείσει το μαγαζί. Αρκετά.

Πλέον μπαίνω στο φόρουμ από συνήθεια, μπαίνω στα νήματα αλλά δεν τα πολυδιαβάζω και δεν νιώθω ότι έχω κάτι να πω.

 

Αυτή δεν είναι και άσχημη φάση να βρίσκεται κανείς. Το κακό είναι όταν το πολύ έντονο "θέλω" μας κάνει να συμβιβαζόμαστε με χίλιες δυο παπαριές. Όταν αποφασίζουμε ότι ΔΕΝ θέλουμε, πρώτον επέρχεται μια πολύ χρήσιμη εσωτερική γαλήνη, και δεύτερον όταν ξαναθέλουμε οτιδήποτε, είτε σοβαρό είτε απλή διασκέδαση, θα είναι για τους σωστούς λόγους και με τους δικούς μας όρους.

Σου αφιερώνω ένα τραγούδι του Γιάννη Πάριου, ο οποίος ίσως είναι ο πιο κωλομεργλυφάτος καλλιτέχνης που πέρασε ποτέ από τη Γη.