Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ο ξαφνικός σκλάβος

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος john_slave96, στις 14 Αυγούστου 2006.

  1. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Όταν πήγαν σπίτι είχαν όλο το χρόνο να συζητήσουν για αυτό που είχε συμβεί. Η Η. του είπε ότι της άρεσε πολύ η εξήγηση της Αφέντρας και θεώρησε λογικό να εκπαιδευτεί για να μπορεί αργότερα να διαχειριστεί όλη αυτή την ιστορία. Διέκρινε όμως μια έχθρα από την επιστάτρια, αλλά ήλπιζε ότι η Αφέντρα θα μπορούσε να κανονίσει τα πράγματα. Ο σκλάβος συμφώνησε και τη ρώτησε αν την πόναγε η πλάτη της ή τα πόδια της. Με ένα νόημά της κατάλαβε ότι την πόναγαν αρκετά, αλλά ότι θα έκανε υπομονή. Έφαγαν κάτι ελαφρύ και πήγαν για ύπνο νωρίς.

    Για δύο ή τρεις ώρες έκαναν έρωτα σαν να ήταν η πρώτη φορά. Η σχέση τους τώρα έπαιρνε μια νέα τροπή και αυτός ήταν ένας τρόπος να την γιορτάσουν. Στην Η. της άρεσε να ήταν από πάνω και να τσιμπάει τις ρώγες του σκλάβου. Τον φιλούσε με πάθος. Πτώματα και οι δύο από την ερωτική "πάλη", έπεσαν για ύπνο.

    Την άλλη μέρα το μεσημέρι έφτασαν στο σπίτι της Αφέντρας. Έκπληκτοι είδαν ότι τους άνοιξε η ίδια. Έπεσαν στα τέσσερα και πήγαν και οι δύο να αλλάξουν. Δεν υπήρχαν όμως ρύχα και για αυτό έμειναν γυμνοί. "Τον αγαπά αρκετά, σκλάβα;", τη ρώτησε δείχνοντάς της το σκλάβο. Έγνεψε καταφατικά. "Τότε σήμερα θα δοκιμαστεί η πίστη σου αν θα ακολουθήσεις αυτό τον τρόπο ζωής ή όχι". Έφυγε και μετάαπό λίγο ήρθε η επιστάτρια. Πλύθηκε, ετοιμάστηκε και ολόγυμνη παρουσιάστηκε μπροστά τους. Έβαλε ένα λουρί στο λαιμό της Η. και την οδήγησε σε ένα κρίκο. Εκεί της έδεσε το λουρί αλλά και τα χέρια. Ακριβώς απέναντι οδήγησε το σκλάβο. Η Αφέντρα, που είχε επανέλθει, με ένα νόημα της διέταξε να συνεχίσει.

    "Σήμερα θα κάνεις έρωτα μαζί μου. Θέλεις;", ρώτησε το σκλάβο. Σήμερα η επιστάτρια ήταν πιο όμορφη από ότι όλες τις άλλες μέρες. Το "θέλεις" ήταν βέβαια ρητορικό, αφού ένας σκλάβος είναι υποχρεωμένος να υπακούσει, τυχόν αντιρρήσει θα πρέπεινα εκφράζονται εγκαίρως. Περίμενε. Η επιστάτρα ξάπλωσε σε ένα αναπαυτικό στρώμα που για αυτό το σκοπό είχε απλώσει εκεί πριν να φύγει. Του έκανε νόημα να έρθει. Τα στήθη της ήταν στητά και όμορφα.

    Άρχισε από τα πόδια της και για πρώτη φορά έφτασε στο αιδοίο της, Το έγλειψε αχόρταγα. Ανηφόρισε προς τα πάνω μέχρι τα στήθη της. Τα φίλησε και έκανε να πάει προς τα πάνω. Η Η. φάνηκε να δυστροπεί, αλλά γρήγορα κατάλαβε ότι αυτό ήταν ένα τεστ. Συνειδητοποίησε επίσης ότι ο σκλάβος, σε αυτό ακριβώς το χώρο, ανήκε στην Αφέντρα, όπως αυτή και η επιστάτρια. Παρακολουθούσε διακριτικά. Η Αφέντρα ήρθε πίσω της και έβαλε στις ρώγες της τα δύο ισχυρά clips και άρχισε να τα κουνάει δεξιά και αριστερά. ΟΙ δύο σκλάβοι είχαν τελειώσει τα προκαταρκτικά και φαίνονταν να το απολαμβάνουν. Η Αφέντρα έσκυψε και χάιδεψε τα στήθη της, έφτασε στο αιδοίο της και έβαλε μέσα το χέρι της. Έγυρε μπροστά της και τη φίλησε στο στόμα. Η γλώσσα της βρήκε τη δική της.

    Στην άλλη άκρη του δωματίου η επιστάτρια και ο σκλάβος απολάμβαναν την προσωρινή ελευθερία τους. Η ελευθερία τους που διακόπηκε ξαφνικά όταν η μπότα της Αφέντρας σκούντησε τη σκλάβα της και τη διέταξε να τον τιμωρήσει αυστηρά για τη χαρά που δέχτηκε. Είχε ξυπνήσει μέσα της ο σαδισμός, ποιος ξέρει γιατί. Στο δωμάτιο τον έδεσε από το γάντζο, αλλά αυτή τη φορά δεν κουμπούσαν τα πόδια του κάτω. Η επιστάτρια θα κανόνιζε λοιπόν που θα τον μαστίγωνε.

    Μία ώρα χρειάστηκε για να γεμίσει το σώμα του με σημάδια όπως αυτά της Η., την προηγούμενη μέρα. Τον έλυσε και τον άφησε να ηρεμήσει, σωριασμένο στο πάτωμα. Του έκανε νόημα να τα μαζέψει και να φύγει, αλλά να περάσει μπροστά από την Η. Όταν έφτασε σε αυτή, η Αφέντρα το στάματησε. "Τώρα θα δοκιμαστείς εσύ, σκλάβε", του είπε. Για αυτή τη νύχτα η Η. θα έμενε εκεί και θα γινόταν δική τους. Αυτός θα έφευγε μόνος του.

    Όταν βγήκε από την πολυκατοικία, πήρε το μάτι του να έρχεται η κυρία Βίκυ. Τη θυμόταν καλά γιατί η αγριότητά της του είχε κάνει εντύπωση. Έφερνε μαζί της και τη σκλάβα της. Δεν ήξερε τι θα γινόταν σήμερα εκεί και δεν ήταν σίγουρος αν θα το μάθαινε ποτέ!
    (συνεχίζεται)
     
  2. Uranoos

    Uranoos Regular Member

    Καταπληκτικό!
    Ανυπομονω για την συνέχεια....Congrats john!
     
  3. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Η Κυρία Βίκυ όντως πηγαίνε προς το σπίτι της Αφέντρας και η σκλάβα της την ακολουθούσε λίγα μέτρα πιο πίσω, φανερά συνεσταλμένα. Όταν μπήκε στο διαμέρισμα, η επιστάτρια είχε ήδη δέσει τα μάτια της Η. για να μην έχει άμεση επαφή με το περιβάλλον και για είναι όλη αυτή η παραμονή της γεμάτη εκπλήξεις. Η Η. μπορούσε να κουνηθεί ελάχιστα δεξιά ή αριστερά και πολύ λίγο προς τα εμπρός. Άκουσε μια άγνωστη γυναικεία φωνή να μιλά εγκαρδίως με την επιστάτρια και την Αφέντρα, αλλά και κάποιον ή κάποια να πέφτει στο πάτωμα, μάλλον ένα σκλαβάκι που ακολουθούσε. "Αυτή είναι η καινούργια; Ευτυχώς σήμερα έφερα τη σκλάβα μου γιατί θα με ξεθεώνατε στη δουλειά. Ωραία είναι! Μου αρέσει πιο πολύ το στήθος της, ειδικά με αυτά τα... κοσμήματα", είπε και κούνησε πέρα-δώθε τα clips. Η Η. πόνεσε και το έδειξε με ένα μορφασμό. Η Κυρία Βίκυ έσκυψε στο αυτί της και της τής ψυθίρισε ότι αν πόναγε με αυτό, με τα επόμενα θα ούρλιαζε τόσο που θα τους άκουγε όλη η Αθήνα. Στο άκουσμα αυτών η Η. πρέπει να φοβήθηκε πολύ γιατί άρχισε να τρέμει. Αυτό το τρεμούλιασμα έκανε την Κυρία Βίκυ να γελάσει και σωριάστηκε στον καναπέ.

    Η επιστάτρια, με τη βοήθεια της σκλάβας της Κύριας Βίκυ, την έλυσε και την ανέβασε σε ένα σκαμπό. Της έδεσε τα χέρια σε δύο σιδερένια άγκιστρα και τα πόδια σε δύο αλυσίδες που στερεώνονταν στο πάτωμα. Με μια κίνηση κλώτσησε το σκαμπό και η Η. έκανε μια βοτιά στο κενό. Η επιστάτρια τέντωσε τις αλυσίδες όσο γινόταν περισσότερο. Ήταν ολοκληρωτικά στον αέρα. Τα στήθη της έτσι έδειχναν πιο όμορφα, πεταγμένα προς τα έξω πιο πολύ από το κανονικό. Η κοιλιά της ήταν ρουφηγμένη προς τα μέσα και φαίνονταν οι μυόνες στα πόδια, στην πλάτη και στην κοιλιά της. Οι κινήσεις που μπορούσε να κάνει ήταν ελάχιστες. Τελικά τις έβαλε ένα φίμωτρο για τις φωνές που ενδεχομένως θα ακούγονταν.

    Σε πολύ λίγο χρονικο διάστημε ήρθε η Κυρία Βίκυ. Πήρε το μαστίγιο και της είπε ότι το ίδιο της το σώμα θα μάθαινε το πόσο δυνατά θα πρέπει να μαστιγώνει. "Εγώ", τόνισε, "είμαι τέσσερα βήματα μακριά από εσένα. Πέρνω το μαστίγιο με το δεξί, το κρατάω πίσω με το αριστερό και με δύναμη το φέρω προς εσένα. Αργότερα θα δεις τα σημάδια και θα τα αγαπήσεις". Μετά από τις δύο πρώτες φορές, που το μαστίγιο έπσεσε σιγά, τη μαστίγωσε με τέτοια δύναμη που τινάχτηκε προς τα πίσω, όσο μπορούσε να κουνηθεί, κάνοντας ένα όμορφο θόρυβο με τις αλυσίδες. Δεν ήθελε να φωνάξει για να μην την εκνευρίσει. Η Κυρία Βίκυ προσπάθησε να κάνει, όπως και στην επιστάτρια λίγες μέρες πριν, ένα σχηματισμό φορέματος. Κατάφερε να σχηματίσει με τα σημάδια του μαστιγώματος ένα φόρεμα που θα έμοιαζε σα μια βραδυνή τουαλέτα.

    Μετά, με ένα πιο λεπτό μαστίγιο άρχιζε να χαράζει παράλληλα με το έδαφος στη μέση της και στα πόδια της, σα να φόραγε ένα περίεργο παντελόνι. Η σκλάβα της τής έδωσε ένα βρεγμένο σκοινί και με αυτό έκανε επιτόπιες βαθιές γραμμώσεις, σα μια ζώνη στη μέση της. Με ένα νόημα διέταξε την επιστάτρια και τη σκλάβα της να τη λύσουν. Η Η. σωριάστηκε κάτω, μπροστά στα πόδια της Κυρίας Βίκυ. Έφερε το ένα πόδι κοντά στο στόμα της Η., η σκλάβα της τής έβγαλε το φίμωτρο και αυτή άρχισε να γλύφει το παπούτσι της. Η Αφέντρα είχε έρθει και με το πόδι της γύρισε την Η., είδε τα όμορφα σημάδια, έπαιξε λίγο με τα clips και με μια κίνηση τα τράβηξε έτσι ώστε να βγουν. Τινάχτηκε από τον πονό, αλλά γρήγορα ηρέμησε. Την ξαναγύρισε έτσι ώστε να συνεχίσει να γλύφει τα πόδια της Κυρίας Βίκυ. "Τα έκανες πού όμορφα μωρό μου", της είπε, "και πολύ γρήγορα". Τη φίλησε στα στόμα και η γλώσσα της βρήκε τη δική της και έπαιξαν μαζί για λίγο χρονικό διάστημα. Η Αφέντρα είχε φτάσει σχεδόν σε οργασμό φιλώντας τη φίλη της τόσο παθιασμένα. Έσκυψε και ρώτησε την Η. αν ήθελε να της λύσει τα μάτια. Αυτή έγνεψε καταφατικά.

    Της έβγαλε τη μαύρη κορδέλα και διέταξε την επιστάτρια να φέρει ένα καθρέπτη. Η σκλάβα με ένα νόημα της σκούπισε τα δάκρυα που έτρεχαν στα μάγουλά της. "Κάντε υπομονή", ψυθίρισε. Σταμάτησε απότομα γιατό μαστίγιο της Κυρίας της έπεσε στην πλάτη της κάνοντας ένα θόρυβο όπως όταν ένα φίδι τινάσσεται προς τα εμπρός. Μέσα από το καθρέπτη είδε τις πληγές της, τα σημάδια. Ήταν πάρα πολύ ωραία και ευχαριστιόταν που έδωσε τόση ηδονή στην Αφέντρα και στη φίλη της. Από τα μαλιά την έσυραν προς το καθιστικό. Η Κυρία Βίκυ έκανε μια επιθεώρηση από πίσω και τη βρήκε πολύ στενή. Διέταξε να φέρουν ένα strapon, το φόρεσε και άρχισε να μπαινοβγαίνει μέσα της για αρκετή ώρα. Η Η. πόναγε και αισθανόταν ξεφτυλισμένη. Όταν τέλειωσε, διέταξε τη σκλάβα της να την περιποιηθεί. Να τη γλύψει σχεδόν παντού. Αυτή ήταν σα μια επιβράβευση φια την Η.

    Της εξήγησσαν ότι θα έπρεπε να τους υπακούει και να φέρεται στους σκλάβους όπως αυτές σε αυτήν, μεταφέροντας τις εντολές τους. Αν συμφωνήσει, τότε θα γίνει βοηθός τους. Αν όμως δεχτεί και δεν υπακούσει σε κάποια εντολή τους θα τιμωρηθεό τόσο αυστηρά, όσο δέκα σκλάβοι μαζί, γιατί αυτή θα πρέπει να έχει μεγαλύτερη γνώση από τους σκλάβους της διαδικασίας. Της έδιναν μια ολόκληρη νύχτα για να το σκεφτεί. Στη γωνία την περίμενε ένα μπολάκι με νερό και σε ένα πιατάκι λίγο φαΐ. Μετά την κλείιδωσαν σε ένα ευρύχωρο κλουβί όπου είχε μια κουβέρτα στρωμμένη κάτω. Την άλλη μέρα το πρωί θα τα συζήταγε με την Αφέντρα.

    Η Αφέντρα και η Κυρία Βίκυ βγήκαν για να πιουν ένα ποτό, ενώ άφησαν την επιστάτρια για να "παίξει" με τη σκλάβα της. Θα μπορούσε να φανταστεί κανείς κάτι το οργιώδες, αλλά η επιστάτρια το μόνο που έκανε ήταν να δέσει τα πόδια της σκλάβας έτσι ώστε να είναι συνέχεια ανοιχτά και τα χέρια δεμένα πίσω στην πλάτη της. Της έγλυψε το αιδοίο και έβαζε ένα δοντή μέσα και τον έβγαζε με αργές κινήσεις. Όταν καταλάβαινε ότι η σκλάβα έφτανε σε οργασμό, τότε σταμάταγε απότομα, τη μαστίγωνε και ξανά από την αρχή. Αυτό το παιχνίδια κράτησε ώρες, μέχρι να της επιτρέψει να φτάσει σε οργασμό που δεν ήταν παρά ένας παρατεταμένος σπασμός με ουρλιαχτά και βογγητά, ανακατωμένα με τα γέλια της επιστάτριας που κατέληξε να τη φιλά στο στόμα. Την άλλη μέρα θα ασχολιόνταν με την Η., οπότε πήγε λίγο για να ξεκουραστεί στο καθιστικό αφήνοντας τη σκάβα ελεύθερη να κάνει ότι ήθελε.
    (συνεχίζεται)
     
    Last edited: 28 Αυγούστου 2006
  4. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Την επόμενη μέρα, σχετικά νωρίς, η επιστάτρια πήγε να ξυπνήσει την Η. Της εξήγησε ότι θα συζητούσε με την Αφέντρα για το τι θα γινόταν από εδώ και πέρα. Μέχρι να υπάρξει μια συμφωνία η Η. θα έπρεπε να συμπεριφέρεται σα μια κοινή σκλάβα. Μετά, αν συμφωνούσαν στον κανούργιο της ρόλο, θα ήταν μια σκλάβα της Αφέντρας, αλλά ανώτερη από όλους και όλες που είναι στην υπηρεσία της Αφέντρας. Η επιστάτρια θα έπρεπε να ετοιμάσει το πρωινό της Αφέντρας και, πριν αυτή να σηκωθεί, η Η. θα έπρεπε να πλυθεί και να την περιμένει δίπλα από τον καναπέ στα γόνατα, στο πάτωμα. Μια καινούργια εποχή για την Η. ξεκινούσε.

    Πήγε έκανε ένα καλό μπάνιο για να είναι καθαρή, έφτιαξε τα μαλιά της και βάφτηκε διακριτικά και πήγε και κάθησε δίπλα, στην άκρη του καναπέ για να περιμένει την Αφέντρα, σα μια κοινή σκλάβα. Μετά από λίγη ώρα ήρθε η Αφέντρα, πήρε το πρωινό της και η επιστάτρια της πήγε τον καφέ σε ένα τραπεζάκι κοντά στον καναπέ. Έσπρωξε το πόδι της προς την Η. η οποία το φίλησε και αφοσιώθηκε στο να γλύφει τα δάχτυλά της. Η Αφέντρα της εξήγησε με λεπτομέρειες το ρόλο της. Θα κανόνιζε, όσο χρόνο θα ήταν εδώ, όλες τις λεπτομέρειες, να είναι όλα εντάξει. Αν κάτι πήγαινε στραβά, τότε θα τιμωρούσε τη σκλάβα ή το σκλάβο που θα ήταν υπαίτιος, αν η παράβαση θα ήταν μικρή. Αν αυτή ήταν μεγαλύτερη, τότε θα ήταν υποχρεωμένη να το αναφέρει σε εκείνη. Σε αυτή την περίπτωση θα αποφάσιζε η Αφέντρα για το τι θα γινόταν. Όλα αυτά ισχύουν για όλους που υπηρετούν εδώ, συμπεριλαμβανομένου και της επιστάτριας. Στο άκουσμα του ονόματός της, η επιστάτρια έκανε μια κίνηση που έδειχνε μια ελαφριά δυσαρέσκεια, αλλά αμέσως ξαναπήρε τη θέση της σκλάβας. Σίγουρα δεν της άρεσε που έχανε την έστω και μικρή εξουσία της.

    Επίσης θα κανόνιζε έτσι ώστε το σπίτι να είναι στην εντέλεια ανά πάσα στιγμή. Θα ήταν μόνη που θα της επιτρεπόταν να τρώει στο τραπέζει μαζί της. Όμως, έπρεπε να το θυμάται, δεν ήταν ίση με την Αφέντρα, αλλά μια ακόμα σκλάβα της. Όσο θα ήταν στο σπίτι, θα φόραγε μια ειδική στολή. Όλοι οι άλλοι θα ήταν γυμνοί, εκτός και αν έπρεπε να φορούν κάτι άλλο. Αν όμως κάτι δεν ήταν σωστό, τότε η Αφέντρα θα τιμωρούσε την Η. πολύ πιο αυστηρά από ότι τους σκλάβους. Και θα την τιμωρούσε πρώτα η επιστάτρια και μετά η ίδια η Αφέντρα, για να τελειώσει η τιμωρία της. Τη ρώτησε αν συμφωνεί με όλα αυτά και αν καταλάβαινε τη σοβαρότητα του ρόλου της στο σπίτι. Έγνεψε καταφατικά. "Εσύ, μόνο θα μπορείς να μου μιλάς, αν είναι απαραίτητο", της είπε. Κοίταξε τη σκλάβα της και τη διέταξε να της φέρει τη στολή της.

    Ήταν μια φορεσιά με ένα δερμάτινο γιλέκο που άφηνε να φανούν τα στήθη της και άφηνε εντελώς γυμνά τα χέρια της. Θα φορούσε και ένα κοντό παντελονάκι, πάλι δερμάτινο, που έδενε στη μέση και είχε σημεία όπου μπορούσε να κρεμάσει μαστίγια ή άλλα υλικά που θα ήταν απαραίτητα. Δύο μπότες συμπλήρωναν την ένδυσή της. Η Η. τα φόρεσε και είδε στα μάτια της Αφέντρας, αλλά και της επιστάτριας, ότι τους άρεσε πολύ. Σηκωθηκε η Αφέντρα να πάει να ντυθεί και να ετοιμαστεί. Θα πήγαινε έξω. Όταν επέστρεψε έδωσε τις απαραίτητες οδηγίες. Θα έπρεπε το σπίτι να είναι καθαρό για το μεσημέρι, να έχει ετοιμαστεί το φαγητό. Το μεσημέρι θα ερχόταν ο σκλάβος για να κάνει ότι έπρεπε για να είναι όλα εντάξει για το απόγευμα. Λέγοντας αυτά άνοιξε την πόρτα και έφυγε περπατώντας με το περήφανο βήμα της.

    Η Η. ήξερε που είναι τα μαστίγια. Πήγε στο δωμάτιο και πήρε ένα όχι πολύ φαρδύ. Ήταν για να προειδοποιήσει. Η επιστάτρια έκανε τις δουλειές που έπρεπε να κάνει και η Η. την παρακολουθούσε από μακριά. Κανά δο φορές τις έκανε παρατήρηση και η επιστάτρια υπάκουσε. Την τρίτη φορά τη μαστίγωσε δύο φορές για να καταλάβει ότι θα έπρεπε να την πάρει στα σοβαρά. Οι δουλειές τέλειωσαν γρήγορα. Άφησε τα πιάτα, το συμμάζεμα του δωματίου υπηρεσίας και τις τελευταίες δουλειές για το σκλάβο που θα ερχόταν το μεσημέρι. Η επιστάτρια είχε κανόνισει να έχει σήμερα ρεπό. Θα ήταν λοιπόν μια καλή μέρα εκπαίδευσης για όλους. Για την Η. στα νέα της καθήκοντα, για την επιστάτρια στη συμβίωση μαζί της και για το σκλάβο στα συνήθη καθήκοντά του.

    Το μεσημέρι χτύπησε το κουδούνι. Πήγε και είδε από την οθόνη ότι ήταν ο σκλάβος που περίμενε έξω. Του άνοιξε. Όταν έφτασε το ασανσέρ στον όροφο, τότε του άνοιξε η επιστάτρια. Έπεσε στα τέσσερα, πήγε στο δωμάτιο υπηρεσίας να αλλάξει και πήγε να πλύνει τα πιάτα. Άκουσε πίσω του βήματα. "Πιο καλά, με μεγαλύτερη επιμέλεια", του είπε η αυστηρή φωνή της Η. Έκανε να γυρίσει να την κοιτάξει, αλλά η βίτσα έπεσε στην πλάτη του και τον αποθάρρυνε. Τέτλειωσε γρήγορα τα πιάτα και πήγε να ετοιμάσει το δωμάτιο υπηρεσίας. Μετά επιθεώρησε το σαλόνι και τακτοποίησε κάποια πράγματα εδώ και εκεί. Η Η. δύο ή τρεις φορές του έδειξε τι έπρεπε να κάνει ακόμα.

    Κάλεσε την επιτάτρια και διέταξε το σκλάβο να λατρέψει τα πόδια της. Ήταν πολύ όμορφα και αυτός το έκανε με μεγάλο ενθουσιασμό. Διέταξε την επιστάτρια να γυρίσει μπρούμητα και έδειξε στο σκλάβο την πλάτη της και τα οπίσθιά της. Έκανε το ίδιο και εκεί. Μετά διέταξε την επιστάτρια να το δέσει σε ένα κρίκο δίπλα από το δωμάτιο. Θα έκαναν μια "άσκηση", του είπε, να δουν πόση ώρα θα μπορούσε να μείνει έτσι, στην άκρη των ποδιών του. Μετά από 20 λεπτά άρχισε να τρέμει, τον έλυσαν και τον άφησαν να πάει να πιει νερό από το πιατάκι του.

    Περίμεναν την Αφέντρα για να φάνε. Αυτή ήρθε μετά από λίγο. Η επιστάτρια σέρβιρε το φαγητό στην Αφέντρα και στην Η. και έφαγε δίπλα τους, στο πάτωμα. Ο σκλάβος έφαγε από το πιατάκι του, δίπλα από το κλουβί του. Όταν τέλειωσαν, η επιστάτρια μάζεψε το τραπέζι και ο σκλάβος τα καθάρισε όλα. Η Η. έδωσε αναφορά στην Αφέντρα για το τι έγινε. Αυτή φάνηκε ευχαριτημένη, αλλά είπε ότι θα έπρεπε να τιμωρήσει λίγο παραπάνω την επιστάτρια. "Μπορείς να το κάνεις όποτε θέλεις", της είπε. "Όχι όμως παραπάνω από δέκα φορές, έτσι;", της τόνισε και πήγε προς το δωμάτιό της για να ξεκουραστεί.

    Η Η. έσυρε την επιστάτρια από τα μαλιά. Την οδήγησε στο δωμάτιο. Πήρε μια λεπτή βίτσα και άρχισε να τη χτυπά στην πλάτη κάνοντας σχήματα που έμοιαζαν με ελλείψεις. Αυτή τινάχτηκε δύο φορές, αλλά έκανε υπομονή μέχρι να τελειώσει η τιμωρία της. Μετά η Η. της έδειξε να καθαρίσει τις μπότες της. Τη διέταξε να φέρει το σκλάβο.

    Η Αφέντρα της είχε πει να τον τιμωρήσει για να συνηθίζει και να είναι ανθεκτικός στον πόνο. Το διέταξαν να μείνει όρθιος και τον έδεσαν με το πρόσωπο στον τοίχο. Στο μέρος του τοίχο που ήταν μπροστά στο στήθος του στερέωσαν ένα δερμάτινο κομμάτι που είχε κάτι σαν καρφιά πάνω του. Η Η. άρχισε να το μαστιγώνει με ένα λεπτό μαστίγιο κάνοντας γραμμές διαγώνιες από πάνω δεξιά προς τα κάτω αριστερά. Μετά από την άλλη πλευρά, έτσι ώστε να σχηματιστεί ένα Χ. Όταν τα σημάδια ήταν πολύ εμφανή, σταμάτησε. Πήγε κοντά του, τού έπιασε τα μαλιά και τα τράβηξε προς τα κάτω. "Ωραία είναι μωρό μου;", το ρώτησε. Με το άλλο χέρι της τού έβαλε ένα ωραίο clip σε κάθε ρώγα του. "Τώρα αρχίζουν τα πιο ωραία", του είπε.

    Άφησε την επιστάτρια να συνεχίσει. Είχε κουραστεί λίγο. Θα συνέχιζε μετά από λίγο. Ήθελε να τη νιώσει σαν ανώτερή του, για να υπακούει. Τα λόγια της Αφέντρας ότι η τιμωρία της θα ήταν πολύ σοβαρή, αν κάτε δεν πήγαινε καλά, ηχούσαν πάντα στα αυτιά της. Ήθελε όμως να το νιώσει ότι υπακούει σε αυτή. Ότι είναι από κάτω της. Επέστρεψε με τη βίτσα για να τελειώσει την τιμωρία του. Το σώμα του είχε ένα σχηματισμό, σα μικρές τρίλιζες, και η βίτσα έπεφτε εκεί όπου τα σημάδια δεν ήταν πολύ ζωηρά και στα πόδια του. Διέταξε την επιστάτρια να το λύσει και τον οδήγησε στο μπάνι για να πλυθεί. Θα έπρεπε να ήταν έτοιμος γιατί σε λίγο θα ερχόταν η Κυρία Βίκυ συνοδευόμενη. Η Αφέντρα είχε πει μόνο "συνοδευόμενη", αλλά δε διευκρίνησε από ποιούς ή ποιά.
    (συνεχίζεται)
     
  5. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Νωρίς το απόγευμα ήρθε η Κυρία Βίκυ. Συνοδευόταν από μια καινούργια σκλάβα. Ήταν σχετικά κοντή, λεπτή και με όμορφα χρακτηριστικά. Είχε πλούσιο στήθος και μακριά μαύρα μαλιά. Τα πόδια της ήταν χυτά, σαν σε ένα άγαλμα. Φόραγε ένα μίνι και στο λαιμό τής είχε δέσει ένα λουρί. Με το που άνοιξε η πόρτα την έσπρωξε για να πέσει στο πάτωμα. Κάθισε έτσι στα τέσσερα μέχρι να της δώσουν νεώτερες διαταγές. "Τη βρήκα πριν δύο μέρες. Στην αρχή ήθελε και ακόμη θέλει, θέλει πολύ να υπηρετήσει. Όμως είναι απείθαρχη, δεν μπορεί να μπει στο νόημα του αυταρχικού. Σας την έφερα, με την ευκαιρία που απόκτησες βοηθό για να δούμε τι αξίζει και αυτή, μήπως θέλει... μεταπτυχιακά", είπε στην Αφέντρα και της χαμογέλασε γλυκά.

    Η Αφέντρα έκανε νόημα στη σκλάβα της να φέρει μεσα στο σωμάτιο τη νεαρή σκλάβα και να τη ασφαλίσει κεί. Όντως την έδεσε από ένα κολάρο και τα χέρια τα έδεσε πίσω σε ένα κρίκο, όχι πολύ ψηλά, σχετικά με το σώμα της. Ήταν υποχρεωμένη, έτσι όπως ήταν δεμένη, να είναι στο πάτωμα, στα γόνατα. Η Κυρία Βίκυ και η Αφέντρα κάθισαν στον καναπέ. Η επιστάτρια τους έφερε δύο ποτήρια νερό και τους ρώτησε τι θέλουν. "Σαν να είμαστε στο μπαρ. Το σκλαβάκι σου έχει μάθει τέλεια τη δουλειά", είπε κοιτάζοντας την επιστάτρια. "Αλλα με τέτοια δασκάλα, τι περιμένεις;", βλέποντας τώρα την Αφέντρα και φιλώντας την στο στόμα τόσο που η Αφέντρα άρχισε από τον ερωτικό οργασμό που ερχόταν να ανασαίνει κάπως βαριά. Η επιστάτρια πήρε την παραγγελία να φέρει δύο βότκες, ήξερε αυτή. Η Κυρία Βίκυ κανόνιζε και για τις δύο. Έκανε νόημα να έρθει η βοηθός της Αφέντρας. Την κοίταξε καλά-καλά και παρατήρησε ότι ήταν το ίδιο όμορφη όπως τότε που φόραγε τα κοσμήματά, εννοώντας τα clips στις ρώγες της. "Να δούμε τι έχει μάθει Εσύ θα ασχοληθείς με τη σκλάβα μου. Αν θέλεις πάρε για βοηθό την επιστάτρια. Αν κάνετε κάποιο λάθος θα τιμωρηθείται και οι δύο, εσύ πιο αυστηρά, εννοείται. Ρώτησε την επιστάτρια να σου πει τι είχε πάθει όταν έκανε λάθος την τελευταία φορά. "Τότε με το σκλάβο", συμπλήρωσε.

    Ήρθαν οι βότκες και η βοηθός με την επιστάτρια πήγαν να δουν τη σκλάβα. Η Η. πλησίασε, ήταν επιβλητική με τη φορεσιά της. Η σκλάβα έκανε να οπισθοχωρήσει. Η Η. ρώτησε την επιστάτρια πόσο την τιμώρησαν την τελευταία φορά. Αυτή της έδειξε που ήταν τα σημάδια, της είπε πόσο βαθιά ήταν και πόση ώρα τη μαστίγωνε η Κυρία Βίκυ. Αυτή ήταν που έκανε γενικό κουμάντο εδώ. "Πάντως το πιο ταπεινωτικό είναι να σε τιμωρεί μια σκλάβα ή μια κατώτερή σου", της είπε. Η Η. έσκυψε προς το μέρος της σκλάβας και τη ρώτησε γιατί δεν πειθαρχεί. Δεν πήρε απάντηση. Την ξαναρώτησε και της είπε να της απαντήσει, αλλά ούτε και τότε. Έσκυψε και της είπε ψυθιριστά: "Σε λίγο θα θέλεις να μιλήσεις αλλά δε θα μπορείς, απλά επειδή δε θα σου επιτρέπεται. Αν μιλήσεις, τότε η τιμωρία σου θα είναι χειρότερη. Μόνο αν μας παρακαλέσεις θα διακόψουμε", την κοίταξε στα μάτια και είδε ότι τα κατάλαβε όλα καλά.

    Η επιστάτρια την έλυσε και την έδεσε από το γάντζο. Για αρχή τράβηξε τόσο πολύ το σχοινί έτσι ώστε η σκλάβα να είναι στον αέρα. Την άφησε έτσι δέκα λεπτά. Το κεφάλι της είχε πέσει προς τα εμπρός, ανήμπορο. Μετά την προσγείωσε, έτσι ώστε να ακουμπούν καλά τα δάχτυλα και το μπροστά μέρος των ποδιών. Η Η. πήγε από πίσω. Της φίλησε την πλάτη και της χάιδεψε λίγο τα οπίσθια. Μετά της έβαλε ένα clips σε κάθε ρώγα. Έπαιξε λίγο μαζί τους. Από αυτά τα clips κρέμασε ένα μικρό γάντζο στο καθένα. Έκανε νόημα στην επιστάτρια να ξεκινήσει με ένα λεπτό μαστίγιο. Θα έκαναν από πίσω παράλληλες γραμμές, βαθιές κόκκινες. Η επιστάτρια ξεκίνησε να σχεδιάζει στο σώμα της σκλάβας. Ένα καλό φίμωτρο της φόρεσε η Η. για να μη ακουστούν οι φωνές της. Μετά έφερε δύο μικρά βαρύδια. Έβαλε το καθένα στον ένα και στον άλλο γάντζο, κρατώντας τους με το χέρι της και τους άφησε απότομα. Ένα πνιχτό βογγητό ακούστηκε από τη σκλάβα. Ο ένας πόνος έπνιγε τον άλλο. Η Η. εξακολούθησε μέχρι να βάλει τρία βαρίδια, εκ των οποίων το ένα είχε το διπλάσιο βάρος από το άλλο.

    Οι γραμμές είχαν φτάσει σχεδόν στη μέση της. Είπε στην επιτάτρια να συνεχίσει μέχρι και στα πόδια. Ξαναπήγε μπροστά της και ρώτησε την επιστάτρια να θα ήθελε να της βάλει clips και στο αιδοίο της. Δεν περίμενε απάντηση και έφερε ένα παρόμοιο clips και ένα γάντζο. Ακολούθησε την ίδια διαδικασία και στο τέλος σήκωσε αυτό το clips, το έπαιξε στο χέρι της και το άφησε απότομα. "Αυτά παθαίνει κάποιος αν δεν πειθαρχεί", της είπε. Είδε ότι η σκλάβα είχε αρχίσει να δακρύζει. Ήξερε ότι αυτό ήταν το κρίσιμο σημείο. Διέταξε τη σκλάβα να μαστιγώνει πιο δυνατά. Μόνο έτσι θα καταλάβαινε ότι δεν πέρναγε το δικό της.

    Με τα χέρια της τής χάιδεψε το σώμα της μπροστά. Ήθελε, σαν τον ιχνηλάτη να δει που θα μαστιγώσει. Έφυγε και ήρθε με μια βίτσα. Άρχισε να τη μαστιγώνει με δύναμη προς μια κατεύθυνση, από πάνω προς τα κάτω, κάνοντας δύο κάθετες γραμμές. Το κεφάλι της σκλάβας είχε πέσει προς τα δεξιά, εντελώς ανήμπορο. Μετά έκανε μικρές παράλληλες γραμμές που, η προέκτασή τους θα ενωνόνταν με τις δύο προηγούμενες γραμμές. Συνέχισε στα πόδια και έκανε λοξές γραμμές. Προς το τέλος η σκλάβα έτρεμε ολόκληρη και με πνιστή φωνή παρακαλούσε να σταματήσουν. Μετά από λίγο σταμάτησαν. Της αφαίρεσε, σιγά-σιγά, με τη σειρά το κάθε clip. Ανάσανε για λίγο.

    Η Κυρία Βίκυ ήρθε από πίσω τους. Αμέσως η επιστάτρια χαμήλωσε το κεφάλι της. Χάιδεψε λίγο την Η. και της ψιθύρισε στο αυτί ότι ήταν καλή βοηθός. Θα μπορούσε όμως να ήταν καλύτερη. "Θα τα πούμε σε λίγο μωρό μου", της είπε ψιθυριστά στο αυτί. Έλυσαν τη σκλάβα και την οδήγησαν στη βεράντα. Της έδεσαν τα μάτια και της έδεσαν τα χέρια και τα πόδια έτσι ώστε να μην μπορεί να κουνηθεί πολύ. Μετά βεβαιώθηκαν ότι το φίμωτρο ήταν στη θέση του. Η σκλάβα δεν μπορούσε να ξέρει ότι δεν μπορούσε να τη δει κανείς. Αισθανόταν έκθετη σε όλους. Με αυτό τον τρόπο βασανιζόταν πιο πολύ, ήξερε ότι ήταν γυμνή και ότι τα σημάδια ήταν εμφανή. Αισθανόταν πάρα πολύ ευάλωτη.

    Η Η. και η επιστάτρια μπήκαν μέσα στο δωμάτιο. Ο σκλάβος καθόταν σε μια γωνία, στο πάτωμα. Η Κυρία Βίκυ πλησίασε την Η. και της είπε ότι δέκρινε κάποιες ελλείψεις στην εκπαίδευσή της. Η επιστάτρια δεν είχε τόσο ανάγκη. Αλλά, αυτή σα βοηθός θα έπρεπε να εκπαιδευτεί και άλλο. Τη διέταξε να βγάλει τη στολή της και να μείνει γυμνή με τα χέρια προς τα πίσω. Μετά της είπε να πάει προς τον τοίχο και να μείνει όρθια εκεί χωρίς να κουνηθεί. Σε αυτό το μέρος του τοίχου είχε δύο κρύκους τον ένα σχετικά μακρυά από τον άλλο. Διέταξε την επιστάτρια να της δέσεις τα χέρια όσο το δυνατό πιο τεντωμένα σε αυτούς τους κρίκους. Τα πόδια της ακούμπαγαν καλά κάτω. Το σώμα της τώρα σχηματίζε ακριβώς ένα σταυρό, μόνο που τα χέρια της ήταν δεμένα αντί για καρφωμένα. Πήγε κοντά της. "Αισθάνεσαι καλά, μωρό μου; Σήμερα δεν έχει ούτε τιμωρία ούτε τίποτε. Θα μείνεις έτσι μ΄χρι το βράδυ και μετά θα έρθεις μαζί μου. Εκεί θα μάθεις πολλά". Της χάιδεψε τα οπίσθια και τη φίλησε στην πλάτη. Με τα χέρια της τή χάιδεψε στα στήθη μέχρι το αιδοίο της. Το αριστερό χέρο μπήκε μέσα και σιγά-σιγά της έφερε σε οργασμό, αλλά όταν έτοιμη να φτάσει τη σταμάτησε απότομα με ένα δυνατό τσίμπημα στις ρόγες. Όλη την υπόλοιπή μέρα θα άκουγε μόνο τι θα γινόταν στο δωμάτιο, δε θα μπορούσε όμως να δει τίποτε επειδή η επιστάτρια της έδεσε τα μάτια.
    (συνεχίζεται)
     
    Last edited: 30 Αυγούστου 2006
  6. Lady_Selene

    Lady_Selene Regular Member

    Απάντηση: Ο ξαφνικός σκλάβος

    φίλε μου.είσαι υπέροχος...πραγματικά καθηλωτικός..συγχαρητήρια!χίλιες φορές μπράβο!συνέχισε..
     
  7. Astarty

    Astarty Contributor

    Γιάννη θα είμαι αυστηρή στην κρίση μου σχετικά με το πόνημα σου. Φυσικά μπορεί να σφάλλω αλλά έλαβα τα εξής διαβάζοντας το:

    -Πολύ καλή περιγραφή της εικόνας και των παραστάσεων.
    -Αδυναμία διείσδυσης στον ψυχισμό των ηρώων --> Αδυναμία ταυτοποίησης του αναγνώστη με κάποιον από τους ήρωες.
    -Καλό συντακτικό υπό την ασφάλεια των μικρών προτάσεων.
    -Λίγα λάθη ορθογραφικά.

    Μοιάζει να πατάει σε πορνογραφικό κείμενο και όχι σε κατάθεση ψυχής. Αυτό είναι ένα γενικό σχόλιο σε πολλά πονήματα που έχω διαβάσει εδώ μέσα.

    Φιλικά
    Αστάρτη

    Υ.Γ. Αν θέλεις να κάνουμε συζήτηση επί του σχολίου μου εσύ ή όποιος άλλος, πολύ ευχαρίστως.
     
    Last edited: 31 Αυγούστου 2006
  8. Uranoos

    Uranoos Regular Member


    Astarty εισαι ή φοβερή ή του "επαγγελματος" (συγγραφέας) ή και τα δύο μαζί  

    Παρότι μπορεί και να έχεις δίκιο σε κάποιες απο της παρατηρήσεις σου, θεωρώ τρομερό το οτι δεν περιμένεις την συνέχεια με αγωνία... και βρισκεις την δυναμη να κανεις σχολιο περαν του "και μετα?..."

    Το συγκεκριμένο thread εχει γίνει κατι σαν την "αστροφεγγεία"... ολοι το διαβάζουν.

    ΥΓ Αρκετό κειμενο για να κάτσει να το γραψει κάποιος και χρειαζετε συγχαρητήρια και μόνο για την δακτυλογράφιση
     
  9. Astarty

    Astarty Contributor

    Φυσικά και περιμένω την συνέχεια με αγωνία. Θα με ικανοποιούσε να έβλεπα πως οι συμβουλές μου βρήκαν εύφορο έδαφος στον Γιάννη από την στιγμή που και ο ίδιος θα κρίνει πως είναι βάσιμες.

    Η εκτίμηση και τα συγχαρίκια μου είναι γνωστά στον Γιάννη.

    Σε ευχαριστώ
    Αστάρτη
     
  10. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Πάντα οι συμβουλές της Astarty είναι βάσιμες. Δεν κρύβω ότι τις περίμενα. Και φυσικά τις λαμβάνω υπόψη μου. Θα το διερευνήσω το θέμα, μπορεί να μου πάρει λίγες ώρες, καθότι δεν είμαι επαγγελματίας. Αλλά την ευχαριστώ πάντως.
     
  11. john_slave96

    john_slave96 Contributor

    Η Η. ήταν με τα μάτια δεμένα και σα σταυρωμένη. Δεν ήξερε τι γινόταν γύρω της, μπορούσαν όμως να τη δουν. Όπως ακριβώς η σκλάβα που την είχε δέσει λίγο πριν στη βεράντα. Η μόνη διαφορά ήταν ότι δεν υπήρχε κανείς να δει τη σκλάβα, ενώ την Η. μπορούσαν να τη δουν κάποιοι. Πιο πολύ την ένοιαζε που μπορούσε να τη δει σε αυτή την κατάσταση η επιστάτρια. Θα έπρεπε μετά να ήταν πιο ανταγωνιστική προς αυτή; Θα έπρεπε να ήταν πιο επιβλητική; Αυτό όμως δε θα δυναμίτιζε τη συνοχή συτού του κοινωνικού συνόλου στο οποίο συμμετείχε; Αυτό τον οιρμό των σκέψεών της το διέκοψε το κουδούνισμα. Ολοφάνερο, κάποιος ερχόταν. Ή μήπως κάποιοι; Η πόρτα άνοιξε και μετά από λίγο μια αντρική και σίγουρη φωνή χαιρέτησε τις δύο Αφέντρες. Σίγουρα ήταν κάποιος Αφέντης. Δεν μπορούσε να δει.

    Μπορούσαν να τη δουν, όμως. "Όμορφη η σκλαβίτσα σου εκεί πέρα. Ίσως την πάρω σε λίγο, αν μου επιτρέψεις", είπε στην Αφέντρα. "Σήμερα είναι σε τιμωρία και αυτό ίσως την ευχαριστούσε, άρα η τιμωρία θα πήγαινε χαμένη", του απάντησε. Ο Αφέντης κάθισε και φίλησε στα μάγουλα τις δύο Αφέντρες. Άφησε τη σκλάβα του ελεύθερη. Αποφάσισαν να κάνουν ένα πάρτι. Αντάλλαξαν τους σκλάβους και, για αυτό το σκοπό, έστειλαν την επιστάτρια να φέρει μέσα την σκλάβα της Κυρίας Βίκυ, η οποία είχε παγώσει εν τω μεταξύ. Το κλίμα μέσα τη ζέστανε. Η Αφέντρα βρέθηκε με τη σκλάβα του Αφέντη, του Αφέντη Ηλία, η Κυρία Βίκυ με το σκλάβο της Αφέντρας και ο Αφέντης Ηλίας με τη σκλάβα της Κυρίας Βίκυ. Ο καθένας είχε άπλετο χώρο να κάνει ότι ήθελε. Η επιστάτρια εκτελούσε τις παραγγελίες.

    Πέρασαν ώρες παίζοντας με τους σκλάβους, κάτι που ευχαριστούσε αυτούς και έδινε ένα ξέχωρο ενδιαφέρον στους Κυρίαρχους. Η Η. έμενε εκτός του παιχνιδιού θεωρητικά. Θεωρητικά διότι αυτή η τιμωρία ήταν η πιο δυνατή. Θα ήθελε να ήταν μέσα, αλλά δεν την άφηναν. Της απαγόρευαν να συμμετέχει. Γιατί; Αυτό θα το μάθαινε το βράδυ και, ίσως, όλη την υπόλοιπη μέρα, μαζί με την Κυρία Βίκυ. Αυτή η αναμονή την είχε φτάσει σε μια κατάσταση υπερδιέγερσης, κάτι που απείχε πολύ λίγο από τον οργασμό. Μόνο στην ανάμνηση του γεγονότος ότι αυτή, η Κυρία Βίκυ, ήταν σκληρή, αυτό την έκανε να τρέμει. Δεν ήθελε να το δείξει και δεν το κατάλαβε κανείς. Ποιος ξέρει πόσες ώρες να πέρασαν, η Η. δεν μπόρεσε να τις μετρήσει και αυτό έκανε την τιμωρία της πιο σκληρή. Ο Αφέντης Ηλίας έφυγε με τη σκλάβα του.

    Η Κυρία Βίκυ αποφάσισε να φύγει και ετοιμάστηκε. Έστειλε τη σκλάβα της να πλυθεί και την επιστάτρια να ετοιμάσει την Η. για να την πάρει μαζί της. Η επιστάτρια έλυσε την Η. και αυτή έκανε να πέσει κάτω. Το μαστίγιο της Κυρίας Βίκυ τη διέταξε να μείνει όρθια, δεν είχε ακόμα το ελεύθερο να ξεκουραστεί. Θα πήγαιναν στο σπίτι της Κυρίας Βίκυ, αλλά με τα πόδια και οι τρεις. Η Η. ήταν τόσο κουρασμένη που δεν μπορούσε να περπατήσει, αλλά δεν μπορούσε να κάνει και διαφορετικά.

    Ο σκλάβος της Αφέντρας ήταν ελεύθερος να φύγει αφού συγύριζε λίγο το δωμάτιο που έμειναν οι καλεσμένοι και το υπόλοιπο σπίτι. Έφυγε μετά από μισή ώρα. Την ίδια ώρα η Κυρία Βίκυ με τους υποταχτικούς της ήταν ακόμα στο δρόμο. Κάποια στιγμή πήγε προς την Η. και αφού της τσίμπησε τη ρώγα με δύναμη τη διέταξε να προχωρήσει, ονομάζοντάς την "σκύλα". Δυνάμωσε το βήμα της. Έπρεπε να υπακούσει τη νέα της Αφέντρα σα να ήταν η κανονική, αφού την είχε εκχωρήσει για εκπαίδευση η δική της. Έφτασαν στο σπίτι. Μια μονοκατοικία. Έβαλε στην Η. κάτι να πιεί και να φαει σε ένα μπολάκι στο πάτωμα. Μετά την έκλεισε σε ένα κλουβί, όχι πολύ στενό. Η σκλάβα της θα κοιμόταν μαζί της, δίπλα από το κρεβάτι της, στο πάτωμα. Πιο μπροστά έκανε έρωτα μαζί της, με πάθος, η Η. άκουγε τα βογγητά και των δύο, κατάλαβε λοιπόν ότι ο έρωτας τους ήταν αμοιβαίος. Το ζήλευε αυτό. Το ήθελε πολύ να το νιώσει. Μήπως να ζήταγε, το πρωί, στην Κυρία Βίκυ να μείνει μαζί της; Και αν...; Δεν ήξερε. Κάπου εκεί την πήρε ο ύπνος, κοντά στο κλειστό μπαντζούρι του παραθύρου.
    (συνεχίζεται)
     
  12. Δίας

    Δίας Live a life by design not by default

    Εγω παντως μονο απο το οτι το κειμενο ειναι απο καποιον ο οποιος δεν ειναι επαγγελματιας του ειδους,το οτι θελει φαντασια να συνδεεις τις διαφορες σκηνες μεταξυ τους και βεβαια οτι μας χαριζει ο αγαπητος "συγγραφευς" το πονημα του και μας απασχολει ευχαριστα πιστευω οτι ειναι αξιος επαινων!keep walking