ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ

Re: Απάντηση: ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ

Ναι αλλά ούτε και ο ενικός. Και τα δυο μπορούν να ηχούν αγενέστατα (το γνωρίζω, το έχω κάνει... χιχιχι)

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ

με δυο λογια εδωσες ολο το νοημα....
σε συγχαιρω , κατσε να σου δωσω και rep  

συγγνωμη αλλα δεν μπορω να σου δωσω rep μαλλον μου τα εχουν κοψει 

 

Δεν έχει ρεπς στα οφτόπικ Θάλεια..
​

 

Mόνο από ευγένια για πολύ προχωρημένες ηλικίες, ή για τυπικότητα σε υπηρεσίες δουλείες κλπ βαρετά.

 

Απάντηση: ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ

ααααααααααααα!!!!!!!!!!!!!!!!
δεν το ηξερα
ευχαριστω  

δεν ασχολουμαι και πολυ μ' αυτα
gallant σου δινω προφορικα 2 rep  

 

Καλως η κακως εχουμε μαθει να χρησιμοποιουμε τον πληθυντικο οχι μονο για να αποδωσουμε την εννοια του πολλαπλασιου της μοναδας στα αντικειμενα αλλα και για να υποδηλωσουμε ευγενεια,σεβασμο αποσταση αλλα και ειρωνεια.
Εν ετει 2009 ,το να συζητουμε αν πραττουμε σωστα εχει την ιδια αξια με το να ετιθετο προς συζητηση αν θα επρεπε να χρησιμοποιουμε την δημοτικη η την καθαρευουσα.
Η Ελληνικη γλωσσα,οπως καθε γλωσσα εχει δεχθει επιρροες ,αλλα και εχει επηρεασει αλλες γλωσσες.
Εαν προτεινεται η καταργηση μιας συγκεκριμενης επιρροης,δηλ.η καταργηση της χρησης του πληθυντικου ως δηλωτικου ευγενειας,δεν καταλαβαινω γιατι δεν προτεινεται και η καταργηση καθε αλλης αλλοφυλης,εξωθεν προσμειξης η επιρροης.

 

Ιδεολογική προσέγγιση

Από δεξιά: «ο πληθυντικός ευγενείας δεν έχει ιστορικές ρίζες στην ελληνική γλώσσα».
Αληθές. Το ίδιο και η λέξη μπάσκετ που έχει νικήσει κατά κράτος την καλαθοσφαίριση. Το ίδιο και πολύ μεγάλος αριθμός άλλων αφομοιωμένων λέξεων της νέας ελληνικής, καθώς και μορφολογικών και συντακτικών κανόνων. Συμπέρασμα: ο χρόνος εισαγωγής νέων στοιχείων σε μια γλώσσα καθώς και η προέλευσή τους δεν είναι οι κρίσιμοι παράγοντες που απαντούν στο ερώτημα αν αυτά τα στοιχεία είναι χρήσιμα ή δέοντα.

Από αριστερά: «Ο πληθυντικός ευγενείας παραπέμπει άμεσα στην ιεραρχική δόμηση της κοινωνίας».
Ο αρχαίος ελληνικός κόσμος στον οποίο ομνύουμε, και δη η «κοιτίδα της δημοκρατίας», ήταν μια κοινωνία βαθιών ανισοτήτων ακόμα και δίχως τα σεις και τα σας. Συμφωνώ βέβαια ότι η γλώσσα δεν αντανακλά απλώς αλλά και παράγει συνθήκες. Εκτιμώ όμως ότι το επιχείρημα αυτό δείχνει το δέντρο κι όχι το δάσος. Δεν υπάρχει δημοκρατική, ουμανιστική, φιλάνθρωπη γλώσσα. Η γλώσσα είναι εγγενώς φασιστική, ιεραρχική – θεμελιώδης πηγή πάσης φύσεως διακρίσεων. Εισάγομαι στη γλώσσα σημαίνει μεταξύ άλλων ότι συλλαμβάνω μια σειρά από θεμελιώδεις αντιθέσεις, άσπρο-μαύρο, καλό-κακό, μέσω των οποίων συγκροτώ το Εγώ. Και ποιες είναι οι πρώτες λεξούλες που λέει το Εγώ; Εγκώ σούπερ - εσύ μαλάκα.

Λειτουργική προσέγγιση

«Ο πληθυντικός ευγενείας χρησιμεύει για να δηλώσει ευγένεια, σεβασμό, απόσταση».
Η φράση «είμαι ευγενής» αυτοαναιρείται, άρα το επιχείρημα δε στέκει. Η έννοια της ευγένειας δεν μπορεί να στηριχτεί στην αυτοαναφορική της δήλωση. Το αυτό ισχύει και για τον σεβασμό. Αντιθέτως, η απόσταση δημιουργείται ακριβώς με βάση τη δήλωσή της: αν πω «είμαι μακριά σου», είμαι πράγματι μακριά σου. Κάποτε η απόσταση αυτή είναι αυταπόδεικτη / εξωγενής και η γλώσσα λειτουργεί επικυρωτικά (π.χ. πληθυντικός προς πρόσωπα πολύ μεγαλύτερης ηλικίας), κάποτε ορίζεται κατά περίπτωση (π.χ. πληθυντικός προς ανοίκεια πρόσωπα).

Στο σημείο αυτό αξίζει να γίνει μνεία στον πληθυντικό ως πρωτόκολλο μιας BDSM σχέσης, ο οποίος φαίνεται να ακροβατεί μεταξύ προσδιορισμού της απόστασης και εμπέδωσης του σεβασμού. Η λειτουργία του ως προς τη διαχείριση της απόστασης είναι ενίοτε δέουσα, καθώς πολλοί έχουν πρόβλημα με την διαχείριση της οικειότητας έτσι κι αλλιώς (πέρα από τα ιδιοσυγκρασιακά του καθενός, σημαντικό ρόλο παίζει και η μεσογειακή κουλτούρα επ’ αυτού). Αναφορικά με τον σεβασμό, εκτιμώ ότι ισχύουν τα όσα είπα παραπάνω. Ωστόσο δεν πρέπει να μας διαφεύγει η ίδια η δύναμη της δήλωσης. Ο βιδιεσεμικός πληθυντικός λειτουργεί ως μια επαναλαμβανόμενη «δήλωση φρονημάτων» μα και ως μια διαρκής υπενθύμιση, διαμορφώνοντας έτσι συνολικά τον (δια)λογο του υ και του Κ. Ίσως δεν είναι το κατάλληλο σημείο εδώ να μιλήσουμε για την επίδραση του γλωσσικού φορμαλισμού στον ψυχισμό, καλό θα ήταν όμως να κρατήσουμε υπόψη το γεγονός ότι η γλώσσα έχει και επιτελεστική λειτουργία.

---------------------------------------------------------------------------------

Η γλώσσα παρά το ότι είναι mistress με ιδιαίτερο ταμπεραμέντο όπως έχω πει και άλλού, είναι και εύπλαστη, ευάλωτη, ευαισθητούλα. Μέσα της γεννιόμαστε και μέσα της πεθαίνουμε, κι όποιος νομίζει ότι μπορεί να της βάλει χαλινάρι κοιμάται τον ύπνο του δικαίου. Ναι, ο πληθυντικός ευγενείας ήρθε στην Ελλάδα τον 19ο αιώνα. Γιατί έμεινε και γιατί ρίζωσε κι όχι μόνο δεν ξωπετάχτηκε όπως η καθαρεύουσα αλλά ούτε καν άνοιξε ρουθούνι; Γιατί πλάστηκε όπως πλάστηκε; Γιατί ο στίχος «Τ’ ακούσατε Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα, ο κύρης σας με ‘ξόρισε στης ξενιτειάς τη στράτα» ακούγεται εξίσου γελοίος με τη φράση «Σου στέλνω αυτό το κόκκινο τριαντάφυλλο για να χαϊδέψεις απαλά τα χείλη σου ώστε άλικο βαθύ να γίνει κι εσύ ρόδο μου αμάραντο να μη λησμονάς τη φλόγα της καρδιάς μου για σένα» που θα μπορούσε να ανήκει σε γαλλικό ρομάντζο του 18ου αιώνα; Γιατί γελάμε με τη φράση «Είστε ένα αρχίδι και μισό» αλλά τσιτώνουμε με τη φράση «Θα σας ήμουν υπόχρεος αν βγάζατε το σκασμό»; Ταυτίζεται η χρήση του πληθυντικού ευγενείας στη σημερινή Ελλάδα και Γαλλία; Πού άκουσε ο σουβλατζής της γειτονιάς για τη χρήση του γ’ ενικού προσώπου (όπως συμβαίνει στην ιταλική γλώσσα) αντί του β’ πληθυντικού ως γλωσσικό τύπο ευγένειας, όταν λέει «Τι θα πάρει ο κύριος;» ; Τελικά η Αγγλική γλώσσα εκφέρεται μόνο στον πληθυντικό ευγενείας ή δεν τον διαθέτει καθόλου; Αυτά κι άλλα πολλά θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε πριν αρχίσουμε να ξιφουλκούμε περί καθαρότητας της γλώσσας.

Ακόμα, λίγα λόγια για την περιβόητη «πενία της νεοελληνικής». Δεν ξέρω πού την βλέπουν οι έγκριτοι γλωσσαμύντορες, εμένα πάντως με κατέκλυσαν ρίγη γλωσσικής εθνικής υπερηφάνειας όταν άκουσα τη λέξη «φατάλιτυ» στο λεξιλόγιο εφήβων (νομίζω ότι λέγεται σε εκφράσεις όπως «έφαγα / έπαθα μια φατάλιτυ»). Ρωτώντας, πληροφορήθηκα ότι προέρχεται από ηλεκτρονικά παιχνίδια όπου η εξόντωση του ήρωα είναι fatal. Λοιπόν, θεωρώ πολύ πιο ελληνοπρεπές να παθαίνει φατάλιτυ ένας δεκαεφτάρης επειδή έφαγε χυλόπιτα από τη γκόμενα από το να «υποκύπτει στο μοιραίο». Επίσης, δεν παύω να εκπλήσσομαι από τις απίστευτες δυνατότητες και το απροσμέτρητο βάθος της ελληνικής όταν ακούω τον λόγο των πολιτικών, στα χείλη των οποίων η ουσιαστική επωδός «θα σας γαμήσουμε ορθά κι ανάποδα και θα γουστάρουμε γιατί θα τσούζει» μεταμορφώνεται μαγικά σε εκφράσεις όπως «οι αποφάσεις μας είναι αταλάντευτες και στηρίζονται στην ισχυρή πλειοψηφία που μας έδωσε ο ελληνικός λαός».

Αφήστε χίλιες γλώσσες ν’ ανθίσουν. Οι γλώσσες είναι εύκολες στην καλλιέργεια. Δεν χρειάζονται ούτε φυτοφάρμακα ούτε θερμοκηπιακή ατμόσφαιρα. Λίγο πότισμα από το υγρό μέσα στο οποίο πλέει ο εγκέφαλός μας μπορεί να κάνει θαύματα…

ΥΓ1. Θα σας ανοίξω την καρδιά μου σχετικά με τον ισχυρισμό της thaleia «οταν μια γλωσσα εχει φτασει στην τελειοτητα της, στο ζενιθ της απο κει και περα καθε μεταπλαση ειναι παρακμη και αντιστροφη εξελιξη προς την φθορα». Ήθελα να πω ότι διαφωνώ οριζοντίως, καθέτως, διαγωνίως και εγκαρσίως, αλλά με πήρε η καμπάνα του Γκάους ξώφαλτσα κι έχασα τα λόγια μου. Μου είναι τόσο ασύλληπτο το επιχείρημα που άρχισα να σκέφτομαι ότι ίσως ζω τόσα χρόνια μέσα σε φρικτές πλάνες περί εξέλιξης των γλωσσών. Έτσι είπα να το ξανασκεφτώ. Με αυτή τη λογική, γύρω στο 12000μ.Χ. εδώ την Ελλάδα θα συνεννοούμαστε με κραυγές και με γρυλίσματα. Χμ, αν είναι έτσι να γλιτώσουμε από πολλά επιβλαβή που λέμε κι ακούμε δεν είναι κι άσχημη προοπτική.

ΥΓ2. Μη ακολουθώντας το παράδειγμα αλλά συμμορφούμενη με την προτροπή ορισμένων τιμητών και τιμώμενων αυτού του νήματος, δηλώνω υπεύθυνα ότι τα παραπάνω τα έγραψα μόνη μου, αφορούν σε προσωπικές λαμπρές μου ιδέες και δεν είναι ξεπατικωμένα από τις δύο πρώτες σελίδες αποτελεσμάτων του Google για την αναζήτηση «Πληθυντικός ευγενείας».

 

Απάντηση: ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ

δεν ετεθη θεμα καταργησης η μη του πληθυντικου, της καθαρευουσας, της δημοτικης των παντελονιων ή της φουστανελλας.
ο καθενας ειναι ελευθερος να επιλεγει και να χρησιμοποιει οτι θελει.
εδω διαλογο κανουμε , αποψεις ανταλλασσουμε και απλα ενημερωνουμε οσους δεν γνωριζουν για καποια πραγματα, αλλοιμονο αν περναμε αποφασεις ή προσπαθουσαμε να χειραγωγησουμε συνειδησεις.

παρεπιπτοντως στο νημα "το χθες το σημερα" εχω ξεπατικοσει και την κοινωνιολογικη μελετη ενος αλλου καθηγητου που αναφερεται στον συγχρονο ελληνα
το λενε "ΤΣΟΤΣΟ" και το βαζω λιγο λιγο σε συνεχειες , για να εμπεδωνεται.
δεν ειδα κανενα σχολιο εκει..............

Υ.Γ. Ας μου πειτε σε πια σε ιστοσελιδα θα το βρω κι αυτο αν εχετε την ευγενη καλωσυνη

(ο πληθυντικος δεν ειναι ευγενιας)

κι επειδη ειναι μεγαλο για ξεπατικωμα σας παραπεμπω εδω

Αντίβαρο - Η μαγεία της Ελληνικής γλώσσας

καθ οτι οταν εχω απλως αποψη και οχι γνωση "μιλαω" με τα λογια αυτων που εχουν γνωση.....

 

Re: Απάντηση: ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ

Θάλεια, το είπες πάμπολλες φορές, το εμπεδώσαμε πλέον, ο πληθυντικός σου δεν είναι της ευγενίας !
Αναρωτιέμαι ποιανής είναι, της Μαριώς ή της Κικής; Ψάξε το λίγο, να ενημερωθούμε κι εμείς... 

Δεν απαντάς σε τίποτα, μόνο θέτεις το μαγνητοφωνάκι στο ίδιο κλασικό μοτίβο.

 

Προφανώς η ερώτηση που έκανα παραπάνω σε αυτό το νήμα θεωρήθηκε ρητορικο σχήμα.

Δεν είναι.

Είναι κανονική, ειλικρινής ερώτηση που περιμένει απάντηση.

Ειδάλλως θα θεωρήσω τις παρατηρήσεις αυτού του τύπου (αυτές που γέννησαν και την ερώτηση) γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια και τίποτα παραπάνω, και θα έχουν την ανάλογη τύχη στον κάλαθο των αχρήστων του μυαλού μου.

 

Στην Ελλάδα, σε κάθε συζήτηση περί γλώσσας κάτι ... γίνεται. Μάλλον φταίει η διάχυση του ελληνικού φωτός πάνω στα ασπριδερά μάρμαρα των Ελλήνων Εθνικών.

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΕΥΓΕΝΕΙΑΣ

Όχι δεν καταλάβατε καλά... εξακολουθώ να προτιμώ τον πληθυντικό ή από ευγένεια ή για να ξεχέσω κάποιον.