ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ......

εγω Master Perris δεν εχω την πολυτελεια να κανω αυτη την θυσια ,να χωρισω δηλαδη, γιατι δεν ειμαι παντρεμενος. κ δεν ειμαι γιατι με ενδιεφερε ενας γαμος με βδσμ κ οχι με καποια χωρις βδσμ κ δεν εγινε ως τωρα. ομως μπορω να κανω την θυσια να μην παντρευτω και να αφιερωσω την υπολοιπη ζωη μου στην Κυρια μου

 

Απάντηση: Re: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ......

Master Perris, όταν αναφέρεσαι στα παραπάνω υποννοείς κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό, κάποια κατάσταση της οποίας έγινες θεατής πρόσφατα; Το BDSM είναι δυστυχώς ταμπού στην Ελλάδα και όσοι ασχολούνται με αυτό κινδυνεύουν με διασυρμό. Πράγματι, πολλοί οι δήθεν, ακόμα και μπιντιεσεμιτζήδες δήθεν...  

 

Απάντηση: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ......

Υπάρχουν άτομα που ενώ το'χουν, δεν το παραδέχονται, δεν τολμούν να το αναζητήσουν. Υπάρχει η φαντασίωση, αλλα την αρνούνται.

 

Απάντηση: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ......

Στην Ελλαδα φιλε για να ζησουμε το bdsm οπως στις αλλες χωρες Ολλανδια, Βελγιο, Γερμανια, Γαλλια,Αγλλια,κ.λ.π.θα πρεπει να περασουν καμια 50αρια χρονια..... και λιγα ειπα....   αμα συγκρινουμε τις χωρες αυτες με την δικια μας ως προς το bdsm, ειναι σαν να συγκρινουμε τα χιονοδρομικα κεντρα της Ελβετιας, με της ερημου Σαχαρας...... 

Παντος για να λεμε και τα καλα, στο φοριουμ αυτο γινοντε καλες προσπαθειες για να ανεβη ο χωρος μας, οπως τα μιτινκ της Θεσσαλονικης μερικα παρτυ που διοργανωνοντε αραια και που, καποιες καφε συναντησεις, οι αποψεις μας που γραφουμε εδω μεσα για διαφορα θεματα κ.λ.π.,αλλα πρεπει να εντηνουμε κι'αλλο τις προσπαθειες που κανουμε να ανεβασουμε τον χωρο αυτον.

Θα πρεπει να ευχαριστησουμε κατ'αρχη τον προτεργατη αυτου του σαιτ Κωνσταντινο που ανοιξε αυτο το φοριουμ, που αν δεν υπηρχε νομιζω θα νιωθαμε τρομερα μονοι, γιατι εδω μεσα μπορει να καυγαδηζουμε, να τσακωνομαστε,να λεμε τις αποψεις μας λιγο αγαρμπα, αλλα ομως ξερουμε οτι ειναι και αλλοι που εχουν τα ιδια γουστα με εμας, και αυτο μας κανει να νιωθουμε πιο ομορφα,και μεσα απο εδω βρησκουμε πιο ευκολα αυτα που θελουμε.

 

MasterPerri...
Η πραγματικότητα, απέχει από την φαντασίωση έτη φωτός.

Όταν μιλούν η γραφούν οι πραγματικοί lifestylers, για τους άλλους που διαβάζουν η ακούν, είναι σαν να μιλούν εξωπραγματικά όντα που ζουν στον πλανήτη του Gor (που δεν υπάρχει)

Για να ζήσουμε το BDSM lifestyle είτε σαν Κυρίαρχοι, είτε σαν υποτακτικοί, πρέπει πρωτίστως να τα έχουμε βρει με τον εαυτό Μ/μας. Επίσης σημαντικό είναι να έχουμε βρει και το έτερον ήμισυ που θα αποδέχεται την συμπεριφορά Μ/μας αυτή (φυσικά να μας κάνει και Κλίκ και όχι επειδή Μ/μας έκατσε η Μ/μας προσφέρθηκε)
Αν αυτά δεν συμβαίνουν ταυτόχρονα τότε δεν θα είμαστε σε θέση να ζήσουμε σε αυτό το lifestyle παρά μόνο, μπορούμε να το απολαμβάνουμε σε επίπεδο sessions η ονειροφαντασίωσης όπου και όπως κάτσει, αναζητώντας και δράττοντας ευκαιρίες για να εκδηλωθούν οι τάσεις Μ/μας (από το ολότελα καλή και η Παναγιώτενα).

Το BDSM lifestyle το έχω ξαναπεί...είναι πολύ δύσκολη υπόθεση που εκ των πραγμάτων αφορά λίγους και εκλεκτούς.
Σαφώς, πολλοί από Ε/εμάς μπορεί να το φαντασιωνόμαστε, μπορεί και να το κυνηγάμε κάνοντας αγώνες δρόμου και δεκάθλου για να το ζήσουμε.
Έτυχε ίσως και καταφέραμε κάποτε να φτάσουμε στο πηγάδι διψασμένοι για νερό.
Όταν όμως, σκύψαμε για να πιούμε νερό για να σβήσουμε την ακόρεστη δίψα Μ/μας, κάναμε πίσω. Φοβηθήκαμε λιγοψυχήσαμε, κουραστήκαμε, είδαμε ότι είμαστε αδύναμοι ως Κυρίαρχοι ή και ατίθασοι ως υποτακτικοί. Έτσι ξαναγυρίσαμε πίσω, διψασμένοι, εξουθενωμένοι, αδύναμοι και απογοητευμένοι που Ε/είμαστε τόσο λιγοι για να ζήσουμε αυτό που ονειρευόμαστε.
Προτιμήσαμε τα εύκολα και τα λόγια τα μεγάλα. Είναι πιο βολικο και πιο εφικτό σε Μ/μας.

Αυτό σημαίνει ότι, είτε είσαι υποτακτικός/ή, είτε είσαι Κυρίαρχος/η για να ζήσεις αυτόν τον τρόπο ζωής που ονειρεύεσαι, θέλει κότσια και π@π@ρια. Θέλει υπομονή και κουράγιο. Δεν είμαστε Ο/όλοι έτοιμοι για κάτι τέτοιο. Κάτι τα προσχήματα και οι δικαιολογίες, κατι η κοινωνία και τα ταμπού της, κάτι η οικογένεια και οι υποχρεώσεις της, κάτι η καθημερινότητα και τα προβλήματα της γίνονται αρνητικός παράγοντας και εμπόδια γι' αυτό.

Είναι κοινώς αποδεκτό ότι Ε/είμαστε όλοι σκλάβοι της ζωής μας της ίδιας.

Ένας Κυρίαρχος κάτω από τις πραγματικές συνθήκες της ζωής του, -που το σίγουρο είναι ότι δεν είναι πάντα ρόδινες, εύκολες και ιδανικές-, είναι δυνατός, όχι απαραίτητα σκληρός. Παραμένει αλώβητος και ψύχραιμος. Δεν χάνει τα βήματα του, έχει την ικανότητα να ελισετε και να κατευθύνει την ζωή του. Δεν λυγίζει και δεν το βάζει κάτω ακόμα και στις δυσκολότερες στιγμές του. Δεν είναι υπεράνθρωπος, ούτε είπα Θεός…απλά είπα Κυρίαρχος.

Ολ’ αυτά δεν τα λέω επειδή πρέπει να συμβαίνουν...αλλά επειδή έτσι του βγαίνουν αφθόρμητα, επειδή έτσι είναι και επειδή έτσι έχει γεννηθεί….Ως ένας πραγματικός Κυρίαρχος.
Για Μένα Κυρίαρχος γεννιέσαι δεν γίνεσαι. Η ωρίμανση έρχεται με τα χρόνια για να διδάξει, να εκπαιδεύσει και να βελτιώσει αυτόν τον χαρακτήρα, μέσα από τις εμπειρίες της ίδιας του της ζωής.

Κυριαρχώ στο lifestyle δεν είναι μια απλή υπόθεση. Το σίγουρο είναι ότι δεν σημαίνει ότι έχω ένα υποτακτικό άτομο δίπλα μου και το εξουσιάζω δίνοντας του εντολές για την ικανοποίηση μου, η τιμωρώντας το αν κάνει λάθη και δεν υπακούει σε Μένα.
Κυριαρχώ σημαίνει ότι έχω πιάσει την ζωή από τα π@π@ρια πρώτα απ' όλα και ελέγχω τα δικά μου βήματα πρώτα και μετά του αλλού που έχω κοντά Μου.
(Βγαζω το καπελο, σεβομενη τους πραγματικους Κυριαρχους)
Αν ολ’ αυτά δεν συμβαίνουν απλά είμαι ένας Dom (για Με παιχνιδιάρης)

Ένας υποτακτικός/η δεν μεταφέρει τις ευθύνες του στον Κυρίαρχο με το πρόσχημα της υποταγής του. Δεν λιγοψυχά στην σκληρή του καθημερινότητα. Ακόμα και αν είναι υποτακτικός/η είναι υποχρεωμένος να είναι δυνατός και ανθεκτικός. Πρέπει να τον/την χαρακτηρίζει η υπομονή, η διορατικότητα, η ευαισθησία και πρέπει να γνωρίζει ότι η θέση του είναι να βρίσκετε πάντα ένα βήμα πίσω από τον Κυρίαρχο/η του/της.

Το να λες ότι είσαι σκλάβος/α είναι απλά μια λέξη. Δεν πληρώνει κανένας, κανένα τίμημα. Πίσω της όμως πρέπει να ξέρουμε Ο/όλοι ότι κρύβει προσωπικότητες με τεράστια εσωτερική δύναμη και αντοχή. Διότι και η (υποτιθέμενη) αδυναμία που γίνετε παράδοση, είναι κατόρθωμα. Γι αυτό όταν ακούω και πολύ συχνά από το στόμα κάποιων "Κυρία είμαι σκλάβος" απλά μειδιώ (και ο Σπάρτακος σκλάβος ήταν αλλά έκανε την Ρώμη μπάχαλο).
(Εκτιμώ τους πραγματικούς σκλάβους)

Ποιοι και πόσοι νομίζεις λοιπόν Master Perri, ότι είναι αυθεντικοί και έτοιμοι να ζήσουν τις φαντασίωσης τους στην πραγματική τους διάσταση?

Η δυσκολία του να ζήσεις το BDSM lifestyle είναι και ένας λόγος που άνθισε και η μαζική προσέλευση των Pervent στο forum, των εναλλακτικών και αισθησιακών απολαύσεων.
Ας το δεχτούμε λοιπόν, όπως έχει διότι είναι αναγκαίο   κακό ?

 

Απάντηση: ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Η ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΙΣ......

Συμφονω απολυτα με τα γραφομενα σου, δυστηχως λιγοι οι αυθεντικοι Κυριαρχοι/ες, και σκλαβες/οι που ειναι ετοιμοι να ζησουν τις φαντασιωσεις τους στην πραγματικη τους διασταση, αλλα πολλοι που θελουν να παιξουν (παιχνιδιαρηδες) οπως λες και εση, που σπανε τα μουτρα τους τελικα οταν θελησουνε να ζησουνε σε ολη του την διασταση το πραγματικο bdsm.

 

Στο δρόμο προς την πραγματικότητα έχω χάσει τόσο πολλά , που υπήρχαν στιγμές που ένιωσα φτωχός .

Αλλά όσες φορές πραγματοποίησα , ένιωσα τόσο πλούσιος που άξιζε τον κόπο…

 

Πολλές από τις φαντασιώσεις τις έχω ζήσει. Δημιούργησαν πιο πολλές που πάλι τις έζησα και μετά περισσότερες που δεν έχω ζήσει. Όχι δεν θα θυσιάσω τίποτα για να τις ζήσω αυτές πια. Το BDSM είναι για μένα μια σεξουαλική προτίμηση. Όχι ιδεολογία. Μπορείς να το κάνεις αποκλειστικό lifestyle αν α.) Είναι ιδεολογία και ζεις με αυτό και μόνο ή β.) αν έχεις τόση κοινωνικο-οικονομική ασφάλεια που να είσαι Dom εκεί άσχετα αν είσαι master ή slave στις προτιμήσεις σου. Έχω γνωρίσει και από τις δυο κατηγορίες και μου είναι και οι δυο προσφιλής απλά εγώ δεν ανήκω σε καμία από αυτές. Δουλεύω σε ένα πολύ ευαίσθητο χώρο, χρησιμοποιώ πατήματα για να πάρω το πάνω χέρι σε διαπραγμάτευση και δεν έχω καμία διάθεση να δώσω πατήματα για τον εαυτό μου. Η ίδια η αύρα που αποπνέει κάποιος που έχει ζήσει στη σκηνή προσελκύει και τις κατάλληλες ερωμένες. Μπορεί να μην είναι η μαγεία του 24/7 με όλα τα καλά του αλλά από κάποιο σημείο και πέρα αυτή η μαγεία αποκτά πολλά μειον, για κάποιους σαν εμένα έστω.

 

Eιναι τεραστιος ο δρομος απο την φαντασιωση/υποσχεση έως την πραγματοποιηση.
Τι θελω να πω με αυτο, οτι ολοι ξεκιναμε με καποια φαντασιωση η οποια μας διεγειρει πνευματικα και σωματικα. Η σχεση της φαντασιωσης με την πραγματικοτητα...εχει πολυ δρομο ομως. Μπορει κατα την διαρκεια των ερωτικων παιχνιδιων να το φανταζομαστε, η σαν σκεψη στην αυτοικανοποιση η ακομα αν το παρακολουθουμε σε βιντεο οτι αυτο με διεγειρει, το θελω και εγω, να το δοκιμασω. Το συνδεουμε λανθασμενα η σωστα με τον οργασμο μας και νομιζουμε οτι ειναι ολα ιδανικα. Θελει να ψαξεις, να δοκιμασεις, να δεις αν πραγματικα η απολαυση που φανταζοσουν ανταποκρινεται στην πραξη στην απολαυση σου. Οι περισοτεροι νομιζω οτι δεν εχουν ιδιες εμπειριες, αλλα ακουνε αλλους, φαντασιωνονται και πειθονται οτι τους αρεσει και εντασουν τον εαυτο τους σε καποια κατηγορια. Στο μυαλο του ο καθενας ειναι τελειος αφεντης, σκλαβος κλπ κλπ. Στην πραγματικοτητα ομως ειναι 60-70% σαν τον επαναστατη εφηβο που ανοιγει την πορτα φευγει και το μεσημερι που τον εχει κοψει η πεινα γυριζει σπιτι να φαει. Ειναι ευκολη η φαντασιωση, η μετουσιωση σε πραξη ομως οχι. Θελει ψαξιμο, συζητηση, δοκιμη ξανα και ξανα και αν οντως δουλευει καλα...τοτε το πρωτο που δενεται ειναι το μυαλο και ακολουθει το σωμα. Υποτακτικη στο μυαλο της ειναι καποια που θελει μπατσακια στα κωλομερια, δεσιμο με χειροπεδες, καποιο βιαιο χυσιμο στο στομα η διησδηση...αλλα στην πραγματικοτητα απλα εναι ενα essence υποτακτικης. Της φτανει να διεγερθει, να σιγουρεψει τον οργασμο της...αλλα μετα ειναι κυρια του εαυτου της. Και υποτακτικη ξανα την επομενη φορα σαν ενα μερος των ερωτικων παιχνιδιων. Αναφερομαι και σε ανδρες και γυναικες δεν κανω εξαιρεση. Δεν εξαιρερω τον εαυτο μου, εχω δοκιμασει πραγματα που φανταστηκα και μου αρεσαν αλλα δεν με σκλαβωσαν, δοκιμασα και πραγματα που ενω νομιζα οτι θα μου αρεσαν τελικα δεν...εχυνα δυνατα οταν τα φανταζομουνα αλλα στην πραξη απηχαν κατα πολυ.