ΠΡΕΠEI

Re: Απάντηση: ΠΡΕΠEI

Δεν ξέρω τι προσβλητικό γράφτηκε και έγινε όλο αυτό το σούσουρο και οι παρατηρήσες, αλλά την αρχή σίγουρα δεν την έκανε το άτομο το οποίο "την άκουσε".

Γιατί οι προσβολές των υπολοίπων παιρνούν απαρατήρητες, επειδή τις γράφουν με σωστή ορθογραφία?
Τι δικαίωμα έχει η Aστάρτυ και η κάθε αστάρτυ να δίνει οδηγείες για το πως να γράφει ο καθένας και τι να κάνει τελικά ο καθένας εδωμέσα και να πρέπει όλοι να σωπαίνουν και να της λενε κι ευχαριστώ? Γιατί? Επειδή της ανταπέδωσαν λίγο από το στυλάκι της πίσω? Ή μόνο οι κυρές της λίμνης έχουν δικαίωμα να προσβάλουν όλους τους υπόλοιπους αλλά κανείς δεν πρέπει να τις αγγίζει? Για όνομα του Θεού πια!

Όποιος ενοχλείται από την ορθογραφία και το συντακτικό ας μην λαμβάνει μέρος και ας μην απαντά στη συζήτηση. Τι ποιο απλό απ΄ αυτό?

Στο θέμα μας τώρα.

Δεν νομίζω να είναι τόσο μονοδιάστατα όλα και ξέρω πως επαναλαμβάνομαι τελευταία, αλλά μέσα στην περίοδο που περνάω αναθεώρησης πολλών από των απόλυτων μου θέσεων του παρελθόντος.

Σαν γυναίκα, σαν ρομαντική γυναίκα, θα ήθελα να μην συνέβαινε τίποτα που να δημιουργούσε οποιαδήποτε ερωτήματα για μια Ds σχέση και το πως ο έρωτας ή η αγάπη θα μπορούσαν να είναι με οποιοδήποτε τρόπο εμπόδιο, δυσκολία κ.ο.κ.
Θα ήθελα να έλεγα, πως θα συναισθήματα είναι εκεί και πρέπει να εκφράζονται ελεύθερα και με όποιο τρόπο βγάίνει στον καθένα και όλα θα πάνε καλά.

Λυπάμαι φρικτά που δεν μπορώ να τοποθετηθώ όμως με αυτόν τον τρόπο, όχι απόλυτα τουλάχιστο.

Από προσωπική εμπειρία, είδα πως ασυνείδητα, όταν Ο Κύριος μου μου Εκφράζει την αγάπη του απόχερα και συνεχόμενα, αρχίζω και χαλαρώνω. Δεν είναι κάτι που κάνω συνειδητά, και ο λόγος που το διέκρινα είναι γιατί έχει συμβεί επαναλαμβανόμενα και είναι κάτι που εντοπίσαμε και συζητάμε.

Δεν ξέρω τι, πως και γιατί συμβαίνει.
Στις αρχές ίσως να είχε να κάνει με την αντίληψη μου πως όταν κάποιος αγαπά, γίνεται ευάλωτος και ιδιαίτερα "αδύναμος" προς το πρόσωπο που αγαπά.
Μετά ξεπέρασα αυτή την αντίληψη, όταν είδα την ικανότητα Του να ελέγχει και να μην επιτρέπει τα όποια συναισθήματα Του να τον φέρνουν στην θέση που να αντιτίθεται στην αυστηρότητα και στα θέματα αρχής τα οποία Έχει, όσον αφορά τους τρόπους με τους οποίους Έχει Επιλέξει να αλληλεπιδρά με τη σκλάβα Του και πως ότι δεν πρόκειται όσο και να με Αγαπά, να γίνει αυτός ο λόγος για τον οποίο θα Συγχωρεί συνεχώς ατοπήματα και αχαρακτήριστη για μια σκλάβα συμπεριφορά, γιατί όσο και να με Αγαπά Προτιμά να με διώξει και να Υποφέρει παρά να βάλει νερό στο κρασί Του για να μην με χάσει.
Πραγματικά δεν λέω πως αυτός είναι ο μοναδικός σωστός δρόμος. Εκείνο που λέω είναι πως για άτομα που δεν μπορούν να αποφύγουν το Ds, άτομα που δεν μπορούν να είναι ολοκληρωμένα χωρίς αυτό, η διαχείρηση των συναισθημάτων πιθανόν να μην είναι τόσο απλή όσο κάποιοι αφήνουν να εννοηθεί εδώ.

Γνωρίζω πως η δική μας σχέση δεν είναι κανόνας, είναι υπερβολικά απόλυτη με πολύ ιδιόμορφες και ξεκάθαρες απαιτήσεις και ειλικρινα πολύ δύσκολη.
Πράγματα και συμπεριφορές της σκλάβας που δεν θα δημιουργούσαν πρόβλημα σε κάποιο άλλο Κυρίαρχο, στη δική μας είναι θέματα που θα μπορούσαν να επιφέρουν release.

Δεν γνωρίζω γιατί εγώ "χαλαρώνω" όταν μου Εκφράζει συνέχεια την αγάπη Του. Αν γνώριζα θα μπορούσα να δουλεψω μ΄ αυτό, κι ελπίζω κάποια στιγμή να το κάνω.

Εκείνο που λέω είναι πως όχι δεν είναι συναισθηματικά ανάπηρος όποιος διαχειρίζεται ή έχει ανάγκη να διαχειριστεί συναισθήματα, όχι δεν είναι πάντα καλό να εκφράζει ο Κυρίαρχος την αγάπη Του, και ναι πιθανόν να δημιουργεί κάποια προβλήματα κάτι τέτοιο.

Εύκολα μπορεί κάποιος να πει, πως όλα αυτά είναι συμπλέγματα και αποτελέσματα εσωτερικών συγκρούσεων, αλλά δεν είναι όλα τόσο απλά. Όλοι μας, έχουμε πράγματα μέσα μας που μας ωθούν σε κάποιες συμπεριφορές που ενώ με τη λογική μπορούμε να αντιληφθούμε, ασυνείδητα τα επαναλαμβάνουμε μέχρι αν ποτέ συμβεί αυτό να τα επιλύσουμε.

Αλλά αυτό δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, αυτά είναι δουλειά μιας ζωής και μπορεί να μην είναι ούτε αυτή αρκετή.

Οπότε όμορφα είναι να τα βλέπουμε όλα μέσα από ροζ γυαλιά, απλό είναι να τα βάζουμε όλα σε κατηγορίες και να λέμε απόλυτα έτσι δουλεύει, εννοώντας πως έτσι θα "έπρεπε" ή θα θέλαμε να δουλεύει μια σχέση, και λυπάμαι πραγματικά να ομολογήσω, πως μέσα από τις προσωπικές μου εμπειρίες όλα είναι πολύ πιο δύσκολα και πολυσύνθετα απ΄ αυτό.

 

Απάντηση: ΠΡΕΠEI

Διαβάζω προσεκτικά εδώ και μέρες τις απαντήσεις σ' αυτό το thread, τις ουσιαστικές απαντήσεις, όχι αυτές περί ορθογραφίας.
Όμως με αφορμή και τις ουσιαστικές απαντήσεις και τις θέσεις περί ορθογραφίας, Ε/επιτρέψτε μου να Σ/σας προτείνω ένα βιβλίο:

D. Goleman - Συναισθηματική Νοημοσύνη

Έναυσμα για την πρότασή μου αυτή έδωσε η παρατήρηση της lara[E-p] περί διαχείρισης συναισθημάτων. Μου πήρε καιρό να καταλάβω πως Κ/κάποιος που δεν εκφράζει τα αισθήματά Τ/του όπως εγώ δεν είναι απαραίτητα αλεξιθυμικός* αλλά διαφορετικός.

Συμπληρωματικά, θα ήθελα να προτείνω το:
Γ. Πιντέρης - Έρωτας, Αγάπη και Εξάρτηση

Θα Σ/σας λύσει πολλές απορίες...

*αλεξιθυμικός: ο ανίκανος να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του και κατά συνέπεια να τα εκφράσει

 

Re: Απάντηση: ΠΡΕΠEI

Πολύ καλή παρατήρηση.
Έχω διαβάσει και τα δυο βιβλία, και κάποιες φορές ανατρέχω ξανά σ΄ αυτά και όντως είναι και τα δυο βιβλία αξιόλογα.

 

Re: Απάντηση: ΠΡΕΠEI

Είναι πραγματικά λυπηρό αγαπητή μου Λάρα η απόδοση της λέξης πρέπει σε πρέπη να μην σηκώνει το ίδιο σχόλιο με την απόδοση της λέξεως Bondage με την λέξη bontatze.

Το ένα κάτι λέει. Το άλλο δεν λέει τίποτα.

Σε ένα χώρο που είναι προφανές και κυρίως αυτονόητο ότι πρέπει να εκφράσουμε λεπτά νοήματα η χρήση της σωστής ορθογραφίας αυξάνει τις δυνατότητες επικοινωνίας.

Αν προσφωνήσεις τον κύριο σου ως κοίρειε φαντάζομαι θα σου πει πως τον προσβάλλεις.

Και άλλες φορές έχουμε διαφωνήσει μα πιστεύω ακράδαντα πως θα καταφέρω να σε πείσω για το δίκαιο της τοποθέτησης μου.

Άλλο να λες πείσω και άλλο πίσω. Ο Αφέντης δεν μπορεί να είναι αφαίντεις.

Ένας που αυτοχαρακτηρίζεται ως μάστερ κάτι που με μια έννοια μπορεί να χαρακτηριστεί και ως εκπαιδευτής δεν μπορεί να αφήνει στην τύχη την διατύπωση της άποψης του.

Η άρνηση του να το αποδεχτεί αυτό και μάλιστα η προσπάθεια να περάσει ως ο νέος Μέντης σημαίνει αδυναμίες, ελλείψεις και κενά στην απόκτηση αυτής της πολυσύνθετης ικανότητας επικοινωνίας που πρέπει να έχει ένας κυρίαρχος.

Η πνευματική δυσκαμψία αποτελεί τροχοπέδη για ανθρώπους που θέλουν να αυτοχαρακτηρίζονται ως κυρίαρχοι.

Όταν το «συναίσθημα» αλλάζει σε «σοιναισθειμα» πλησιάζει περισσότερο στο άσθμα.

Είχα κάνει μια παρατήρηση παλαιότερα για την χρήση πεζοκεφαλαίων. Είμαι σίγουρος πως εκτός από ένα-δυο συνομιλητές εδώ κανείς άλλος δεν έδωσε σημασία στο τι έλεγα εκεί.

Μα πίστεψε με άλλο πράγμα είναι να «παίζεις» και άλλο να είσαι «πεζός».

Χάινριχ

 

Απάντηση: ΠΡΕΠEI

[ Επιτελους στο θεμα μας. ] Lara [e-p] μην ασχολιεσε με κυρουλες της λιμνης .. και ασταρτες .κατι τετια ατομα μπενουν πολη γρηγορα στο περιθοριο,γιατι γηνοντε αντυληπτα απο τους υπολοιπους, που πιστευω οτι ειναι εδω γι΄αυτο που αγαπαμε, το BDSM και οχι γιατην ορθογραφια του καθενος . Περιμενω λοιπον απαντησεις για το θεμα που εθεσα , και απο υποτακτικα ατομα, αλα και απο ΚΥΡΙΑΡΧΑ

 

Αγαπητέ masterperris, δε θα μιλήσω εδώ για ορθογραφία. Να μου επιτρέψεις όμως να πω, πως όταν μπαίνουμε σε μια παρέα, προσπαθούμε να καταλάβουμε. Πώς πχ. η Αστάρτη θα μπει γρήγορα στο περιθώριο όταν έχει “Join Date: Jul 2005, Posts: 665”;

Επί του θέματος. Το ΠΡΕΠΕΙ-να-μην-εκφράζω-τα-συναισθήματα-στη-σχέση, δηλώνει απλά παίζω-το-αντράκι ή φοβάμαι-για-το-image.

Κατανοώ τη lara, και μου έχει συμβεί αρκετές φορές, γυναίκες που με ήθελαν πολύ να «κρυώσουν» όταν εκδήλωσα συναισθήματα.

Παλιά είχα αναλύσει έναν από τους μηχανισμούς εδώ στο forum. Εν ολίγοις, άτομα με χαμηλή αυτοεκτίμηση (μπορεί να συμπεριφέρονται δυναμικά από άμυνα και αντίδραση αλλά συγχρόνως να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση) όπως αρκετές (όχι όλες οι) υποτακτικές, υποκλίνονται στον Κυρίαρχο που φαντάζει απρόσιτος. Όταν αυτός εκφράζει συναισθήματα «αποκαθηλώνεται». Ο μηχανισμός είναι «ερωτεύτηκε εμένα την τιποτένια – δε μπορεί παρά να είναι τιποτένιος».

Το ερώτημα που μπαίνει είναι αν ο Κυρίαρχος δέχεται να παίξει αυτό το παιχνίδι κι αν υπάρχει «διέξοδος». Για μένα, το να παίξει αυτό το παιχνίδι τον καθιστά λαθρόβιο. Κρύβεται, το παίζει, στην πραγματικότητα σέρνεται. Η καρδούλα του τρέμει κι αυτός το παίξει killer.

Σε μια άλλη περίπτωση, ο έρωτας του Κυριάρχου μπορεί να τον κάνει να μπεμπεκίζει. Ο έρωτας είναι μυστήριος. Ανακινεί πολλά «παιδικά βιώματα». Έτσι, είναι δυνατόν ο Κυρίαρχος να αποκαθηλώνεται γιατί απλώς αποκαλύπτεται.

Σε κάθε περίπτωση η λύση δεν είναι να κρύβει τα προβλήματα κάτω απ’ το χαλί και να το παίζει αδιάφορος. Ο μόνος δρόμος είναι να ωριμάσει συναισθηματικά ώστε να εκφράζει συναισθήματα χωρίς φόβο, και όντας ώριμος και σταθερός, να μην γελοιοποιείται και «αποκαθηλώνεται».

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

 

Απάντηση: ΠΡΕΠEI

Φιλε KyriosC το οτι η ασταρτη εινε απο το 2005 και γραφη και σχωλιαζη κατ'αυτον τον τροπο , δεν εινε υπερ της αλλα κατα γιατι οσο περισοτερο εισε σε ενα χωρο τοσο καλήτερος γινεσε και δεν γραφης σαν κυρουλα...... αλλα σαν ΚΥΡΙΑ . Και μια απαντηση στην υπεροχη Lara [E-P] σε προηγουμενο κειμενο σου εγραψες οτι την '' ακουσα ''γληκια μου μικρη να ξερης κατι που πιστευω οτι συγουρα το γνωριζης οι ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ δεν την '' ακουνε ''ποτε αλοστε τι ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ θα ηταν αν τη '' ακουγανε '' γι'αυτο μην μου στενοχοριεσε [ γινετε να σηκοθουν τα ποδια να κτηπησουν το κεφαλι ] απλος διασκεδασα με τα κομπλεξ που βγαζανε αυτα τα 2-3 ατομα . [δεν εινε καλαμι αυτο.....      εινε η αληθια οχι για μενα αλλα για ολλους τους ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ αυτο εινε αλοστε που αρεση και στα υποτακτικα ατομα η αυτοκυριαρχια που εχουμε .Συγνωμη παιδια αλλα επρεπε να απαντησω συνεχηστε επι του θεματος .