Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Πάμε Μαέστρο

Συζήτηση στο φόρουμ 'Master / slave' που ξεκίνησε από το μέλος Iagos, στις 22 Δεκεμβρίου 2011.

Thread Status:
Not open for further replies.
  1. Iagos

    Iagos Contributor

    Πως μπορεί να οριστεί ο Master και να διαφοροποιηθεί από τον «Master»;

    Μία πρώτη ανάγκη που προκύπτει στον εν δυνάμει Master, είναι η αμφισβήτηση του σύγχρονου πρότυπου θηλυκότητας, η αμφισβήτηση της επιφάνειας της γυναίκας-φετίχ όπως αυτή ευρέως κυκλοφορεί (διαφημίσεις, ταινίες, μόδα, κλπ).

    Η αμφισβήτηση της γυναίκας δηλαδή που απεμπολεί τη θηλυκότητα της, καταπιεζόμενη και η ίδια από το life style, καθώς ωθείται στο να είναι «δυναμική», «ανεξάρτητη» ως σύμβολο του sex και των φαντασιώσεων (μιας επίσης ανδρικής κατασκευής), που όμως απομακρύνει το αρσενικό από την υπόστασή του και το τοποθετεί στην υπηρεσία της «μοντέρνας» γυναίκας-κυνηγού που ο καπιταλισμός κατασκευάζει και προβάλλει. Η πρώτη λοιπόν αντίδραση στην γυναίκα-«Mistress» αυτού του τύπου, είναι κι ένα πρώτο σκίρτημα της Κυριαρχίας...

    Μέσα από αυτή την οπτική μπορεί το BDSM να είναι «ο παράδεισος της ποικιλίας των status και των φαντασιώσεων» αλλά ο Master δεν αποτελεί μια ακόμη έκφραση ή status στο BDSM γενικά. Αποτελεί ουσιαστική διακριτή ιδιότητα σε μια M/s σχέση και διαδικασία.

    Ας δούμε πως εκφράζεται αρχικά ο Master απέναντι στο άλλο Του μισό, την σκλάβα-θηλυκό. Ο Master αρχικά αναζητά τη χαμένη θηλυκότητα. Εκείνη που αποτελούσε πάντα μέσα από τους αιώνες το βαθύ ερωτικό κάλεσμα του θηλυκού προς το αρσενικό, ένα κάλεσμα γεμάτο ομορφιά, ερωτισμό εξαιρετικής ποιότητας και μυστήριο...

    Μέσα από τη συνάντηση με τη σκλάβα, ο Master αναγνωρίζει τη δύναμη που το υποτακτικό θηλυκό ασκεί επάνω Του, αναγνωρίζει τη σπουδαιότητα της συντρόφου, τη μοναδικότητα της θηλυκής φύσης και ο ίδιος εξελίσσεται και ωριμάζει μέσα από τον ερωτισμό που αναπτύσσει με το θηλυκό.

    Θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς πως η αναφορά στην «Αρσενική Κυριαρχία» βασίζεται στην προσπάθεια συνέχισης ενός «παραδοσιακού» μοντέλου πατριαρχίας, σε μία ίσως άκαιρη εποχή όπου εκείνες οι αυστηρές φόρμες έχουν χαθεί στις δυτικές κοινωνίες από καιρό.

    Αυτό φαντάζει σαν να προσπαθείς να αναβιώσεις ήθη και έθιμα σε μια κοινωνία που έχει πλέον αποδεχτεί ένα διαφορετικό εθιμικό και ηθικό τρόπο ζωής. Και σίγουρα υπάρχουν εκπρόσωποι της «Αρσενικής Κυριαρχίας» που μέσα στις σχέσεις τους ή στις οικογένειες τους έχουν επιβάλλει ένα πατριαρχικό πρωτόκολλο. Συναντάμε ακόμα τον «πάτερ-φαμίλια» είτε σε συντηρητικές ομάδες που συναθροίζονται γύρω από την εκκλησία είτε σε μικρές κι απομακρυσμένες κοινωνικές οργανώσεις.

    Σίγουρα όμως οι παραπάνω περιπτώσεις δεν αποτελούν πλέον μια βάση πάνω στην οποία μπορεί κανείς να στηριχθεί για να αναπτύξει τον ερωτισμό του μέσα στην κατακερματισμένη «μεταμοντέρνα» εποχή. Το μοντέλο του άντρα-αφέντη έχει περάσει πλέον ανεπιστρεπτί.

    Το σίγουρο είναι πως παρατηρώντας το πατριαρχικό μοντέλο θα διαισθανθούμε τη λειτουργία των ρόλων καθώς και την ισορροπία που αυτή έφερε στα ζευγάρια, άσχετα από τις προβληματικές που προέκυψαν εξαιτίας της καταπίεσης που η θρησκεία – αριστοκρατία επέβαλλε. Η κυριότερη προβληματική που έδωσε αυτό το μοντέλο ήταν το ότι θεωρούσε εξ ορισμού τη θέση της γυναίκας ως κατώτερη στην ιεραρχία του κοινωνικού ιστού.

    Τι ισχύει όμως σήμερα μετά την κατάργηση αυτού του μοντέλου; Μετά την ανάπτυξη κι εδραίωση του φεμινισμού καθώς και της ευρύτερης «σεξουαλικής επανάστασης» που έφερε;

    Από την πατριαρχία περάσαμε στις σχέσεις ανταγωνισμού- ανισορροπίας ή κατά τα bdsmenglish, vanilla. Στη vanilla ζωή μας λοιπόν, το θηλυκό ξέφρενο και χωρίς τη συμπληρωματικότητα της άσκησης της επιρροής από το αρσενικό, αντί να καλεί ερωτικά το αρσενικό, απομακρύνει την ουσιαστική επικοινωνία. «Ανεξάρτητο», «αυτοδιαχειριζόμενο» και μέσα στη μοναξιά του, μπαίνει σε μια δίνη νευρώσεων καθώς και καταθλιπτικών κι αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών. Το αρσενικό αδύναμο πλέον ακολουθεί μια αντίστοιχη πορεία αυτοκαταστροφής. Αδυνατούν και οι δύο να ρυθμίσουν μια υγιή, αρμονική σχέση και κάπως έτσι γεμίζουν τα γραφεία οικογενειακής ή προσωπικής συμβουλευτικής με πελάτες ψυχικά ανισόρροπους. Η θεματολογία γύρω από τις σύγχρονες σχέσεις και την κρίση τους, αυξάνει συνεχώς τόσο σε επίπεδο φτηνής ανάλυσης σε περιοδικά ποικίλης ύλης λαϊκής κατανάλωσης , όσο και σε έρευνες, μελέτες και πορίσματα ψυχολόγων, ψυχιάτρων και κοινωνιολόγων.

    Μέσα σ’ αυτήν τη νευρωτική εποχή όπου οι ρόλοι δεν είναι ξεκάθαροι, η φαντασίωση, το φετίχ, ο ενδόμυχος ερωτισμός αποτελούν αγχολυτικό. Κι εδώ το BDSM, όπως και άλλες μορφές εναλλακτικού ή ιδιαίτερου ερωτισμού, παίζει αυτόν τον ρόλο. Η ανάπτυξη του διαδικτύου και της επικοινωνίας βοηθά σ’ αυτή την περίπτωση για να ανοίξει τις πόρτες του ο φετιχιστικός παράδεισος. Οι άνθρωποι αρχίζουν να μαθαίνουν να παίζουν με τις φαντασιώσεις τους και ξεκουράζουν τα άγχη που η μοναξιά και η ανισορροπία προκαλεί. Μέσα σ’ αυτό το παιχνίδι ο καθένας μπορεί να πάρει όποιον ρόλο θέλει. Μπορεί να δηλώσει ό,τι θέλει.

    Μέσα σ’ αυτό τον αγχολυτικό τοπίο αρχικά μπαίνει και ο «Master». Ανακαλύπτει την ένταση που προσφέρει η όποια bdsmική διαδικασία, μαθαίνει κι εκπαιδεύεται σε τεχνικές Κυριαρχίας μαζί με διάφορους πρόθυμους συμπαίκτες. Μέχρι εδώ όλα καλά για τον «Bdsmικό Master». Περνά ζάχαρη, κάνει τον καμπόσο, αλλάζει «σκλάβες», την περνάει σούπερ με την πάρτη Του και με την Κυριαρχία Του. Αλλά μέσα στον φαντασιακό κόσμο του BDSM κάποιοι Master ανακαλύπτουν ότι αυτός ο κόσμος δεν αποτελεί το χώρο ολοκλήρωσης τους και θεωρούν επιτακτική την ανάγκη να αλλάξουν ζωή. Κι αυτό γίνεται μόνο μέσα από το M/s…

    Αυτό σημαίνει πως ο Master κατανοεί πως η ουσία και η σημασία δεν είναι το status που τον χαρακτηρίζει αλλά η απεμπλοκή από την ανισορροπία. Γιατί μπορεί να "γαμά και να δέρνει" αλλά η ισορροπία με το θηλυκό παραμένει το διακύβευμα. Όπως επίσης κατανοεί και την ανάγκη του θηλυκού να βρίσκεται στην ερωτική του θέση, εκείνη που το ανυψώνει, το απελευθερώνει, και το μετατρέπει από μάστρο-Μήτσο, αγγλιστί mistress, με μπότες και σπιρούνια, σε ένα απίστευτα ερωτικό, θελκτικό, δυναμικό πλάσμα. Μαγικό θα μπορούσα να πω.

    Η ανάγκη της αλλαγής ζωής ανυψώνει τον «Bdsmικό Master» σε Κυρίαρχο Master. Αλλάζω ζωή σημαίνει πως διαμορφώνω διαφορετικούς ή εναλλακτικούς κώδικες στην οργάνωση της καθημερινότητας και του ερωτισμού μου. Το M/s αποτελεί έναν πραγματικά εναλλακτικό τρόπο να ζεις. Και μόνο μέσα από το M/s ολοκληρώνεται η διαδικασία της αλλαγής. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν ημίμετρα.

    Για να μπορέσει να διαμορφωθεί ο Master είναι αναγκαίο να έχει σκλάβα, να έχει δηλαδή την δυνατότητα να εξελιχθεί από κοινού με την σύντροφο Του. Να έχει συναποφασίσει την εξέλιξη της σχέσης Του μέσα από ένα εναλλακτικό τρόπο ζωής. Τα σπουδαία μιας τέτοιας διαδικασίας είναι κατανοητά μόνο για όσους τα έχουν βιώσει ή τα βιώνουν. Ο καθένας κατανοεί πλέον την σημαντικότητα της απόφασης και του εγχειρήματος, την ουσιαστική και όχι τυπολατρική διάκριση των ρόλων, την ηρεμία και την ελευθερία που προσφέρει μια τέτοια εξέλιξη στην ζωή δύο ανθρώπων.

    Ο Master μέσα από αυτή την διαδικασία μαθαίνει να Κυριαρχεί στον εαυτό του, να αναγνωρίζει την σημαντικότητα της συνέπειας, την ομορφιά της φροντίδας, την αγάπη που εκφράζεται μέσα από την υπακοή, την ανάπτυξη της παρατηρητικότητας.

    Μαθαίνει να μην συμπεριφέρεται σαν κακομαθημένο παιδί στην φαντασιακή μαμά Του αλλά ως ώριμο αρσενικό που ερωτεύεται το άλλο Του μισό, την σκλάβα Του. Μαθαίνει να θέτει όρια και όχι να άγεται από ένα ακαθόριστο σύνδρομο εξουσίας. Μαθαίνει τον κρυφό, σκοτεινό κόσμο του θηλυκού. Μαθαίνει την αξία της αρσενικής δύναμης και Κυριαρχίας και μαθαίνει να αποφεύγει την όποια αυθαιρεσία και κατάχρηση της. Και το σπουδαιότερο μαθαίνει να υποκλίνεται στην σπουδαία θηλυκή πλευρά...την μητρότητα...

    Δύσκολος δρόμος, όμως αποτελεί μια εναλλακτική πρόταση απέναντι στην νευρωτική εποχή. Ένας δρόμος που εξελίσσεται, διαμορφώνεται παρέα με τη σπουδαία σύντροφο-σκλάβα. Ο ελεύθερος Master είναι εκείνος που χρησιμοποιεί το BDSM και τα "εργαλεία" του, για την ανάπτυξη μιας M/s σχέσης κι όχι εκείνος που εντάσσεται στο BDSM για να κρύψει την συναισθηματική Του αναπηρία μέσα από την επίφαση της Κυριαρχίας.

    Οι παραπάνω σκέψεις αποτελούν προσωπικές απόψεις που δεν έχουν σκοπό να προσβάλλουν κανέναν αλλά να καταδείξουν την προσωπική βιωματική μου διαδικασία η οποία οδηγεί στην πεποίθηση μου πως το BDSM είναι το παιχνίδισμα των φαντασιώσεων κι ένας Master οφείλει να ξεπερνά το παιχνίδισμα, να ωριμάζει μέσα από το M/s και να φροντίζει για την ευτυχία της σκλάβας του.
     
    Last edited: 22 Δεκεμβρίου 2011
  2. NobodyKP

    NobodyKP Contributor

    Απάντηση: Πάμε Μαέστρο

    Πολύ σωστές απόψεις συγχαρητήρια...
     
Thread Status:
Not open for further replies.