Παίζουμε... κρυφτό;

Απλά έχουμε εντελώς διαφορετικές απόψεις, για εμένα τίποτε δεν δικαιολογεί το ψέμα και την υποκρισία απέναντι στον σύντροφο. Και η απιστία, για όποιο λόγο και αν γίνεται είναι ψέμα και υποκρισία, μόνο αν ο άλλος είναι ενήμερος είναι ξεκάθαρη η κατάσταση. Αν δεν μπορείς να φύγεις έτσι απλά δημιουργείς τις κατάλληλες συνθήκες για να το κάνεις και χαλιναγωγείς τις ορμές σου ως τότε. Το να κοροϊδεύεις τον άλλο με κίνδυνο να το μάθει και να πληγωθεί για εμένα είναι απαράδεκτο. Και δεν μπορώ να ακούσω ότι δεν είναι κοροϊδία, αν θεωρεί κανείς ότι ο άλλος δεν θα το δει έτσι, γιατί δεν είναι ειλικρινής; Το 50 sog το αναφέρω για αυτή τη φράση "Η μήπως υπήρχε κάποτε ομόνοια και στο σεξ, αλλά αυτά τα διαφορετικά γούστα ξεφυτρώσανε μια ωραία πρωία;" που χρησιμοποίησε η @elfcat το οποίο έπαιξε μεγάλο ρόλο στα γούστα αυτά που ξεφυτρώσανε με την κυκλοφορία του σε πολλές παντρεμένες/ δεσμευμένες γυναίκες που το διάβασαν και διαπίστωσαν ότι η ερωτική τους ζωή τις αφήνει ανικανοποίητες και υπάρχουν και άλλοι δρόμοι.
Όσο για την ήδη υπάρχουσα σχέση δέκα χρόνων είναι δύο τα ερωτήματα. Αν αυτές οι επιθυμίες υπήρχαν εξαρχής γιατί να φτάσει τόσο πολύ μια σχέση που δεν καλύπτει το σεξουαλικό κομμάτι του ενός; (Εκτός κι αν προχώρησαν το σεξ μετά από ένα χρόνο) Αν πάλι προέκυψαν στην πορεία, είναι πιο καλό να είσαι ανειλικρινής απέναντι σε έναν άνθρωπο για τον οποίο έχεις τόσο βαθιά συναισθήματα από το να χωρίσεις; Τον πληγώνεις λιγότερο με αυτόν τον τρόπο ή τιμάς αυτά που νιώθεις με το να τον απατάς; Γιατί δεν νομίζω να λες πάω να βουδουσουμιασω με τον/την ταδε, λες πάω σουπερ μάρκετ, πάω για καφέ, πάω στον κολλητό κλπ κλπ κλπ ( Το β' ενικό δεν το χρησιμοποιώ για εσάς, μιλάω γενικά). Καταλύονται έτσι τόσο απλά δυο βασικές αρχές μιας υγιούς σχέσης, ο σεβασμός και η ειλικρίνεια..

 

Φυσικά και δεν μπορούμε να τον υποχρεώσουμε να ακολουθήσει αλλά δεν γίνεται να τα κάνουμε πίσω από την πλάτη του και να θεωρούμε ότι είμαστε εντάξει απέναντί του, γιατί δεν είναι έτσι τα πράγματα.. Αν είναι ενήμερος τότε αλλάζει το πράγμα, αν όμως υπάρχει ψέμα στη μέση, δεν είναι λίγο αντιφατικό με την ειλικρίνεια συναισθημάτων αυτό;

 

@t.n.b.t. , @elfcat Συμφωνώ και με τους δυο σας...καμιά φορά υποστηρίζουμε και πιο ακραίες αποψεις για να γίνεται συζήτηση...σωστά? Το κάθε ζευγάρι παντως , έχει την ευχέρεια να διαμορφώσει τη σχέση του όπως το ίδιο θέλει..ή μήπως δεν έχουμε ακούσει για περιπτώσεις που όλα τα παραπάνω γίνονται ( η απιστία δηλαδή) και απο μεριάς των δύο, ή με τη συναίνεση και ενημέρωση και των δύο...και αυτό δεν είναι αρκετά συνηθισμένο..
Υ.Γ. Έλεος με το 50 sog...χαχαχα! μήπως οι συγκεκριμένες "κυρίες" θα έπρεπε πρώτα να υποβληθούν σε καμία ορμονοθεραπεία? λόγω εμμηνόπαυσης ? λέω,μήπως?

 

@Vasilis στο εξής θα παρακολουθώ κάθε κίνησή σου...δεν θα σε αφήσω σε ησυχία..θα είμαι η πρώτη σου σκέψη όταν ξυπνάς το πρωί και η τελευταία όταν πέφτεις για ύπνο...χαχαχαχαχα!!   

Υ.Γ Το ξύλο δεν αποτελεί απειλή για εμένα, ίσα- ίσα..   

 

[QUOTE="astarti, post: 503333, member: 27414"

Υ.Γ Το ξύλο δεν αποτελεί απειλή για εμένα, ίσα- ίσα..   [/QUOTE]

win win situation...εμπλεξε ο Βασιλακης   

 

Συμφωνώ στο ότι το κάθε ζευγάρι διαμορφώνει τη σχέση του όπως το ίδιο θέλει και σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο τοποθετείται και η αναζήτηση τρίτου ερωτικού συντρόφου με την ενημέρωση και τη συναίνεση και των δύο. Όταν ο ένας απιστεί και ο άλλος κοιμάται τον ύπνο του δικαίου, δεν μιλάμε για διαμόρφωση από κοινού, γιατί ο ένας έχει άλλη ιδέα για την σχέση αυτή και ο άλλος διαφορετική, υπάρχει ανειλικρίνεια στη μέση. Και προσωπική μου άποψη είναι ότι το ψέμα και η ανειλικρίνεια έρχονται σε κόντρα με αγάπη και άλλα βαθιά αισθήματα, αν κάποιον τον αγαπάς δεν τον κοροϊδεύεις. Το 50 sog απλά έφερε στην επιφάνεια είτε καταπιεσμένα συναισθήματα είτε νέα συναισθήματα που τα ενέπνευσε το όλο στόρι σαν καλό άρλεκιν που είναι, το θέμα είναι πως για να σε επηρεάσει ένα τέτοιο βιβλίο τόσο, κάτι δε σε καλύπτει στη ζωή σου.. Ε, εκεί λύνεις το θέμα στη ζωή όπως την έχεις ήδη διαμορφώσει, δε βουλώνεις τρύπες δεξιά κι αριστερά με τη δικαιολογία της κάλυψης αναγκών.

 

Από πότε, γιατί και πως η σεξουαλική πράξη υποδεικνύει σεβασμό προς τον σύντροφό σου; Δηλαδή σεξ κάνεις επειδή σέβεσαι τον σύντροφο σου; Αν ισχύει αυτό τότε ΠΟΛΛΕΣ BDSM πρακτικές θα έπρεπε να είναι "απαγορευμένες" κι ας σου παρέχει ο/η σύντροφος το δικαίωμα. Γιατί ο σεβασμός είναι κάτι που το έχεις συνολικά για έναν άνθρωπο και οχι κατα περίπτωση.

Σεβασμός σημαίνει η εκτίμηση που δείχνουμε σε κάποιον για τα πνευματικά του χαρίσματα ή και τα ψυχικά.

Το να κάνουμε σεξ με έναν άτομο που σεβόμαστε δεν σημαίνει οτι το σεβόμαστε περισσότερο. Ούτε αν δεν κάνουμε σεξ οτι το σεβόμαστε λιγότερο. Αν κάνουμε σεξ με ένα άλλο άτομο εκτός του/της συντρόφου μας δεν σημαίνει οτι παύουμε να εκτιμούμε τον/την σύντροφό μας για τα πνευματικά του/της χαρίσματα ή τα ψυχικά.

Γιατί αν ισχύει οτι το σεξ υποδεικνύει σεβασμό...τότε και ο/η σύντροφος που αρνείται (για τους/της δικούς του/της λόγους) να πάρει μερος σε οποιοδήποτε εναλλακτικό σεξουαλικό παιχνίδι που του/της ζητάμε δείχνει ασέβεια προς τον/την σύντροφο που το ζήτησε.

Και ΑΝ θέλουμε να ήμαστε ειλικρινείς...οι πραγματικοί λόγοι που το σεξ εκτός σχέσης έχει κατηγορηθεί και κατηγοριοποιηθεί ως κάτι "κακό" είναι γιατί κάποιοι/ες φοβούνται οτι με αυτό τον τρόπο πιθανόν να χάσουν έναν σύντροφο στον οποίο έχουν αγκιστρωθεί και αν τον χάσουν πως θα βρουν άλλον, γιατί θεωρούν οτι κάνοντας σεξ και βρίσκοντας ικανοποίηση κάπου αλλού ο σύντροφος που "απίστησε" έτσι υποδηλώνει οτι η/ο ερωμένος/η έχει καλύτερη εμφάνιση-ειναι πιο καυλιάρα/ης-την έχει μεγαλύτερη και λοιπές ανασφάλειες του είδους, γιατί η ζήλια υπερισχύει και λένε "γιατί να το κάνεις αυτός/η ενώ εγω δεν το έκανα"....και μπορώ να αναφέρω κι άλλα.


Και ολα αυτά γιατί; ΓΙΑΤΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΚΑΜΙΑ ΜΑ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ...ας κατέβουμε λοιπόν απο το ροζ συννεφάκι της τέλειας σχέσης κι ας δούμε την πραγματικότητα.


Οσες συζητήσεις κι αν κάνουμε...οσες θεωρίες κι αν πούμε...και οι άντρες και οι γυναίκες παντα ξενογαμούσαν και παντα θα ξενογαμούν...και οχι γιατί δεν σέβονταν τον/την σύντροφο τους...αλλά γιατί η ηδονή και η καύλα είναι και θα είναι η "τροφή" που θα τη ψάχνει με κάθε τρόπο. Άλλοι θα είναι πιο συγκρατημένοι και άλλοι οχι τόσο.


Απλά σεβαστείτε αυτούς που θέλουν να "τρέφονται" μόνο απο "σπιτικό φαγητό" αλλά και αυτούς που τους αρέσει να "δοκιμάζουν" νέες γεύσεις ή και να "τρώνε" σε κάποιο άλλο αγαπημένο "εστιατόριο".


ΥΓ. Προς t.n.b.t, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι το εν λόγω σχόλιο δεν είναι με κανέναν τρόπο μομφή για τα οσα λές και σέβομαι απόλυτα την άποψη σου (ασχέτως αν δεν την ενστερνίζομαι) και με κανέναν τρόπο δεν προσπαθώ να σου υποδείξω κάτι απλά η φράση σου που παρέθεσα μου έδωσε «τροφή» για το εν λόγω σχόλιο.

 

Ολοι πιστεύω θα συμφωνήσουμε οτι είναι σωστό να μιλάμε εξ αρχής στο σύντροφό μας για τις ερωτικές μας προτιμήσεις, ιδιαιτερότητες και ανάγκες. Κάποιοι όμως από εμάς που έχουμε εμπλακεί σε μακροχρόνια σχέση κάναμε το λάθος να μην αξιολογήσουμε αυτές τις ανάγκες σωστά από την αρχή. Εστω λοιπόν οτι, μιλήσαμε στη σύντροφό μας ανοιχτά και έγκαιρα, συναντήσαμε την άρνησή της, αλλά υπό το κράτος του αρχικού ενθουσιασμού αποφασίσαμε εν πλήρη συνειδήσει να παραιτηθούμε από την προοπτική ικανοποίησης συγκεκριμένων σεξουαλικών αναγκών μας.

Με την πάροδο των χρόνων αυτές οι ανάγκες αποδείχτηκαν ανθεκτικές και επίμονες και επανέκαμψαν δριμύτερες. Τις επαναξιολογούμε, ξαναμιλάμε γι αυτές στη σύντροφό μας και ξαναπέφτουμε στην άρνησή της. Η σχέση μας καλύπτει απόλυτα κατά τα λοιπά. Είναι όμως γνωστή η ιδιότητα του ανθρώπινου ψυχισμού να θεωρεί δεδομένα τα κεκτημένα και να επικεντρώνεται στις ελλείψεις. Κι επειδή, όπως είπε ο @Dapom , καμμία σχέση δεν είναι τέλεια αλλά εμείς είμαστε τελειοθήρες, αίφνης οι ανάγκες μας που επί σειρά ετών έμειναν ακάλυπτες γίνονται ιδιαίτερα πιεστικές.

Μακάρι να ήταν όλα άσπρο-μαύρο. Δεν είναι όμως. Ετσι τίθεται με σαφή τρόπο το δίλημμα: Αναζητάμε αλλού την ικανοποίηση αυτών των αναγκών ή τις καταπνίγουμε? Ολα τα υπόλοιπα είναι θεωρητικολογίες.

Προσωπικά δεν έχω απάντηση. Επέλεξα τον πρώτο δρόμο, αλλά η ικανοποίηση που πήρα ήταν πρόσκαιρη. Οι ανάγκες είναι απαιτητικά παιδιά. Θέλουν να τις ταίζεις συνεχώς...

 

Οι σχέσεις δεν είναι χολιγουντιανές παραγωγές, πόσο μάλλον στο BDSM.-

 

Κοίτα, καλώς εκθέτεις την άποψή σου με αφορμή το σχόλιό μου και σε καμία περίπτωση δεν εξέλαβα το σχόλιό σου ως μομφή αλλά πρώτα από όλα κατάλαβες εντελώς λάθος αυτό που έγραψα. Για εμένα όταν δεν είσαι ειλικρινής με τον σύντροφό σου τότε δεν τον σέβεσαι, τελεία. Δεν συνέδεσα το σεξ με το σεβασμό αλλά την ειλικρίνεια με το σεβασμό, έχει μεγάλη διαφορά το ένα με το άλλο.. Όταν λες στον άλλον πάω για καφέ με το Μήτσο και τον απατάς εκείνη την ώρα, υποτιμάς τη νοημοσύνη του, πατάς πάνω στην εμπιστοσύνη που σου δείχνει και δε δείχνεις κάποια ιδιαίτερη εκτίμηση σε αυτήν την εμπιστοσύνη.
Επιπλέον, καλό είναι σε τέτοιες φράσεις "Οσες συζητήσεις κι αν κάνουμε...οσες θεωρίες κι αν πούμε...και οι άντρες και οι γυναίκες παντα ξενογαμούσαν και παντα θα ξενογαμούν...και οχι γιατί δεν σέβονταν τον/την σύντροφο τους...αλλά γιατί η ηδονή και η καύλα είναι και θα είναι η "τροφή" που θα τη ψάχνει με κάθε τρόπο. Άλλοι θα είναι πιο συγκρατημένοι και άλλοι οχι τόσο." να μη χρησιμοποιείς τη λέξη πάντα γιατί δεν ισχύει για όλους ή εν πάσει περιπτώσει να προσθέσεις το κάποιοι άντρες/κάποιες γυναίκες. Δεν είναι θέμα συγκράτησης, ούτε θέμα ανασφαλειών, κάποιοι απλά δε νιώθουν την ανάγκη να ικανοποιούνται δεξιά κι αριστερά και θέλουν να τους καλύπτει μόνο ο σύντροφός τους, για αυτό και φροντίζουν να βρίσκουν κάποιον ο οποίος θα καλύπτει στο μέγιστο την καύλα τους κι όταν δεν τον βρίσκουν φεύγουν και αναζητούν κάτι άλλο που θα τους καλύπτει στο σύνολο.
Προσωπικά σέβομαι απόλυτα αυτούς που αναζητούν κάτι που δεν τους καλύπτει με την προϋπόθεση ότι ενημερώνουν τον σύντροφό τους. Το ψέμα και η ανειλικρίνεια όπως είπα και παραπάνω, πάντα κατά τη δική μου γνώμη, έρχεται σε αντίθεση με την αγάπη και όλα τα υπόλοιπα συναισθήματα που μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι νιώθει. Και δεν μπορώ να δικαιολογήσω ούτε να θεωρήσω για εμένα αποδεκτή την αναζήτηση πίσω από την πλάτη του άλλου, για όποιο λόγο μπορεί να γίνεται αυτή και όποιες ανάγκες κι αν καλύπτει. Συμφωνούμε λοιπόν στο ότι διαφωνούμε.

 

Άποψη...Το ιδανικό θα ήταν η πίστη...πάντα...Το ρεαλιστικό είναι η απιστία...στην συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων....Ως προς τα "ιδιαίτερα" γούστα...Αντιμετωπίζονται αρκετά γρήγορα και πριν περάσουν χρόνια...
Καλύτερα ένα "άκυρο" σύντομα, παρά διάφορες "παρενέργειες" μετά...
Βέβαια οι ανάγκες δεν μένουν πάντα οι ίδιες...Κάτι που κάποτε μπορεί ν' άρεσε η να γινόταν αποδεκτό...Στο μέλλον μπορεί κάλλιστα να πάψει ν' αρέσει η να γίνεται αποδεκτό και τούμπαλιν...

Τεσπα, αν κάποιος/α γνωρίζει αρκετά σύντομα στην σχέση του/της ότι ο/η σύντροφος του/της δεν μπορεί/θέλει να τον/την καλύψει σεξουαλικώς...
Όσο και να τον/την καλύπτει στα υπόλοιπα σημεία...Για μένα θα ήταν αυτοκτονία να προχωρήσει μαζί του/της στην ελπίδα ότι ίσως κάποτε και να υπαναχωρήσει...
Με τα αν και τα ίσως χτίζονται παλάτια...

 

Και μάλιστα στην άμμο, φίλτατε...