Παθητικός Υποτακτικος

Θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία μου, γιατί με ενδιαφέρει βαθιά η εξέλιξη.
Πως γίνεται να υπάρχει περισσότερη ενεργοποίηση στις στιγμές που μοιραζόμαστε, είναι το ζήτημα που με
Απασχολει.
Έδωσα χρόνο, έδωσα ποιότητα σε ότι ζούμε, έκανα όλα όσα σκέφτομαι πως θα μπορούσα να κάνω. Παρολα αυτά, η παθητικότητα με εξαντλεί, μου αφαιρεί πόντους ηδονής και σε στιγμές με γεμίζει ανασφάλεια για το αν είναι όλα οκ.
Δεν χωράει το μυαλό μου, πως μετά και κατά τη διάρκεια της χρήσης του strap on, το βλέμμα, όλες τις φορές είναι το ίδιο και σχεδόν άδειο.
Υπάρχει ξενοδοχείο στην Αθήνα που το παράθυρο ήταν σε ιδανικό ύψος για να σκύψει μπροστά και να χρησιμοποιώ το στραπ ον (με θεα την Ακρόπολη) και όμως ήταν σαν να μην γινόταν.
Τι δεν αντιλαμβάνομαι;
Ευχαριστώ

 

Δύο ερωτήσεις:

• Τι είδους σχέση έχετε με τον/την εν λόγω;
• Με τον/την ίδιο/ίδια το συζητήσατε;

 

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

Η σχέση μας είναι βαθιά mind blowing και επίσης συνεργατική. Ειμαστε στην ίδια εταιρεία, ιεραρχικά σχεδόν στο ίδιο επίπεδο, σε αντικρουόμενα όμως συμφερόντων τμήματα.

Επίσης, Μετράει ήδη 8 μήνες, μοιρασμένες στιγμές σε διαφορά μέρη κυρίως σε ξενοδοχεία, εκτός του τόπου κατοικίας του και μου, σε επαγγελματικά ταξίδια και μια δυο φορές που επι τούτου έχουν οργανωθεί κάτι όμορφα τριήμερα.

Στα δε επαγγελματικά μας και λόγω της διαφοράς ηλικίας, τον σέβομαι και δεν δευτερολογώ πολύ, θέλει να δείχνει πως ειναι δυνατοτερος/ισχυροτερος και καθόλου δεν με ενοχλεί. Συνήθως δεν έχει άδικο στις τοποθετήσεις του, είναι αξιος σεβασμού και με βαθιά επιστημονική επάρκεια.

Για τις στιγμές που μοιραζόμαστε, ναι το έχω συζητήσει μαζί του. Οι απαντήσεις είναι πως δεν πονάει, πως δεν νιώθει δυσάρεστα αλλά δεν του βγαίνει να δείξει, εξωτερικεύσει κάτι το παραπάνω.

έχω διακοψει, έχω αυξήσει την ένταση, έχω προκαλέσει πόνο, έχω επιβραβεύσει, έχω αποδομήσει, εχω δοκιμάσει πολλά. Με επαναλήψεις.

Το αποτέλεσμα παραμένει να είναι ένα αδειο βλέμμα, ενώ μου διαβεβαιώνει και ενώ μου ζητάει όλα όσα ζούμε.

 

Δεν ξερω αν θα σας βοηθησω. Αλλα νομιζω φοβαται. Φοβαται να αφεθει, να παραδεχθει οτι ειναι.
Το δευτερο που σκεφτομαι ειναι οτι πρεπει να τον "σπασετε". Πως; νομιζω ταπεινωση σκληρη.

 

Δεν συμφωνώ. Από όσα έχω διαβάσει μέχρι στιγμής, δεν βλέπω υ, ούτε ασυμμετρία. Βλέπω δυο ανθρώπους που δεν τα βρίσκουν στο σεξ. Τα σπασίματα και οι σκληρές ταπεινώσεις μπορούν να βλάψουν αν δεν υπάρχει κατάλληλο έδαφος.

 

Ναι. Δεν είναι κάτι που θα επιφέρει αποτέλεσμα. Δεν ταιριάζει.
Είμαι παραταύτα υπέρ της προσπάθειας, Συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που θα ήθελα είναι να γυρνάω πίσω και να λέω στον εαυτό μου ότι δεν υπήρχε κάτι που θα μπορούσα να έχω κάνει και δεν το έκανα.

 

Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω καταλάβει τον προβληματισμό σου.
Αυτό που σε ξενερώνει είναι ότι δεν είναι εκφραστικός όταν τον πηδάς; Θες, δηλαδή, περισσότερη αλληλεπίδραση πάνω στο σεξ;

 

Η μη έκφραση με προβληματίζει. Γενικά και ειδικά.
Ακόμη περισσότερο με προβληματίζει ή μη επιθυμία για έκφραση.
Με ενδιαφέρει βαθιά η εξέλιξη και με αυτά τα δεδομένα παλινδρομεί και δεν γίνεται να υπάρξει εξέλιξη.
Δεν είναι μόνο εκείνη η στιγμή. Με προβληματίζει ολιστικά στο πως πρέπει να προσεγγίσω έναν άνθρωπο που είναι σαν μα κατεβάζει διακόπτη. Δεν με ξενερώνει.

 

Απο αυτά που γράφετε προσωπικά εικάζω ότι αυτό που εκλαμβάνετε ως παθητική στάση ίσως έχει να κάνει με το ότι το άτομο με το οποίο συνδέεστε δεν σας έχει παραδοθεί ακόμα.

Κατανοώ την απογοήτευση σας.
Μια συζήτηση πάνω σε αυτό ίσως βοηθήσει, ίσως και όχι. Αυτό που θέλω να προσφέρω είναι δύο ιδέες που είχα γιατί να συμβαίνει αυτό και μπορεί να θελήσετε να τις εξερευνήσετε μαζί του.

Η προσδοκία σας για περισσότερη έκφραση του παρτενέρ σας καταλαβαίνω είναι κάτι που έχετε επικοινωνήσει, ίσως και κατ'επανάληψη. Μπορεί αυτό το τόσο έντονο θέλω σας να τον εμποδίζει να αφεθεί όταν, αντί να σας παραδίδει το μυαλό του, σκέφτεται διακαώς ότι θέλει να σας ικανοποιήσει και δεν το πετυχαίνει. Καμιά φορά οι προσδοκίες μπορούν να αποτελέσουν τροχοπέδη αντί για κίνητρο.

Μια άλλη σκέψη μου ήταν ότι δεν είμαστε όλοι συμφιλιωμένοι με τα θέλω μας. Εικάζω και πάλι ότι μπορεί ο παρτενέρ σας εκτός που δεν έχει παραδοθεί σε εσάς να μην μπορεί να παραδοθεί και στα θέλω του, άσχετα εάν σας ζητάει τα όσα κάνετε μεταξύ σας. Αυτή η εσωτερική πάλη, αν συμβαίνει, δημιουργεί πολύ έντονες σκέψεις με αποτέλεσμα να μην μπορεί να "κλείσει" το μυαλό του και να αφεθεί στην απόλαυση.

Ίσως πέφτω και τελείως έξω.

Ελπίζω, ότι μορφή κι αν έχει πάντως, να βρείτε καθείς σας αυτό που θέλετε.

 

@s_aint @rea.. ναι διαφωνειτε γιατι το βλεπετε απο τη μερια της υποτακτικης.
@s_aint ως domme αντιμετωπιζετε τη σχεση σωστα;

 

Νομίζω απλά δεν σε θέλει.  

Δηλαδη, μπορεί να έχεις ένα πακέτο που σκέφτεται ότι είσαι καλή, σεξι, χρυση κι αγια κατσε να της κάτσω, γιατί όχι, αλλά η ρημάδα η χημεία, δεν προκαλείται από όλα τα πακέτα του κόσμου.

Σε άλλη ανάγνωση, μπορεί να έχει καταθλιψαρα η να παίρνει φάρμακα η να έχει καεί από ουσίες, και η ανηδονια και η απρόσφορη συμπεριφορά (αυτό το κενό βλέμμα), να εκδηλώνονται έτσι.

Σε τριτη ανάγνωση, δεν έχω ιδέα γιατί είναι έτσι. 

Πως γίνεται στην ίδια εταιρία να υπάρχουν τμήματα με αντικρουόμενα συμφέροντα;  
Και ποιο είναι αυτό το ξενοδοχείο με θεα Ακρόπολη;   Για μια φίλη ρωτάω.

 

@Brt
Δηλαδή, εσύ όταν γαμιέσαι χαλάς τον κόσμο;
Μια χαρά είναι το κενό βλέμμα και γενικά να μένει άπραγο κουτσουράκι. Λαχταριστή συνθήκη.