Παιδικά τραύματα

Εδώ μπορείτε να πείτε οτιδήποτε περάσατε ως μικρά παιδιά και σας τραυμάτισε ή σας έκανε να αισθανθείτε άσχημα,και αν αυτό σας επηρέασε στη μετέπειτα πορεία σας και κατά πόσο.

 

Τα χρόνια πριν την εφηβεία όχι και τόσο, τα χρόνια κατά την εφηβεία, πολύ. Ακόμα με τρώνε μέχρι και σήμερα, αλλά εντάξει αν προσπαθείς σε αφήνουν, άμα δεν προσπαθείς σε πνίγουν.

 

Η εφηβεία ειναι δυσκολη σαν εποχη κι ηλικια,εχει πολλα....τα παιδικα χρονια ειναι πιο ανεμελα αν και κατηγορουνται για τραυματα.
Ισως τα τραυματα αυτα αρχιζουν και εμφανιζονται στην εφηβεια.Παιδι δε προλαβαινεις να τα ζησεις...να τα δεις...ειναι η στιγμη που καλλιεργουνται μεσα σου...

 

Η αδερφή μου κοιμόταν αγκαλιά με ένα πλαστικό φίδι. Τα κρεβάτια μας ήταν δίπλα, το βράδυ της έπεσε στο ενδιάμεσο κενό απο τα κρεβάτια. Σηκώθηκα να πιω νερό στα τυφλά σκοτάδια, το πάτησα και τυλίχθηκε στο πόδι μου. Σοκ. Παίζει μέχρι να ξημερώσει να ειχα μείνει ακίνητη με το ποδαράκι τεντωμένο και μούσκεμα στο κλάμα (βουβό) και στον ιδρώτα.

Κλασσικά η αδερφή μου γέλαγε. Εμένα μου έμεινε, και κολιέ ή σχοινί να μου πετάξεις απότομα και να είναι σκοτεινά και μόνο η ιδέα οτι είναι φίδι θα με κάνει να μείνω.

 

Μακαρι να ημουν παλι παιδι. Αυτο ειναι το ενα κ μοναδικο τραυμα μου κ ποναει απ οταν καταλαβα πως μεγαλωσα.
Απο προχθες δλδ
 

 

@kinsha no onna εδω που τα λέμε σ' οποιον και να πεταξεις κατι μες στο κατασκοταδο εκει που δε το περιμενει,θα τρομαξει... 

 

Οκ οκ δεκτό, απλά επειδή γενικά δεν φοβάμαι και αυτό το φοβάμαι τόσο και κάνω σαν ηλίθια για εμένα είναι σημαντικό. Δεν θα φοβηθώ άλλα πράγματα και με ενοχλεί να φοβάμαι ένα αλυσιδάκι πχ που ξέρω οτι είναι αλυσιδάκι. Αυτό.

 

Παντως με τη περιγραφη της αντιδρασης της αδερφης σου τοτε,μ εκανε να πω ολες οι αδερφες τελικα το ιδιο λειτουργουν 
Τουλαχιστον εσενα η δικια σου δε το προκαλεσε,η δικια μου το επιδίωκε!και το επιδιωκει ακομη....δε ξεχνιουνται τα χουγια.

 

Τραύμα της παιδικής μου ηλικίας είναι όλη η παιδική μου ηλικία...

 

Όταν είχε βγεί το the ring το ορίτζιναλ το γιαπωνέζικο τα αδέρφια μου έρχονταν το βράδυ μπουσουλώντας αργά (μιμούνταν την κίνηση ρου κοριτσιού) προς το κρεβάτι μου και το ταρακουνούσαν....μιλάμε για πολύ χέσιμο .....εντάξει δεν με επηρέασε πολύ απλά άμα κάνω κοριτσάκι δεν θα έχει ποτέ μακρια ίσια μαλλιά και δεν θα κυκλοφορεί το βράδυ με λευκό νυχτικάκι....  

 

εχω τραυμα ...

 

21 κατασκηνωτικες μερες σε ηλικια 6 ετων. Μεσα σε μια σκηνη με παιδακια 8-9 ετων. Ενας αιωνας και μια μερα. Μου γ@μησε τα πεταλα & μου διαμορφωσε χαρακτηρα. Οχι απαραιτητα προς το κακο. Εγινα ο ρομπεν των δασων στο δημοτικο. Ο καθε καημενος με αγαπουσε γιατι τον βοηθουσα να τα βγαλει περα με τους μπουληδες. Τα κοριτσακια μαγαπουσαν και οι μπουληδες με βλεπαν και αλλαζαν πεζοδρομιο. Ωραιες εποχες.