Παλαιάς & Νέας Κοπής

ακριβως αλλα προσοχη..... τον Μιτο.... οχι τον Μυτο   ...... η ειχε και Μυτο.... δε θυμαμαι, περασε καιρος  

 

Και μετά ήρθε η νέα κοπή...χαχαχα

Ευχαριστώ πολύ για την τοποθέτηση  
Απλά το θέμα έχει περισσότερο να κάνει με το πριν και το παρόν του συγκεκριμένου φόρουμ...όχι σε συγκριση με άλλα.

 

η παλια κοπη- εποχη ηταν δλδ, πως? η ποιοτητα και ο αισθησιασμος δηλωνοταν πως? με διαβασμα και με εγκεφαλικη λειτουργια μαθησης- λογικης- κουλτουρας? και με μεταφορα των γνωσεων του καθενος σε σχεση με το τι διαβασε- ειδε- απομνημονευσε? η με την πηγαια ενδειξη της ποιοτητας και του αισθησιασμου του στο θεμα? ανεξαρτητα με την καταχωρημενη γνωση και πιο κοντα στο ρευμα της αισθησης και της αντιληψης?

 

Ο καθένας πιστευω ότι θα σου απαντούσε κάτι διαφορετικό διαβάζοντας παλια νήματα, τοποθετήσεις και χαρακτήρες...Η γωνία θέασης είναι το κλειδί...

 

που αλλαζει ομως ετσι κι αλλιως με την καθε στιγμη που περναει για τον καθενα μας.... δε δειχνει μια στατικοτητα η αναφορα στα νηματα οσον αφορα στο παρελθον? για εμενα η καθε τοποθετηση εχει θεση στο εδω και στι τωρα...... κοιταζοντας στα ματια του, των συνομιλητη, -ων μας...... ομορφο νημα αυτο παντως.... ενωνει το παλι ο με το νετο, αν και δεν εχει περασει μαλλον και τοσος καιρος ε?  

 

Οταν ενα αντικειμενο γινετε ευρεως γνωστο σιγουρα μπορει να χασει λιγη απο την ποιοτητα του ...

πριν 10-15 χρονια το κοινο του βδσμ ηταν πολυ μικροτερο απο αυτο που ειναι τωρα υπηρχαν λιγοτερα και πιο " ψαγμενα " ατομα στις διαφορες κοινοτητες
αλλα και τοτε υπηρχαν μελοι ψαγμενα , μελοι σοβαρα , μελοι με διαθεση να μαθουν και μελοι που ειδαν φως και μπηκαν και προσπαθουν να γνωρισουν τον χωρο

τωρα πλεον υπαρχουν ποιο πολλα μαλοι που θελουν να ψαχτουν στον χωρο και σιγουρα πιο νεα ηλικιακα ατομα αλλα αυτο δεν σημαινει πως δεν υπαρχει ποιοτητα και στα νεα αυτα μελοι

οι πιο παλαιοι εχουν βρει αυτο που ψαχνουν εχουν κατασταλαξει στις αποψεις τους και ισως ειναι πλεον κουραστικο για αυτους να ασχοληθουν

βεβαια δυο δεδομενα που υπηρχαν υπαρχουν και τωρα α] να γνωρισω το βδσμ β] να πηδηξω και να πηδηχτω

 

Μόνο 12 χρόνια από τότε που άνοιξε το φόρουμ...χαχαχα

 

ο χρονος ειναι παντα το σχετικοτερο μεγεθος ολων  

 

Έχει να κάνει με την ποιότητα του εκάστοτε ατόμου και με το πόσο καλά συμπορεύεται με την σεξουαλικότητά του, όποια κι αν είναι αυτή.
Τα υπόλοιπα διλήμματα μου θυμίζουν το ασαφές δημοψήφισμα και το κοπάδι που ψήφισε δίδοντας ο καθείς ό,τι του κατέβαινε ως ερμηνεία.

 

Ηταν πιο αυστηρο το φορουμ παλαιοτερα.

Εμενα μου λειπει η παλια εποπτεια.

 

H ίδια απορία, η ίδια ιστορία. Η γνώση, που αρχικά είναι στα χέρια ολίγων, απλώνεται, μπολιάζεται, διαφοροποιείται, αλλοιώνεται, ενσωματώνεται, ξεπερνιέται. Ο κύκλος της εξέλιξης (σπιράλ είναι, αλλά κι αυτό κύκλους κάνει).

Στην αρχή ήταν τα ιερατεία, κατόπιν οι συντεχνίες και τα μοναστήρια, αργότερα τα πανεπιστήμια, ώσπου εγένετο διαδίκτυο! Η γνώση κοινωνήθηκε, εν συνεχεία κοινωνικοποιήθηκε. Ομοίως και η μπούρδα, αλλά αυτό είναι θέμα άλλου νήματος. Οι κλειστές ομάδες-θεματοφύλακες της γνώσης απώλεσαν το προνόμιο του ελέγχου και της διαμόρφωσής της. Και μετά ήρθαν οι μέλισσες. Με την περιέργεια του νεόκοπου, που διαδέχεται η διάθεση αμφισβήτησης, ανατροπής και προσαρμογής στη φαινομενολογία του αμύητου.

Από τη γευσιγνωσία ως την ευρεία κατανάλωση είναι μερικά νεούδια δρόμος. Και οι παλαιοί, οι "γηραιοί"? Βλέπουν την ποιότητα να θρυμματίζεται από την επέλαση της ποσότητας. Ένα πολιτισμικό σοκ το παθαίνουν, όσο να πεις. Κάποιοι εξ αυτών αποσύρονται στις μαραμένες δάφνες τους, αποστρέφοντας τα όμματα από τη "μετανεωτερική σύγχιση" (αυτό το χαρακτηρισμό τον δανείστηκαν από τα νεούδια, που διακατέχονται από το θράσος του αδαούς και την ακατ-άσχετη ατακο-διάρροια του νεοφώτιστου), μοιράζοντας με φειδώ την πολύτιμη πείρα τους. Κάποιοι άλλοι παραμένουν στο σκοροφαγωμένο θρόνο τους εξαπολύοντες κεραυνούς ως άλλος Δίας νεφεληγερέτης. Υψηλή κριτική με φράσεις δηκτικές, καλυμμένες με λούστρο καθωσπρεπισμού, σκοπίμως ανοιχτού νοήματος, με την απαξία να υπονοείται, χωρίς πάντοτε να φτάνει στο επίπεδο θάρρους γνώμης. Μαζεύουν γύρω τους ενθουσιώδη νεούδια και απογοητευμένα μεσόκοπα που, θαμπωμένα από το νοητικό τους διαμέτρημα, κάνουν τη σκιά τους άποψη και την ανοχή τους έπαρση.

Είναι και οι αιώνιοι έφηβοι, που προσαρμόζονται στα νέα δεδομένα ευελπιστώντας ότι, με τη μετοχή της εμπειρίας θα προσελκύσουν στο χρηματιστήριο της καύλας κάποιο νεούδι που διψά... γενικώς. Ετούτοι είναι θυμόσοφοι. Κάποτε κλείνουν τα μάτια και αναπολούν τις "παλιές καλές ημέρες" που όλα ήσαντε αυθεντικά και ανεπιτήδευτα. Για λίγο όμως, γιατί έχουν κλήση για τσατ από την άπειρη σκλαβούλα που "χτύπησαν" ψες αργά...

Κάπως έτσι κυλά ο χρόνος στη γειτονιά των αγγέλων. Προσδοκίες, γέλια νεανικά, απογοητεύσεις, πειράγματα, τσακωμοί και γκρίνια, μα πάνω απ' όλα η ελπίδα για μία φευγαλέα συνάντηση των κορμιών, υπό το βλέμμα του σκανδαλιάρικου παιδιού με τα βέλη, να σημαδεύει το πάθος που λάθεψε και σκόνταψε στον έρωτα...

 

Ενα "ωωωω..." ξεφυγε απο τα χειλη μου οσο σας διαβαζα αγαπητε!
Κι ηρθαν στο νου ενα κατεβατο απο παροιμιες.
Λογου χαρη " η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει και κοκκαλα τσακιζει"
"σφαζει με βαμβακι" κ.τ.λ.