Παράδοση ελέγχου - Λήψη ευθύνης

Σύμφωνα με την εμπειρία μου και με βάση αυτά που γνωρίζω για αυτό, το cuckolding μπορεί να γίνει αντιληπτό (και αισθητό) ως μια αποενοχοποιημένη και kinky μορφή καψούρας.

 

Εγώ, πάντως, ως fan και practictioner, δεν το θεωρώ μορφή καψούρας… το ονομάζω βίτσιο!

 

Δεν γνωρίζω και πολλά για το cuckolding, όπως ο fan - practictioner @Arioch , αλλά από καψούρα κάτι ξέρω και δεν βλέπω τρόπο να πάρει kinky μορφή. If anything μάλλον προς το αντίθετο της όποιας απόλαυσης.
Βέβαια μπορεί να εννοούμε κάτι διαφορετικό σαν έννοια.. ίσως σε κάποιο άλλο νήμα σχετικό να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας για τις ερμηνείες περί καψούρας και άλλων δαιμόνων  

 

Ο/Η Κ δεν είναι μασέρ για να του/της αφαιθεί το υ...
Για να μπορέσει ένα υ να μπει στη θέση του πρέπει να θέλει (και να μπορεί) ο/η Κ να το κατισχύσει... Τα ασφαλή περιβάλλοντα και το χτίσιμο της εμπιστοσύνης είναι για τα αρλεκιν... γιατί δεν ξέρω αν το έχεις ξανακούσει, όταν σε χτυπήσει τον τσουνάμι της Ισχύος, όχι εμπιστοσύνη αλλά ούτε ποι@ είσαι προλαβαίνεις να σκεφτείς

 

Θα συμπλήρωσω, ότι πιο πιθανό είναι να νιώσεις φόβο, παρά εμπιστοσύνη, στη συνειδητοποίηση πως έχεις απολέσει τον έλεγχο σου.

 

Για μένα μπορεί να παίρνει kinky μορφή, το έγραψα πιο πάνω, όπως είναι στάνταρ διαδρομή προς kinky μορφές οτιδήποτε μας βασανίζει και δεν μπορούμε ούτε να καταστείλουμε ούτε να αποδεχτούμε.

Για μένα καψούρα είναι να είναι κάποιος ερωτευμένος με ένα πρόσωπο, να ψοφάει να κάνει πράγματα με αυτό το πρόσωπο, να μη μπορεί να σκεφτεί τίποτα άλλο, να μη θέλει να οριστικοποιήσει τίποτα άλλο με την ελπίδα ότι το αντικείμενο του έρωτά του τελικά θα κάνει το μεγάλο βήμα, και παρόλα αυτά τίποτα να μην προχωράει και τίποτα να μη γίνεται.

Δεν βλέπω γιατί αποκλείεται να συμβαίνει σε κάποιους στο BDSM και πώς το αποκλείουμε τσακ μπαμ, δεν βλέπω γιατί αν εκδηλωθεί ως κάποια μορφή υποταγής είναι απαραίτητα χειριστικό μέσο και δαιμονοποιείται αλλά αντίθετα βλέπω ότι σε τέτοιες καταστάσεις πολύ ωραία χωράνε διάφορες λογικές με στοιχείο BDSM και κάμποσες μορφές παθητικού ηδονισμού.

Η vanilla υποταγή, που για μένα καμία σχέση δεν είχε με την καψούρα, μου έφταιγε γιατί ήταν πολύ λίγη και διότι δεν έπαιρνα επαρκή για μένα επικυριαρχία - τώρα που το σκέπτομαι ήταν και αυτή μια μορφή καψούρας, ήθελα πολλά και έπαιρνα ολίγα  

Από την άλλη πλευρά, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς κάνουν D/s ή και M/s και πώς το διευθετούν μεταξύ τους όσοι το ασκούν εκτός χώρου και δεν έχουν καμία σύναψη είτε βιωματική είτε αντιληπτική με το BDSM. Μια χαρά μπορεί να γίνεται και να είναι συνειδητοποιημένο χωρίς ταμπέλες, με σταθερές κατευθύνσεις και χωρίς ανταγωνισμούς (κατ' εμέ οτιδήποτε με ανταγωνισμούς είναι εκτός πεδίου συζήτησης). Απλά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε.

Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να υπάρξει BDSM χωρίς εμπιστοσύνη - και όσο αντέξει - και θεωρώ ότι αυτό συμβαίνει όταν μετράει μόνον η επιθυμία. Δεν είναι τόσο σπάνιο.

 

Είναι σαν το κόψιμο, τι ταχύτητα του φωτός, τι ταχύτητα της σκέψης, αν σε πιάσει στα ξαφνικά, όχι το φως ν' ανάψεις, ούτε να το σκεφτείς, δεν προλαβαίνεις!

 

Μισό λεπτάκι, γιατί - εκτός και αν καταλαβαίνω κάτι λάθος - και πάλι διαφωνώ. Το cuckolding ουδέποτε με βασάνισε και ουδέποτε θέλησα να καταστείλω και/ή αποδεχτώ, το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα, χωρίς αυτό για μένα κάτι λείπει. Δεν ξέρω πως το βλέπουν οι υπόλοιποι, αλλά για μένα δεν είναι καν μορφή ταπείνωσης, είναι κάτι που με καβλώνει απίστευτα και ακριβώς αυτός είναι και ο λόγος που το επιδιώκω.

(addendum)
Τούτου λεχθέντος, ομολογώ, ότι έχει και μια ελαφριά μαζοχιστική χροιά, καμιά φορά τσούζει μετά, αλλά σε κάθε περίπτωση, δεν είναι κάτι που αναγκαστικά αποδέχομαι λόγω καψούρας, είναι κάτι, που εγώ τουλάχιστον, επιδιώκω ενεργητικά.

 

@Arioch εντάξει, μια χαρά, δεν αφορούν όλα όλους προσωπικά, αλίμονο   Για σένα μπορεί να μην είναι για άλλους μπορεί να είναι.

 

Έλα τώρα, δεν είσαι χθεσινή, μια χαρά κατάλαβες τι εννοώ!

 

Τότε το ίδιο ισχύει και για σένα που επίσης δεν είσαι χθεσινή  

 

Τι Μου θυμίσατε τώρα.

Τον Αυγούστου του 2016 περιόδευα στη Μεγαλόνησο που γεννά λεβέντες και ανήμερα της Παναγιάς Με ταΐζανε σε ένα σπίτι, αντικρυστό. (Να μην πληρώνω κιόλας)…

Ήταν ένας υπέροχος και δημιουργικός Αύγουστος εκείνος του 2016.

Δεν θα ξεχάσω @gaby_m ένα πανηγύρι το πρώτο δεκαήμερο του Αυγούστου.

Ξέρετε, τις πρώτες δεκαπέντε μέρες του Αυγούστου οι ορθόδοξοι χριστιανοί έχουν νηστεία. Αυτό δεν εμποδίζει τους συλλόγους να εφευρίσκουν τρόπους και να στήνουν πανηγύρια. Τόσοι επισκέπτες στο νησί είναι μια καλή μπάζα για να μαζευτούν φράγκα για τους συλλόγους.

Έτσι σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στη Κρήτη οργανώνουν ευφάνταστα πανηγύρια όπως της σαρδέλας, του κάστανου, του καλαμαριού, του σύκου….

Ε!! λοιπόν στη Μεγαλόνησο βρέθηκα τον Δεκαπενταύγουστο του 2016 στο πανηγύρι της σουπιάς.

Μαγειρεμένη σουπιά στο μελάνι της η οποία συνοδευόταν…. μαντέψτε @gaby_m …. με ξυνόχοντρο…

Αξέχαστο το πανηγύρι της σουπιάς και σας ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς Μου που Μου το θυμίσατε…

Πραγματικά ήταν η καλύτερη ξινόχοντρη σουπιά που Έχω φάει.

Οσον αφορά τώρα σε αυτό:

ειλικρινά δεν ήταν ανάγκη να απολογειθήτε, αλλά αφού μπήκατε στον κόπο σας ευχαριστώ και πάλι ….

Μια συμβουλή και αν θέλετε την κρατάτε: “ Όταν ξεκινάτε κάτι να το πηγαίνετε μέχρι τέλους… να μην αναδιπλώνεστε…. οι τακτικισμοί δεν κρύβονται ”

Iagos

.... by Iagos posted 15 August 2023 at 10:22