Παράδοση ελέγχου - Λήψη ευθύνης

Τώρα κατάλαβα. Μη νομίζεις, εγω πιστεύω πως και η ηλικία παίζει ρόλο.

 

Να είστε καλά.

Καλή συνέχεια.

 

Κι εσύ να σαι καλά και να προσέχεις. Καλή συνέχεια.

 

Και στις δύο περιπτώσεις το accountability το έχει το Κ μέλος, η αποτυχία του υ είναι και δική του, γιατί στο τέλος της ημέρας το υ είναι εκεί για να κάνει αυτά που του ζητούνται από το Κ.

 

Συμφωνώ.

Με προβληματίζει όμως ότι, όντως στο τέλος της ημέρας, το υ θα τιμωρηθεί για τις πράξεις του, αν δεν συμμορφωθεί. Άρα θα αναλάβει υπό μορφή ή θα είναι υπόλογο για τις πράξεις του.

 

Δεν ξέρω αν αυτή η συνθήκη, επηρεάζει τα υ, με κάποιο τρόπο που να τα αποπροσανατολίζει. Δηλαδή ότι ακόμα και μετά την παράδοση ελέγχου, είναι κατά κάποιον τροπο υπόλογοι.

Δεν ξέρω, αν αυτό μπορεί να αποτελέσει κώλυμα, προς τον ολοκληρωτικό έλεγχο.

 

@Όνομα μια λέτε παράδοση, μια λέτε εκχώρηση, ο τίτλος του τόπικ έχει τίτλο "Παράδοση ελέγχου" και μετά λέτε αυτά που λέτε όταν ενώ μιλάτε για εκχώρηση ο @espimain σας αναφέρει "παράδοση".

Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι το ίδιο, οι μηχανισμοί όμως της εκχώρησης και της παράδοσης είναι διαφορετικοί, γι' αυτό υπάρχουν δύο λέξεις και όχι μόνο μία, η καθεμιά τους σημαίνει διαφορετικά πράγματα.

Εκχώρηση κάνεις σε διαχειριστή, στον Κ παραδίνεσαι και δεν έχει να κάνει με τη συναίνεση καθώς αυτή θεωρείται αυτονόητη όταν μιλάμε για BDSM.

Η εκχώρηση είναι *ενεργητική* πράξη, η παράδοση όχι. Στην εκχώρηση ελέγχεις, στην παράδοση o έλεγχος έχει χαιρετήσει, τον έχει ο Αλλος, όχι γιατί σου έχει βάλει πιστόλι στο κεφάλι αλλά γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς γιατί δε θέλεις να κάνεις αλλιώς.

Just my 0.02$

 

Και η παράδοση, μπορεί να αποτελέσει ενεργητική πράξη. Απαιτεί να παρθεί απόφαση παραδοχής και παράδοσης του ελέγχου.
Είτε αυτή είναι με το ζόρι είτε όχι.

Ήθελα εξ αρχής να δούμε την ουσία του προβληματισμού μου.

Εκχωρείς εξουσία, όντας ο ίδιος εξ αρχής κάτοχος της. Την εκχωρείς. Συνεχίζεις να έχεις την απόλυτη δύναμη της συναίνεσης.

Έχεις ως υ, την απόλυτη εξουσία να ανακτήσεις όποτε εσύ το επιθυμείς, το έλεγχο σου.

 

Για να υπάρξει η όποια παράδοση ελέγχου (πέρα από την ανάγκη της υποτακτικής να υποταχτεί και δεν ασχολούμαστε με το πώς προέκυψε αυτή η ανάγκη) και να λειτουργήσει μια σχέση Κυριαρχίας – υποταγής, βασική προϋπόθεση είναι ο Κυρίαρχος να θέλει και να μπορεί να κυριαρχήσει στην συγκεκριμένη υποτακτκή.
Αν ο Κυρίαρχος δεν θέλει, τον κώλο της να βαράει κάτω η οποιαδήποτε, δεν πρόκειται να την αναλάβει ο Κυρίαρχος, (γιατί να το κάνει άλλωστε; ).
Αν πάλι θέλει ο Κυρίαρχος, γιατί του γυάλισε το πρόσωπο, αλλά δεν μπορεί, τότε δεν είναι Κυρίαρχος για την συγκεκριμένη. (Δεν μπορεί αφού)
Οι περιπτώσεις που ακούς ή διαβάζεις για συνεχή επιβεβαίωση της συναίνεσης και για εκχωρήσεις ή απόσυρση δικαιωμάτων, είναι λόγια, μπας και κάτσει καμία καινούργια που δεν ξέρει.
Λόγια του τύπου «μείνε μαζί μου έγκυος είμαι πολύ φερέγγυος».
Οι υποτακτικές ξέρουν και νοιώθουν τι ανάγκη έχουν, δεν είναι ηλίθιες.
Πολύ γρήγορα καταλαβαίνουν τα λόγια του αέρα.
Αν λοιπόν ο Κυρίαρχος δεν θέλει ή δεν μπορεί να κυριαρχήσει σε κάποια, δεν υπάρχει σχέση D/s, όσες τιμωρίες κι αν φαντασιώνεται ο καθ’ ένας ή η κάθε μία.
Αν κάποια δεν μου είναι χρήσιμη τι να την κάνω;
Γιατί να την κρατήσω;
Κοινωνική πολιτική στο BDSM δεν έχει νόημα.

 

Δεν θα λεγόταν τότε παράδοση, θα λεγόταν παραχώρηση.

Εξακολουθούν να μην είναι το ίδιο.

 

Συμφωνώ ότι αποτελεί κύριο στοιχείο η ικανότητα του/της Κ, να κυριαρχήσει. Αν δεν μπορεί, σύντομα θα φανεί.

Επίσης, όντως τα υ, πιθανολογώ πως ξέρουν τι νιώθουν και τι έχουν ανάγκη.

Είναι ουσιαστική η ρητορική ερώτηση σας στο τέλος. Αν δεν είναι χρήσιμη γιατί να την κρατήσω.

Πέραν όμως της χρησιμότητας, αυτό που ήθελα να σχολιαστεί, είναι κατά πόσο είναι προβληματικό, τα υ να μην είναι υπόλογα για τις αποφάσεις αλλά είναι υπόλογα για τις πράξεις τους.

Είναι ένα φορτίο που κάποιο υ, θέλει να έχει; Έχοντας υπόψη ότι αρκετές φορές, το να αποποιηθεί της ευθύνης των αποφάσεων, είναι κινητήριος δύναμη.

Σημειώνω, ότι δεν εξετάζω εάν ένα υ έχει δικαίωμα να αποφασίζει τι φορτίο θα έχει, σε μια δυναμική. Αναρωτιέμαι αν όντως πραγματικά το θέλει ή αν πηγαίνει πακέτο με τα υπόλοιπα και απλά το δέχεται.

 

Πώς γίνεται τα slaves/submissives σε μια ασύμμετρη σχέση παράδοσης ελέγχου να είναι υπόλογα για τις αποφάσεις τους;

Έχουν αποφάσεις;

Μου φαίνεται λίγο οξύμωρο.

Iagos