Παράδοση ελέγχου - Λήψη ευθύνης

Καταλαβαίνω τι λες, όχι δεν είναι η θέση μας να ζητάμε ή να προσάπτουμε ευθύνες.
Συμφωνώ σε αυτό απόλυτα, το χάσαμε το πλοίο αν μπουμε σε αυτή τη νοοτροπία και ψάχνουμε φταίχτη. Αν θες την γνώμη μου δεν υπάρχει φταίχτης.
Αλλά η ευθύνη είναι άλλη υπόθεση. Μιλάμε για Θ/θέσεις.

Έρχομαι στο σπίτι σου και μου ορμάει ο γατοπάνθηράς σου, ποιος έχει την ευθύνη? Ποιος κάνει τις διορθωτικές κινήσεις?
Πάω σε μια εταιρια και ο υπάλληλος είναι ένας άξεστος κάφρος, που απευθύνομαι και ποιος λαμβάνει υπόψη τα παράπονα μου?
Έχουμε ένα υ μέσα σε ένα πλαίσιο ελέγχου και ιδιοκτησίας υπό αδιαπραγμάτευτη Καθοδήγηση σε θέση υποταγής που κάνει ένα λάθος.
Όπως είπες,το λάθος είναι του υ αλλά οι διορθωτικές κινήσεις είναι στην Κρίση του Κ.

Φαντάσου ένα υ να τα δίνει όλα όσα μπορεί και να μην ικανοποιεί σαν χρήση το Κ και το απεδεσμεύει και πολύ καλά κάνει.
Περίπτωση 1. Το Κ ευχαριστεί το υ για όποια προσπάθεια έχει κάνει και το αποδεσμεύει με σεβασμό και ηρεμία και παίρνει την ευθύνη.
Περίπτωση 2. Το Κ διαολοστέλνει το υ που είναι άχρηστο και δεν είναι ικανό υποτακτικό και δεν θα γίνει ποτέ και του ρίχνει ευθύνες.
Από την πρώτη περίπτωση τα υ φεύγουν άνθρωποι θα κλάψουν θα πονέσουν θα συνέλθουν.. από την 2η φεύγουν τραυματισμένα.
Και αυτός είναι ο κύριος λόγος που αγαπώ την θεωρία "οι Κ έχουν την ευθύνη."  

 

Δεν το βλέπω έτσι εγώ προσωπικά. Ο Κ έδωσε τα προνόμια γιατί το έκρινε σωστό, το υ έχει την υποχρέωση να τα ευχαριστηθεί εντός πλαισίου και όχι να ξεφύγει αυτού.
Αν δεν υπάρχει ευθύνη τότε γιατί να νιώσει καν άσχημα το υ όποτε κάνει ένα λάθος; Γιατί να του πέφτει βαριά η απογοήτευση του Κ του;
Μπορεί απλά να λεει μέσα του ότι ο Κ φταίει που μου έδωσε τα προνόμια, αυτός τώρα να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

 

Γιατί φεύγει από τη θέση και το πλαίσιο.

 

Ναι, φυσικά αυτό από μόνο του πονάει και έχεις δίκιο αλλά η θέση και το πλαίσιο είναι για τον εαυτό του ή είναι για τον Κ; Αν είναι το δεύτερο τότε δεν φέρει ευθύνη απέναντι στον Κ;

 

Για τη σχέση, θα έλεγα.

 

Αυτός που σίγουρα δεν έχει ευθύνη είναι ο γατοπανθηρας μου.

 

χαχαχαχα την περίμενα αυτήν την απάντηση. Θα λεγε κανείς ότι.. ευθύνομαι γι αυτή! 

 

Ε μα!

 

Μιλάς σαν να κατέχεις το μονοπώλιο των εμπειριών και της κατανόησης.

Σε προηγούμενο μήνυμα, είχες αναφερθεί και στην ηλικία μου.
Υποθέτω ότι, οι βεβιασμένες σου δηλώσεις δεν είναι χαρακτηριστικό της δικής σου ηλικίας;

 

Η θέση και το πλαίσιο είν του Κ και το υ ειν του Κ, άρα και οι ευθύνες του υ τίνος ειν? 

 

Η εμπιστοσύνη είναι μια αυτοαναφορική προσδοκία: "εγώ πιστεύω/ελπίζω/κρίνω πως εσύ θα φέρεσαι όπως εγώ έχω σκεφτεί".

Πέραν του ανατριχιαστικού της κρίσης της συμπεριφοράς του κ από το υ, βρίσκω ιδιαίτερα διασκεδαστική την ιδέα ενός κ που θα πρέπει να προσαρμοστεί και να συμμορφωθεί στις όποιες εικασίες-παύλα-ελπίδες-παύλα-προσδοκίες του υ  

 

Η θέση του υ είναι για να προσφέρει μέσω αυτής στον Κ, το πλαίσιο είναι του Κ, η ευθύνη να παραμένει στη θέση του είναι του υ, η ευθύνη του Κ είναι να είναι Κ.