Παράπλευρη συζήτηση στο Reminiscences of a Sinner : "CoveOps"

Αντερ μου εγώ το μετέφερα όχι ο Ηλίας. Έβγαζα τα οφ και δεν κατάλαβα την πρόθεση εκείνη τη στιγμή  

 

Ax , δε με καταλαβαίνεις, και πληγώνεις την ευαίσθητη ψυχούλα μου!  

 

Ομολογώ ότι διαβάζοντας αυτό το νήμα βρήκα άγνωστες λέξεις. Imagenomic? Paintshop pro 18? Τσαλάκες? Έχει φύγει το stamp?! CC??!!
Εγώ τη μόνη cc που ήξερα είναι μια ενυδατική κρέμα που έχω, πού να ξέρω η έρμη ότι έτσι λένε και το photoshop? Ας είναι καλά ο Γούγλης, ο καλός μου φίλος.

Και ναι, ξέρω ότι στην εποχή της εικόνας που ζούμε μάλλον εγώ και το είδος μου θεωρούμαστε οι αναλφάβητοι του Instagram, αλλά συμπαθάτε μας και μας, που βγάζουμε ακόμα φωτογραφίες με την κάμερα των 5 μεγκαπίξελ του κινητού μας και την ...8άρα; 10άρα; (δεν θυμάμαι και βαριέμαι να πάω να δω) της ψηφιακής, και δεν κάνουμε ρετούς, ούτε ξέρουμε πώς να ποζάρουμε με το καλό μας το προφίλ για να βγει πιο ωραίο το τούτο μας, κι αν κροπάρουμε και κάτι ή βάλουμε κανένα ασπρόμαυρο είναι από εφαρμογή δωρεάν κατεβασμένη στο κινητό και πάλι - η ντροπή της στέπας!  

@Gloriana Majestica Εγώ, μια φορά, ακόμα περιμένω τη συνέχεια, να μάθω αν η διεφθαρμένη πράκτορας Ιζόλντα την επήδησε την Τσέχα ή μόνο την εξύλισε και τι γίνεται μετά. Μπορώ, μάλιστα, να εγγυηθώ ότι χαμπάρι δεν πήρα από ατέλειες στο ρετούς, ούτε προβλέπω να παίρνω χαμπάρι στο μέλλον.

 

Αγαπητή Seras V, καλοκαιράκι είναι. Αφήστε τον κόσμο να εκφραστεί λεύτερα.
Laisser faire, laisser passer 
Κάποια οφτοπικιάσματα είναι τόσο διδακτικά όσο και απολαυστικά... 

 

-Κάμερα των 5 megapixel ? Γουάτ α ντιζγκράϊς ! (το accent, που λέγαμε χθες). Από την άλλη, δεν είναι κακό αυτό, υπό την έννοια ότι τουλάχιστον, λόγω της χαμηλής ανάλυσης, δεν φαίνονται οι τσαλάκες στο φόντο, εάν έχετε φόντο. Διότι υπάρχουν κι αυτοί που έχουν μεν τα φόντα, αλλά δεν έχουν φόντο, καταλάβατε ;


Για την Ιζόλντα, τι να σας πω τώρα, θα έγραφα και παρακάτω, αλλά δεν είμαι σίγουρη. Την πρώτη φορά ήταν οι «50 αποχρώσεις», την προηγούμενη ήταν τα status, αυτή τη φορά ήταν οι φωτογραφίες, την επόμενη φορά, ποιός ξέρει, ίσως να βρω το μπελά μου επειδή δεν φοράω κράνος. Παρεμπιπτόντως, εάν υπάρχει κάνα κρανάκι διαθέσιμο, το δέχομαι ασμένως.


Στο κυρίως θέμα τώρα, για την Ιζόλντα, ο κύριος αντίπαλος είναι ο χρόνος. Τι άραγε προλαβαίνει να κάνει με την έκφυλη Τσέχα (είναι αυτή με το μεζ μαλλί σε τσαλακωμένο φόντο) μέσα στο μικρό διάστημα που απομένει, έως ότου φανούν οι μπράβοι του Κιρέγιεφ ; Ο οποίος Κιρέγιεφ ουδόλως θα αρέσκετο να δει τον θησαυρό του να χαμουρεύεται χαστουκιζόμενη από την διεφθαρμένη Ιζόλντα (είναι αυτή με το κορακί μαλλί, σε τσαλακωμένο φόντο). Οπότε, το μόνο που βλέπω να γίνεται, είναι την Ιζόλντα να κάνει την Τσέχα Τζανετάκο από την πολλή σφαλιάρα και πέραν τούτου ουδέν. Δηλαδή, πολύ πιστολίδι για το τίποτα και πολύ Photoshop CC για το απόλυτο τίποτα.....

 

Ααα, Γκλοριάνα, δεν μπορείτε να αφήνετε το κοινό σας έτσι μετέωρο! Ο λαός σας απαιτεί τη συνέχιση του στόρυ. Τι σας νοιάζουν όλα τα άλλα; Τι σας νοιάζουν τα φόντα και το φόντο και η πόζα, εδώ θέλουμε πρόζα!

Τώρα γι' αυτούς που διαβάζουν 50 αποχρώσεις (μα τι έχω χάσει;! ), τι να πω, περί ορέξεως...

Και θέλουμε και φωτογραφίες συνοδευτικές εννοείται. Με φόντο ή με φόντα ή χωρίς.

 

@AuroraBorealis : -Τι να μας πει κι ο Μποντ τώρα ; Μυστικός Πράκτωρ Ντιέγκο !

@Janine, κάτι έχω στα σκαριά. Κείμενο σκέτο, νέτο, εικόνα γιοκ.

 
"-Nα σουτάρω ή να περιμένω να μαζευτείτε κι οι υπόλοιποι ;"​

 

mundial 1982 photo Μαραντονα περασε τους 4 απο τους 6 σε εκεινη τη φαση και δυστυχως εχασε η Αργεντινη 1-0 τι μου θυμησες τωρα 

 

@Gloriana Majestica Αν μου επιτρέπετε, πέραν του χωρατού, να σας πω την άποψή μου επί του θέματος, αφού ξεκαθαρίσω βέβαια πως σέβομαι το γεγονός ότι το θέμα είναι προσωπικό δικό σας και θα πράξετε φυσικά ό,τι σας κάνει να νιώθετε άνετα.

Η έκθεση του εαυτού μας και του έργου μας, καλλιτεχνικού ή μη, επαγγελματικού ή ερασιτεχνικού δεν έχει σημασία, είναι πάντα μια διαδικασία που μας καθιστά ευαίσθητους και ευάλωτους. Κατανοώ πλήρως ότι αυτή η ιστορία με τις κάμερες και τα ρετούς ήταν δυσάρεστη, για να το θέσω κομψά, και ομολογώ ότι δεν γνωρίζω τι σκηνικά προηγήθηκαν. Γενικώς, δεν γνωρίζω πολλά απ' όσα έγιναν με την άφιξή σας στο φόρουμ, αφού δεν ήμουν εδώ. Δεν έχει και πολλή σημασία όμως.

Ελπίζω πως ό,τι έχει συμβεί και ιδίως το σημερινό, δεν θα σας αποτρέψει από μελλοντική έκθεση του εαυτού και των έργων σας. Σχημάτισα την εντύπωση ότι ήταν κάτι που σας άρεσε όταν το κάνατε. Κάτι που το απολαμβάνετε. Μην αφήνετε, λοιπόν, να δώσει κάποιος άλλος πικρή γεύση σε κάτι που απολαμβάνετε.

Δεν ήξερα ότι το γράμμα του Sol LeWitt στην Eva Hesse, που σας πόσταρα με τη φωνή του υπέροχου Benedict, θα έβγαινε τόσο ταιριαστό, αλλά τελικά τα φέρνει περίεργα η ζωή.

"Try to do some BAD work – the worst you can think of and see what happens but mainly relax and let everything go to hell – you are not responsible for the world – you are only responsible for your work – so DO IT.
And don’t think that your work has to conform to any preconceived form, idea or flavor. It can be anything you want it to be. But if life would be easier for you if you stopped working – then stop. Don’t punish yourself. However, I think that it is so deeply engrained in you that it would be easier to DO!"

Αυτά από μένα, γιατί κι η πολλή φιλοσοφία με ζαλίζει μετά από λίγο.  

 

Ωραία, τώρα που τέλειωσε το μέτρημα, μπορεί να συνεχίσει η ιστορία;

Υπάρχουμε και εμείς που δεν δίνουμε δεκάρα για φωτογραφίες και τεχνικές επεξεργασίας γιατί καμιά φωτογραφία δε συγκρίνεται με την εικόνα που πλάθει στο μυαλό σου μια καλογραμμένη ιστορία.

@Gloriana Majestica Θα συνεχίσουτε παρακαλώ; Είχαμε μείνει σε κάτι φουντωμένα υπογάστρια.

 

Σας ευχαριστώ @Janine, είστε πάντα τόσο ευγενής. Φίλε @Arioch, oμοίως. Δεν έχω μεγάλη διαδρομή στο φόρουμ, επομένως δεν έχετε χάσει πολλά επεισόδια, ούτε κι αυτά που χάθηκαν παρουσίαζαν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, εξάλλου. Φαντάζομαι ότι αντίστοιχες επιθέσεις πάντα συνέβαιναν και πιθανόν θα εξακολουθήσουν να συμβαίνουν, όσο υπάρχει net, άρα όσο υπάρχει ανωνυμία.


Το γράμμα του Sol LeWitt στην Eva Hesse, που μου στείλατε χθες, αποδείχθηκε όντως προφητικό, υπό μία έννοια, με την εξής όμως θεμελιώδη διαφορά: Το θέμα εδώ δεν είναι κριτική της δουλειάς μου, της δουλειάς που κάνω στον έξω κόσμο, αλλά απρόκλητη επίθεση σε βάρος του χόμπι μου. Αυτό είναι ανήκουστο. Το να με εγκαλεί κάποιος ότι η επεξεργασία των φωτογραφιών μου είναι πλημμελής, ότι άφησα τσαλάκες στο φόντο, ότι το stamp ξέφυγε (διότι αυτά ακριβώς γράφτηκαν) για μια ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΙΚΗ προσπάθεια που κάνω σε μια γωνιά αυτού του site – πιστεύω, χωρίς να ενοχλώ κανέναν, μου είναι αδιανόητο. Επαναλαμβάνω, μιλάμε πάντοτε για χόμπι, για εκτόνωση, για ψυχαγωγία. Μιλάμε, πάντοτε, για την εισφορά μιας ερασιτέχνιδος – δεν δήλωσα ποτέ λογοτέχνης, πόσο μάλλον επαγγελματίας, όπως άλλωστε δεν δήλωσα και ποτέ επαγγελματίας editor/retoucher - την οποία εισφορά, όπως φαίνεται μπορεί να έρθει, ανά πάσα στιγμή ο οποιοσδήποτε άγνωστος και να την ποδοπατήσει. Επειδή έτσι κάνει κέφι. Επειδή φαίνεται ότι είναι διασκεδαστικό για κάποιους το να φέρνουν σε δύσκολη θέση άλλους, υποχρεώνοντάς τους τελικά να λογοδοτούν για το χόμπι τους, για το μεράκι τους, λες και οφείλουν να το κάνουν.


Έχουν ιδιαίτερο ψυχολογικό ενδιαφέρον αυτές οι επιθέσεις και στο πώς εκδηλώνονται και στο πώς κλιμακώνονται. Τι είδους «συμπράξεις» και «συνέργειες» προϋποθέτουν. Από πού ξεκινούν και πού καταλήγουν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το πράγμα αρχίζει από τις «ενοχλητικές» τσαλάκες και φτάνει σε καταιγιστική επίθεση κατά του προσώπου, ακόμα δε και επίθεση κατά του ίδιου μου του φύλου (πράγμα που έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές στο διάστημα που βρίσκομαι εδώ). Ανατρέχοντας λοιπόν στην αφορμή για την εκδήλωση αυτών των επιθέσεων, διότι περί αφορμής επρόκειτο και όχι αιτίας, καταλήγουμε στην ανάρτηση καθαυτή με τις «επίμαχες» φωτογραφίες. Και επειδή στο κείμενο, όσο κι αν κανείς το κλωθογύριζε, κάτι επιλήψιμο δε θα μπορούσε να εφεύρει, τελικά ο καυγάς στήθηκε για τις φωτογραφίες, πλήττοντας βέβαια τη δημοσίευση στο σύνολό της, μιας και οι εικόνες ήταν αναπόσπαστο (κατά την δική μου εκδοχή) μέρος της, καταντώντας τον χώρο των σχολίων πεδίο μάχης και εκτόνωσης του κάθε πικραμένου. Αυτό, για μένα, είναι ο ορισμός της προμελετημένης αποδόμησης και εφόσον συνέβη μία και δύο, ουδείς αποκλείει ότι δεν θα συμβεί και τρίτη και τέταρτη και πολλοστή φορά.


Δεν είναι λοιπόν, φίλη Janine, το θέμα, μόνο, εάν εγώ έχω τις αντοχές να συνεχίσω να εκτίθεμαι μέσα από κείμενο και εικόνα. Το θέμα, τελικά, είναι αν ο χώρος, ως σύνολο, «αντέχει» να εκτίθεται, εάν ένα μικρό σχετικά φόρουμ, όπως είναι αυτό, μπορεί κάθε τόσο να πληρώνει το τίμημα της ίδιας του της διατάραξης. Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι εγώ συνεχίζω να έχω αμείωτη διάθεση και κέφι για να προχωρήσω σε μια επόμενη ανάρτηση, δεν είμαι καθόλου βέβαιη ότι με αυτόν τον τρόπο δεν γίνομαι άθελά μου «συνεργός» σε μια ακόμη χαώδη κατάσταση, για την οποία δεν είμαι υπαίτια, αλλά είμαι παραίτια και μόνο δια της παρουσίας μου εδώ, όπως έχει καταστεί προφανές, κατ’ επανάληψη, μεχρι τώρα.


Έχει δίκιο ο Sol LeWitt, κανείς από εμάς δεν είναι υπεύθυνος για τον Κόσμο. Αλλά σε έναν μικρόκοσμο, όπως αυτός, τα όρια της ευθύνης του καθενός ξεχειλώνουν και στο τέλος ενός καυγά σχεδόν κανείς δεν θυμάται ποιος τον ξεκίνησε, επειδή, πολύ απλά, για σχεδόν κανέναν δεν έχει σημασία.


Έχει όμως για εμένα. Κι αν εγώ μπορώ να κάνω κάτι για να χαλάσω το «παιχνιδάκι» κάποιων, θα το κάνω, ακόμη κι αν αυτό συνεπάγεται να διακόψω, αναστείλω ή εν πάση περιπτώσει περικόψω κομμάτια ολόκληρα της όποιας εκφραστικής μου δυνατότητας. Μπορεί αυτό να θυμίζει το γνωμικό «Προς πείσμα της γυναίκας μου θα κόψω την ...», αλλά το σίγουρο είναι ότι με αυτόν τον τρόπο θα καταργήσω την ευχέρεια κάποιων να με παρουσιάζουν ως φάρσα και να γελούν γι’ αυτό. Δεν χάθηκε ο κόσμος. Δεν έχασε δα κι Βενετιά βελόνι, αν γράψει ή δεν γράψει η κάθε Gloriana τα κάθε κειμενάκια της.