Παράπλευρη συζήτηση στο Reminiscences of a Sinner : "CoveOps"

Σαν να μας λες, ότι εσύ είσαι από άλλο χωριό.
Κοίτα τι μαθαίνει κανείς!

 

Like, μή σου πω και κορνιζάρισμα.. 

 

Θα ήθελα να ρωτήσω γιατί το παρόν νήμα αρχίζει με το συγκεκριμένο ποστ με το οποίο ξεκινάει (@Seras Victoria , @Ηλίας ) Ποιανού επιλογή ήταν, της διαχείρισης ή της φερόμενης ως νηματοθέτριας.

@underherfeet
Γιατί φταίει η @Gloriana Majestica που απαντάει και όχι αυτός που επανειλλημένα επιτίθεται; Kαι μάλιστα όχι στις απόψεις της αλλά στο πρόσωπό της. Από πότε το θύμα φταίει, όπως και αν αντέδρασε; Δεν κατανοώ πώς το σκέφτεσαι; Πραγματικά....

 

Το ότι είναι κάτοικος του χωριού, ο άνθρωπος, δε σημαίνει ότι είναι σύμφωνος με τον τρόπο που ενεργεί ο πρόεδρος, οι τσιφλικάδες του χωριού κι οι μπράβοι που πουλάνε προστασία.

 

Terms of Service and Rules

Flames: Απαγορεύονται αυστηρά οι διαμάχες μεταξύ των μελών. Δηλαδή ύβρεις, προσβολές, ειρωνίες, χλευασμός των απόψεων των συνομιλητών μας κτλ.

 

Δίχως ύβρεις, προσβολές, ειρωνίες, χλευασμό των απόψεων των συνομιλητών μας. Απλή, διαπιστωτική αναφορά γεγονότων, ως απάντηση στον αγαπητό @underherfeet

Σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχουν δύο τακτικές : Η μία είναι της πλήρους αδιαφορίας, που μπορεί μάλιστα να εφαρμοστεί και με τη μορφή του ignore, όπως καλοπροαίρετα μου συνέστησε εχθές ο φίλος @Arioch. To κακό, σε αυτήν την περίπτωση, είναι ότι δεν ξέρεις τι μπορεί να γράφει κάποιος εναντίον σου και ερήμην σου. Με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία μου στον χώρο, φοβάμαι ότι δεν είμαι τόσο «υπεράνω» ώστε ν΄αφήσω κάποιους ν’ αλωνίζουν πίσω απ’ την πλάτη μου. Υπενθυμίζω εν τάχει μερικά απ’ όσα έχω ακούσει, ευθέως ή καθ’ υπόνοια, από τη μέρα της εγγραφής μου μέχρι σήμερα, αφήνοντας έξω εκείνο το all time classic “vanilla”, που τελικά μοιάζει με κομπλιμέντο μπροστά στα άλλα, ότι δηλαδή (α΄ εκδοχή) είμαι παλιός γκουρού του φόρουμ, που έχω επανεμφανισθεί με νέο νικ ή, ακόμη χειρότερα, (β΄εκδοχή) είμαι άντρας, («μεσιέ», όπως χαρακτηριστικά μ’ έχει αποκαλέσει επανειλημμένα κάποιος κύριος), εξού και οι συχνές επί τούτου προσφωνήσεις μου με ανδρικό άρθρο. Για να μην πάμε πολύ πίσω, μόλις χθες βράδυ, ο ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών του χθεσινού περιστατικού, κορυφώνοντας, με ρώτησε το εξής : «-Έχει ο προστάτης σημείο G ? » (το συγκεκριμένο σχόλιο έχει διαγραφεί). Εντάξει, κατανοώ πλήρως τους λόγους για τους οποίους θα ήταν τόσο –μα τόσο- «βολικό» και «ανακουφιστικό» ν’ αποδεικνυόμουν άνδρας, αλλά λυπάμαι, δεν πρόκειται ν΄αλλάξω φύλο. Άλλωστε, τα είπαμε και τις προάλλες, με κάποια επιλεγμένη παρέα από δω θα βρεθούμε σύντομα, οπότε κοντός ψαλμός αλληλούια.

Συνεπώς, ναι μεν οφείλω να παραδεχτώ ότι, αντικειμενικά, η πιο σώφρων τακτική θα ήταν ν΄αγνοεί κανείς τις προκλήσεις, από την άλλη πλευρά όμως η σιωπή σπανιότατα εκλαμβάνεται ως σωφροσύνη. Συνήθως εκλαμβάνεται ως αδυναμία και παραδοχή. Λυπάμαι, δεν λειτουργώ έτσι. Συλλαμβάνω τον εαυτό μου, ακόμη κι αυτή τη στιγμή, να τρέχω από thread σε thread προκειμένου ν’ ανασκευάζω εμπαθή και ανυπόστατα σχόλια που γράφονται -να, τώρα δα- σε βάρος μου. -Πιστεύει κανείς στ’ αλήθεια ότι το βρίσκω δημιουργικό ή διασκεδαστικό όλο αυτό ; Ότι με κάποιο τρόπο με τρέφει ; Ότι είναι ωφέλιμο για μένα να διακινδυνεύω με κάθε απαντητικό μου σχόλιο να βρεθώ μπλοκαρισμένη, εάν τυχόν υπερβώ τα όρια ; Ε, λοιπόν, δεν είναι.

Όλη την προηγούμενη βδομάδα έκατσα στ’ αυγά μου σαν την καλή την κλώσα, αποφεύγοντας συνειδητά και συστηματικά να κάνω σχόλια σε άλλο ποστ εκτός από το δικό μου, το «CoveOps». Θεώρησα ότι η διατήρηση «χαμηλού προφίλ» (έτσι δεν λέμε, όταν κάποιος κάνει τουμπεκί ; ) θα οδηγούσε σε κάποια εκτόνωση της έντασης. Έκανα λάθος : Ακόμη κι όταν ο Μωάμεθ δεν πάει στο βουνό, πάει το βουνό στον Μωάμεθ. Και τελικά δέχθηκα συγκεκριμένους επισκέπτες στο δικό μου post, που βέβαια δεν ήρθαν για να μου προσφέρουν γλυκά.

Έγινε ό,τι έγινε, ό,τι πείτε εσείς παιδιά, τέρμα τα σχόλια σε άλλα posts, άντε καταργήσαμε από χθες και τις φωτογραφίες, τώρα τι άλλο απομένει ; Τα off topics και η Αποτοξίνωση. Θέλετε να μην εμφανίζομαι ούτε κι εκεί ; Μα κι αυτό να γίνει, δεν αποκλείεται στο τέλος ν’ ακούσω ότι ενοχλεί το μουγκό avatar μου, από μόνο του. –Θέλετε να φύγω τελείως ; Το σκέφτηκα ήδη (-αμάν και πότε, ε ;   ). Μπορεί και να γίνει, γιατί όχι ; Αλλά, τι θ΄αλλάξει στο σύμπαν ; Εδώ είναι το ερώτημα.

 

Gloriana Majestica, ω! Γκλοριάνα..

Σε τέτοιες περιπτώσεις επέτρεψε μου να προσθέσω και μία τρίτη τακτική, την καθαρά καλλιτεχνική, αυτή που πιστεύω ότι σου αρμόζει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο.

Ο χλευασμός των απόψεων των συνομιλητών μας και πολύ περισσότερο ο χλευασμός της δικτυακής τους προσωπικότητας θα μπορούσε κάλλιστα να είναι πηγή έμπνευσης.
Πως θα σου φαινόταν μία ιστορία στην οποία μια νεαρή ταλαντούχα και ανερχόμενη φωτογράφος δέχεται ανηλεή πόλεμο από ένα γνωστό φωτογράφο πολύ καλά δικτυωμένο στα κυκλώματα και η οποία αναζητά βοήθεια στο πρόσωπο μια καλής της φίλης και αδυσώπητης ντετέκτιβ, της Olexandra Platomounova Ουκρανικής καταγωγής και πρώην στέλεχος της FSB, η οποία σαγηνεύει τον διάσημο τον φωτογράφο και τον οδηγεί σε δωμάτιο ξενοδοχείου όπου τον μεθάει και τον δένει και τον βασανίζει σχολαστικά και ποικιλοτρόπως και στο τέλος τον στειρώνει. Πριν τον στειρώσει όμως εκείνος ομολογεί την ύπαρξη της Καδιανής, μιας υποτακτικής σε κλιμακτήριο και μεγαλοστέλεχος σε πασίγνωστη εταιρία λογισμικού την οποία κατονομάζει ως ενορχηστρωτή αυτών των επιθέσεων.

Στο δεύτερο επεισόδιο η Καδιανή είναι στο στόχαστρο της ντετέκτιβ και τα υπόλοιπα τα αφήνω στην καλλιτεχνική σου νοημοσύνη.

Το Gloriana στο νικ σου ήταν κάτι που φάνηκε από την πρώτη σου κιόλας δημοσίευση στο εισαγωγικό νήμα, νομίζω ότι οι περισσότεροι εδώ καταλάβαμε ότι έχουμε να κάνουμε με μία Gloriana. Είμαι σίγουρος ότι το Majestica μέρος του νικ σου θα είναι ακόμη πιο απολαυστικό.

Ηρεμία και τέχνη.. Όχι σιωπή.

 

 
Δεν κατανοώ γιατι κατενόησες πως το σκέφτομαι έτσι...

@Gloriana Majestica
Το έχεις ακούσει;
Αν όχι, το συνιστώ ανεπιφύλακτα! ...



υ.γ Είμαι της αφαιρετικής μεθόδου. Σα τον Τσάνγκ ένα πράμα.

 

Από αυτό. Επειδή μου φάνηκε παράξενο, ρώτησα, πριν βιαστώ να βγάλω συμπέρασμα.  

 

Mπα, δεν μου κάνει. Φωνάζει από χιλιόμετρο ότι δεν είσαι πυρηνικός φυσικός, μαθηματικός, φιλόσοφος, οπλουργός και sniper, editor, σκηνοθέτης, κριτικός ή έστω Κρητικός, μουστακαλής greek lover και καμάκι με χρυσή καδένα και ιδίως λογοτέχνης, όπως δηλαδή εγώ.

Βασικά, της Olexandra με την καμία δεν της κάνει (κούκου) ν’ ασχοληθεί bdsmικά με τον φωτογράφο της –σε προσχέδιο- ιδέας σου. Για να της κάνει (κούκου) της Olexandra ένας άνδρας –απ’ όσο μπορώ να ξέρω τα γούστα και τα βίτσια της – θα πρέπει αυτός να είναι, κατά σειρά :

α) ζόρικος, αλλά όχι ζοριλίκι σε στυλ «εγώ Τάρζαν, εσύ Τζέην» η -ακόμη χειρότερα- μισογύνης ζοχαδιακός. Ούτε βέβαια κάνας τζάμπα μάγκας, απ’ αυτούς που στήνουν ολόκληρη φασαρία στον σερβιτόρο, για να πουλήσουν μούρη στους θαμώνες του εστιατορίου και, ιδίως, στη ντάμα τους. -Πώς να στο εξηγήσω τώρα ; Είναι δύσκολο. Πρέπει, ας πούμε, το ζοριλίκι να υπάρχει μέσα του, σαν εσωτερική δύναμη κι αυτός να είναι τόσο ισχυρός, ώστε να το ελέγχει απόλυτα. Ψυχρός, νηφάλιος στα δύσκολα, όχι υστερίες κι αναψοκοκκινίσματα και χοροπηδητά πάνω-κάτω σε στυλ Τζο Ντάλτον, μόλις τα βρει μπαστούνια. Να επιβάλλεται μεν, όχι όμως βάσει προσυμφωνίας και σύμβασης, αλλά σιωπηρά, ως παρουσία

β) να είναι δοτικός, εκ φύσεως και εξ ανατροφής ευγενής -όχι στην καταγωγή- , πράος και ντόμπρος

γ) ν’ αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να παραδέχεται τα σφάλματά του και τις ήττες του

δ) ιδιαίτερης φυσικής καλλονής

Ε, τώρα βάλε με το μυαλό σου, όταν πέσει στα χέρια της Olexandra τέτοιος άντρας, λες να πιάσει να τον στειρώσει, καταστρέφοντας αυτό το έργο τέχνης ; Για πόσο ανόητη την έχεις την πράκτορα ;

Επομένως, χωρίς βασανιστήρια και στείρωση, δεν θα φθάσει ποτέ η Olexandra στην Καδιανή. Αυτό όμως είναι καλό, διότι τι δουλειά θα μπορούσε ποτέ να έχει η Olexandra με μια υποτακτική σε κλιμακτήριο ; Το γεγονός ότι η Καδιανή τυγχάνει μεγαλοστέλεχος σε πασίγνωστη εταιρία λογισμικού, μόνο τρισχειρότερα μπορεί να κάνει τα πράγματα, καθόσον η Olexandra, απόγονος ήρωα του Στάλινγκραντ και μεγαλωμένη στο Λένινγκραντ (νομίζω ότι τώρα πια το αποκαλούν «Αγία Πετρούπολη» ή «Άγιες Κουκουβάουνες» ή κάπως έτσι), σε μπλοκ εργατικών πολυκατοικιών, μέσα σε κοινό διαμέρισμα δύο οικογενειών, με γνήσιες σοβιετικές αρχές («χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά-εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά»), απεχθάνεται τις πολυεθνικές, κατ’ επέκταση δε και τα μεγαλοστελέχια τους.

Όλο το σενάριό σου είναι μια σκέτη συμφορά. Με εκνεύρισες κι επειδή προσωπικά σε συμπαθώ –αλλά και κάπου πρέπει να ξεσπάσω- νομίζω ότι θα επιτεθώ στο avatar σου. Ή, ίσως, στη φωτογραφία με τις πατούσες, που ανάρτησες τις προάλλες. Θα τις περάσω από φάλαγγα αυτές τις πατούσες, να τελειώνουμε με σένα.  

 

Ναι, παραήμουν αφαιρετικός! 
"Από τη στιγμή όμως που παρασύρθηκε και μπλέχτηκε στην αντιπαράθεση στο γήπεδο των ¨αντιπάλων" ",θα ήταν πιο ολοκληρωμένο.

 

Τελείωσε το survivor.