Παρακαλώντας...

Συμφωνω με ο,τι ειπες MasterJp, φυσικα και οποιος δεν σεβεται την περιουσια του δεν δικαιουται να την εχει. Για αυτο το λογο προτιμω, πριν φτασω σε οποια ανεπιθυμητη αντιδραση του «τουτού» μου, να ειμαι γνωστης τοσο των θέλω–τεχνικων προδιαγραφων του, οσο και των αποψων–manual του ωστε να προλαμβάνω την οποια αντιδρασή του.

 

Μια μικρή εισαγωγή για να πώ πόσο απολαμβάνω το φόρουμ όταν παίρνει μπρός και βράζει ο τόπος...
Γυρνώντας στο θέμα μας όμως, τι ακριβώς κάνει μια/ένας σκλάβα/ος? Παίρνει κατευθύνσεις ως προς την επιθυμητή συμπεριφορά από Τον Κυρίαρχο.
Ξέρω δύο διαφορετικές περιπτώσεις M/s σχέσεων όπου το εκλιπαρώ έχουν εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις.
Στη μία περίπτωση Ο Κυρίαρχος διέθεσε πολύ χρόνο και προσπάθεια ώστε η σκλάβα να μάθει να εκλιπαρεί, να ικετεύει σωστά και με την ψυχή της, στην άλλη περίπτωση δε, στην σκλάβα επιτρέπετε να παρακαλέσει ευγενικά και υποτακτικά χωρίς πολλά πολλά για κάτι και αν δοθεί αρνητική απάντηση να το βουλώσει. Στην δεύτερη περίπτωση η ικεσία θα οδηγούσε σε gag.
Η άποψη μου, γιατί ναι Κυρίες και Κύριοι, τυγχάνω υποτακτική και μάλιστα σκλάβα με άποψη, είναι πως τα πολλά παρακάλια και ικεσίες έχουν θέση στο παιχνίδι και μόνο και ως μεγάλα παιδιά γνωρίζουμε πότε παίζουμε και πότε το όχι είναι όχι.

 

RE: RE: Παρακαλώντας...

_____________________________________

Διαβασε ξανα τι εχεις γραψει στα αλλα σου ποστ , τα τελευταια ,και θα δεις πως λεμε το ιδιο πραγμα , απλα με διαφορετικα λογια .Ισως εγω να μην ημουνα σωστη στην εκφραση μου , αλλα συμφωνω με αυτα που λες .

Δεν ειναι ατου μου η γραφη , ειναι η αληθεια ! προτιμω το ''λογο'' !

 

Ομολογώ ότι δεν περίμενα πως θα δημιουργηθεί τετοιο θέμα σχετικα με την ερμηνεία της λέξης "δέχομαι"!

Χωρις να ειμαι φιλόλογος, εχω την άποψη ότι η λέξη "δέχομαι" έχει περισσότερο την έννοια του δέχομαι κάτι (δώρο, συγγνώμη, παρακάλια κλπ) από κάποιον κατώτερο ή το πολύ ίσο μου, διατηρώ όμως το δικαίωμα και, αν δεν θέλω, δεν δέχομαι. Ισως, διαβάζοντας τα γραφόμενα της sklavin να έδωσα στη συγκεκριμένη λέξη ερμηνεία που για κάποιους απο σας είναι λάθος. Ισως μου έμοιασε περισσότερο με το "αποδέχομαι"....

Επειδή θέλω να λυθεί η οποιαδήποτε παρεξήγηση, θάθελα να προσθέσω κάποιες απόψεις μου :

Ισως η μοναδική και τελευταία φορά που η sub λέει τη λέξη "δεχομαι" ειναι όταν δηλώνει ότι δέχεται να είναι υποτακτική στον συγκεκριμένο Master. (Αν και, ακόμη και για αυτήν τη διαδικασία, η sub γονατίζει και υψώνοντας τα χέρια "παρακαλάει" τον Master να της τα δέσει να να την κανει σκλάβα του.)
Από αυτή τη στιγμή και μετά παύει να είναι ελεύθερη αλλά ανήκει, παύει να έχει οποιαδήποτε θέλω και επιθυμίες εκτος απο μια : την ικανοποίηση του Master. Το μόνο που έχει ειναι ανάγκες. Και, φυσικά, τις ανάγκες αυτές οφείλει να τις ικανοποιεί ο Master, από τη στιγμή που "δέχτηκε" να του ανήκει, αν θέλετε, να ειναι ιδιοκτησία του.
(Εδω θάθελα να αναφέρω και κατι ακόμα που μπορεί να προβληματίσει...
Εγραψε κάποιος : "Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σκλαβιά απο την ιδιοκτησία. Ανήκεις σε ότι σου ανήκει". Εμένα πάντως με προβλημάτισε...)

Θεωρώ απόλυτα φυσιολογικό να παρακαλάει κάποιος όταν έχει ανάγκη. Σαν όρος, η ανάγκη ειναι ασύγκριτα ισχυρότερη απο το οποιοδήποτε "θέλω".
Και, επαναλαμβάνω, ο Master οφείλει να ικανοποιεί τις ανάγκες της slave του.

Ας μην σας κουράζω άλλο ομως...
Εχω την αίσθηση ότι μόνο ο Aldur "επιασε" με την πρώτη αυτό που ηθελα να πω στο πρωτο μήνυμα μου. Με την ευκαιρία, Aldur, και πάλι ευχαριστώ για τα βιβλία που μου έστειλες (πριν 2-3 χρόνια)
SadalMelik, το ποιος είναι ο καθένας μας φαίνεται με το χρόνο που κυλάει.... Παντως, ομολογώ οτι δεν κατάλαβα γιατι ενοχλήθηκες τοσο πολύ, ειδικά μετα και από αυτο (το πολυ σωστό θάλεγα) που έγραψες για το αυτοκίνητο.

I wish you well

 

Ομολογώ και εγώ το ιδιο !
Δεν φαντάστηκα οτι μια μου λέξη , η οποία και ερμηνεύτηκε λανθασμένα , αλλά οχι άδικα φυσικά , θα προκαλούσε μια τέτοια ενδιαφέρουσα συνέχεια .

Θα σταθώ σε αυτό που έγραψε και προβλημάτισε τον Olympo όμως ,
«"Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σκλαβιά από την ιδιοκτησία. Ανήκεις σε ότι σου ανήκει »

Αν λοιπόν συνειδητά κατανοείς αυτό και αν όντως είναι έτσι και σαν αποτέλεσμα αλλά και σαν ουσία , τότε
τίθεται το ερώτημα και θέμα αν τελικά η ‘’σκλάβα’’ είναι καθαρά θεωρητικός όρος στη προκειμένη , και απλά μια λέξη που έχει καθοριστεί , μια και διαφαίνεται έτσι γραμμένη ( η φράση ) πως τελικά άλλος είναι αυτός που ‘’σκλαβώνεται’’ η μήπως και οι δυο ?


?

 

Πολύ καλά sklavin, πολύ καλά.  

 

Olympos ενοχλουμαι καθε φορα που καποιος γεμιζει καποιον αλλο με πρεπει και με μη. Το πως θα συμπεριφερθει καποιος/α slave εχει να κανει με το τι θελει ο Κυριαρχος στον οποιο ανηκει. Πριν απο αυτο ας αφηνουμε τον καθενα να μιλαει οπως νιωθει καλυτερα.

 

Μπορει στο μυαλο του ο καθε ενας να προσπαθει , να θελει , να ελπιζει και να επιδιωκει με διαφορους τροπους να θεωρησει ενα άτομο υποτακτικης ψυχοσύνθεσης περιουσία του και αντικειμενο του το οποιο μαλιστα οποτε θελει μπορει να "σπασει". Η πραγματικοτητα ομως θα διαψευσει αυτο το ιδιοτυπο στρουμφoχωριο που εχει στο μυαλο του και συνειδητα αρνειται να αποδεχτει οτι ειναι μια εγκεφαλικη κατασταση και τιποτα το πραγματικο (γι αυτο αλλωστε χρησιμοποιησα τις λεξεις ιδιοτυπο στρουμφοχωριο, διοτι το χωριο αυτο δεν υπαρχει) . Ειναι πολυ καλο πιστευω να διαχωριζει κανεις την φαντασια απο την πραγματικοτητα. Ο ρεαλισμος μονο καλο μπορει να κανει σε καποιον.
Και τελος στον πραγματικο κοσμο(οχι στον εξειδανικευμενο προσωπικο χωροχρονο του καθενος) οταν καποιος "σπαει" κατι το πληρωνει και πολλες φορες πολυ ακριβα, τοσο που συχνα δεν εχει να πληρωσει υλικα η ψυχικα.

 

Εμένα μου έκανε εντύπωση αυτή η φράση: " παύει να έχει οποιαδήποτε θέλω και επιθυμίες εκτος απο μια : την ικανοποίηση του Master". Μου φαίνεται αδιανόητο έστω και προς χάρην λόγου να πει κανείς ή να πιστεύει κανείς σε κάτι τέτοιο. Βέβαια ούτε σκλάβα είμαι, ούτε ζω στο lifestyle αλλά αυτή η έκφραση έκανε πολλά καμπανάκια να χτυπήσουν μέσα μου. Πώς ακριβώς μπορεί κάποιος να παύσει να επιθυμεί τα πάντα και να έχει μόνο μία επιθυμία στη ζωή του; Σαν ρομποτάκι μου ακούγεται με περιορισμένες λειτουργείες, για την ακρίβεια μόνο με μία. Πώς μπορεί λοιπόν να παύσει κάποιος να έχει θέλω στη ζωή του εκτός από ένα και πως μπορεί κάποιος να ζει με ένα τέτοιο άτομο και να είναι περήφανος για τον εαυτό του και για τον σκλάβο του; Θα συμφωνήσω με τον DeSade και με τον SadalMelik. To να κάνουμε υποδείξεις σε άτομα να επανεξετάσουν το status τους ή να τα "σπάμε" επειδή εμείς ζούμε σ'ένα "ιδιότυπο στρουμφοχωριό" όπως είπες και ο DeSade μου φαίνεται πέρα για πέρα μη ρεαλιστικό για να μην πω και ακραίο.

 

Όπως και η carissa[L_T], χαίρομαι που το συγκεκριμένο θέμα, που με απασχόλησε από πολλές πλευρές, αποδείχτηκε ενδιαφέρον και για άλλα μέλη του φόρουμ.

carissa[L_T] σ’ ευχαριστώ για την πολύ ξεκάθαρη και πρακτική τοποθέτηση   Από τα λόγια σου καταλαβαίνω ότι η υποτακτική μπορεί να να παρακαλεί / εκλιπαρεί, ειδικά αν αισθανθεί ότι η σιωπή της σε κάποια περίπτωση δε θα ήταν αποτέλεσμα ταπεινότητας και αποδοχής αλλά πείσματος και εγωϊσμού. Και ότι δεν πρέπει η υποτακτική να παρακαλέσει αν αυτό θα ήταν μία έστω και ασυναίσθητη προσπάθεια παρέμβασης.

Πιθανά, σε πολύ εξελιγμένα στάδια, να μην τίθεται θέμα πείσματος και εγωϊσμού της υποτακτικής, αν πλέον έχει γίνει δεδομένο ότι η πάλαι ποτέ προσωπική της άποψη πλέον φτάνει σε αυτήν μέσα από τον Κυρίαρχο, αλλά μέχρι τότε μπορεί η διαδρομή να είναι μεγάλη.

Αναφέρθηκε παραπάνω από τους Aldur και MasterJp ότι η έννοια του «παρακαλώ» διαφέρει από την έννοια του «εκλιπαρώ».

Στο λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής Γραμματικής του Ιδρύματος Μανώλη Τριανταφυλλίδη, δίνονται οι ορισμοί του «παρακαλώ», «εκλιπαρώ» και «ικετεύω»:

Παρακαλώ: ζητώ ευγενικά, ικετευτικά, από κάποιον να κάνει κάτι, μία εξυπηρέτηση, μία χάρη, να συγκατατεθεί σε κάτι, κ.λ.π.

Εκλιπαρώ: παρακαλώ θερμά και επίμονα κάποιον να κάνει κάτι, ικετεύω, θερμοπαρακαλώ. Π.χ. Τον εκλιπάρησα να δείξει λίγη επιείκεια, εκλιπαρούσε για λίγη κατανόηση.

Ικετεύω: ζητώ από κάποιον να συγκινηθεί, να με λυπηθεί και να μου κάνει μία χάρη, να μου προσφέρει προστασία, βοήθεια, κ.λ.π.

Έχω την αίσθηση ότι ο Κυρίαρχος θα αποθάρρυνε την υποτακτική που θα είχε τη ροπή να ικετεύει, ήδη από τα πολύ αρχικά στάδια της εκπαίδευσής της. Ή θα διαπιστώσει από μόνη της ότι δεν έχει νόημα να απευθύνεται στο θυμικό του Κυρίαρχου για κάτι που Αυτός έχει ήδη αποφασίσει.

Το να παρακαλέσει η υποτακτική, αισθάνομαι ότι είναι μία μορφή επικοινωνίας για σχετικά απλά θέματα καθημερινότητας.

Το να εκλιπαρήσει, το αισθάνομαι πιό βαθύ, για θέματα που την αγγίζουν σε άλλο επίπεδο.

Σε γενικές γραμμές, δε βλέπω γιατί θα έσπαγε μία υποτακτική επειδή, με δική της επιθυμία, θα είχε μάθει (λίγο - λίγο τον τρόπο) να βάζει τα "θέλω" του Κυρίαρχου πάνω από τα δικά της.

Για να «σπάσει» ένας άνθρωπος, στην περίπτωσή μας μία υποτακτική, η οποία έστω ότι βρίσκεται αντιμέτωπη με μία συστηματικά άκαμπτη συμπεριφορά σε ένα ουτοπικό περιβάλλον, θα έπρεπε να το δέχεται και η ίδια. Να επιτρέπει σε Κάποιον να την σπάσει. Ο Κυρίαρχος, περιλαμβανομένου και του Gorean Κυρίαρχου, δεν αποζητά να σπάσει την υποτακτική, αντίθετα φροντίζει, απ ότι έχω καταλάβει, να μην τη σπάσει. Αυτό που θα μπορεί πάντα να κάνει ο Κυρίαρχος είναι release (να την απαλλάξει από το status της σκλάβας δηλαδή) ή στην περίπτωση gorean η σκλάβα να πάψει να υπάρχει, απ ότι έχει ειπωθεί σε ένα άλλο thread. Αλλά αυτό διαφέρει από το να την σπάσει.