Παραμύθια

Μια ιστορία (αληθινή ή ψεύτική δεν έχει σημασία , γι αυτό την αναφέρω στα παραμύθια) αφηγείται έναν γέρο αγρότη που δούλευε στα χωράφια του πολλά χρόνια. Μια μέρα, το άλογό του τό ΄σκασε. Όταν το έμαθαν οι γείτονες, πήγαν να τον επισκεφτούν.
«Τι ατυχία...» έλεγαν με συμπάθεια.
«Ίσως...» απαντούσε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, το άλογο επέστρεψε, φέρνοντας μαζί του 3 ακόμα άγρια άλογα.
«Τι καλή τύχη!» θαύμασαν οι γείτονες.
«Ίσως...» απαντούσε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, ο γιός του αγρότη προσπάθησε να καβαλήσει ένα από τα άγρια άλογα. Μα έπεσε και έσπασε το πόδι του. Γι άλλη μια φορά οι γείτονες ήρθαν να συμπαρασταθούν.
«Τι ατυχία...» έλεγαν με συμπάθεια.
«Ίσως...» απαντούσε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, στρατιωτικοί ήρθαν στο χωριό και επιστράτευσαν όλους τους νέους, εκτός από τον γιό του αγρότη, επειδή είχε σπασμένο πόδι.
«Τι καλή τύχη!» θαύμασαν οι γείτονες.
«Ίσως...» απαντούσε ο αγρότης...

 

Απάντηση: Παραμύθια

Ψηφίστηκε νόμος από τους βουλευτές για άρση της βουλευτικής τους ασυλίας...

 

Δύο μοναχοί πήγαν να περάσουν ένα ποτάμι , εκεί στεκότανε μια γριά και τους παρακάλεσε να την περάσουν απέναντι , ο ένας αρνήθηκε γιατί δεν επιτρέπεται απο την Θρησκεία τους η οποιαδήποτε επαφή με γυναίκα , ο άλλος όμως την κουβάλησε και την πέρασε απέναντι.
Σύνεχισαν οι δυο μοναχοί το δρόμο τους και επι μισή ώρα ο ένας Επέπληττε τον άλλον γι αυτή του την πράξη.
Γύριζει κάποια στιγμή και λέει ο μοναχός που κουβάλησε τη γυναίκα:
Αδερφέ μου εγώ κουβάλησα αυτή τη γυναίκα για 2 λεπτά , εσύ ήδη την κουβαλάς μισή ώρα τώρα ...

 

Αυτό μου το ελεγε η μαμα μου οταν ημουν μικρη με πιο θλιβερη μελωδια(γι' αυτο εγινα ετσι μαλλον )...αν κ λυπητερο πολυ μαρεσε!ακομη το λεω και θα το λεω στα παιδια μου αν και οταν κανω