Παροχή υπηρεσιών

Η κατα dora ως ανω περιγραφεισα εκδοχη της σκλαβας ειναι καθ'ολα σεβαστη,ως προιον δημιουργιας .Ως προιον αλληλεπιδρασης μιας σχεσης. Θα την δεχομουν ανεπιφυλακτα εαν ειχε συγκεκριμενο σημειο αναφορας.Σκλαβα τουΤαδε.Επισης ειναι καθ'ολα σεβαστη εφ'οσον αφορα την ιδια ,την ατομικη της περιπτωση ,την σχεση της.
Υπαρχει ομως μια προταση στην τοποθετηση της,η εξης:

"Είναι σύμπτωμα αδυναμίας μιας γυναίκας να ζήσει ως αυθύπαρκτη οντότητα, με επιθυμίες, φόβους, αμφιβολίες και αναστολές, σύμπτωμα αδυναμίας να φέρει το βάρος των οποιωνδήποτε ενοχών πηγάζουν από την αδυναμία εκπλήρωσης των προσδοκιών της περί του εαυτού της και περί των άλλων, από την αδυναμία να φέρει το βάρος των "θέλω" της. "

που ειναι ειναι απλα ανατριχιαστικη ,αν εκληφθει ως γενικη αρχη,ως αντιληψη.
Δεν ξερω τι υπονοει η Dora μ'αυτο που εγραψε,θελω να πιστευω οτι εγω το'χω παρει στραβα και πριν τοποθετηθω περαιτερω αναμενω διευκρινησεις.

 

Απάντηση: Παροχή υπηρεσιών

1. Πότε;

3. Ο σκλάβος ξεκινά ως αυτοδίδακτος και στην πορεία ο αφέντης του κάνει τις όποιες διορθώσεις. Ένας

Αφέντης δεν μπορεί να ασχολείται με το παραμικρό. Για παράδειγμα αν θέλει έναν σκλάβο για να Του κάνει τις δουλειές δεν μπορεί να του διδάξει πώς πρέπει να πλένει τα πιάτα, ή πώς να σκουπίζει, ή πώς να σιδερώνει. Φυσικά κανείς σκλάβος (όσο έμπειρος και να είναι) δεν μπορεί να ικανοποιήσει κάποιον Αφέντη από την πρώτη φορά. Δεν ξέρει τις επιθυμίες Του, τα γούστα Του, τις ιδιαίτερες προτιμήσεις Του. Μου έχει τύχει για παράδειγμα να πάω για δουλειές σε Αφέντη που ήταν fun της ανακύκλωσης και ήθελε να ξεχωρίζω τα σκουπίδια. Εκεί χρειαζόμουν εκπαίδευση. Σε όλα τα άλλα δεν μου έκανε καμία υπόδειξη.
Για να απαντήσω και στην ερώτηση της Syrah (αν θυμάμαι καλά) για το είδος των υπηρεσιών. Δεν πιστεύω ότι αυτό περιορίζεται μόνο στις οικιακές εργασίες που αυτό μπορεί να είναι το σημαντικότερο και το πιο απολαυστικό για κάποιον Κυρίαρχο. Υπάρχουν άπειρες υπηρεσίες που μπορεί να θελήσει κάποιος Κυρίαρχος. Εξωτερικές εργασίες (π.χ. πληρωμή λογαριασμών, ψώνια), χρέη σοφέρ, σεξουαλικές υπηρεσίες (όταν θέλει, ότι θέλει, όπως το θέλει), υπηρεσίες διασκέδασης (γελοιοποίηση του υποτακτικού προς διασκέδαση Του ή των φίλων Του) και πολλά πολλά αλλά.
Ελπίζω να σας κάλυψα και να μην βγήκα εκτός θέματος.

2. Τί;

4. Ερωτικές υπηρεσίες, και αναφορικές με πρακτικά ζητήματα της καθημερινότητας. ανεξάρτητα αν δηλώνεις υποτακτικός ή slave.

Δεν εξαρτάται από αυτό αλλά από τον ποιόν έχεις απέναντι σου. Αν αυτόν που έχεις απέναντι σου τον έχεις για ένα εκτόνωμα δύσκολο να προσφέρεις το οτιδήποτε και αν το κάνεις θα το κάνεις για τη φάση και μέχρι να επέρθει η εκτόνωση.
Αν όμως νιώσεις ότι Αυτός είναι ο Αφέντης που έψαχνες κάνεις τα πάντα. Ότι σου ζητήσει. Δέχεσαι τα πάντα. Θέλεις να δώσεις τα πάντα. Ερωτικά, προσωπικά, οικονομικά, τα πάντα. Τυχεροί αυτοί που το ζούνε. Τυχεροί αυτοί που τους το ζητάνε.
Ακούγεται παράξενο??? Όχι δεν είναι. Όλοι λένε ότι ένας υποτακτικός που προσφέρει τα πάντα στον Αφέντη του είναι θύμα, δεν έχει ίχνος αξιοπρέπειας, δεν έχει όρια, δεν έχει αξίες, δεν έχει ηθική. Πόσο λάθος είναι για μένα. Αυτός που έχει τη χαρά να προσφέρει στον Αφέντη του είναι πλήρης. Είναι γεμάτος. Αισθάνεται υπέροχα!
Από την άλλη λένε ότι ο Αφέντης είναι εκμεταλλευτής, σκληρός, άκαρδος, άπονος. Πάλι λάθος είναι. Ουσιαστικά περισσότερα προσφέρει ο Αφέντης σε μια τέτοια σχέση παρά ο σκλάβος. Ο σκλάβος αφήνετε και οδηγείτε. Όλη την ευθύνη και για τους δύο την έχει ο Αφέντης. Σε όλη μας τη ζωή προσπαθούμε να αποφύγουμε ευθύνες. Γιατί λοιπόν κατηγορούμε τον Αφέντη που αναλαμβάνει ευθύνες για δύο άτομα???
Γιατί κατηγορούμε τον Αφέντη που δίνει χαρά??? Γιατί Τον λέμε εκμεταλλευτή??? Πόσο λάθος είμαστε.
Νομίζω τέλος ότι άφησα αναπάντητη μία ερώτηση. Φυσικά θα πρέπει να παρέχει υπηρεσίες και σε όποιον του ζητηθεί από τον Μάστερ του. Παρέχοντας υπηρεσίες σε κάποιον που σου υποδεικνύει ο Μάστερ σου παρέχεις υπηρεσίες στον ίδιο το Μάστερ σου. Αν είσαι καλός κάνεις υπερήφανο τον Μάστερ σου που σε κατέχει. Αν όχι τον ξεφτιλίζεις. Η ηδονή αντλείται από αυτό.

3. Πόσο;

2. Συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα που ορίζονται από τον Μ σε ημερήσια/εβδομαδιαία/μηνιαία βάση. αν και δεν με καλύπτει απόλυτα γιατί το Συγκεκριμένα και το ημερήσια/εβδομαδιαία/μηνιαία βάση θέτει κάποια δέσμευση και για τον Αφέντη.
Τί εννοώ? Π.χ. με αυτή την επιλογή ο Αφέντης θα έχει πει στο σκλάβο κάθε Δευτέρα στις 5 θα είσαι εδώ για να βάζεις πλυντήριο. Αν κάποια Δευτέρα ο Αφέντης δεν γουστάρει θα πρέπει ο σκλάβος να Του χτυπάει τα κουδούνια????
Θα προτιμούσα μια απάντηση του στυλ. "Όποτε κρίνει ο Αφέντης".
Εδώ πάλι προϋπόθεση αποτελεί και το γεγονός ο Αφέντης γνωρίζει και την παραμικρή λεπτομέρεια για τη ζωή του σκλάβου Του. Δεν μπορεί ο σκλάβος να μην δίνει πλήρη και λεπτομερή αναφορά στον Αφέντη για το πρόγραμμα και τις υποχρεώσεις του.


4. Γιατί;
Συμβολική και πρακτική αξία. Τον Κυρίαρχο κάποιος υποτακτικός Τον τοποθετεί πολύ ψηλά! Γίνεται οδηγός του, Αφεντικό του, Εξουσιαστής του. Η πρακτική αξία είναι απλή. Ο υποτακτικός γεμίζει με το να υπηρετεί, ο Κυρίαρχος να υπηρετείτε. Απλό δεν είναι??? Όλες οι σχέσεις είναι δούνε και λαβήν. Το τί δίνεις και τί παίρνεις είναι ανάλογο με το τί σε γεμίζει. Ακούγεται ίσως παράλογο αλλά όταν ο Κυρίαρχος με χρησιμοποιεί για να Του καθαρίζω το σπίτι ενώ Εκείνος πίνει το ποτό Του εγώ παίρνω πολύ περισσότερα από ότι Εκείνος...
Φυσικά δεν είμαι Κυρίαρχος για να γνωρίζω. Απλώς υποθέσεις κάνω.

Ειλικρινά δεν κατάλαβα.
Βοήθα λίγο σε παρακαλώ. Τί εννοείς??? ποιά αλήθεια??

 

H κατά dora περιγραφείσα εκδοχή της σκλαβιάς είναι περιγραφή κατά Αφέντη της doras, δεν την βρήκα στα περίπτερα και δεν θα λάβω credit για την έκφρασή της, ας έρθει ο Τάδε να παραπονεθεί αν δεν τα λέω σωστά.

Δεν είναι ανατριχιαστική η φράση, ανατριχιαστική είναι η δράση που απαιτείται μετά την αντίληψη αυτής.

Δεν υπονοώ κάτι περαιτέρω από την κριτική μου περί υποτακτικών ατόμων - του χειρίστου είδους- namely των "ψοφοδεών" (κατά Syrah), η οποία εκφράστηκε αναλυτικά εδώ: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/t12426/

Με λίγα λόγια, είναι πολύ ανακουφιστικό για κάποιον να παραδίδει την ευθύνη της απόλαυσής του και των επιθυμιών του σε κάποιον άλλον. Είναι, κατά την άποψή μου, κύριο χαρακτηριστικό του μαζοχιστικού χαρακτήρα αλλά βρίσκεται στον αντίποδα της σχέσης M/s. Τείνω δε να πιστεύω, ότι ακόμη και το celebrated D/s, ίσως πάσχει από την ίδια αδυναμία του ενός συμβαλλόμενου της σχέσης (αν και δεν είμαι ακόμη βέβαιη ποιος εκ των δύο είναι αυτός).

Υπάρχουν 2235 άτομα που λένε ψέματα. Αν δεν έλεγαν ψέματα, οι 107 male slaves θα είχαν κάνει σχέση με τις Mistresses, πράγμα που θα άφηνε 1519 male slaves διαθέσιμους. Οι 609 θα είχαν κάνει σχέση με τους Masters που είναι διαθέσιμοι, πράγμα που θα άφηνε 376 σκλάβους διαθέσιμους και κανέναν Μάστερ.

Δεδομένου του γεγονότος ότι είμαι μία καθόλα θεμιτή και αποτελεσματική Κυρίαρχη σαδίστρια, μέσα στη διάρκεια αυτών των 2 χρόνων βρήκα μόνο έναν (από τους 376). Αυτό σημαίνει ότι α) δεν γυρνάω αρκετά, β) οι 375 ψεύδονται, γ) όλοι ψεύδονται. Για να μην ανοίξω το στόμα μου και για τους 609 ή τους 494 ή για τις 120 και μας πάρει όλους ο διάολος (γιατί για τους άλλους, όλοι ξέρουμε).

 

Το γεγονός πως στη δική σου περίπτωση η ικανοποίηση ήταν ψευδής, δεν δικαιολογεί κατά τη δική μου γνώμη το αμέσως μετά γενικευμένο συμπέρασμα σου.
Αν πέρα από πολλά άλλα, μπορώ να παίρνω ικανοποίηση και από την αίσθηση χρησιμότητας μου στον Κ μου, δεν αναιρεί την ικανότητα μου να ζω ή να μπορώ να ζω αν χρειαστεί και ως αυθύπαρκτη οντότητα, και λέω να μπορώ γιατί η αυθυπαρξία είναι πολύ μοναχική και δεν την επιλέγω, μου αρκεί να έχω την ικανότητα, όπως και δεν είναι σύμπτωμα αδυναμίας να φέρω το οποιοδήποτε βάρος των όποιων ενοχών μου ή των θέλω μου.
Απλά αν μπορώ με τη βοήθεια του να έχω γρηγορότερα ή/και καλύτερα αποτελέσματα το αξιοποιώ, ακριβώς γιατί δεν έχω την ανάγκη να αποδείξω ούτε στον εαυτό μου καν τις ικανότητες και δυνατότητες μου.

Δεν νομίζω να είναι τσόλι η σκλάβα που δεν λέει οχι ή εκείνη που δεν της βγαίνει να πει Όχι (σαν τον Μεταξά ένα πράμα  ). Απλά κάποιες το λένε με διαφορετικούς τρόπους λιγότερο επιθετικούς ίσως και σίγουρα υπάρχουν και εκείνες που την βρίσκουν με το να μην λένε γενικά όχι. Το σέβομαι.

 

Θα σου απαντήσω με το εξής, που κάποτε είπε η αγαπημένη μου soutzoukakia: αν η Σταχτοπούτα δεν είναι αυτόφωτη, τότε γιατί το γυάλινο γοβάκι παρέμεινε γυάλινο γοβάκι μετά τα μεσάνυχτα; Αν η Σταχτοπούτα ήταν ετερόφωτη, ο πρίγκιπας θα στεκόταν στα σκαλιά κρατώντας μια βρωμερή παντόφλα στα χέρια του. (cider, θέλω rep για την κρυπτικότητα της απάντησης). 

Πιστεύω πως το ζητούμενο είναι η αρμονία. Δύο άτομα που λειτουργούν σαν ένα. Αν χρειαζόμαστε την εντολή για να κάνουμε αυτό που αρέσει στον σύντροφό μας, είτε πούμε ναι είτε πούμε όχι είναι ακριβώς το ίδιο. Οι επιθυμίες Του δεν είναι επιθυμίες Του, είναι επιθυμίες Μας (and vice versa - και πετάξτε με στον Καιάδα αν δεν συμφωνείτε - αυτό πάει προς τον Κύριο) 

Η αρμονία όμως έρχεται στο τέλος ενός δύσκολου δρόμου. Εγώ προς το παρόν ρίχνω και κανένα όχι, κανένα μπινελίκι, δε βαριέσαι. Μικρό είμαι ακόμα. Τελευταία φορά που κοίταξα δεν έμοιαζα με τον Μεταξά. Ήμουν φοβιστική πάντως... 

 

καψουρα!!!!!!!
(Yeeeees!!!!!)
δεν εχω να πω τιποτα αλλο.

 

Αυτό που εγώ λέω είναι άλλο.
Το να μπορώ να είμαι αυτόφωτη δεν αναιρεί αυτόματα την δυνατότητα να μπορώ να λαμβάνω ευχαρίστηση μέσα από τη χρησιμότητα μου.

 

α) Πού είναι αυτή η κοπελιά, η σουτζουκάκια;

β) Η σταχτοπούτα είναι αυτόφωτη. Τελεία. Ζει στο σπίτι με την μητριά και τις αδελφές, κάτι σιχαμένα κακέκτυπα γυναίκας, όλο κακία, μιζέρια, ασχήμια και ανικανότητα και ενώ κοιμάται στις στάχτες της τραγουδάει παρέα με τα ποντίκια. Είναι σχεδόν χαρούμενη. Ένα είναι το μοναδικό της πρόβλημα. Η μοναξιά. Η σταχτοπούτα βλέπεις είναι τόσο αυτάρκης, τόσο βέβαιη, τόσο αρμονική που χρειάζεται απλώς να το μοιραστεί. Εδώ φτάνει η κολοκύθα και η νεράιδα και όλα τα υπόλοιπα με την αστρόσκονη και τα λαμπιόνια. Η νεράιδα και η καλή νονά θέλουν να της βρουν άξιο σύντροφο στην αρμονία.

Αυτό τουλάχιστον καταλαβαίνω εγώ από τις ανάγκες Του που είναι Μας και μόνο Μας μπορούν να είναι.

 

Συμφωνω απολυτως.
Και γω εξ αλλου στη γενικευση κολλησα.
Γενικευση εν πολλοις αυθαιρετη η τουλαχιστον μη αιτιολογημενη.Γιατι αληθεια να ισχυει αυτη για την γυναικα και οχι για τον αντρα,αν υποθεσουμε οτι ισχυει;

 

Χρησιμοποιούμαι συνειδητά πάνω από ένα χρόνο και δεν αποδίδω αρνητική σημασία σε αυτή τη λέξη. Της δίνω την έννοια της χρησιμότητας και της υπηρεσίας. Με αυτές τις έννοιες έως τώρα χρησιμοποιήθηκα όσο ποτέ άλλοτε στη ζωή μου και μου αρέσει που συνεχίζω να χρησιμοποιούμαι και δεν έχει υπάρξει άλλη σχέση στο παρελθόν που να έχω χρησιμοποιηθεί τόσο πολύ και σε τέτοιο βαθμό. 'Οσα κάνω απαιτούν πολλές ώρες ενέργεια, χρόνο και κόπο και υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα ήταν "δουλειά" μου να τα κάνω και δεν εμπίπτουν καν στην κατηγορία της βοήθειας. Ποτέ δεν μπόρεσα να ξεφύγω από αυτή την ανάγκη της υπηρεσίας και της χρησιμοποίησης να κάνω πράγματα από τα οποία κερδίζει η γυναίκα και εγώ τίποτε πέρα από το να ικανοποιώ την ανάγκη μου αυτή.

 

Απάντηση: Παροχή υπηρεσιών

Αν και δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω πολλά, πιστεύω οτι ο όρος σκλάβος δεν είναι δόκιμος στο bdsm... σκλάβος θεωρείται, απ' όσο ξέρω, κάποιος που παρά την θέλησή του έχει περιέλθει στην υπηρεσία κάποιου. Αυτό σημαίνει οτι έχει χάσει την προηγούμενα ελευθερία του και πλέον βρίσκεται στην πλήρη διάθεση του κατόχου του. Εδώ θέλω να σημειώσω οτι οι επιλογές του πρέπει να είναι πάρα πολύ περιορισμένες...και η κάθε άρνηση του σε εντολές, σχεδόν μαρτυρική.

Στο bdsm έχουμε οικειοθελείς σκλάβους, άρα η ετυμολογία της λέξης χάνει το νόημά της και η εξουσία του Αφέντη υποβαθμίζεται, γιατί στην ουσία διατάζει κάποιον ο οποίος συναινεί εκ πεποιθήσεως.. θα έπρεπε να λέγεται κάπως αλλιώς λοιπόν. Ή να μην υπάρχει καθόλου αυτή η "ομάδα" ανθρώπων αλλά να συγκαταλέγονται στους hardcore submissives, ας πούμε.. Γιατί δεν είμαι κ σίγουρη πόσοι αληθινοί σκλάβοι υπάρχουν. Ίσως να μην έπρεπε καν να υπάρχουν..

Επίσης, θα πρέπει όντως κάποιος ως σκλάβος να προσφέρει υπηρεσίες και σεξουαλικές και εξω-ενδο-οικιακές.. Αλλά μου δημιουργεί απορίες και ενστάσεις αυτό.. Στο οικονομικό βοήθημα, δεν θεωρώ οτι ο σκλάβος πρέπει να προσφέρει οικονομικά, εκτός αν θέλει. Ο σκλάβος είναι σκλάβος και μάλιστα πρέπει να πληρώνεται για τις υπηρεσίες του. Οπότε σίγουρα είναι άκυρο να πληρώνει. Βέβαια αν τίθεται θέμα γάμου ή συμβίωσης θα πρέπει να συνεισφέρει, σίγουρα όμως οχι ως σκλάβος.. άρα σε αυτή την περίπτωση καταρρίπτεται το 24/7..(?)

Δυστυχώς δεν μπορώ να φανταστώ πως μπορεί να λειτουργεί διεγερτικά η παροχή υπηρεσιών από τον σκλάβο.. πιο πολύ διεγείρονται τα εγωιστικά-εκδικητικά μου ένστικτα σε μια τέτοια σκέψη παρά κάτι άλλο...  Γενικά δεν μ' αρέσει η χαμαλοποίηση κανενός ατόμου, όσο και αν ο άλλος το θέλει. Και το λέω αυτό ειδικά για τις αγγαρείες του σπιτιού. Επίσης, μου είναι αδύνατο να χάσω την προσωπικότητα μου για κάποιον άλλο. Πιστεύω πολύ στην έλξη των ατόμων με βάση την προσωπικότητά τους.. ένα άβουλο ον, ένα πλήρως υποταγμένο και έρμαιο, όπως θεωρώ οτι πρέπει να είναι ένας πραγματικός σκλάβος, με ποια στοιχεία του μπορεί να κρατήσει έναν Αφέντη; η άνευ όρων υποταγή, το να θεωρείς τον άλλο σίγουρο κτλ, μέχρι τώρα, μόνο προβλήματα βλέπω να φέρνει..

Επιτρέψτε μου να μην συμμετέχω στα polls.. Ήθελα απλώς να εκφράσω τους προβληματισμούς μου.  

 

Απάντηση: Παροχή υπηρεσιών

λοιπον ... αυτος ο ΤσεΚεβαρα ... δεν εχω ιδεα ποιος ειναι/ηταν .. ξερω ομως οτι πουλαει πολλα T shirt .. σκλαβιά με αποψη ! .. ουαου ..
το πιο ωραιο το ειχα διαβασει καποτε στο "συμποσιο" της Dora ....
"θα εχεις παντα μια μονο επιλογη .. να μην μου ανηκεις"