Πεδίο Κυριαρχίας

Το 2 σε 1 είναι ζητούμενο Janine. Σεξουαλική απεραντότητα (1) και συνέπεια σε υποχρεώσεις μπετόν αρμέ (2). Από τώρα σου λέω, αν εγώ πρέπει να διαλέξω (δεν γίνεται συνέχεια ζόρι), θα διαλέξω την συνέπεια. Δεν γίνεται αλλιώς, δεν με παίρνει έχω και άλλες υποχρεώσεις.

 

Εγώ λέω 2 σε 1 αυτά που θα πρέπει να πράξεις, κατά τη γνώμη μου, για να την επηρεάσεις, δηλαδή και να δίνεις εντολές αλλά και να την προσεγγίσεις με διπλωματία. Φυσικά κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο, ειδικά από τη στιγμή που θα πρέπει και η ίδια να είναι διαθέσιμη γι' αυτό. Το 2 σε 1 που λες εσύ, αν καταλαβαίνω σωστά, αφορά αυτά που θέλεις να έχεις. Γι' αυτό ειδικά, δεν νομίζω ότι μπορεί να σταθεί σοβαρή σχέση D/s, γενικά καμία σχέση, χωρίς συνέπεια. Ούτε όμως ότι το D/s περιλαμβάνει απαραίτητα σεξουαλική απεραντότητα, αφού υπάρχουν άνθρωποι στο βδσμ με συγκεκριμένα όρια. Εξαρτάται από το τι θέλει και πώς εκφράζεται καθένας.

 

Φυσικα. Ως σκλαβος πολλα απο αυτα που κανω τωρα, πριν μαθω κι εκπαιδευτω δεν μου ηταν ευχαριστα. Ομως τωρα πλεον ειναι και αυτο ηρθε διαμεσου της καθοδηγησης, της υποταγης και της εμπνευσης.

 

Φυσικά. Δεν είπε κανείς ότι είναι εύκολες δραστηριότητες. Αλλά είναι δραστηριότητες που ευχαριστούν, ή που τουλάχιστον δεν δυσαρεστούν υπερβολικά τον υποτακτικό. Αν πρόκειται για δραστηριότητες που δεν μπορεί να ανεχθεί ο υποτακτικός, τότε περνάμε σε υπέρβαση ορίων κι αυτό, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι σημάδι υποταγής, αλλά θυματοποίησης. Αν ο υποτακτικός δεν μπορεί να ανεχθεί μια δραστηριότητα, π.χ. φοβάται υπερβολικά τις βίτσες γιατί όταν ήταν παιδί τον είχε σπάσει στο ξύλο ο παππούς του με βίτσα και τώρα δεν θέλει να τις βλέπει, πανικοβάλεται, τότε, θεωρώ, ότι θα έπρεπε να ενημερώσει τον Κυρίαρχό του γι' αυτό το ζήτημα και ο Κυρίαρχος να μην πιέσει το θέμα στα πλαίσια της υποταγής, γιατί θα καταλήξει σε ψυχολογική κακοποίηση. Θα μπορούσε μόνο με τη συγκατάθεση του υποτακτικού να δουλέψουν μαζί προς την κατεύθυνση της καταπολέμησης του φόβου αυτού, αλλά ποτέ σαν ένδειξη Κυριαρχίας.

 

Θα μπορούσα να ρωτήσω κάτι; Γιατί θεωρείς ότι ο υποτακτικός δεν πρέπει να λαμβάνει ευχαρίστηση από την υποταγή του; Και συγγνώμη που επεμβαίνω, αλλά νομίζω ότι ο @guruni δεν είπε ότι τα κάνει απλώς και μόνο για την ευχαρίστησή του. Αλλά ότι τα βρίσκει πλέον και εκείνος ευχάριστα, όπως τα βρίσκει και η Κυρίαρχή του. Ας με διορθώσει αν δεν κατάλαβα καλά  
Και για να δώσω ένα γλαφυρό παράδειγμα, είμαστε πολλοί οι υποτακτικοί που απολαμβάνουμε το στοματικό σεξ στον Κυρίαρχο. Αν ακολουθήσουμε την λογική ότι αν η δραστηριότητα ευχαριστεί τον υποτακτικό, τότε δεν είναι ένδειξη υποταγής, τότε θα συμφωνούσες ότι οι Κυρίαρχοι θα πρέπει να απαγορεύσετε στους υποτακτικούς να κάνουμε στοματικό;

 

Κατ' αρχάς, να διευκρινίσω ότι μίλησα στον ενικό για λόγους οικειότητας, διότι είμαστε κι οι δύο μέλη στο συγκεκριμένο σάιτ, φαίνεται όμως ότι προτιμάτε τον πληθυντικό, στον οποίο μου απευθυνθήκατε, κάτι πάνω στο οποίο δεν έχω κανένα πρόβλημα   Κατά δεύτερον, να σημειώσω ότι δεν σας καταλόγισα καμία άποψη, απλώς έκανα μια ερώτηση. Αν παρανόησα τη θέση σας, κι επειδή θεωρώ το ζήτημα σημαντικό, χαίρομαι.
Αναφορικά με τα θέματα που θέτετε, δεν γνωρίζω αν υπάρχει εκεί έξω άνθρωπος που να μην έχει κανένα όριο, καμία κόκκινη γραμμή, ίσως υπάρχουν και δεν του ξέρω εγώ τι να πω. Οι περισσότεροι όμως είμαστε άνθρωποι απλοί, που δεν διεκδικούμε βραβεία φαντασιακής τελειότητας και ως τέτοιοι έχουμε όρια. Όρια τα οποία για τα οποία πρέπει να ενημερώνουμε τον Κυρίαρχο και ο Κυρίαρχος να τα λαμβάνει υπ' όψιν. Αν, λοιπόν, ένας υποτακτικός έχει θέσει ως όριό του, ως κάτι που δεν ανέχεται επ' ουδενί να κάνει, το breath play για παράδειγμα, και ο Κυρίαρχός του αποφασίσει να το κάνει, χωρίς καμία επαναδιαπραγμάτευση ορίων, χωρίς συγκατάθεση, τότε θα έλεγα ότι η υπέρβαση ορίων δεν ισούται απλά με θυματοποίηση, ισούται με κακοποίηση.
Συναφής είναι η διαφωνία σας ως προς το αν ο Κυρίαρχος πρέπει να έχει τη συγκατάθεση του υποτακτικού στο παράδειγμα με το φόβο της βίτσας. Αν δεν κάνω λάθος, βασική αρχή του βδσμ είναι η συγκατάθεση. Τόσο του υποτακτικού, όσο φυσικά και του Κυριάρχου. Έτσι όπως το ζω εγώ, ο Κυρίαρχος έχει όλη την εξουσία μέσα στα όρια στα οποία έχει συγκατατεθεί ο υποτακτικός. Ως εκ τούτου, ό,τι κι αν κάνει έχει τη συνεχόμενη συγκατάθεση του υποτακτικού, ο οποίος αν συμβεί ο,τιδήποτε θα πρέπει να ειδοποιήσει τον Κυρίαρχο με τη χρήση κάποιας λέξης, που σημαίνει ότι είναι κοντά στο να αποσύρει τη συγκατάθεσή του ή την αποσύρει και πρέπει να σταματήσουν γιατί κάτι συνέβει. Ο Κυρίαρχος οφείλει να σταματήσει. Αυτό δεν είναι κακό, ίσα ίσα είναι απαραίτητο. Επίσης, δεν κάνει τον υποτακτικό λιγότερο υποτακτικό, τον κάνει υπεύθυνο άνθρωπο. Όπως δεν κάνει τον Κυρίαρχο λιγότερο Κυρίαρχο, αλλά υπεύθυνο και άξιο εμπιστοσύνης Κυρίαρχο, τον κάνει καλύτερο Κυρίαρχο. Και οι Κυρίαρχοι, συνήθως, θέλουν να τους ειδοποιούν οι υποτακτικοί τους όταν κάτι δεν πάει καλά, γιατί φυσικά δεν θέλουν να σπάσουν τους υποτακτικούς τους. Είναι μια σχέση αμφίδρομης εμπιστοσύνης κι όχι κάτι μεμπτό. Είναι κάτι εξαιρετικά όμορφο θα έλεγα. Σε ένα hard limit λοιπόν, θεωρώ ότι ο Κυρίαρχος θα πρέπει να έχει τη συγκατάθεση του υποτακτικού για να το πλησιάσει. Αυτό εμένα μου δείχνει έναν Κυρίαρχο που με κάνει να νιώθω ασφαλής. Σε αυτόν τον Κυρίαρχο θα υποταχθώ και θα δεχτώ να πιέσω κάποιο όριό μου. Σ' αυτόν που εμπνέει εμπιστοσύνη και ασφάλεια. Σ' αυτόν με τον οποίο θα μπορούμε να είμαστε ομάδα. Φυσικά, μιλάω για το πώς το βλέπω εγώ κι είναι πιθανόν να υπάρχουν υποτακτικοί και Κυρίαρχοι που το βλέπουν αλλιώς  
Η επιθυμία ενός υποτακτικού που η υποταγή του τον ανακουφίζει, είναι να κυριαρχηθεί μέσα στα όριά του. Είναι σαφές ότι αντλεί ευχαρίστηση από το ότι κυριαρχείται και διόλου δεν βλέπει τον Κυρίαρχο σαν εκπληρωτή, όπως λέτε. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα, ο αναγκαστικός οργασμός έπειτα από τέσσερις συνεχόμενους οργασμούς δεν είναι κάτι που θα επέλεγε ένας υποτακτικός που μπορεί να προτιμούσε να χαλαρώσει, που μπορεί να τρέμει από την εξάντληση. Είναι όμως κάτι που θα το κάνει, θα πιεστεί και θα το κάνει, γιατί του ζητήθηκε για την ευχαρίστηση του Κυρίαρχου. Και είναι κάτι που θα του δώσει ευχαρίστηση γιατί θα το κάνει για την ευχαρίστηση του Κυρίαρχου. Να λοιπόν ένα σημείο που αποτελεί υποταγή χωρίς να ξεπερνάει τα όρια. Ομοίως, η άρνηση οργασμού, ομοίως οποιοσδήποτε κανόνας. Φυσικά, όσο η σχέση μεταξύ Κ και υ βαθαίνει, τόσο βαθαίνουν και εξελίσσονται και οι δραστηριότητες του D/s. Και πάλι, αυτή είναι η προσωπική μου άποψη και εμπειρία.
Η υπακοή μπορεί να είναι και υποταγή. Δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι κάθε ώρα και στιγμή όρεξη να κάνουμε ο,τιδήποτε, ακόμη κι αν είναι μια δραστηριότητα που μπορεί γενικά να μας αρέσει. Το ότι αφήνουμε στην άκρη την προσωπική μας επιθυμία να κάνουμε κάτι άλλο τη δεδομένη στιγμή και ακολουθούμε την εντολή του Κυριάρχου, είναι, κατά τη γνώμη μου, υποταγή.
Τέλος, σχετικά με το quote, ήταν μια ωραία σατιρική ιστορία, που όμως δεν νομίζω ότι απάντησε στην ερώτηση που έθεσα στο τέλος, αν δηλαδή θα απαγορεύατε στην υποτακτική σας να σας κάνει στοματικό, επειδή την εξιτάρει σαν δραστηριότητα. Καταλαβαίνω ότι διαφωνούμε, αλλά δεν πειράζει, συμβαίνουν κι αυτά  
Καλό βράδυ  
PS. Από το άλλο νήμα που δημοσιεύσατε, αν και δεν προλαβαίνω να το διαβάσω όλο θα ήθελα απλώς να παραθέσω τα εξής σε σχέση με τους υποτακτικούς:
"If you think it's not necessary to communicate what you need or want to your Dom because what you want is not important... you might be a Wannabe
If you think you have no limits... you might be a Wannabe
If you think using your safeword means you're not a "real" sub... you might be a Wannabe
If you think submission means never saying "no"... you might be a Wannabe"
Και για τους Κυριάρχους:
"If you think limits are nothing you need to consider seriously... you might be a Wannabe
If you think safewords are for sissies... you might be a Wannabe"

Θα το διαβάσω τις επόμενες μέρες, δείχνει εξαιρετικά ενδιαφέρον  

 

Οχι, αλλα αυτη ειναι υποθεση μιας σχεσης που δεν ειναι bdsm, ποσο μαλλον m/s. Οποτε σε μια τετοια υποθετικη κατασταση δεν μπορω να εκφερω γνωμη.

 

Ενας υποτακτικος οτι κανει το κανει για την δικη του ευχαριστηση πρωτα και μετα για τον Κυριο-α του-της. Μην παραμυθιαζομαστε.