Περί υποταγής, διαφόρων M/s D/s (Split από χαρτζιλίκωμα)

Το υποτακτικό μέλος δεν καθοδηγείται από τα φετίχ του. Η περιγραφή παραπέμπει σε T/b και όχι σε Κ/υ.

 

Ερευνάτε τας γραφάς

https://www.greekbdsmcommunity.com/...χου-και-αντίστοιχοι-τύποι-bdsm-σχέσεων.58563/

 

στο d/s που περιγράφετε, ποιός είναι ο σερβιτόρος που εξυπηρετεί τις παραγγελίες;

 

Αν και σπανίως απαντώ σε αγενή ή ειρωνικά σχόλια, αυτή την φορά θα το κάνω, μονο και μονο για να διευκρινίσουμε εκφράσεις που μπορεί να είναι άγνωστοι σε κάποιους. Μολονότι δεν ξέρω πόση σημασία έχει, η τόση εμβάθυνση στους γαλλικούς όρους των τρόπων εστίασης.
Ο όρος λοιπόν “table d'hôtes” ή “menu à prix fixe” και αυτός ένα γεύμα “au menu” είναι.

Το αν όμως πρόκειται για πολλαπλούς προκαθορισμένους συνδυασμούς με ελάχιστη δυνατότητα επιλογής (βλ. “table d'hôtes”) ή μια μοναδική αποκλειστική επιλογή (βλ. “au menu”), σε αντίθεση με την συνολικά κατ’ επιλογή παραγγελία, όλου του γεύματος (βλ. "à la carte”), λίγο αλλάζει τον παραλληλισμό με τις πρακτικές του BDSM.

Πέραν αυτού, σύμφωνα με υπουργική απόφαση που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Γαλλικής Εθνοσυνελεύσεως με ημερομηνία 26 Απριλίου 1999, (σελίδα 2547) ισχύουν τα εξής.
Για να θεωρηθεί η δραστηριότητα ενός χώρου εστίασης ως “table d'hôtes” και να την διαφοροποιήσουμε από εκείνη, του παραδοσιακού εστιατορίου, (στην Γαλλία τα εστιατόρια συνήθως προσφέρουν δυνατότητες και “a la carte” και “au menu”), πρέπει να τηρούνται τέσσερις προϋποθέσεις αθροιστικά:
• η δραστηριότητα να αποτελεί συμπλήρωμα της δραστηριότητας διαμονής. Δηλαδή να είναι κομμάτι ενός ξενοδοχείου/καταλύματος.
• Να προσφέρεται ένα μόνο μενού (χωρίς την δυνατότητα επιλογής ορεκτικών, κυρίως πιάτων ή επιδορπίων) και κυρίως ποιοτικής κουζίνας από ΤΟΠΙΚΑ υλικά.
• Το γεύμα να σερβίρεται στο “οικογενειακό τραπέζι” (δηλαδή δεν είναι δυνατό να υπάρχουν πολλά τραπέζια σε ένα δωμάτιο που προορίζεται για αυτόν τον σκοπό)
• Να προσφέρεται χωρητικότητα υποδοχής για γεύμα περιορισμένη στον αριθμό κλινών του καταλύματος.

Κάπου εδώ το σταματάω όμως γιατί θα καταντήσει οδηγός για την ξενοδοχειακή εστίαση στην Γαλλία.
Ίσως καλό θα ήταν να μην υποτιμάτε τους συνομιλητές σας αν θέλετε να σας παίρνουν στα σοβαρά.

«Ἔρρωσθε καὶ εὐδαιμονεῖτε»

 

Σωστά! Και όλα εκείνα περί “hard/soft limits” και “safe words” κλπ κλπ κλπ πάνε περίπατο…
είναι και αυτό μια άποψη!

Μην συγχέουμε την έννοια του “Domination/Dominant” και “submisivenes/submisive” ή ότι υπάρχει ένας οδηγός και ο άλλος ακολουθεί με το αν μια υποτακτική σε D/s έχει δικαίωμα να σταματήσει/επαναδιαπραγματευτεί/αλλάξει οτιδήποτε στην σχέση, δεν το αντέχει ο βαθμός υποτακτικότητας που διαθέτει.

Εξάλλου αυτή την έννοια έχει το “σπάει τα όρια της”. Αυτό την διαφοροποιεί από την κατάσταση της δούλας.

 

Οι όροι “top” και “bottom” περιγράφουν ρόλους κατά τη διάρκεια μιας συνεύρεσης ή κάποιας σεξουαλικής πράξης. Με λίγα λόγια μάζι με την έννοια του “switch” έχουν διάρκεια που απορρέει και αφορά, συγκεκριμένο γεγονός ή καταδεικνύουν την συνήθη προτίμηση κάποιου.

 

Αν ερευνούσαμε μόνο τας γραφάς θα είμασταν σε μοναστήρι... :-D
και θα απαριθμούσαμε μόνο παραγράφους, από συγγράμματα.

Στη φυλακή, οι φυλακισμένοι επειδή έχουν μάθει όλοι απέξω κι ανακατωτά τα ανέκδοτα που λένε κάθε βράδυ, αποφασίζουν να τα αριθμήσουν και να λένε μόνο τον αριθμό τους. Κάθε βράδυ λοιπόν ακούγονται από τα κελιά αριθμοί και μετά όλοι ξεσπάνε στα γέλια.
Ένα βράδυ φωνάζει κάποιος “το 6!!!” γέλια οι υπόλοιποι.
“Το 325!!” λέει ένας άλλος, πάλι σκάνε όλοι στα γέλια.
“Το 3226!!” λέει ένας τρίτος, χαμός στον θάλαμο.
Κάποια στιγμή ακούγεται από το βάθος. “Το 22!!!”
Σιωπή στο θάλαμο.
“Βρε παιδιά το 38!!” ξανακούγεται η φωνή
Τίποτε
“Βρε παιδιά το 38!! έχει πολύ πλάκα… “
…και ακούγεται από το βάθος “Ναι! Αλλά δεν ξέρεις να το λες καλά... “

 

Λυπάμαι αλλά αυτές είναι συμβουλευτικές υπηρεσίες που παρέχονται μόνο επί πληρωμή.
Μπορείτε να επικοινωνήσετε με την γραμματεία και να κλείσετε ραντεβού.

 

να ζητήσω ραντεβού με τον σερβιτόρο ή με τον βοηθό;

 

Πράγματι δεν αξίζει το κόπο.
Αφού το λέτε δεν θα σας παίρνω στα σοβαρά.

 

Όχι   Δεν είναι μια άποψη  
Είναι ένα βίωμα.
Στο πετσί μου.
Τhe hard way  

Δυνατότητα έχει. Ανά πάσα στιγμή. Ωστόσο μπορεί να υπάρξει ένα αντίτιμο το οποίο καλό είναι να ξέρει ότι ίσως χρειαστεί να πληρώσει: να μην υπάρχει σχέση μετά. Κι όχι γιατί ο Κ θα θιχτεί και θα πει "Εγώ τώρα φεύγω" αλλά γιατί η ίδια μέσα της θα έχει ακυρώσει την ισχύ και Ισχύ του άλλου.
Ο βαθμός υποτακτικότητας δεν είναι κάτι στατικό. Είναι δυναμικό και διαρκώς εξελισσόμενο (προς τα κάτω ή προς τα πάνω).

Χωρίς καμία διάθεση επιθετικότητας ή ειρωνείας αλλά με ειλικρινή απορία για να μπορέσουμε - αν το θέλετε- να συνεχίσουμε τη συζήτηση σε μια βάση κατανόησης: έχετε ποτέ βιώσει το "σπάω τα όρια μου", είτε ως υποτακτικός, είτε ως Κυρίαρχος που έχει στα χέρια του υποτακτικό, είτε - εκτός bdsmικου ή και ερωτικού πλαισίου- ως άνθρωπος;

 

Αν το βίωμα ήταν μια κατάσταση no limits χωρίς safe words, hard limits και εσείς δεν το επιθυμούσατε, τότε ήταν λάθος δικό σας και του όποιου το προκάλεσε και να θεωρείτε εαυτόν τυχερή που βγήκατε αλώβητη.

Σαφώς. Εγώ δεν είπα πως μπορεί να κάνει ότι θέλει χωρίς να πληρώσει. Ο άνθρωπος διαφέρει από τα ζώα διότι αποφασίζει πάντα το τι θα κάνει. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει πως κάνει ότι θέλει. Κάθε πράξη μας έχει το αντίτιμό της και πολλάκις δεν μας αρέσει να το πληρώνουμε. Αλλα έτσι είναι η ζωή. Μια αέναη κατάσταση δούνε και λαβείν σε όλα τα επίπεδα.

Φυσικά! Δεν είπα πουθενά κάτι το αντίθετο. Είναι άλλος ένας λόγος, ακριβώς επειδή είναι έτσι, η σχέση να βρίσκεται σε μια διαρκή διαπραγμάτευση.
Εξού και χρησιμοποίησα στο αρχικό post την φράση "Εναπόκειται στον βαθμό υποτακτικότητας της, πόσα, ποιά, για πόσο και υπό ποίες συνθήκες, θα δεχθεί οτιδήποτε, σε μια δεδομένη στιγμή."

Δεν θα επεκταθώ σε αυτό, διότι δεν αφορά κανέναν πλην εμού και των συμμετεχόντων σε εκείνη την διαδικασία. Ετσι, θα πρέπει να αρκεστείτε σε ένα ναι.