Περί φινέτσας ο λόγος...

/
η κακογουστιά, η φωνασκία, η έλλειψη μέτρου, το άξεστο ως αντίστιξη στη φινέτσα.
επιβοηθητικό στην κατανόηση.

 

Να κάτι το οποίο μετά από πολύ καιρό κέντρισε πραγματικά το ενδιαφέρον μου και ευχαριστώ για αυτό @tithon :
Είναι δυνατή η συνύπαρξη της φινέτσας με την έλλειψη μέτρου? Προφανώς όχι στην ολότητα, άλλα έστω κατά τομείς?

 

Φυσική σωματική χ ά ρ η, έγραψα. Mου την φάγατε την τρίτη λέξη.   Κάποιοι άνθρωποι έχουν χάρη στην κίνησή τους, στις χειρονομίες τους, στο βάδισμά τους. Ο Φρεντ Αστέρ είχε χάρη στην κίνησή του. Ο Τζιν Κέλλυ όχι. Αυτό εννοώ.  

 

@margarita_nikolayevna

Λίγη θεωρία...
Η μορφή (φόρμα) ακολουθεί/έπεται της λειτουργίας (function). Η λειτουργία είναι η εκδήλωση/προβολή του περιεχομένου (context).
Aς το πάρουμε λοιπόν από την αρχή.
Το περιεχόμενο αναζητά την λειτουργία και η μορφή είναι αυτή που θα την εξυπηρετήσει.
Ας το δούμε ως μια άσκηση που χρειάζεται να επιλυθεί.
Μια άσκηση μπορεί να λυθεί με πολλούς τρόπους.
Με οποιονδήποτε τρόπο κι αν λυθεί κατ' αρχάς μας κάνει.
Ο σωστότερος τρόπος, εν προκειμένω και σε κάθε περίπτωση, είναι ο πλέον σύντομος.
Δηλαδή με τα ελάχιστα πετυχαίνεις το ποθούμενο αποτέλεσμα.
Έτσι δεν υπάρχει κόπωση, μπέρδεμα, πιθανότητα παρανόησης/χασίματος στον δρόμο κλπ.
Όσο πιο πολύ κατανοεί κάποιος το περιεχόμενο, τόσο πιο ξεκάθαρη θα είναι η επίλυση, άρα πιο άμεση/ξεκούραστη/σβέλτη στον κοινωνό της.

Φυσικά και υπάρχουν επιλύσεις τύπου "έξοδος της Βουλγαρίας στην Μεσόγειο μέσω Αχλαδοκάμπου", αλλά δεν μας ενδιαφέρουν, πολύ βάσανο, πολύ μπούγιο, too much ado for nothing, καλή κι η "Παναγιώταινα" εν προκειμένω...
Αυτό είναι νομίζω πως εννοείς λέγοντας αναλογία: με τον καιρό και εφόσον η πορεία στην αναζήτηση είναι δεδομένη, θα υπάρξουν συνεχώς καλύτερες επιλύσεις.

Φυσικά και μπορεί να "αγοραστεί" η λύση η καλή, η φινετσάτη, η ζόρικια, η ψαγμένη.
Με το που θα πάει να "πουληθεί" ακόμα κι η θειά μου η Αμερσούδα θα αντιληφθεί πως "μάπα το καρπούζι"...

Σωστά λες πως η αναντιστοιχία μορφής/περιεχομένου δημιουργεί ιλαροτραγικές εικόνες/καταστάσεις, ένα από τα κύρια εργαλεία της κωμωδίας.

Συνοψίζοντας, όσο πιο "μικρή" είναι η απόσταση περιεχομένου - μορφή, στο βαθμό που να γίνονται αντιληπτά ως ένα ή όλον, τόσο πιο καλά (να μη το ξεχειλώσω άλλο)...

 

Προσωπικά, έχοντας τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στο outfit κάθε γυναίκας που είχα στο πλαί μου, και κρίνοντας εκ του αποτελέσματος και των σχολίων, πιστεύω ότι ο άντρας ξέρει και μπορει να δει καλύτερα την συνολική εμφάνιση μιας γυναίκας. Το αντίστοιχο πιστεύω και για τη γυναίκα.

 

Είναι αναγκαία κατά την αντίληψή μου. Εξηγώ γιατί, επειδή ως λεπτότητα ορίζω μια στάση ζωής που απαιτεί από το υποκείμενο να διάγει βίο που αφήνει ανεπηρέαστη την ολότητα του Άλλου, ακόμα και όταν αυτός ο Άλλος είναι το χαλάκι που πατάει εν BDSM. Κάτι σαν ήπια, καταναγκαστική, αφού δεν αναγνωρίζει εναλλακτικές, ευγένεια που ακολουθεί το υποκείμενο σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του.

Λεπτότητα, πχ, στη συμπεριφορά, διακρίνει τον Κυρίαρχο που δεν θα ξεσπάσει κακά στην υποτακτική που δεν τα βγάζει πέρα με κάτι που την έβαλε να κάνει, δεν θα την αναγκάσει να κάνει κάτι που αυτή αποστρέφεται, δεν θα της επιβληθεί βίαια.

Λεπτότητα, πχ. στη συμπεριφορά, διακρίνει τον υποτακτικό εκείνο που δεν θα κρίνει τον Κ εν αγνοία του, που δεν θα τον μετατρέψει ούτε κατά διάνοια σε υπηρέτη του.

Η λεπτότητα αυτή έχει περιορισμένη σχέση με ντύσιμο, χτένισμα, κούρεμα κλπ. Όλα αυτά τα περιγράφει η κομψότητα.

 

@margarita_nikolayevna διευκρίνισε
μου αν έχεις την ευγενή καλοσύνη το
ερώτημα σου αναφέρεται γενικά στις
σχέσεις των ανθρώπων και το σεξ,
όπως άλλωστε το έχεις βάλει στην
συγκεκριμένη θεματολογία, ή στην
αποδόμηση, αναδόμηση της εμφάνισης
κατά το βδςμ του εκάστου εξ ημών;

 

Για εμενα η φινετσα στον ανθρωπο πηγαζει απο μεσα (τον τροπο σκεψης του), βγαινει εξω στην συμπεριφορα του και εκτινεται απο τις κινησεις και την ομιλια μεχρι την ενδυμασια και το αυτοκινητο του.Αν κατι απ ολα δεν εναρμονιζεται με την λεπτοτητα και την γοητεια χαλαει η ολη εικονα.Οποσδηποτε η φινετσα υπαρχει παντου οπως και στο βδσμ..

 

Υπάρχει κάτι στη λέξη φινέτσα που με ενοχλεί... πολύ.

Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω όπως το σκέφτομαι γτ δεν έχει τύχει να το ξανά σκεφτώ μέχρι τώρα.
C'est quoi la finesse , alors. La qualite de ce qui est fin, ce qui a le caractere d'une elegante delicatesse.

Elegante delicatesse... πολύ μου τη σπάει αυτό.

Καταρχάς να πω το κλασσικό ότι ανά τόπο και ανά εποχή αυτό, αυτή η απαλή κομψότητα ήταν διαφορετικά. Και σίγουρα τα κριτήρια του τι την συνιστούσε ήταν διαφορετικά.

Και πάλι γράφω όπως σκέφτομαι.

Τι είναι τα ντελικατα χερια; Είναι αυτά τα κατασπρα χέρια με τα υπέροχα κρινοδαχτυλα και τα αλαβαστρινα νυχια; Μήπως όμως αυτά είναι χέρια που δεν έχουν δουλέψει ποτε;

Τι είναι το ντελικατο προσωπο; Ένα πρόσωπο που δεν το σημάδεψαν συναισθήματα; Που δεν έκλαψε ποτε; Που είναι παγωμένο στο χρόνο;

Έχει *πάντα πάντα πάντα για εμένα* μια σιχαμενη ελιτιστικη καθαρότητα αυτή η λεξη της φινέτσας.

Είναι φινετσάτη μια γυναίκα που δουλεύει σε ένα αγρόκτημα; Μπορεί να είναι; Σημαίνει κάτι αυτό για την ίδια ή για εμένα που την κοιτάω;

Είναι φινετσατος ένας γιατρός που διανύει το 4ο 24ωρο αγρυπνος στα επειγοντα; Έχει καμία σημασία για εμένα ή για τον ίδιο;

Τι θέλουμε να βλέπουμε όταν κοιτάμε έναν άνθρωπο;

Στα δικά μας.

Μπορώ να είμαι φινετσάτη όταν μετά από 2 ώρες ξύλο είμαι στο πάτωμα και κλαιω;
Σίγουρα όχι με αυτό που υπονοει η λεξη. Δεν είμαι κομψή εκείνη τη στιγμή, δεν είμαι ντελικατη. Είμαι απλά ευθραυστη.

Εάν αυτό το fragilite όμως βγάζει μια φινέτσα στα μάτια του Κυρίου μου είναι ένα άλλο θέμα.

Ίσως μου τη δίνει η mainstream φινέτσα. Ίσως κρύβει ένα καθωσπρεπισμο μέσα της που κάνει τον σαδιστή μέσα μου να θέλει να τα σπάσει και να τα κάψει όλα.

Αυτά τα very very private αγαπητοί. Ίσως επανέλθω αν καταφέρω να απαντήσω σε κάποια από τα ερωτήματα που έθεσα πάνω.

Νάσαι καλά @margarita_nikolayevna γαμω τα θέματα.

 

To κλειδί πιστεύω βρίσκεται στην αρμονία. Ναι, δύσκολο να φανταστεί κανείς λουλουδάτα σακάκια στην λίστα με τις κορυφαίες εικαστικά επιλογές, όμως επίσης δύσκολο μου φαίνεται να μην υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος εκεί έξω που να μπορεί να τα εντάξει σε ένα ενδιαφέρον σύνολο, συνυφασμένο με δικά του ενδεχομένως στοιχεία του παρουσιαστικού. Η σύνθεση, η περίσταση και το "μοντέλο" παίζουν πάντα ρόλο. Φυσικά, έλλειψη αυτών μπορεί να οδηγήσει ένα σύνολο το οποίο ενδεχομένως να λειτουργούσε στο να φαντάζει εντελώς κακόγουστο.

Για το BDSM, ένα λόγος παραπάνω μιας και η αρμονία - σε περισσότερους από έναν τομείς - είναι μείζονος σημασίας. Το να παρατηρεί κανείς έναν άνθρωπο που εκφράζεται με ακρίβεια μέσω της μορφής, της κινησιολογίας και του λόγου αποτελεί ξεκάθαρη ένδειξη του κατά πόσο είναι συμπαγής και συγκροτημένος.

Αυτά.

 

Υποθέτω ότι η λέξη "φινέτσα' αναφέρεται στα άτομα που όταν εμφανίζονται στις όποιες κοινωνικές και μη εκδηλώσεις, το παρουσιαστικό τους γενικά και στην επαφή τους με τον κοινωνικό τους περίγυρο ξεχωρίζουν. "Φινέτσα" , για μένα, προδίδει και αντανακλά την πρώτη "εικόνα που δείχνει το άτομο κανοντάς το ελκυστικό, αξιοπρόσεκτο, και ξεχωριστό ανάμεσα στα υπόλοιπα άτομα. Και η "φινέτσα"΄δεν αφορά μόνο την εμφάνιση. Είναι το όλο παρουσιαστικό, πόσο και πως αντανακλά μια λάμψη, στο διάβα, και στην παρουσία του.

 

η κακογουστια ειναι υποκειμενικο τελειως. δεν μπορει να αποτελεσει "ορισμο" στην λεξη φινετσα.