Περί φόβου... ο λόγος.

νιωθω οτι πρεπει να κανω το καλυτερο δυνατο για την στιγμη που ζω ...
Λογικα κανεις δεν ξερει το μετα , καθε υποθεση για καλο ή κακο ειναι μονο θεωρια , αλωστε οταν φευγουμε για διακοπες εκτειθωμαστε σε προσθετους και σοβαρους κινδυνους .. ολοι ομως χαιρονται που θα πανε διακοπες επειδη σκεφτονται την ευχαριστη πλευρα .. ακριβως το ιδιο νιωθω και εγω .... εε ... κανω και καμια καλη πραξη που και που .....  

 

Δεν φοβάμαι ουσιαστικά τίποτα ιδιαίτερα, ούτε τους ανθρώπους, ούτε το θάνατο, ούτε εμένα καν, πια. ....εκτός από το πιο ασήμαντο, τις κατσαρίδες... (Εδώ γελάνε όλοι, ξέρω...) "Τόνοι" αδρεναλίνης στη θέα ή στη σκέψη του σκούρου πράγματος σαν άλιεν που τρέχει σαν Φόρμουλα 1. Πρόκειται για την απόλυτη εναπόθεση εκεί όλου του φοβικού μου δυναμικού, λόγω παιδικών χρόνων σε σπίτι που έβριθε από κατσαρίδες -- κι εκεί το αφήνω. ...Μην πάρει καμιά μετάθεση προς κάτι που αποδειχτεί πιο δυσλειτουργικό ως φόβος που δεν αντιμετωπίζεται με ένα Baygon, με ένα teza... Σιγά-σιγά όλα πάνε πολύ καλύτερα έτσι κι αλλιώς.

​

 

Φοβάμαι ότι δεν έχω την απαραίτητη συναίσθηση της δύναμης που έχω σαν οντότητα και της ευθύνης που απορέει από αυτή.
Φοβάμαι να βγώ από τα στεγανά της άθλιάς μου ύπαρξης και να χαράξω νέα πορεία.
Φοβάμαι την πιθανότητα να φύγω από αυτό το κόσμο χωρίς να έχω κάνει αυτό που θα μπορούσα.
Φοβάμαι να ζητήσω βοήθεια και παλεύω μόνος με τα φίδια που έχω στο μυαλό μου.
Φοβάμαι τα όνειρα και στρέφομαι στην πραγματικότητα.
Φοβάμαι την πραγματικότητα με τη σειρά της και οδηγούμαι στην κατάθλιψη.
Φοβάμαι τους ενδόμυχους φόβους μου που με κινούν χωρίς να το αντιλαμβάνομαι.
Φοβάμαι ότι την αγαπώ και τη θέλω τόσο πολύ που μου είναι αδύνατο να σκεφτώ καθαρά.
Φοβάμαι ότι δε θα με καταλάβετε και θα βρεθώ πάλι μόνος μου.
Φοβάμαι ότι μέσα στην εξυπνάδα μου παραμένω βλάκας.

Προσπαθώ να διατηρώ όμως μια υπερβατική πίστη απέναντι στον εαυτό μου και σε σας κι από αυτό αντλώ τη δύναμη να συνεχίσω να παλεύω με τους φόβους μου.

Συγχαρητήρια για τους φόβους όλων μας.Time to move on όμως. 

 

Φοβάμαι την στιγμή που θα πάψω να φοβάμαι

 

Απάντηση: Περί φόβου... ο λόγος.

Κάτι κινείται κι αυτό είναι πολύ ενθαρυντικό!

Α.

 

Αλήθεια, τι γίνεται μετά? Πώς διαχειρίζεται κανείς όλο αυτό το πράγμα που θα ελευθερωθεί? Φοβάμαι ακόμα και να το σκεφτώ

 

Απάντηση: Περί φόβου... ο λόγος.

Αν αυτός που απελευθερωθεί απ τους φόβους του, alnair, είναι καλλιεργημένος ΑΝΘΡΩΠΟΣ και δεν εννοώ μορφωμένος, τότε δε θα γίνει τίποτε κακό, τουναντίον μάλιστα.
Το πρόβλημα ξεκινάει στον αντίποδα, αν απελευθερωθεί το ζώο.

Α.

 

Re: Απάντηση: Περί φόβου... ο λόγος.

Νομίζω ότι το ζώο απελευθερώνεται μόνο όπου κυριαρχούν οι φόβοι. Οι φοβικές κοινωνίες εξάλλου δεν είναι και οι πιο επιθετικές?

 

Re: Απάντηση: Περί φόβου... ο λόγος.

Αυτό ξαναπές το.

 

Re: Απάντηση: Περί φόβου... ο λόγος.

Όταν κυριαρχεί ο φόβος, οι αντιδράσεις είναι σπασμωδικές, όχι κτηνώδεις. Το κτήνος απελευθερώνεται όταν υπερνικηθεί ο φόβος και ο παράγων άνθρωπος μπεί σε δεύτερη μοίρα.

Σίγουρα... μόνο που οι κοινωνίες αυτές είτε δεν υπερνίκησαν τους φόβους τους (λογική της ισχυροποίησης μέσω του φαίνεσθαι), είτε τα μέλη που τις απαρτίζουν λησμόνησαν την ανθρώπινή τους φύση.

 

εχω ζησει την ζωη μου στο νημα ακριβως αντλωντας δυναμη απο οτι ποιο επικινδυνο .... αν καποτε μου πει ενας γιος , μια κορη , οτι θελει να κανει το ιδιο εστω και το 1 δεκατο ... θα πεσω ξερος .... αν ο μπαμπας σε ολη την ζωη του ειχε μηχανες ... πως θα καταφερω να μην του παρω ουτε ποδηλατο ? .... ΕΓΩ που εχω αψηφισει θεους , θα καθομαι σε μια πολυθρονα κοιτωντας μια το ρολοϊ και μια την πορτα ? ...... πως ειναι δυνατο να γινει αυτο ? ......

 

ειτε καθεσαι με το ρολοι στο χερι, ειτε στο μπαλκονι βρεξει-χιονισει (οπως εκανε η δικια μου η μαμα), το μονο που θα καταφερεις ειναι να σπασεις και τα δικα σου νευρα και του παιδιου..χωρις ουσιαστικα να μπορεις να το προφυλαξεις. Γιατι απλα δεν γινεται. Δεν μπορουμε να τα εχουμε μεσα σε μια γυαλα και να τα βγαζουμε οποτε εμεις κρινουμε πως δεν κινδυνευουν. Δυστυχως.. ή και ευτυχως..

ΥΓ. εγω που τα βλεπω τοσο ορθολογιστικα , μεσα μου τρεμω.. μην τυχον συμβει το οτιδηποτε.. Αλλα δεν μιλαω..το βουλωνω και κραταω για μενα τους φοβους μου..