Περι Σπισισμού

Ο αντισπισισμός ως έννοια
Ο όρος σπισισμός (speciesism στα αγγλικά, species=είδος) αναφέρεται στον διαχωρισμό όπου το ανθρώπινο είδος θεωρείται ανώτερο σε μία ιεραρχική κλίμακα από τα άλλα είδη. Ο σπισισμός ως διάκριση σε επίπεδο ειδών, δίνει περισσότερη ηθική σημαντικότητα στον άνθρωπο σε σχέση με τα μη-ανθρώπινα ζώα, και ουσιαστικά επιτρέπει την επιβολή των ιεραρχικά ανώτερων στους κατώτερους, εμπνέοντας την ελεύθερη άσκηση εξουσίας.

Στην πράξη ο σπισισμός εκφράζεται με πολλαπλές μορφές εκμετάλλευσης των ζώων με τη θεώρησή τους ως ανθρώπινη ιδιοκτησία η οποία μπορεί να διατεθεί, να απορριφθεί και γενικότερα να χειραγωγηθεί κατά βούληση. Στην ανθρώπινη σπισιστική κοινωνία τα ζώα χρησιμοποιούνται με ποικίλους τρόπους ανάλογα με τα κατά περίπτωση συμφέροντα των εξουσιαστών ανθρώπων. Η χρησιμοποίηση αυτή μπορεί να αφορά στα ζώα τα ίδια - ζωντανά ή σκοτωμένα, ολόκληρα, ή μέρη του σώματός τους, παράγωγα οργάνων τους, εκκρίσεις τους, υπηρεσίες που αυτά παρέχουν ως αχθοφόροι, μέσα μεταφοράς, διασκεδαστές, πειραματόζωα, συντροφιά κλπ.

Βάσει των παραπάνω, ο αντισπισισμός είναι το ιδεολογικό ρεύμα που αντιτίθεται σε αυτό τον αυθαίρετο διαχωρισμό βάσει του είδους και κατ’ επέκταση απορρίπτει κάθε άποψη που θέτει τους ανθρώπους σε κυριαρχική θέση απέναντι στα άλλα ζώα. Αφετηρία του αντισπισισμού αποτελεί η εναντίωση στην εκμετάλλευση, τη χειραγώγηση και τη στέρηση ελευθερίας. Υπό αυτή την έννοια το αντισπισιστικό κίνημα είναι βαθιά ανατρεπτικό και επαναστατικό απέναντι σε ένα σύστημα που είναι δομημένο σε κυριαρχικές αλλά και ανθρωποκεντρικές αντιλήψεις, επηρεασμένες από Ιουδαίο-Χριστιανικού τύπου δόγματα όπως «ο άνθρωπος έχει ψυχή ενώ τα ζώα όχι», «τα ζώα είναι πλασμένα για να υπηρετούν τον άνθρωπο» κλπ.

Το αντισπισιστικό κίνημα απευθύνεται τόσο σε ζητήματα σχετικά με την καταπίεση των ζώων, όσο και σε κάθε ζήτημα κοινωνικής ανισότητας κι εκμετάλλευσης. Όμοια με τα άλλα κινήματα κοινωνικής απελευθέρωσης, όπως αυτά των μαύρων, των γυναικών, των γκέι και των λεσβιών, απορρίπτει εξίσου κάθε διάκριση βασισμένη στο χρώμα του δέρματος, το φύλο ή την σεξουαλική ταυτότητα και αγωνίζεται ενάντια σε όλες τις μορφές καταπίεσης. Ο σπισισμός όμως, αν και συνδέεται ως γνήσια εξουσιαστική συλλογιστική με το ρατσισμό, το σεξισμό και την ομοφοβία, στην ουσία αποτελεί το πιο βαθιά ριζωμένο σύστημα διάκρισης και η πρακτική του την πιο εντατική και θεμελιωμένη μορφή καταπίεσης.

Σύγχρονες σπισιστικές πρακτικές
Τα σύγχρονα βιομηχανικά εκτροφεία μπορούν να παρομοιαστούν περισσότερο με στρατόπεδα συγκέντρωσης, παρά με εργοστάσια. Το βιομηχανικό σύστημα εκτροφής μεταχειρίζεται τα ζώα σαν μηχανές παραγωγής κρέατος, γάλακτος, αυγών, γούνας κλπ εξοντώνοντας οτιδήποτε μη-παραγωγικό που δεν συνεισφέρει στο τελικό προϊόν (π.χ. μέγιστος περιορισμός κινήσεων ή εγκατάλειψη άρρωστων ζώων). Τα ζώα αρπάζονται νεογέννητα από τις μητέρες τους, καθηλώνονται σε ατομικά κελιά, υποβάλλονται συστηματικά σε ακρωτηριασμούς όπως το κόψιμο αυτιών ή όρχεων, γονιμοποιούνται δια της βίας, ταΐζονται δια της βίας, δολοφονούνται σε προεφηβική ηλικία. Ο βιασμός των σωμάτων και της φύσης τους είναι ανελέητος και εξακολουθεί να εξελίσσεται προς περαιτέρω «βελτιστοποίηση», με την ταυτόχρονη εφαρμογή βιοτεχνολογικών μεθόδων αναπαραγωγής και την γενετική μετάλλαξη πατενταρισμένων ζώων.

Επίσης μία από τις εκτενέστερες χρήσεις των ζώων στην καπιταλιστική σπισιστική κοινωνία είναι η χρήση τους ως πειραματόζωα. Τουλάχιστον 22 ζώα πεθαίνουν κάθε δευτερόλεπτο στις έρευνες της βιομηχανίας φαρμάκων, καλλυντικών, απορρυπαντικών και άλλων καταναλωτικών προϊόντων. Στα πειραματικά αυτά εργαστήρια τα ζώα γίνονται αποδέκτες της πιο ακραίας μορφής βίας, από ανθρώπους που έχουν κίνητρο το χρήμα, τη φιλοδοξία ή το σαδισμό. Οι πειραματισμοί σε ζώα αποτελούν επαναλαμβανόμενους βασανισμούς που συμπεριλαμβάνουν ηλεκτροσόκ, σπασίματα οστών, πρόκληση καρκίνων αλλά και νευρο-ψυχολογικού τύπου πειράματα όπως στέρηση ύπνου, υποβολή σε ακινησία, χρόνια απομόνωση και διάφορες άλλες “προοδευτικές” επινοήσεις.

Στη σημερινή σπισιστική καπιταλιστική πραγματικότητα τα ζώα θεωρούνται ανθρώπινη ιδιοκτησία ακόμη κι αν ζουν ελεύθερα στη φύση. Τα ζώα που δεν έχουν κυριαρχηθεί πλήρως και παραμένουν άγρια, νοούνται κι αυτά ως χρηστικά αντικείμενα που διατηρούνται για ψυχαγωγικού τύπου σφαγές, όπως το κυνήγι. Μετά από τη μανιώδη εξόντωση των άγριων ζώων από τον κατακτητή άνθρωπο, όσα είδη δεν αποδεκατίστηκαν από το κυνήγι, εξαφανίστηκαν λόγω της αρπαγής και της λεηλασίας του φυσικού τους περιβάλλοντος. Οι τελευταίοι επιζώντες των άλλοτε περήφανων κι ελεύθερων ειδών, γίνονται σήμερα θέαμα σε ζωολογικά πάρκα, κατάλοιπα της ίδιας αποικιακής νοοτροπίας που τα εξόντωσε σε πρώτη φάση. Συγχρόνως με την αποδοχή της παρούσας κατάστασης, οι άνθρωποι επιδίδονται σε τελετουργίες λατρείας ορισμένων ειδών ζώων και φυλών, τα οποία εξυμνούνται συνοδεία ευγονικού τύπου διασταυρώσεων. Ο παραλογισμός συνεχίζεται στη βιομηχανία της διασκέδασης με την αναπαραγωγή της βίας σε τσίρκο, ροντέο, ιπποδρόμους, ζωομαχίες κλπ σε ένα κατάλογο βιασμού και εξευτελισμού που δεν έχει τέλος.

Ο αντισπισισμός σε πολιτικό πλαίσιο
Μπορούμε ενδεχομένως να φανταστούμε ένα θεωρητικό μοντέλο καπιταλισμού το οποίο δεν εκμεταλλεύεται ζώα. Όμως, μεγάλο μέρος της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης έχει τις ρίζες του στην εκμετάλλευση των ζώων και η υπάρχουσα καπιταλιστική πραγματικότητα υπήρξε αποτέλεσμα πραγματικών ιστορικών διαδικασιών (ένα απλό και χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι τα σφαγεία και οι εταιρείες επεξεργασίας κρεάτων ήταν η πρώτη βιομηχανία που εφηύρε τον μεταφορικό ιμάντα, από όπου και προέρχεται η παραγωγή που βασίζεται στην γραμμή συναρμολόγησης).

Η εμφάνιση και η διατήρηση του καπιταλισμού ως σύστημα που εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους στηρίζεται κατά κάποιους τρόπους και στην εκμετάλλευση των ζώων. Δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός πως η μετάβαση από τις «πρωτόγονες κοινωνίες» όπου τα ζώα δεν ανήκαν σε κανέναν και ζούσαν άγρια κι ελεύθερα, στην κοινωνία της εξημέρωσης και της κυριαρχίας, τα ανέδειξε σε μία από τις πρωιμότερες μορφές ιδιωτικής περιουσίας. Από την στιγμή αυτή, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέσα παραγωγής, εμπόρευμα για συναλλαγή και κέρδος, να συσσωρευθούν και να αποτελέσουν ένδειξη πλούτου ή ανώτερης κοινωνικής θέσης. Τα ζώα καθιερώθηκαν έτσι ως μία από τις πρώτες μορφές κεφαλαίου (και ουσιαστικά υποδουλώθηκαν). Η συμβολική σημασία της εξημέρωσης είναι μεγάλη καθώς αυτή αποτέλεσε ένα αρχέτυπο υπόδειγμα για άλλα είδη κοινωνικής υποταγής. Η εμφάνιση της πατριαρχίας, των κρατικών αρχών και των κοινωνικών τάξεων, είναι διαδικασίες παράλληλες με την εξημέρωση των ζώων, που συμπορεύθηκαν στην εξέλιξη των κοινωνιών. Όταν μιλάμε άλλωστε για την εκμετάλλευση και την καταπίεση των ζώων, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι άνθρωποι είναι και αυτοί ζώα. Η δεδομένη αντίληψη ότι τα ζώα υπάρχουν ως αντικείμενα στην υπηρεσία των αφεντικών τους επεκτάθηκε πολλές φορές σε καταπιεσμένες ομάδες ανθρώπων, για να νομιμοποιήσει την συγκριτικά με τα ζώα ευνοϊκότερη -ή ίση- εκμετάλλευσή τους (π.χ. δούλοι που προσδιορίζονταν περισσότερο ως ζώα παρά ως άνθρωποι). Παράλληλα οι μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν για την καθυπόταξη των ζώων έχουν χρησιμοποιηθεί συχνά για την καθυπόταξη και τον έλεγχο ανθρώπων (κλουβιά για τους τρελούς, μαστίγια για τους σκλάβους, αλυσίδες και κελιά για κάθε είδους ανυπόταχτο).

Στη σημερινή εποχή διάφορες τεχνικές κυριαρχίας πάνω σε ζώα που προκύπτουν από τα πειραματικά εργαστήρια εφαρμόζονται άμεσα και πάνω σε ανθρώπους, όπως γίνεται με τη στρατιωτική έρευνα. Τα ζώα χρησιμοποιούνται σε πειράματα του στρατού (δοκιμασίες πυροβολισμών, χρήση όπλων βιολογικού πολέμου κ.α.), ακριβώς επειδή είναι όμοια με τους ανθρώπους στις διάφορες λειτουργίες τους. Αυτά τα ζώα βασανίζονται μονάχα επειδή τοκεφάλαιο δεν μπορεί (ακόμα) να πειραματιστεί πάνω στους ανθρώπους. Επιπλέον, η κοινωνική αποδοχή της επιστημονικής έρευνας των πειραμάτων σε ζώα (αν και εξαρχής προβληματική) έχει στηριχτεί στο ψέμα ότι οι εταιρείες φαρμάκων νοιάζονται για την ανθρώπινη υγεία. Καμία τέτοια έρευνα δεν αποσκοπεί στην επίλυση των προβλημάτων υγείας, αλλά στην εξασφάλιση των οικονομικών οφελών των φαρμακοβιομηχανιών.

Οι σημερινές βιομηχανικές κτηνοτροφικές μονάδες εκτός από την αφαίμαξη του "ζωικού κεφαλαίου" και την επιβάρυνση του περιβάλλοντος με ένα ασήκωτο φορτίο μόλυνσης και ένα τεράστιο ενεργειακό κόστος, προωθούν προς κατανάλωση προϊόντα γεμάτα ορμόνες, αντιβιοτικά, πύον, κόπρανα, υπολείμματα παρασιτοκτόνων και μεταλλαγμένων οργανισμών, και η κατανάλωση τους είναι ένας πρωταρχικός παράγοντας για μία μειωμένης διάρκειας ανθρώπινη ζωή. Ταυτόχρονα παρέχουν κάποιες από τις πιο ακραίες και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας για τους ανθρώπους που δουλεύουν σε αυτές π.χ. εργασία σε σφαγεία, σε ψυγεία, σε γραμμές τεμαχισμού κλπ. Σε αυτό παγκόσμιο σύστημα εργοστασιακής κτηνοτροφίας που επιπλέον επιδεινώνει το πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας, είναι ξεκάθαρη η σύνδεση μεταξύ του πως ο καπιταλισμός κακοποιεί ανελέητα τα ζώα, λεηλατεί τη φύση και εκμεταλλεύεται τους ανθρώπους.

Κρατώντας όλα τα παραπάνω κατά νου, φτάνουμε στο σημείο όπου αναδύεται η σημασία της επανεξέτασης της σχέσης μας με τα μη-ανθρώπινα ζώα και η ανάγκη αυτή να τεθεί σε ένα νέο θεωρητικό πλαίσιο. Ο φαύλος κύκλος της βίας και της καταστροφής θα τερματιστεί μόνον όταν οι άνθρωποι διαμορφώσουν μη-ιεραρχικές και μη-εκμεταλλευτικές σχέσεις με τα άλλα είδη ζώων και το φυσικό κόσμο. Η απελευθέρωση των ανθρώπων, των ζώων και της γης είναι αγώνας ενιαίος.

Βασισμένοι σε αυτή την ιδεολογική πλατφόρμα και θεωρώντας πως στο θέμα της ολικής απελευθέρωσης των ζώων υπάρχει απουσία λόγου στον εγχώριο αντιεξουσιαστικό χώρο, σύντροφοι και συντρόφισσες προχωρήσαμε στη δημιουργία μιας συνέλευσης με αντιιεραρχικά χαρακτηριστικά και αυτοοργανωμένη λειτουργία, σκοπός της οποίας είναι η διάχυση της αντισπισιστικής θεωρίας και πράξης και η ανάδειξή τους ως αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού κινήματος. Δεν αντιλαμβανόμαστε το ζήτημα των ζώων ως θεωρητικό κατασκεύασμα αλλά ως συνειδητή στάση ζωής, πράγμα που μας οδηγεί και σε αντίστοιχες αδιαπραγμάτευτες πρακτικές τόσο στην πολιτική μας δράση όσο και στην καθημερινή μας ζωή.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΟΡΦΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΩΝ ΟΝΤΩΝ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΖΩΑ

Πηγή:
Αντισπισιστικη Δραση

 

Ότι πιο άκυρο θα περίμενε να διαβάσει κανείς σε ένα BDSM forum...
( ή μήπως όχι? )
Τυχόν σκέψεις, ευπρόσδεκτες!

 

Ακόμα κι αν είναι αρνητικές;  

 

Βεβαίως!
Εξάλλου εγώ δεν τοποθετήθηκα, αν και μάλλον είναι προφανές ποια θέση παίρνω. Μπορείς και εσύ και όλοι να γράψετε ό,τι σκέφτεστε.
Η αλήθεια είναι πως έχω κάνει άπειρες συζητήσεις πάνω στο θέμα, αλλά ποτέ σε έναν χώρο σαν αυτόν. Θα μου πεις και τι σημασία έχει αυτό? Τα συμπεράσματα δικά μου, ίσως και να προσπαθώ να ενώσω κομμάτια μου που νιώθω να μην συμβαδίζουν. Άλλος ένας λόγος είναι πως έχω εντοπίσει κάποια εξαιρετικά μυαλά εδώ μέσα και θα μ' ενδιέφερε πολύ η άποψη τους αν κάποια στιγμή θελήσουν και διαθέσουν το χρόνο να σχολιάσουν. Και φυσικά θα το θεωρήσω μεγάλο επίτευγμα αν έστω και ένας από εσάς προβληματιστεί απ' τα γραφόμενα και αλλάξει κάτι στη ζωή του  

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

Μόλις είδα τον τίτλο, πήγε το μυαλό μου κατευθείαν σε εσένα!(gothoula) 
Αλλά λίγοι ομοϊδεάτες θα βρεθούν...
Στην αυθαίρετη ζωή αυτή, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.Τα όποια μέσα.Και ο σκοπός είναι συνήθως εγωιστικά ανθρωποκεντρικός.
Ο κόσμος δεν θα καταλάβει ποτέ ότι τα ζώα δεν του ανήκουν και ότι η ύπαρξή τους δεν βρίσκει την αιτία της στην ανθρώπινη κατανάλωση, στα επιστημονικά πειράματα και, γενικότερα, στην εκμετάλλευσή τους.
Κατ'αρχάς, χωρίζουμε τα ζώα σε ανθρώπινα (όμορφα,τρισχαριτωμένα σκυλάκια και γατάκια) και μη ανθρώπινα (γουρούνια, αγελάδες κλπ.) Άρα, ενώ δηλώνουμε φιλόζωοι, προηγουμένως έχουμε καθήσει να γυρίσουμε στην πασχαλινή σούβλα ένα βάρβαρα σκοτωμένο ζώο, το έχουμε τσακίσει και μετά πήγαμε και ρίξαμε κι έναν υπνάκο αγκαλίτσα με το shih-tzu μας (<-- τυχαία επιλογή ράτσας), χορτάτοι, χαρούμενοι, με ήσυχη τη συνείδησή μας.
Η δική μου αιτία για την χορτοφαγία είναι η ακράδαντη πεποίθηση ότι το να προέρχεται η τροφή σου από τον πόνο και το βασανισμό ενός άλλου πλάσματος είναι λάθος. Όπου υπάρχουν νευρικές απολήξεις, υπάρχει και πόνος.
Κι ας είναι ενός...βρώμικου, χοντρού, αηδιαστικού γουρουνιού.
Γενικότερα, όμως, είμαι απαισιόδοξη, καθώς δεν πρόκειται να αλλάξει/μειωθεί/παύσει το οτιδήποτε σχετικό με το θέμα αυτό ούτε σύντομα, ούτε και ποτέ, μάλλον.

 

Η νηματοθέτρια αναφέρει πως είμαστε όλοι ζώα. Δε θα διαφωνήσω. Είτε μας αρέσει είτε όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα. Αλήθεια, όμως, στη φύση τι συμβαίνει; Επικρατεί η απόλυτη αρμονία; Δεν υπάρχει αγώνας για επιβίωση, ακόμα κι αν αυτός συνεπάγεται την κατίσχυση των ισχυρότερων ζώων στα πιο αδύναμα (μέσω της θανάτωσης για τροφή); Επομένως, για ποιο λόγο ο άνθρωπος να μη συμμετέχει σ' αυτή τη διαδικασία; Είναι κάτι "ανώτερο" από τα υπόλοιπα ζώα, οφείλει να συμπεριφέρεται διαφορετικά;

Σίγουρα, ο τρόπος κατίσχυσης του ανθρώπου πάνω στα ζώα ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της αναζήτησης τροφής. Παρ' όλα αυτά, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως ο ανθρώπινος πολιτισμός, με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του, σε μεγάλο βαθμό στηρίχτηκε, και συνεχίζει να στηρίζεται, πάνω σ' αυτή την εκμετάλλευση. Υποθέτω πως αν το ανθρώπινο είδος δεν είχε εκμεταλλευτεί τα ζώα, θα ζούσε ακόμα σε σπηλιές, αν βέβαια κατάφερνε να επιβιώσει μέχρι τις μέρες μας.

 

mona  
Να μην είσαι τόσο απαισιόδοξη! Και η ανθρώπινη δουλεία ήταν απολύτως νόμιμη μέχρι πριν μερικά (όχι πολλά) χρόνια. Και πέρα απ' την ηθική σκοπιά του θέματος (που οι περισσότεροι δεν ασπάζονται έτσι και αλλιώς) όσο πληθαίνουν τα εμφράγματα και οι καρκίνοι όλο και περισσότερος κοσμάκης ξυπνάει από τον λήθαργο, σταματάει να τα ρίχνει σε θεούς και άλλους υπεράνθρωπους και αναλογίζεται τις ευθύνες του. Δεν είναι στη φύση του ανθρώπου να τρέφεται από άλλα ζώα, δεν το έχει ανάγκη, είναι ξεκάθαρη εκμετάλλευση της θέσης ισχύος του. Ούτε φυσικά χρειάζεται πλέον το δέρμα τους για να μην κρυώνει, ούτε είναι η μόνη διέξοδος να πειραματίζεται πάνω τους για να εξασφαλίσει πως τα φάρμακα του θα γιατρέψουν τις ασθένειες που μόνος του προκάλεσε, ούτε η νοητική και ψυχική του κατάσταση θα έπρεπε να του επιτρέπει το να θεωρεί ψυχαγωγία τον βασανισμό ενός αβοήθητου πλάσματος. Μπίνγκο! Ένας απ' τους λόγους που ήθελα να γίνει εδώ αυτή η κουβέντα... Θεωρείτε πως είναι δυνατόν ο σαδισμός κάποιου να μην εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα?

 

Durcet, έχεις δει τους στεγασμούς κτηνοτροφικών μονάδων, τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων, την αντιμετώπισή τους στη σύντομη ζωή τους και τέλος τις μεθόδους σφαγής τους? Πες μου, τι σχέση έχει αυτό με αυτό που συμβαίνει στη φύση;;;

 

Δεν ανέφερα πουθενά πως οι συνθήκες διαβίωσης των ζώων σε κτηνοτροφικές μονάδες, η αντιμετώπισή τους, ο τρόπος σφαγής τους είναι ό,τι καλύτερο υπάρχει. Κάθε άλλο.

Αυτό που είπα είναι πως ο άνθρωπος, όπως και κάθε άλλος ζωντανός οργανισμός, εκμεταλλεύεται άλλους οργανισμούς για την κάλυψη των αναγκών του. Αυτό για το λιοντάρι μπορεί να σημαίνει απλά την αναζήτηση θηράματος για να τραφεί. Για τον άνθρωπο, όμως, σημαίνει πολλά παραπάνω: από την κάλυψη βασικών βιοποριστικών αναγκών μέχρι την κάλυψη της ανάγκης του για διασκέδαση ή ακόμα και αυτοπροβολή. Είναι ηθικά σωστό; Ο καθένας μπορεί να κρίνει για τον εαυτό του. Πριν, όμως, κατακρίνουμε, ας αναλογιστούμε πόσα ζωικά προϊόντα χρησιμοποιούμε καθημερινά. Ας σκεφτούμε πώς θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν υπήρχε εκμετάλλευση των ζώων, έστω και υπό το πρίσμα του καπιταλιστικού συστήματος παραγωγής.

 

Απάντηση: Re: Περι Σπισισμού

Τελικά, δε βρήκε ανταπόκριση το θέμα. Εξάλλου, it's all about flesh and leather, baby! (οπότε... )
Είχα γράψει ένα μικρό κείμενο χθες, αλλά έκανα μια μαλακία και διεγράφη.
Θα επανέλθω  

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

Eκτος απο τις απαραδεκτες συνθηκες διαβιωσης των ζωων,καταγγελω και τις βαρβαροτητες που συμβαινουν στις φυτειες σταριου,βρωμης,καλαμποκιου και σακχαροκαλαμου.Να μη μιλησω για τις καλλιεργειες τουλιπας στην Ολλανδια, οπου αναλγητα ανθρωπινα χερια αποκοπτουν τα ανθη των φυτων ,δολφονωντας τα πανω στον ανθο της ηλικας τους,για να καλλωπισουν οι ανθρωποι τα σπιτια τους η για να ριξουν καμμια γκομενα.

Λιγο πιο σοβαρα τωρα:
Αν η αντισπισιστικη δραση εχει ως προταγμα την αρση της εκμεταλλευσης των ζωων απο τον ανθρωπο ως μεσο για την αποδομηση του καπιταλισμου,ειναι μακρια , πολυ μακρια νυχτωμενη.
Αν θεωρει πως τα ζωα ,ανθρωπινα και μη, εχουν αλλα ορμεμφυτα περαν αυτων της επιβιωσης και της αναπαραγωγης,που συνεπαγονται εναν αεναο,ανελεητο αγωνα κυριαρχιας ,κατισχυσης και εξοντωσης ωστε να ικανοποιηθουν αυτα,ειναι επισης ποοοολυ μακρια νυχτωμενη.
Ο καπιταλισμος,ειναι σε τελευταια αναλυση η πιο εξελιγμενη,ακραια μορφη εκφρασης αυτων των ορμεμφυτων του ανθρωπινου ζωου,αυτης της αρχεγονης ,φυσικης τασης για κυριαρχια.Αν θελουμε να τον αντιπαλεψουμε,ας στραφουμε πρωτα εναντια στην εκμεταλλευση ανθρωπου απο ανθρωπο,εναντια στους βασανισμους,ακκρωτηριασμους,δολοφονιες -ομαδικες η ατομικες - ανθρωπων απο ανθρωπους, ας αλλαξουμε τις σχεσεις παραγωγης,ας εναντιωθουμε στην αποθεωση του ακρατου ,προς ολες τις κατευθυνσεις ,καταναλωτισμου ,ας αντιπαλεψουμε την εξυμνηση της αυξησης της παραγωγικοτητας και της συσσωρευσης πλουτου ,και μεσα κει ,θα προκυψει αβιαστα και ο σεβασμος προς την φυση και η λελογισμενη εκμεταλλευση των αλλων ζωων.

 

Durcet,
προσωπικά προσπαθώ να μην χρησιμοποιώ κανένα ζωικό προϊόν, είτε ως τροφή, είτε ως ρούχο, είτε ως καλλυντικό κλπ.
Μα ο καθένας για τον εαυτό του κρίνει, όσο όμως οι αποφάσεις της κρίσης (!) του καθένα επηρεάζουν όντα που δεν είναι σε θέση να αντιδράσουν, θα αντιδρώ εγώ για αυτά και θα κατακρίνω όσο θέλω.
Και τι εννοείς πως θα ήταν ο κόσμος μας αν δεν εκμεταλλευόμασταν τα ζώα? Πολύ καλύτερος, γιατί ον που μπαίνει στη διαδικασία να σεβαστεί ένα άλλο ενώ εκ θέσεως έχει την δυνατότητα να μην το κάνει μπορεί να δείξει την ίδια σοφία και σε άλλους τομείς...
"Ο πολιτισμός ενός λαού φαίνεται από τον τρόπο που φέρεται στα ζώα του" Γκάντι

underherfeet,
συμφωνώ! Απαράδεκτη όλη αυτή η υπερκατανάλωση βρώμης, καλαμποκιού και άλλων σιτηρών, εάν σταματούσαμε να τα δίνουμε στα δισεκατομμύρια ζώα που εκτρέφονται για να τα φάμε, θα γλίτωναν!
(ή εναλλακτικά, θα τρεφόταν με αυτά όλος ο "τρίτος κόσμος" που εν τω μεταξύ λιμοκτονεί...)
Και ποιος σου είπε ότι δεν εναντιωνόμαστε (και) σε όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις?

mona,
σταμάτα να παρενοχλείς τον κόσμο προσπαθώντας να τους αρπάξεις τη μπριζόλα απ' το στόμα! (με κάτι τέτοια χαίρονται, οι καημένοι... Σε λίγο βέβαια θα τους τα κόψει και αυτά το ΔΝΤ!)

( Ξέρει κανείς πώς κάνω multiquote??? )