Περι Σπισισμού

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Περι Σπισισμού

δεν είναι αν τα κατέχεις αλλά σε τι κατάσταση είσαι όταν γράφεις ,όσο για την αγγλική διαπάλη ,
αλλιώς είναι να λες κατσαρίδα και αλλιώς cockroach  

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

Πιστεύω ότι η αξία ενός ανθρώπου ισούται με το πώς χρησιμοποιεί τη Νοημοσύνη του και την Ενέργειά του σε σχέση με τον εαυτό του, τους άλλους, το περιβάλλον.
Αν μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε την ευθύνη που έχουμε απέναντι στον κόσμο στον οποίο ζούμε, ίσως τότε θα παύαμε να σκεφτόμαστε και να δρούμε με τόσο αδιάφορα αρνητικό τρόπο.

Ξέρω, ξέρω, "αμπελοσοφίες, ρε κοριτσάκι μου"  

Tα περί ποιος βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας και τι/πόσα πλεονεκτήματα έχει κι ότι hey, life is bitch, nothing's fair, deal with it!, ότι και τα φυτά κλαίνε, κι οι πέτρες, όλα αυτά... δε μου λένε κάτι.
Πίσω από την ιδεολογική αυτή καθολικότητα του "γιατί να μη φάμε κρέας; το΄χουμε ανάγκη, είναι νορμάλ, μας αρέσει, το χρειαζόμαστε" υπάρχει το επιμέρους συμφέρον.Ο εγωϊσμός κι η παρτακίαση του ανθρώπου.

Οι vegans/vegetarians αντιμετωπίζονται με ειρωνεία, πολύ απλά γιατί όλοι οι υπόλοιποι θεωρούν ότι το παίζουν Μεσσίες.
Αλλά, ποιο από τα 2 μετράει περισσότερο, τελικά;
οι ανούσιες, κατά τη γνώμη μου πάντα, απολαύσεις του στομαχιού
ή μια ζωή (όσο μικρή και ξένη προς εμάς να είναι αυτή) που είναι προορισμένη ευθύς εξ'αρχής για σφαγή;
Θέλω να πιστεύω ότι ο άνθρωπος μπορεί να σ κ έ φ τ ε τ α ι και να ενστερνιστεί βαθύτερα νοήματα.

Κάποιος άλλος ανέφερε για το κυνήγι ότι είναι ένα καλό σπορ, δεν θυμάμαι ακριβώς.
Μαλακίες.Γιατί, από όσο ξέρω, ένα σπορ υποτίθεται ότι σε καλλιεργεί τόσο εξωτερικά, όσο και εσωτερικά.

"Cleverness and complexity are not necessarily wisdom." -Hazrat Inayat Khan
​

 

Re: Απάντηση: Περι Σπισισμού

Αγαπητή μου, αφού δεν θυμάσαι, σπεύδω να σου υπενθυμίσω:

Αναφέρεσαι στο σχόλιο #62.

Καλό θα ήταν να το ξαναδιαβάσεις.
Όχι για να φρεσκάρεις τη μνήμη σου, αλλά για να το κατανοήσεις.

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

Και η εξέλιξη των μελών του γένους homo που όλα τους ήταν παμφάγα αλλά η αλήθεια είναι ότι προτιμούσαν το κρέας όταν μπορούσαν να το βρουν. Το κρέας περιέχει μεγαλύτερη ενέργεια και αν αυτό σήμερα οδηγεί σε fat nations κάποτε οδηγούσε στην επιβίωση.

Η αλήθεια -εκτός από τους Sex Pistols- βρίσκεται και στο "μέτρον άριστον". Μόνο που αυτό δεν ισχύει μόνο για τη μια πλευρά, ισχύει και για την άλλη.

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

για αυτό ακριβώς το λόγο αντιμετωπίζονται με ειρωνία οι vegans/vegetarians γιατί πολύ απλά προσπαθούν να μας πείσουν ότι ένας ξενέρωτος τρόπος ζωής ,ακραίος από άποψη υγειηνής , μπορεί να είναι η σωτηρία ,για ποιό πράγμα ; για την οικονομία ; για τη κουλτούρα ; για την επιστήμη ;

μετέφρασε το φαγητό όπως το sex ,όλοι μπορούν να φάνε μόνοι όπως όλοι μπορούν να μαλακιστούν ,αλλά όταν έχεις παρέα είναι καλύτερα ! αντίστοιχα φαντάσου να μεταφράζαμε τι vegan στον ερωτισμό ,πίστεψε με οι αλγολαγνείες θα ήταν κάτι το επικίνδυνο/απαγορευμένο ..! τις απολαύσεις του στομαχιού μην τις θεωρείς ανούσιες την ίδια στιγμή που είσαι σε ένα forum με καθαρά ερωτικό χαρακτήρα ,είναι οξύμωρο δείγμα για το χαρακτήρα σου ..

το βαθύτερο νοήμα δεν έγκειται στο να τρως μόνο τη χλωρίδα ,αλλά όταν τρως και τη πανίδα να τη σέβεσαι .
τα κινήματα vegan λειτουργούν όπως ο χριστιανισμός για τον έρωτα ,προσπαθούν να καθιστήσουν κάτι παράνομο/παραβατικό ώστε να του δώσουν μεγαλύτερα αξία και να έλθει μεγαλύτερο κέρδος ,μπορώ να σου φέρω άπειρα παραδείγματα  

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

(edit)

άσ'το να πάει, με κάλυψε ο blindfold.

Άσχετο, πού ειναι τα rep οέο;

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

«τις απολαύσεις του στομαχιού μην τις θεωρείς ανούσιες την ίδια στιγμή που είσαι σε ένα forum με καθαρά ερωτικό χαρακτήρα ,είναι οξύμωρο δείγμα για το χαρακτήρα σου ..»

Εδώ θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω, βασιζόμενη στο «τα φαινόμενα απατούν». Είναι κάτι που, γενικά, ισχύει για μένα, μιας και αναφέρθηκες στον χαρακτήρα μου.

Δεύτερον.
Μιας κι έθιξες τον καθαρά ερωτικό χαρακτήρα του φόρουμ, θα έλεγα ότι οξύμωρη δεν είναι η υποτίμησή μου, εάν θες, για τα κρέας ως απόλαυση. Οξύμωρη είναι – σε open minded υποτίθεται κι extreme περιβάλλον- η ομοφοβία, ο ποικίλος ρατσισμός και γενικά οι ανθρώπινες διακρίσεις που γαμάνε και δέρνουν εδώ μέσα, από όσα βέβαια έχω διαβάσει.( Δεν είμαι πολύ καιρό μέλος.)
Οπότε, η δική μου θέση περί του κρέατος είν’παντελώς άσχετη, λέω εγώ. Αλλά τώρα πάμε σε άλλα κεφάλαια, που δεν έχουν σχέση με τούτο εδώ.

«το βαθύτερο νοήμα δεν έγκειται στο να τρως μόνο τη χλωρίδα ,αλλά όταν τρως και τη πανίδα να τη σέβεσαι .»

Για μένα αυτό είναι υποκριτικό. Δηλαδή, τι να σέβεσαι ακριβώς; Το σκύλο ή το γάτο σου, επειδή έχεις δεθεί συναισθηματικά μαζί του. Και την κότα π.χ. στ’αρχίδια σου απλώς, επειδή ‘ντάξει, κότα είναι. Ηello, σπισισμός;!
Είπες πανίδα,όμως. Εννοείς άγρια ζώα; Με ποιον τρόπο σέβεσαι την τίγρη; Επειδή δεν την τρως;
Ο σεβασμός πού έγκειται τελικά;
(εκτός κι αν δεν κατανόησα το νοήμα αυτού που ήθελες να πεις) 

«Το κρέας περιέχει μεγαλύτερη ενέργεια και αν αυτό σήμερα οδηγεί σε fat nations κάποτε οδηγούσε στην επιβίωση.»

Σωστά.
Γι’αυτό ακριβώς, αν αύριο πρέπει εμείς να σφάξουμε, να κυνηγήσουμε κλπ. Εξαιτίας υφιστάμενης ανάγκης για βρώση (κι όχι απλά για το double,triple burger των Mc’Donalds) θα δυσκολευτούμε να βρούμε τα κότσια να το κάνουμε, πιστεύω.
Γιατί εμείς λαμβάνουμε το τελικό προϊόν, the dirty job την κάνει κάποιος άλλος.
Ωστόσο, παρά τη δυσκολία, θα αναγκαστεί, τελικά, να το κάνει ένα μεγάλο ποσοστό αυτό.

«Η αλήθεια -εκτός από τους Sex Pistols- βρίσκεται και στο "μέτρον άριστον". Μόνο που αυτό δεν ισχύει μόνο για τη μια πλευρά, ισχύει και για την άλλη.»

Συμφωνώ απόλυτα.
Η αλήθεια,τελικά,βρίσκεται κάπου στη μέση.
​

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

Πάρα πολύ σωστός ο φίλος blindfold.

Θα ήθελα μόνο να προσθέσω ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την επιβίωση της πανίδας είναι και ο σεβασμός προς την χλωρίδα. Αν διασπαστεί η τροφική αλυσίδα, δύσκολα επανέρχονται οι ισορροπίες.

Για παράδειγμα, δείτε τι συμβαίνει στις ακτές της Ισπανίας αλλά και πιο μακριά, της Ιαπωνίας, όπου η υπεραλιεία είχε ως φυσικό αποτέλεσμα όχι μόνο την εμφάνιση εξαιρετικά μεγάλου αριθμού μεδουσών αλλά και τον αφανισμό ενός μεγάλου μέρους του υδάτινου βασιλείου.

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

μη φοβάσε δεν τους αγνοώ και τους υπόλοιπους "οξύμωρους" αλλά όπως πρόσεξες η ποικιλιά των συνομιλητών εδώ μέσα προέρχετε από ένα ευρή φάσμα της νεοελληνικής κοινωνίας .. μεταξύ αυτών εγώ και εσύ όσο και αν θέλουμε να κρατάμε απόσταση  

πίσω στο θέμα
δεν καταλαβαίνω ,ειλικρινά , για ποιό λόγο όταν χρησημοποιείς ένα ζώο για βρόση ,γιατί δεν το σέβεσαι τότε ; δλδ όταν τρώμε λαχανικά δεν σεβόμαστε τη μητέρα φύση και τρώμε αυτά τα υπέροχα άνθη κολοκυθιάς ,το αγαπημένο μου γεμιστό αποτελούν , αυτό σημαίνει ότι δεν σεβόμαστε τη φύση τότε άρα είμαστε επίσης από αυτό το σπισιστικό ..!
υποκρισία είναι και το συναισθηματικό δέσιμο με το σκύλο ,αυτόν τον ρώτησες αν θέλει ; ρώτησες το σκυλάκι αν του αρέσει να έχει κολάρο και όταν βγαίνει να είσαι με το λουρί από πίσω του ... ρώτησες το γατάκι αν του αρέσει μέσα στο σπίτι ,και τα βλέπεις σε παράθυρα να βλέπουν τα περιστέρια εκεί να δεις καταθλίψεις αυτό το θεωρώ μεγαλύτερη υποκρισία , και αν έχεις ζήσει επαρχία θα έχεις προσέξει με πόση αγάπη συμπεριφόροντε και στις κότες και στα κατσικάκια τους στο κήπο ...
όσο αφορά τα άγρια ζώα ,μη ξεχνάς ότι τα σκοτώναν για γούνες και καλυντικά κα ιδεν ξερώ τι άλλο σκατό ,άρα και εκεί υπάρχει θέμα μην το αναφέρεις σαν εξωτερικό παράδειγμα ,έχουν πεθάνει ανθρώποι για να προστατευτούν αυτά τα ζώα και αυτή η αλυσιδά , αυτή η αλυσιδά στην οποία ο άνθρωπος τρωει ΚΑΙ κρέας .
ο σεβασμός έγκειται στο να μην κακοποιείς τα ζώα εν τέλει αν δεν κατάλαβες . το να μου έχεις γατάκι κλεισμένο μέσα στο σπίτι και να φωνάζεις για τα δικαιώματα της μαρίδας κα ιτης αθερίνας που τρώμε είναι απίστευτη υποκρισία ,τουλάχιστον στα μάτια τα δικά μου , και φυσικά δεν ξέρω αν έχεις ζώα μέσα στο σπίτι οπότε μην το παίρνεις προσωπικά

όσο αφορά το fat society το πρόβλημα δεν είναι το φαγητό ,αλλά ότι έχουμε μεγαλώσει τη μέρα και σε αντιδιαστολή η ζωές μας είναι πιό καθιστικές .
δλδ λόγο μεγαλύτερης μέρας τρώμε περισσότερο ,αλλά δεν κάνουμε τις ανάλογες καύσεις οπότε και παχαίνουμε .

όσο αφορά την μεταφορά ευθηνών ,θα με βρεις σύμφωνο αλλά αυτό είναι γενικευμένο φαινόμενο ,δλδ παραδίνουμε τις ευθήνες μας και μαζί τα δικαιώματα μας . και πάλι το πρόβλημα εδώ δεν είναι η έλλειψη σεβασμού αλλά το easy life και ο συγκεντρωτισμός (εδώ δηλώνω λάτρης της αποκέντρωσης και των μικρών κοινωνιών/αριθμητικά ,όσο μπορεί να γίνετε πλέον .. )

sorry for the wall of text ,blame this :

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

Και τώρα τι; Θα έπρεπε να παρεξηγηθεί για την κατηγορία; Εσύ δηλαδή βάζεις στην ίδια ιεραρχία το σκύλο σου με τους αρουραίους, τις κατσαρίδες και τα κουνούπια;

Λέγεται, well, πολιτισμός.

Ομοίως δεν χρειάζεται να κουρέψω το πρόβατο για να πλέξω μάλλινο πουλόβερ, ομοίως δε χρειάζεται να καλλιεργώ βαμβάκι, ομοίως δεν χρειάζεται να τρέχω στα δάση για να βρω μήλα, αχλάδια κλπ.

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού

Αrioch,

Υποθέτω ότι ορίζεις ως πολιτισμό αυτόν που έχουμε εμείς οι κάτοικοι των δυτικών χωρών. Με τα γνωστά συστήματα λειτουργίας του, τα προϊόντα, της υπηρεσίες του.
Δε διαφωνώ.
Υποθέτω, επίσης, ότι μη πολιτισμό θεωρείς τον τρόπο που ζούν κάποιοι στην άλλη άκρη του κόσμου, στη ζούγκλα π.χ., όπου δεν υφίστανται οι αυτονότηες σε εμάς συνθήκες και κανόνες διαβίωσης, όπου οι «απολίτιστοι» αυτοί κυκλοφορούν τσίτσιδοι κι δεν παίρνουν το κρέας από τον χασάπη, καθαρισμένο, τεμαχισμένο κι έτοιμο.
Καλώς.
Εγώ, απλά, θα έλεγα ότι πρόκειται περί διαφορετικού πολιτισμού, όχι μη πολιτισμού.

Πιστεύω, επίσης, ότι πολιτισμός δεν σημαίνει να κοιτάω αποκλειστικά την πάρτη μου και τα πλεονεκτήματά Μου. Αυτό το «Μου» έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις λες και υπέρτατος σκοπός = διαιώνιση του ανθρώπινου είδους!

«Εσύ δηλαδή βάζεις στην ίδια ιεραρχία το σκύλο σου με τους αρουραίους, τις κατσαρίδες και τα κουνούπια;»
Όχι.
Αν, όμως, ήμουν κι εγώ ένα από αυτά; Τι θα γινόταν;
Μάλλον ελάχιστη σημασία έχει. Απλά θα με εξόντωναν, δεν θα΄χα χρόνο να το φιλοσοφήσω! 


Blindfold,
Είσαι σίγουρος ότι χωράει η έννοια της υποκρισίας στη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ενός ατόμου κι κατοικιδίου ζώου; Γιατί περί σχέσης πρόκειται, καλύτερη πολλές φορές από εκείνες μεταξύ της ράτσας μας.
Εννοείται, υπό την προϋπόθεση ότι υιοθετείς συνειδητοποιημένα ένα κατοικίδιο, το φροντίζεις και αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου. (κι είναι λίγοι όσοι το κάνουν αυτό) Θεωρείς ότι το κάνεις να υποφέρει φυλακίζοντάς το, δηλαδή, κοντά σου, προκειμένου να καλύψεις τις όποιες ψυχικές σου ανάγκες;
(δυστυχώς, οι συνθήκες στα αστικά κέντρα, όντως, δεν συνιστούν και το πιο ιδανικό περιβάλλον ζωής κι ελευθερίας για ένα ζώο συντροφιάς )

Υποκρισία, θα έλεγα, είναι
να το έχεις και να μην ενδιαφέρεσαι για αυτό,
να πας να αγοράσεις ένα ζώο ράτσας για show off στους γνωστούς σου,
ή και στον εαυτό σου,
Υποκρισία είναι να το ντύνεις με ρουχαλάκια,
Να του βάζεις κοκκαλάκια, φιογκάκια και λοιπές μαλακίες.
το κολλάρο δεν το θεωρώ κακό, lol, άσε, μη φανώ ακόμα πιο «οξύμωρη!»)
Yποκρισία είναι
να έχεις σκιουράκια, κουνελάκια, πουλάκια, ερπετά, εξωτικά ζώα.
Τα γουστάρεις; Καθόλου κακό. Πήγαινε σε κάνα δάσος, βλέπε κανένα ντοκιμαντέρ, ενδιαφέρσου, αλλά στο τέλος κανόνισε να στανιάρεις, άνθρωπέ μου, γιατί δεν το χρειάζεσαι στο σπίτι σου σε ένα κλουβί κλεισμένο.
Καρά-υποκρισία είναι
Τα pet shop,
Το τσίρκο με ζώα,
Οι ταυρομαχίες,
Οι κυνομαχίες,

Και τα κάθε είδους «θέαματα προς διασκέδαση»

Εγώ έχω 2 γάτους. Είμαι υπέρ της φάτσας κι όχι της ράτσας, γενικά.( Δεν υποτιμώ καθόλου τις ράτσες κι εκείνους που τις προτιμούν, αρκεί να γίνεται για τους σωστούς λόγους.)
Ο πρώτος μου γάτος ζει μαζί μου στην Αθήνα, ναι, μέσα στο σπίτι, ναι, μέσα στους 4 τοίχους, με πρόσβαση σε ένα μεγάλο μπαλκόνι, (από όπου και την έχει κάνει κάμποσες φορές μέχρι τώρα).
Ο δεύτερος γάτος έζησε για λίγο μαζί με εμένα και τον πρώτο και τελικά τον δέχτηκαν οι δικοί μου στο πατρικό μου σπίτι, στην επαρχία, όπου έχει πρόσβαση εξόδου κι εισόδου από το σπίτι και ζει σαφώς πιο ελεύθερα, άρα καλύτερα.
Κι ο πρώτος έχει βρεθεί εκεί, αλλά όχι σε μόνιμη βάση.
Αν αυτό, σε συνδυασμό με τα άλλα, σου φαίνεται «απίστευτη υποκρισία» …  
(Δεν το παίρνω προσωπικά, αλίμονο, συζήτηση κάνουμε.)

“και αν έχεις ζήσει επαρχία θα έχεις προσέξει με πόση αγάπη συμπεριφόροντε και στις κότες και στα κατσικάκια τους στο κήπο ...”
Με συγκινεί ελάχιστα έως καθόλου. Τι να το κάνω, αφού μετά θα τα σφάξουν;

“δλδ λόγο μεγαλύτερης μέρας τρώμε περισσότερο ,αλλά δεν κάνουμε τις ανάλογες καύσεις οπότε και παχαίνουμε .”
Λόγω απληστίας τρώμε περισσότερο! Λόγω του ότι όλα, πλέον, βρίσκονται (κακώς, από τη μία πλευρά) σε αφθονία, λόγω υπερκατανάλωσης και μεθυσμένης αίσθησης του Ανωτέρου.

Κατανοώ αυτό που όλοι εσείς λέτε, αυτό το «ναι μεν, αλλά» και το «παν μέτρον άριστον.» Το να μην καταλήγουμε στο άλλο άκρο.
Για μένα, όμως, κρεατοφαγία και ζωοφιλία, γενικότερα, ή αν θέλετε, σεβασμός για το περιβάλλον, δεν πάνε μαζί.

Δεν θεοποιώ και δεν δαιμονοποιώ τίποτα.
Είμαι 100% κατά του σπισισμού, γιατί όλα τα ζώα δεν είναι απλά...ζώα, είναι έμψυχα όντα, το καθένα με διαφορετική υπόσταση.
Bottom line  ​

 

Απάντηση: Περι Σπισισμού