Περι ειλικρίνειας

@@margarita_nikolayevna:

Just me... Οπότε δεν είναι και του παρόντος...

 

Νομιζω οτι σας κατανοώ και δεν αντιρω σε αυτα που λέτε.
Το βλέμμα σας μου ειναι οικείο αλλα δεν με εκφράζει. Κατανοώ την αναγκη σας οτι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους καθώς και ότι ο αλλος θελετε να σας παρουσιάζεται όλος, ολα στο φως, νομιζω ομως οτι η ζωη κινείται στις ενδιάμεσες περιοχές του μαύρου και του άσπρου, όχι γιατι οι ανθρωποι ειναι μαύροι η άσπροι, καλό ή κακοί, φιλαλήθεις ή ψεύτες και ανειλικρινείς αλλά γιατι όλα αυτα ενυπάρχουν στον καθε ένα ανθρωπο, ειναι δηλαδη και αςπρος και μαύρος, φιλαληθης και ψεύτης, ειλικρινής και ανειλικρινής. Και αυτος πρέπει να ζήσει με αυτες τις αντιφάσεις εντός του αλλα και με αυτές που εχουν και οι άλλοι μεςα τους.
Kάτοπον τούτων , δεν μπορώ παρα να σας ευχηθώ να ζείτε μια ζωη πλήρους ειλικρίνειας και αλήθειας.  

 

 

Αυτό, που και τις ευχές σας τις δίνετε σκωπτικά και σχεδόν απαξιωτικά, να το προσέξετε! Κάποιοι κακοπροαίρετοι θα έλεγαν ότι είναι ελιτισμός. Εγώ θα το αποδώσω απλά σε κεκτημένη ταχύτητα ή διαφορετική αίσθηση του χιούμορ.
Εγώ δεν αφόρισα κανέναν και τίποτα. Μίλησα για τον εαυτό μου και τις διαπιστώσεις Μου για την ζωή Μου, τις σχέσεις Μου και τις αντιλήψεις Μου. (Το μι είναι κεφαλαίο γιατί δεν διεκδικώ, σε αντίθεση με άλλους, προνόμια οικουμενικής αλήθειας, μιλώ μόνο για μένα).
Αν εσείς το βλέπετε αφ´υψηλού, δεν πειράζει, δικαίωμά σας, παρακαλώ όμως μην αλλάζετε τα γραφόμενά μου!
Δεν είπα εγώ ότι είμαι λευκή, ειλικρινής, καλή και φιλαλήθης!
Προς στιγμής πίστεψα ότι κάνουμε καλόπιστο διάλογο, αλλά το κρεσέντο σας μάλλον ελαχιστοποιεί τις πιθανότητες. Τα έχουμε πει για την επιλογή της διαλεκτικής του καθενός. Να μην τα ξαναλέμε. Εγώ πάντως δεν θα επανέλθω!
Εύχομαι ότι λέτε στην θεωρία, να το εφαρμόζετε στην πράξη και να το απολαμβάνετε εις το διηνεκές, ειλικρινά.

 

O @DeSade άνοιξε νήμα στο πολύπαθο BDSM Discussion προκειμένου να παρουσιάσει την ειλικρίνεια ως μία ακόμη σαδιστική πρακτική; ΄Ισως, δεν πρόκειται να κάνω δίκη προθέσεων. Η ουσία, έτσι όπως διαβάζω εγώ το εισαγωγικό ποστ, δεν αλλάζει. Ακόμα κι αν δεν ήταν στις προθέσεις του, περιγράφει και αιτιολογεί το εν λόγω προνόμιο.
Αν επρόκειτο απλώς περί σαδιστικής τακτικής, δεν χρειάζονται αιτιολογίες, πέρα από το ότι έτσι πράττω, διότι είναι επίπονο και μ'αρέσει να δίνω πόνο.
Ξεκινώντας το κείμενο του, συνδέει όντως την ειλικρίνεια με τον σαδομαζοχισμό, αλλά σύντομα και εγκαίρως φροντίζει να την αποσυνδέσει με το BDSM και καλά κάνει, διότι εν BDSM το αρχικό σκεπτικό δεν στέκει καλά. ΄Ενας Κυρίαρχος δεν απαιτεί την απόλυτη ειλικρίνεια της υποτακτικής διότι είναι μαζοχιστής. ΄Οσο για το ότι σαδίζει αν είναι απόλυτα ειλικρινής, ούτε αυτό ισχύει πάντα, εκτός και γνωρίζει εκ των προτέρων πως η αλήθεια θα την πονέσει.

Θεωρητικά, το σχήμα στέκει. Μπορείς σαν υυ (υποψήφια υποτακτική) να ζητήσεις ό,τι θέλεις, ακόμα και τον ουρανό με τ'αστρα(κακό του κεφαλιού σου βεβαίως, διότι στις πλείστες όσες των περιπτώσεων κάτι θα πάρεις μεν, αλλά όχι τα άστρα) και μετά την ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων, της συζήτησης, του ψησίματος, να πεις πως δεν ζητάς τίποτε άλλο πέραν των συμφωνηθέντων.

Εάν κρίνει ότι η απόκρυψη πληροφοριών (μπορεί να) διαταράσσει την ψυχική της ηρεμία και εάν διαβλέπει πως η υποτακτική νιώθει να της υποτιμούν τη νοημοσύνη, τότε κάτι δεν έχει κάνει καθόλου καλά και οφείλει, κατ΄εμέ να διορθώσει άμεσα. Τον τρόπο είναι υποχρεωμένος να τον βρει επίσης αυτός.
Εάν δεν είναι βέβαιος για το τι τής είναι εξόχως χρήσιμο ή όχι, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά με την ορθή κρίση, που λέγαμε.

Eάν υφίσταται το τεκμήριο της ευθύνης χωρίς το τεκμήριο της ορθής κρίσης, ζήτω που καήκανε αμφότεροι.



Εν κατακλείδι, ...εκείνο που έχει σημασία είναι να φέρει ο Κυρίαρχος την υποτακτική του στο σημείο να πει:
Δεν θέλω, δεν με ενδιαφέρει, δεν έχω ανάγκη να ξέρω τίποτε παραπάνω από όσα μου λέει.
Το πώς θα το καταφέρει, αυτό είναι δικό του ζήτημα και δικός του λογαριασμός.
Προσωπική άποψη είναι πως στη διαδρομή προς τα εκεί, αλλά κυρίως κατόπιν, η απόλυτη ειλικρίνεια από μεριάς του, καλή, χρυσή, αλλά δεν δύναται να είναι απαιτητή, παρά μόνον προϊόν της απόλυτης επιλογής του. Το αποτέλεσμα της επιλογής του, σε κάθε περίπτωση, πρέπει να γίνεται σεβαστό και πλήρως αποδεκτό.
Αυτό για μένα είναι και η ουσία του νήματος.

(ΥΓ Αυτήν την διαδικασία των multi-quotes την βαριέμαι αφόρητα, να ξέρεις.
Σα να έχω τρέξει δεκαπέντε χιλιόμετρα νιώθω...)

 

η ειλικρινεια προς τριτους, προυποθετει ειλικρινεια πανω απο ολα προς τον εαυτο μας. βλεπω εδω οτι αυτο θεωρειται σχετικα δεδομενο. εγω παλι πιστευω οτι μονο δεδομενο δεν ειναι κατι τετοιο, γι αυτο τα περι ειλικρινειας τ ακουω βερεσε.

αληθεια, αυτο το 'οταν στο ειπα το πιστευα' ποσες φορες το εχετε ακουσει?

 

πεφτω απο τα συννεφα...  

 

την εντροπία δεν την μάθατε? για έλειπες στο μάθημα γατάκι?  

 

@margarita_nikolayevna το δεύτερο πληθυντικό δεν ήταν το πρόβλημα λογικής που θα έπρεπε να σε προβληματίσει.


Δυστυχώς ή ευτυχώς στην συνέχεια η πρόταση αυτή επιβεβαιώθηκε.


Υ.Γ.Επίσης παλαιότερα το τρομακτικό αφορούσε τις ρητορικές ερωτήσεις, έπρεπε να σας είχαν μάθει ότι και κάθε πρόταση δεν έχει μαθηματική συνέπεια και οι ρητορικές σχεδόν ποτέ δεν είναι επί.  

 

Εκεί ήμανε, αλλά ασχολούμην με τη διπλανή. Της εξηγούσα πως η εντροπία δεν ταυτίζεται με τη ντροπή, αλλά εκείνη επέμενε να με πείσει πόσο ξεδιάντροπη ήταν...  

 

Ρε συ @peleas μία τεχνική ειλικρινή ερώτηση, τώρα με την κβαντική πληροφορία και γενικώς με την κβαντική πώς την παλεύει η θεωρία συστημάτων  

 

Όπως όλοι. Δεν την παλεύει. Κοίτα, η κβαντική είναι ωραία και αποδείξιμη στο μικρόκοσμο και στο μεγάκοσμο, αλλά στις δικές μας, ανθρώπινες διαστάσεις δεν παίζει. Ακόμα και η γάτα στο κουτί μας βγήκε αναποφάσιστη, υπάρχει/δεν υπάρχει.
Σε τα μας, τα πλάσματα των σταθερών, μόνο ο δόκτορ Καζαντζίδης τα είπε σταράτα: "Υπάρχω!"