Πες μου τι διαβάζεις αυτό τον καιρό!

Πολύ ενδιαφέρον όπως τα περιγράφετε μου αρέσει. Εγώ δεν διαφωνώ ότι ο Μαρκήσιος προσπάθησε να περιγράψει την απόλυτη ελευθερία του ανθρώπου ως προς την αναζήτηση της σεξουαλικής του φύσης πέρα από κάθε κοινωνικό και θρησκευτικό κανόνα. Αυτό άλλωστε ήθελε να πετύχει. Με βρίσκει λίγο σκεπτικό όμως όλο αυτό. Τι θέλω να πω..το ότι υπάρχουν και υπήρχαν σε κάθε κοινωνία όλων των ειδών τα σεξουαλική πάθη είναι γεγονός. Σίγουρα δεν είναι κάτι καινούργιο. Το θέμα είναι σε περιπτώσεις όπως η νεκροφιλία και η παιδοφιλία μιας και περιγράφονται σε έντονο βαθμό μέσα στα έργα του, ποια είναι η στάση μας απέναντι σε αυτά; Δεν είναι ακριβώς θέμα αρρώστιας αλλά περισσότερο ζήτημα καθολικισμού και εφαρμογής μιας φιλοσοφικης στάσης υπό την ευρεία της έννοια. Η σκέψη κάποιου να θέλει να "σπάσει" κάθε φράγμα κοινωνικής καταπίεσης έναντι των ατομικών απολαύσεων και πεποιθήσεων του, θεωρώ ότι όσο θελκτικό και να ακούγεται άλλο τόσο μπορεί να περιέχει και κάποιους "εσωτερικούς κινδύνους". Με την ίδια επιφύλαξη θα μπορούσα να σταθώ και στην νιτσεϊκή σκέψη όπου προωθεί την στάση amor fati, την αγάπη για την μοίρα, το ναι στη ζωή. Άρα εκκένωση από κάθε ιδεώδες, αποδόμηση κάθε κοινωνικού κανόνα και επιστροφή στον εαυτό μας, τον πραγματικό μας εαυτό θα μας έλεγε ο Νίτσε. Χμμ δηλαδή αν βιωνω σε κάποια φάση της ζωής μου μια κατάσταση με θανάσιμο περιεχόμενο θα πρέπει να πω ναι στη ζωή και να δείχνω απέραντο θάρρος σε αυτό που μου συμβαίνει. Να μην ρωτάω γιατί συνέβη ή πως αλλά να γίνομαι δέκτης του απέραντου ωκεανού γνώσης και εξερεύνησης που έχει να μου προσφέρει η "Χαρούμενη Επιστήμη" της ζωης. Χμμ οκ. Όλοι αυτοί οι φιλόσοφοι οι οποία τάσσονταν σε ακραίο βαθμό υπέρ της ατομικότητας με βρίσκουν πάντα αμφίβολο ως προς τα πλαίσια τήρησης των σκέψεων τους. Το ότι δεν υπάρχει όριο, θα μπορούσε όπως καταλαβαίνετε να πάρει πολλές προεκτάσεις και θα σταθώ ειδικά στο θέμα της χαλιναγωγησης. Κάποιος μπορεί να την βρίσκει με το να σκοτώνει και αυτό να τον ερεθίζει σεξουαλικά. Εκεί γιατί να μην τον αφήσουμε και αυτόν να δρα ανεξέλεγκτα αφού πρέπει να υπακουμε τα εσωτερικά μας πάθη; Δεν θέλω να σταθώ στον ορό αρρώστια αλλά στο αν μπαίνει κάποιο όριο ή συγκεκριμένα αν πρέπει να μπαίνει και ποιος το ορίζει εν τέλει αυτό το όριο. Εκεί στέκεται ο προβληματισμός μου με την ελευθεριαζουσα σκέψη του Μαρκήσιου

 

Και ιδου το μεγάλο ερώτημα : Μαζί με τή φύση , ενάντια ή μετασχηματισμός της όσον αφορά τον άνθρωπο.

 

@traveler1 ,
Όταν ξεκίνησα να τον διαβάζω ούσα παντελώς αδαής για το τι πραγματεύεται, δεν σας κρύβω ότι μου γεννήθηκαν παρόμοιοι προβληματισμοί.

Σοκαρισμένη από λεπτομερείς περιγραφές κοπρολαγνείας, παιδοφιλίας, αιμομιξίας και πλείστων άλλων, προσπαθούσα να καταλάβω τον σκοπό σε όλο αυτό.

Μου πήρε ομολογώ λίγο καιρό για να συνειδητοποιήσω ότι ο σκοπός του δεν ήταν να σοκάρει την καθεστηκύια τάξη ή κοινωνία και όσες έπονταν just for the sake of it.
Για το σοκ per se.

Οι ωμές περιγραφές του, πέρα από κάθε ηθική, δεν θεωρώ ότι προτρέπουν προς μίμηση.
Απλά περιγράφουν ανερυθρίαστα την ομοίως ανερυθρίαστη ανθρώπινη φύση, και το πόσο αυτή μπορεί να εκτραπεί ( σεξουαλικά, ηθικά, νομικά, κοινωνικά, προσωπικά ή συλλογικά) αν δεν υπάρχει κανένας φραγμός, ηθικός ή νομικός.

Προσωπικά θεώρησα μεγαλειώδες το ότι ενώ πραγματεύεται τα πιο αναίσχυντα, μας φέρνει αντιμέτωπους με την κτηνώδη φύση μας, και μας αφήνει να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε εντέλει με αυτήν..

Apropo, όσες φορές και να τον διαβάσω, έχω την εντύπωση ότι από κάποια «γωνία» του σύμπαντος, μας κλείνει το μάτι μειδιώντας αυτάρεσκα..

 

Νιτσεικός ο φίλος traveler , αρκει να μην ξεχνάμε ότι αναφέρεται στους επίλεκτους οι οποίοι καθορίζουν αυτοί την ηθική τους

 

H προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού.
Max Weber
Έκδοση 1904-1905

Και μάλλον θα το διαβάζω για τα επόμενα 20 χρόνια  , δύσκολο αλλά ωραίο!

 

Πτι είναι να δώσω για εξεταστική Σεπτέμβρη

 

Η Επίσκεψη της Βερενίκης ή Τα Πρώτα Νιάτα της Ελπίδας, από την Παπαδάτου Βικτώρια.
Επίκαιρο και σε βάζει σε σκέψεις!

 

Ο μοναχός που πουλησε τη Ferrari του. Ρόμπιν Σαρμα

 

Το "όλο μαλακίες" πιάνει σαν απάντηση;;    

 

Όχι γιάντα δεν περιορίζεται σε "αυτόν τον καιρό"  

 

'Στον λαβύρινθο' Θεόδωρου Τερζόπουλου.(είμαι λάτρης του ιδίου, το βιβλίο μόλις έχει εκδοθεί). Βρίσκομαι σε μια απομονωμένη βάθρα, Σαμοθράκη και διαβάζω... Έρχεται μια μεγάλη παρέα, αφήνω το βιβλίο.Μετά από λίγο με πλησιάζει ένας νεαρός... 'Φίλε εσύ διαβάζεις το βιβλίο του Τερζοπουλου;'Ηταν θεατρική ομάδα μαθητών του... Και κάπως έτσι στο πουθενά ξεκίνησε μια ωραία συνομιλία

 

   
Σωστό κι αυτό...