Πες μου...

Για το πιο υπέροχο, συγκλονιστικό σεξ που έχεις κάνει ποτέ στη ζωή σου.

Πες μου αν έβγαλες το σουτιέν σου μόνη σου ή αν στο έβγαλε αυτός.

Πες μου αν καβάλησες από πάνω του και τον βίδωσες σαν ένα θεσπέσιο, σάρκινο UPA, πες μου αν σε στρίμωξε στη γωνία του τοίχου και σου πέταξε τα μάτια πάνω στο καλοριφέρ, πες μου αν του έσπασες ένα μανικετόκουμπο, πες μου άν σου έσπασε τις αλυσίδες σου.

Και πες μου αν εκείνο το βράδι φορούσες το σωστό σώβρακο. Αν ήξερες από την προηγούμενη οτι θα τη συναντούσες, θα το είχες φροντίσει. Αν όχι, πιθανότατα να είχες πάει στο ραντεβού φορώντας ένα ψιλο-ξεχειλωμένο γκρι σλιπ.

Πες μου, κάνατε τίποτα ανώμαλο; Κατανοώ οτι οι περισσότεροι πιθανότατα κάνατε κάτι ανώμαλο, αλλά ακολουθώντας τις πρόσφατες τάσεις μας να εξάγουμε στατιστικά από κουράδια, εικάζω: ίσως κάποιοι απο εσάς να μην κάνατε κάτι ανώμαλο. Εσείς να μη γράψετε.

Αστειεύομαι, γράφτε  

Πες μου πώς ήταν ο οργασμός σου. Τα κωλομέρια σου αγκάλιασαν τα αρχίδια του; Το καβλί σου το κοπάνησε λίγο το μουνάκι της, ε;

Πες μου εκείνη τη λεπτομέρεια που σε έκανε να τρέμεις από καύλα, μια λεπτομέρεια που μέχρι σήμερα νόμιζες οτι κανείς δε θα εκτιμούσε.

Αν πριν γαμηθείτε χορέψατε το "When You're Smiling" σε εκτέλεση Dean Martin, πες το μου κι'αυτό. Αν χορέψατε οποιοδήπτε άλλο τραγούδι: ναι, κι'αυτά τα θέλω.

Τί κάνατε μετά τον οργασμό; Κοιμηθήκατε; Είδατε ταινία; Ξαναγαμηθήκατε χωρίς να χύσετε; Ξαναγαμηθήκατε και χύσατε;

Όλα θέλω να τα ξέρω.  

Χαιρετισμούς,
DocHeart

 

Απάντηση: Πες μου...

Πριν από Ν χρόνια, 22 εγώ, 21 εκείνος, ξυπνήσαμε μαζί στο τεράστιο διπλό μου κρεβάτι (Κυριακή) και κάναμε σεξ ως το βράδυ. Σε όλες τις στάσεις και φάσεις ... με ελάχιστα πεντάλεπτα διαλείμματα για νερό και μπάνιο.

Το βασικότερο ήταν πως νοιώθαμε σαν δυο μισά από ένα ολόκληρο. Αλληλοσυμπληρώναμε ο ένας τον άλλο. Δεν υπήρχε τίποτα που να έκανε και να μην το ήθελα. Δεν υπήρχε τίποτα που να μας πέρασε από το μυαλό και να μην το δοκιμάσαμε.

Περιττό να το αναφέρω, σε εκείνη την ηλικία, αντοχές και ελαστικότητα ήταν στο ζενίθ ...   Ωραία χρόνια!

Ένδεκα (11) ώρες μετά ήμασταν ημιλιπόθυμοι και ξελιγωμένοι από την πείνα. Ντυθήκαμε και πήγαμε κάπου κοντά, δεν είχαμε αντοχές. Χτυπήσαμε από μία οικογενειακή πίτσα ο καθένας για να συνέλθουμε.

Υ.Γ.1 Εννοείται πως κανένας δεν έγδυσε κανέναν, επειδή ήμασταν ήδη εκεί από το προηγούμενο βράδυ ... που είχε γίνει της κολάσεως.

Υ.Γ.2 Προσπαθώ να θυμηθώ λεπτομέρειες, όπως ζητήσατε, γιατρέ, και συμπληρώνω:
Δεν ακούγαμε τίποτα και δε μας καιγόταν καρφάκι αν ακουγόμαστε, δεν είχαμε κανένα πρόγραμμα, απλά συνεχίζαμε όσο αντέχαμε, δεν είχαμε κινητά τηλέφωνα {ωραίες εποχές!}, δε μπορώ να μετρήσω αριθμό οργασμών, ξέρω μόνο ότι ήταν διψήφιος και για τους δυο {επανάληψη για όποιον δεν το διάβασε την πρώτη φορά: ωραίες εποχές!} και ότι εγώ είχα σαφές προβάδισμα, αλλά δεν είχε καμία σημασία, δεν ήταν ανταγωνιστικό το άθλημα.   Θυμάμαι επίσης να φτάνω στο όριο της λιποθυμίας από αφυδάτωση και να με συνεφέρει με ένα μπουκάλι νερό. Τουλάχιστον δύο φορές. Και όταν με είχε συνεφέρει, να συνεχίζουμε ... Άλλες φορές είχαμε "τιμήσει" όλα τα δωμάτια του σπιτιού και σχεδόν όλα τα έπιπλα. Εκείνη τη μέρα περιοριστήκαμε στο γνωστό "γήπεδο". Ευτυχώς, αποδείχτηκε ανθεκτικό.

Υ.Γ.3 Ο καταπληκτικότερος οργασμός ήταν σε ιεραποστολική στάση, με τα χέρια του να έχουν πιάσει τους ώμους μου από πίσω {παλάμες να βγαίνουν μπροστά, στην κλείδα} και να με σπρώχνει προς τα κάτω {εκτίμησα δεόντως την αξία του καλογυμνασμένου δικεφάλου, τι να λέμε τώρα, αυτό δεν γίνεται άμα είναι "πουρές" ο άλλος!}. Τα πόδια μου τυλιγμένα στην πλάτη του, ο ιδρώτας μας να τρέχει ποτάμι. Είδα αστεράκια, γαλαξίες και τα ρέστα {τα έβλεπα συχνά, είχα καταντήσει αστρονόμος}.