Ποιά είναι η θέση Του τελικά;

Πρωτίστως σας ευχαριστώ που με ξεκολήσατε από τις διπλοπενιές.  

Δεν μου έχει τύχει σαν βίωμα Κ εκτός θέσης, δεν διαφοροποιήθηκε ποτέ ο άνθρωπος από την θέση. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, υποπτεύομαι ότι ίσως χρειάζεται μια "θεοποίηση" του/της Κ (?).
Τα υ βγαίνουμε εκτός θέσης όταν δεν ακολουθούμε. Στην ίδια λογική μπορώ ίσως να συμπεράνω κάτι αντίστοιχο για την Θέση Κ, αλλά και πάλι θα είναι ένα πολύ πρόχειρο προσωπικό συμπέρασμα στα τυφλά.

Και για τις δύο θέσεις αυτό που μπορώ να πω και είμαι σίγουρη ότι θα συμφωνήσετε, είναι ότι στην πορεία συμβαίνουν λάθη και αστοχίες, όπως σε κάθε άνθρωπο που εξελίσσετε όλο και πιο ελεύθερα σε αυτό που είναι. Και κάθε λάθος, κάθε αστοχία, κάθε πισωπάτημα είναι απαραίτητο για να καταλάβεις την θέση σου, την ταυτότητα σου λίγο καλύτερα από πριν. Ξεπερνάμε φράγματα και εμπόδια και συνεχίζουμε.

Η γνώμη μου είναι ότι το υ δεν κρίνει, δεν θεωρεί, δεν αξιολογεί τον/την Κ. Στην εκπαίδευση, καταλαβαίνεις από νωρίς ότι αυτά τα ρήματα είναι εμπόδια στην υποταγή σου.
Το υ αισθάνεται.
Το υ αισθάνεται είτε εντός, είτε εκτός ελέγχου.
Το υ αισθάνεται είτε εντός, είτε εκτός ιδιοκτησίας.
Πρόκειται για τόσο ολοκληρωτικές αισθήσεις που δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολίας.

Κατόπιν εορτής και αποδέσμευσης πιθανόν να υπάρξουν κριτικές και θεωρίες, αλλά στο σύνολό τους νομίζω πως τα περισσότερα είναι εκλογικεύσεις, προσωπικά συμπεράσματα και υποθέσεις.

Έπιτρέψτε μου ένα δωράκι για να σας ανεβάσω την ..διάθεση  :
 

 

Ομοίως θεωρώ πως όταν υπάρχει πρόσφορο έδαφος, κάθε διάλογος μπορεί να είναι γόνιμος, ιδίως επι εδάφους διαφωνιών παρά ταύτισης.

Δεν είμαι τόσο έξυπνη, μη νομίζετε. Δηλώνω απλά σκεπτόμενη.
Εδώ οφείλω παρόλα αυτά να σας πω, ότι καταλαβαίνω ίσως κατά τι παραπάνω, επειδή κάποιο φεγγάρι πέρασα εγώ η ίδια το κατώφλι του Μ/s.

Μετά από ενάμιση χρόνο εκπαίδευσης και εφτά ολόκληρους μήνες ιδιαίτερα σκληρών συνθηκών, ας πούμε ότι είδα ιδίοις όμμασι τι εστί M/s, ή έστω πήρα μια γεύση.
Είχα επίσης την τύχη να γνωρίσω εξαίρετους ανθρώπους, με απερίγραπτη προσήλωση και συνέπεια στη θέση τους, και μόνο και μόνο γι αυτό, θα έχουν εσαεί τον θαυμασμό μου, ασχέτως αν πολλάκις αναρωτήθηκα πως το καταφέρνουν.

Για λόγους ωστόσο που δεν επιθυμώ να καταθέσω δημόσια μεν και δεν αφορούν το παρόν συζητητήριο δε, επέλεξα έστω και στο παραπέντε, να μην ακολουθήσω αυτό το μονοπάτι.
Πίστευα και εξακολουθώ να πιστεύω, ότι δεν θα μπορούσα να το υπηρετήσω ως του έπρεπε, δεν θα ήμουν ευτυχής και αγόγγυστη στη θέση μου, και ως εκ τούτου θεώρησα περισσότερο τίμιο να αποχωρήσω, από το να βαυκαλίζω εαυτόν και να ταλαιπωρώ έτερους.

Αυτά τα ολίγα ξεκάθαρα ως προς την αντίληψη μου περί των συζητόμενων.

Παρακαλώ προσέξτε τι λέω επ αυτού:
Θεωρώ ότι το να αξιολογείς και να κρίνεις είναι μια αυτόματη διαδικασία, εφόσον διαθέτεις μετωπιαίο λοβό και εφόσον, εν πάση περιπτώση, δεν είσαι τριλοβήτης.
Σε περίπτωση που ισχύουν τα ανωτέρω, το να έχει οριστεί να μην το κάνεις, για μένα ισοδυναμεί με το να σου οριστεί να μην ξαναδιψασεις. Όπερ σημαίνει αδύνατο.

Αυτό ωστόσο, διαφέρει τα μάλλα από το να σου έχει οριστεί πως θα το διαχειρίζεσαι, και εν συνεχεία πως θα το επικοινωνείς, αν σου επιτραπεί καν να το επικοινωνείς.

Είναι άλλο το κάνω/δεν κάνω κάτι, και άλλο το πως τα διαχειρίζομαι.
Θα διψάω πάντα, είτε είμαι σκλάβα, είτε η Κοκκινοσκουφίτσα.
Αν ωστόσο είμαι σκλάβα, θα το διαχειριζομαι ως μου έχει οριστεί, πχ. να πίνω ένα ποτήρι κάθε δυο ώρες, ή να ζητάω απαρέγκλιτα άδεια πριν πιω.

Ελπίζω τώρα να είναι σαφής η εστιασμένη ένστασή μου.

Χαμογελάω..

Δεν είναι τυχαίο ότι δεν έγινα σκλάβα, και αν γινόμουν θα ήμουν οικτρή.

Βλέπετε,με την άκριτη πίστη είμαστε κάτι σαν τσακωμένες γκόμενες.
Είναι και ο λόγος που μετά από χρόνια συνειδητοποιημένης αναζήτησης, διαβάσματος και ατέρμονων συζητήσεων, κατέληξα να απεμπολήσω οποιαδήποτε πίστη επί Θεού και θρησκειών, και να καταλήξω στη γνωστή ρήση περί οπίου.
Και έμαθα επίσης ότι το κόμμα μπαίνει μετά το μη, και όχι μετά το πίστευε.. 

Επιλεκτικά και ανά περίπτωση θα σας πω, αν προσπαθήσω να είμαι κατά το δυνατόν ακριβής.

Σε συγκεκριμένα ζητήματα, τάσσομαι λυσσαλέα υπέρ κάποιας άποψης.
Γενικά ωστόσο απεχθάνομαι μετά βδελυγμίας την επιλογή στρατοπέδων,την ομαδοποίηση και τον καθολικισμό.
Διατηρώ ισχυρή κρίση σε ότι με απασχολεί και κατέχω επαρκώς, και παραμένω πάντα ανοιχτή σε νέες ιδέες, ακόμα και αν αυτές ανατρέπουν άρδην τις θεάσεις μου. Αρκεί να πειστώ..

(Τώρα αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι ακόμα περισσότερο πόσο οικτρή σκλάβα θα ήμουν indeed..)


Θα χαιρόμουν ιδιαίτερα ωστόσο,(για να επανέλθουμε στο θέμα του νήματος), αν πέρα από τα λοιπά που μας εκτρέπουν, θέλατε να καταθέσετε την άποψη σας επί των ερωτημάτων μου στο εναρκτήριο ποστ.
Ενώ τα δικά σας λόγια, εκτός της αγαπητης @kinvara αποτέλεσαν αφορμή, ομολογώ πως μου κάνει εντύπωση πως δεν σχολιάσατε καν αυτά που ίδιος γράψατε περί εκτός θέσης του Κ..

Ειλικρινά με κάνατε να γελάσω!

Δεν περιμένατε βέβαια να μην έχω (και) πολιτική κρίση, ωστόσο αν αυτό σας βοηθάει, αυτή δεν εναρμονίζεται απόλυτα κομματικά με κανένα κόμμα ως έχει διαμορφωθεί ως τα τώρα, και εδώ και πολλά χρόνια στον ελλαδικό χώρο. Είπαμε, πρέπει να πειστώ..

Θα τα χρησιμοποιούσα άνετα εξίσου λοιπόν αν τα είχα σκεφτεί, και ναι, είναι τυχαία η όποια διολίσθηση διακρίνατε.  

 

Επιφυλάσσομαι για τα περαιτέρω, προς ώρας με περιμένει η παρέα μου για ένα ποτάκι.

Ένα μεγααααααλο ευχαριστώ ωστόσο για το δωράκι, καλοδεχούμενο!!!
( Πρόσφατα έπαιζε σε κάποιο κανάλι η συγκεκριμένη ταινία..)

 

@Mystique Ευχαριστώ που μοιραστήκατε στοιχεία από την προσωπική σας διαδρομή.

Δεν θεώρησα ποτέ πώς είστε ένας άνθρωπος που δεν έχετε περάσει μέσα από διαδικασίες.

Από το λόγο σας και την στάση σας στο forum είναι εμφανές πως έχετε «ψηθεί».

Επίσης χαίρομαι που ανταμώσατε κατά το πέρασμα σας στο M/s με αξιόλογους ανθρώπους

όπως λέτε

και πώς

.

Χαίρομαι επίσης γιατί με τη μαρτυρία σας, Μ/μας επιβεβαιώνετε ότι αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν και δεν είναι ηθοποιοί, ούτε παραβιάζουν τη συνθήκη της συναίνεσης, όπως συνεχώς και ύπουλα διαλαλούν οι γαμπροί του forum.

Το αντίθετο.

Πρόκειται για

Επειδή προσέχω τι λέτε, όχι μόνο επ’ αυτού αλλά γενικώς θεώρησα ότι μαζί σας δεν θα κουβεντιάσω τα αυτονόητα.

Φρονώ ότι όταν Μ/μιλάμε καταλαβαινόμαστε.

Το να κουβεντιάσουμε το αυτονόητο ότι δηλαδή, το slave, δεν γίνεται κατ’ εντολή να κόψει δια παντός το κλάσιμο αλλά μπορεί να οριστεί ο τρόπος που θα επικοινωνήσει ότι έρχεται η κλανιά, νομίζω ότι είναι μια άνευ ουσίας κουβέντα.

Θεωρώ ότι είστε σε ένα άλλο επίπεδο.

Χαίρομαι που μετά από μια πορεία

και αφού γκρεμίσατε το θεό, όπως λέτε, συνειδητοποιήσατε ότι

.

Και χαίρομαι γιατί η δική σας συνειδητότητα αποδεικνύει ότι το M/s δεν είναι για όλους.

Είναι για λίγους.

Δεν περίμενα, οφείλω να πω, ότι η πολιτική σας κρίση θα ομοιάζει με εκείνη του @Δίας

Αυτό Με προβλημάτισε.

Όμως ησύχασα μετά από τη διευκρίνηση σας

,
και ευχαριστώ για αυτή τη διευκρίνηση.

Δεν Έχω άποψη, Έχω γνώμη.

Τη γνώμη Μου την Έχω διατυπώσει με σαφήνεια σε αυτό Μου το κείμενο.

Αν έχετε κάποια απορία με χαρά να σας τη λύσω.

σας Είπα και στο προηγούμενο κείμενο Μου ότι τα ερωτήματα σας αφορούν περισσότερο στο D/s και όχι στο M/s.

Στο M/s όπως και εσείς διακρίνατε και καταθέσατε αυτά είναι λίγο, πολύ λυμένα.

Με την ευκαιρία να σας υπενθυμίσω ότι σαν σήμερα γεννήθηκε ο άνθρωπος που σας έμαθε ότι η θρησκεία είναι το

του λαού.

Να τον χαιρόμαστε λοιπόν.

Με εκτίμηση

Iagos

Karl Marx by Iagos posted 5 May 2023 at 18:50

 

Υπάρχουν ιδιοκτησιακά υποκείμενα και αντικείμενα με φαλλοκεντρικές προσδοκίες. Εκεί οι θέσεις γκρεμίζονται κι ανασυντίθενται ανά ωρολόγια δοσολογία και δοσοληψία.
Κατά τ'άλλα, "Rien ne va plus".

 

Διαβάζοντας τα μηνύματα κόλλησα σε δυο προτάσεις που αδυνατώ να τις κατανοήσω.

Η πρώτη είναι:

Πως ακριβώς εννοείτε σε αυτήν την πρόταση την λέξη "κρίση"; Κρίση = γνώμη ή Κρίση = κριτική.
Επίσης θα θέλατε να εξηγήσετε πως καταλήγετε σε αυτό το συμπέρασμα; Οτι δηλαδή η πίστη δεν χωράει κρίση, με όποια έννοια δίνετε στην κρίση.

Η δεύτερη είναι:

Θεωρείτε οτι η πίστη δεν είναι ατομική πράξη του καθενός αλλά μπορεί να επιβληθεί; Θα μπορούσατε να δώσετε ένα υπαρκτό παράδειγμα (εκτός M/s σχέσεων καλύτερα) που κάποιος επιβάλλει πίστη σε κάποιον;

 

Θεοδόσιος κι Ιουστινιανός προσηλυτισαν τους "εθνικούς" ή τους ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ;
Τι γράφει η ιστορία που σας δίδαξαν;

 

Η ιστορία ήταν ένα απο τα μαθήματα που έκανα συνήθως κοπάνα...οπότε το παράδειγμά σας δεν μου λέει κάτι

 

Πέραν του γεγονός ότι όλη η ιστορία είναι γεμάτη παραδείγματα με βίαιη επιβολή πίστης, το "επιβάλλω" δεν σημαίνει ότι απαραίτητα αυτό γίνεται με βίαιο τρόπο. Το επιβάλλω συμπεριλαμβάνει και την "θέση ισχύος" και έξω από τη Φυσική, η ισχύς είναι πολύ tricky thing.

Θα το θέσω πιο ανάλαφρα: Όταν γνώρισα τη γυναίκα μου ήταν Ολυμπιακός. Η επιβολή της πράσινης θρησκείας δεν έγινε με βίαιο τρόπο: Την πήγα γήπεδο 3-4 φορές την εποχή της παντοκρατορίας του Ομπράντοβιτς.

 

@Dapom έχετε ακούσει τη φράση “Το αφήνω στην κρίση σου”;

Είμαι σίγουρος πως ναι.

Αυτή η φράση για Εμένα είναι το M/s συμπυκνωμένο σε πέντε λέξεις.

Άλλη φράση δεν νομίζω ότι μπορεί να το περιγράψει πιο ξεκάθαρα.

Ας αφήσουμε το M/s και ας συλλογιστούμε τη φράση.

Ας το κάνουμε εικόνα.

@Dapom , συζητάτε με έναν φίλο σας να πάτε ένα διήμερο κάπου, σας ρωτάει ο φίλος σας πώς προτιμάτε να είναι το δωμάτιο και του λέτε πως δεν σας νοιάζει και το αφήνετε στην κρίση του.

Όταν φτάσετε στον προορισμό σας και το δωμάτιο δεν ανταποκρίνεται στα γούστα σας, τι θα κάνετε;

Θα διαμαρτυρηθείτε, θα γκρινιάξετε, θα δυσανασχετήσετε με την επιλογή του φίλου σας ενώ του είχατε παραδώσει το δικαίωμα της κρίσης ή θα σεβαστείτε την επιλογή του και όχι μόνο δεν θα βγάλετε αχνά αλλά θα είστε και χαρούμενος για την επιλογή του φίλου σας;

Στο M/s η κρίση και η βούληση ανήκουν στον Ιδιοκτήτη.

Εφόσον το slave αφήνει το καράβι στην κρίση του Αφέντη ούτε κρίση έχει ούτε βούληση.

Ένας άνθρωπος χωρίς κρίση και βούληση το μόνο που του μένει να έχει είναι η πίστη.

Χωρίς την πίστη διολισθαίνει προς την κρίση.

Άρα βρίσκεται εκτός θέσης.

Ο μόνος υπεύθυνος για την διολίσθηση είναι Εκείνος που δεν του έχει αλλάξει ακόμα την πίστη.

Ελπίζω να σας κάλυψα

Iagos

 

Αν καταλαβαίνω καλά δεν χρησιμποιείτε την λέξη πίστη με την ετυμολογία ως πεποίθηση ή βεβαιότητα αλλά σαν κάτι άλλο.
Γιατί ιστορικά (μιας και αναφερθήκατε), μπορεί να επιβλήθηκε για παράδειγμα ο Χριστιανική πίστη απο τον Αυτοκράτορα αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι επειδή ο πολυθεισμός ήταν πλέον παράνομος, πίσω απο κλειστές πόρτες ή μέσα στο μυαλό τους οι άνθρωποι δεν συνέχισαν να πιστεύουν στους θεούς που πίστευαν.

Που σημαίνει οτι ΑΝ πραγματικά ήταν φανατική Ολυμπιακός κάποτε, τώρα θα το μετανιώνει πικρά...απο μέσα της...και οπότε η πίστη ειναι φαινομενική.

 

Αν και σε αυτό

συμφωνούμε, αν και εγω φτάνω στο ίδιο συμπέρασμα απο άλλο δρόμο. Γιατί για μένα η πίστη είναι η έκφραση αδυναμίας του ανθρώπου να εξηγήσει κάτι όταν παρατάει την προσπάθεια και προφανώς κάποιος που δεν έχει κρίση και βούληση δεν έχει και την δυνατότητα να εξηγεί οτι γίνεται γύρω του οπότε και απλά πιστεύει.

Όμως εδώ

διαφωνούμε, γιατί σύμφωνα με τον δική μου εξήγηση της πίστης που έδωσα πιο πάνω, η κρίση (με την εννοια που της δίνετε) είναι σημαντικότερη απο την πίστη...άρα δεν διολισθαίνει ο

αντιθέτως γίνεται καλύτερος. Εκτός και αν δεν αναφερόσασταν γενικά στους ανθρώπους αλλά συγκεκριμένα στον άνθρωπο/σκλάβο σε μια M/s σχέση.