Ποιήματα

In Montecito

In a fashionable suburb of Santa Barbara,
Montecito, there visited me one night at midnight
A scream with breasts. As it hung there in the sweet air
That was always the right temperature, the contractors
Who had undertaken to dismantle it, stripped off
The lips, let the air out of the breasts.
People disappear
Even in Montecito. Greenie Taliaferro,
In her white maillot, her good figure almost firm,
Her old pepper-and-salt hair stripped by the hairdresser
To nothing and dyed platinum - Greenie has left her Bentley.
They have thrown away her electric toothbrush, someone
else slips
The key into the lock of her safety-deposit box
At the Crocker-Anglo Bank; her seat at the cricket matches
Is warmed by buttocks less delectable than hers.
Greenie's girdle is empty.
A scream hangs there in the night;
They strip off the lips, let the air out of the breasts,
And Greenie has gone into the Greater Montecito
That surrounds Montecito like the echo of a scream.


Randall Jarrell

 

Υπεροχο ποιημα
 

Στους λίγους στίχους παρακάτω εγώ έριξα το κλάμα της ζωης μου
Ελπίζω να έχετε κι’ εσείς την ίδια ευαισθησία. Καλή ανάγνωση


ديداً؟ هناك «السنة العالمية للكتاب»،
و»اليوم العالمي لكتب الأطفال»، وأيام عالمية ومه
رجانات وطنية للقراءة، تقام سنوياً، و
هي «السنة العالمية للقراءة»، وفي
المكتبات تُخصص زوايا ليُقرأ عل
ى الصغار قصص

وحكايات... كلها نشاطات من
شأنها تشجيع الصغار، خصوصاً، على الاسترسا
ل في الكتب، ورفع معنويات الذين يودّون محو الأمية

 

Dear Cecil:

Cecil, you're my final hope
Of finding out the true Straight Dope
For I have been reading of Schroedinger's cat
But none of my cats are at all like that.
This unusual animal (so it is said)
Is simultaneously live and dead!
What I don't understand is just why he
Can't be one or other, unquestionably.
My future now hangs in between eigenstates.
In one I'm enlightened, the other I ain't.
If you understand, Cecil, then show me the way
And rescue my psyche from quantum decay.
But if this queer thing has perplexed even you,
Then I will and won't see you in Schroedinger's zoo.
--Randy F., Chicago


http://www.straightdope.com/classics/a1_122.html

 

Και τωρα για τους πραγματικους φιλους της ποιησης

【クウェート市１７日共同】額賀福志郎財務相は
１７日、中東産油国のクウェートを訪問し、ナセル首相と会談
した。原油価格の動向や価格を左右する生産量の見通しを議論。
太陽光、風力発電など新エネルギー分野での協力推進を確認した。


　額賀財務相は原油で稼いだ資金を日本に投資するよう要請。
ナセル首相は「現在、１５０億ドル（約１兆６０００億円）の
投資額を、大幅に拡大したい」と対日投資に意欲を示した。

　原油高騰は、北海道洞爺湖サミットで世界経済への影響が主
要議題となり、日本でも漁業関係者の利益を圧迫するなど経済
の不安要因となっている。

　クウェートは日本の国別原油輸入先の第５位に位置する産油国。
額賀財務相は１６日から２０日までの日程で、アラブ首長国連邦、
クウェート、ウズベキスタンを訪問し、２１日に帰国する予定。

Εεε...ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΟΥΣ!!!!!!

 

Η νύχτα η βάναυση
που μας πληγώνει
και
πληγή δε γνωρίζει μέσα
στο μαύρο

24.10.1986


Κι αν χιονίζει στο πνεύμα
κι αν κρυώνουν οι μεγάλες
ιδέες
ο κόσμος πρέπει να προχωρήσει.

5.1.1985

N.Καρούζος

 

Ομορφιά - Άρης Δικταίος

Ευγενικό ό,τι πέθανεν εδώ,
που στοίχειωσε το πέταγμα των γλάρων.
Αβρόν ό,τι κι αν πέρασε απ 'το φάρο
κι έζησε λίγο στην υγράν οδό,
κι ο ψίθυρος ωραίος των επωδών, -
μνήμης ράθυμο κίνημα βλεφάρων -
για τον αρμονικό θάνατο Ικάρων
που ζήσανε τη ζωή των ευωδών
αιθέρων. Το βήμα άρρωστων παιδιών,
που τους φλογίζει δέος υγρό τα μάτια,
ήρεμα ανησυχεί τα κρύα δωμάτια...
'Oλα είναι ωραία. Και, μόνον, των φιδιών
το σώμα, νιώθουμε, της αμαρτίας
τα τέκνα, οι ωχροί, οι ξένοι άλλης πολιτείας.

 

WILLIAM GEORGE ALLUM


Εγνώρισα κάποια φορά σ' ένα καράβι ξένο
έναν πολύ παράξενον Εγγλέζο θερμαστή
όπου δε μίλαγε ποτέ κι ούτε ποτέ είχε φίλους
και μόνο πάντα εκάπνιζε μια πίπα σκαλιστή.

Όλοι έλεγαν μια θλιβερή πως είχε ιστορία
κι όσοι είχανε στο στόκολο με δαύτον εργαστεί
έλεγαν ότι κάποτες, απ' το λαιμό ως τα νύχια,
είχε σε κάποιο μακρινό τόπο στιγματιστεί.

Είχε στα μπράτσα του σταυρούς, σπαθιά ζωγραφισμένα,
μια μπαλαρίνα στην κοιλιά, που εχόρευε γυμνή
κι απά στο μέρος της καρδιάς στιγματισμένην είχε
με στίγματ' ανεξάλειπτα μιαν άγρια καλλονή...

Κι έλεγαν ότι τη γυναίκα αυτή είχε αγαπήσει
μ' άγριαν αγάπη, ακράτητη, βαθιά κι αληθινή·
κι αυτή πως τον απάτησε με κάποιο ναύτη Αράπη
γιατί ήτανε μια αναίσθητη γυναίκα και κοινή.

Τότε προσπάθησεν αυτός να διώξει από το νου του
την ξωτική που αγάπησε, τόσο βαθιά, ομορφιά
κι από κοντά του εξάλειψεν ό,τι δικό της είχε,
έμεινεν όμως στης καρδιάς τη θέση η ζωγραφιά.

Πολλές φορές στα σκοτεινά τον είδανε τα βράδια
με βότανα το στήθος του να τρίβει, οι θερμαστές...
Του κάκου· γνώριζεν αυτός - καθώς το ξέρουμ' όλοι -
ότι του Αννάμ τα στίγματα δε βγαίνουνε ποτές...

Κάποια βραδιά ως περνούσαμε από το Bay of Bisky,
μ' ένα μικρό τον βρήκανε στα στήθια του σπαθί.
Ο πλοίαρχος είπε: "θέλησε το στίγμα του να σβήσει"
και διάταξε στη θάλασσα την κρύα να κηδευθεί.

 

Αφού κατάφερα να «παρασύρω» την Συραχ να κάνει χιούμορ
είναι μεγάλη επιτυχία μου. Δεν συμβαίνει κάθε μέρα  
Μπράβο Συραχ. Είδες τι εύκολο που είναι?  

 

Ένα σπίτι για να γεννηθείς
ένα δέντρο για ν’ ανασάνεις
ένας στίχος για να κρυφτείς
κι ο κόσμος για να πεθάνεις.

T.Λειβαδίτης

 

α) Δεν καταλαβαίνω σε ποιον αστεϊσμό αναφέρεσαι.
β) Ο άστοχος υπολογισμός της νοημοσύνης των συνομιλητών σου, όπως γίνεται αντιληπτός από τη σκοπιμότητα του post No177, μαρτυρά εμμέσως και τη δική σου. Κάμε στον εαυτό σου τη χάρη να αποφεύγεις παρόμοια ατοπήματα.

 

Όταν ο Δημήτρης Χόρν συνάντησε έναν Αλεξανδρινό ποιητή.....

Απολείπειν ο θεός Aντώνιον (ηχογράφηση του 1962)

View attachment 5118

http://www.kavafis.gr/index.asp

 

Μετά από τα ποστ 175 και 177 άρχισες σαν απάντηση να ποστάρεις στα Ρωσικά.
Σε αυτόν τον «αστεϊσμό» αναφέρομαι τον οποίο και βρήκα μια χαρά.
Δεν έκανα κανένα υπολογισμό του επιπέδου των συνομιλητών μου. Στα ποστ
168 , 175 , 177 κάνω σχόλια για το γεγονός ότι μερικά μέλη ανεβάζουν ποίηση
σε διάφορες γλώσσες. Ασφαλώς έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν κι’ εγώ κάθε
δικαίωμα να το σχολιάσω. Συραχ δεν είσαι υπεράνω κρίσης και κριτικής και αυτό
πρέπει να το καταλάβεις. Αφού γράφεις δημόσια κρίνεσαι τόσο για το ύφος όσο
και για την ουσία όσων γράφεις . Όπως κι εγώ όπως και όλοι. Μάθε να το δέχεσαι
αλλά και να μην το δέχεσαι δεν με νοιάζει. ΤΕΛΟΣ
Πέρα απ αυτό να αφήσεις ήσυχο το «επίπεδο» μου γιατί είναι μια χαρά
Δεν κάνω κακοήθης επιθέσεις (εκτός από μια φορά για την οποία δεν είμαι
υπερήφανος επειδή το άτομο που την δέχτηκε δεν την άξιζε) Υπερασπίζομαι
όποιον δέχεται τέτοιου είδους επιθέσεις και βγαίνω μπροστά σε τέτοιες περιπτώσεις
Και αυτό το κάνω επειδή «βλέπω» ότι οι μοντ είναι πολύ δραστήριοι
οταν κρίνουν ότι είμαστε εκτός θέματος αλλά "κοιμούνται" όταν γίνονται
κακοηθης δημόσιες εκτιμήσεις για την υγεία κάποιου μέλους για παράδειγμα
Οι οποιες εκτιμησεις δεν "στηριζονται" πουθενα αλλα ακομα και σωστες να ηταν
δεν εχουν κανενα δικαιωμα να κανουν τετοιου ειδους σχολια. Απο μονο του
το γεγονος οτι ολα αυτα τα βλεπω και τα καταλαβαινω "λεει" κατι για το επιπεδο μου
Καλύτερα ομως να μην μιλάμε για «επίπεδο» επειδή πρόσφατα είχα την «χαρά» να
διαπιστώσω το «επίπεδο» μερικών και είδα ότι σε όσες γλώσσες κι’ αν έχουν
την ικανότητα να μεταφράζουν το αναθεματισμένο επίπεδο τους δεν ανεβαίνει
με τίποτα. Τα «τσαρούχια» δεν τα βγάζουν και αυτο με κανει να πιστευω οτι
η νοημοσυνη ειναι πολυεπιπεδο πραγμα και η ποιοτητα ενος ατομου δεν εχει
καμια σχεση με τις σπουδες που εχει κανει η με το ποσες γλωσες μιλαει η μεταφραζει