Ποιήματα

Απάντηση: Ποιήματα

Αγαπητή Νινευί,
βλέπω πως είστε πολυτάλαντη   . Δεν αναφέρατε συγγραφέα, υπέθεσα δικό σας ( ; )
Προτείνω σε όσους γράφουν να συμμετέχουν με τους δικούς τους στίχους σε άλλο νήμα: https://www.greekbdsmcommunity.com/forums/30491-%CF%83%CF%84%CE%AF%CF%87%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B5%CE%BB%CF%8E%CE%BD-%CE%BC%CE%B1%CF%82.html

 

Απάντηση: Ποιήματα

Αγαπητέ. Σταμάτησα να γράφω ποιήματα (ευτυχώς για την ποίηση) από τα 24. Σήμερα κάτι με έπιασε και άρχισα να ψάχνω όλα όσα έχω γράψει. Τα περισσότερα τα θυμόμουν, αυτό όμως όχι. Μου είναι άγνωστο το πότε και γιατί ή για ποιον το έγραψα. Έχει σίγουρα το στυλ μου (μόνο και μόνο από τα αρσενικά επίθετα που έχω χρησιμοποιήσει καθότι το συνηθίζω) αλλά τα μνεία δεν μπορώ να τα πάρω εφόσον δεν θυμάμαι να το γράφω.
Παίζει να 'ναι από εκείνα τα άχρηστα πράγματα που κάνουμε και πετάμε στο ράφι, με την σκέψη ότι θα βρουν κι αυτά τη χρήση τους όταν έρθει μια πιο σωστή ώρα. Ίσως να ήταν σήμερα αυτή η ώρα. Η νεκροψία πάντα δείχνει.

 

Απάντηση: Ποιήματα

A Silly Little Poem
by Spike Milligan


Said Hamlet to Ophelia,
I'll draw a sketch of thee,
What kind of pencil shall I use?
2B or not 2B?

 

Απάντηση: Ποιήματα

Αν θρηνώ
δεν είναι τόσο γιατί έχασα το σπίτι μου
και δεν έχω πια πού την κεφαλήν κλίναι
(σ’ αυτό ίσως κι εγώ να φταίω εν μέρει)
δεν είναι τόσο για το σύννεφο που μου τυλίγει το πρόσωπο
που μου νυχτώνει την όψη·
είναι που είμαι γεμάτος από λέξεις,
βάρος αβάσταχτο από λέξεις, λόγια, φράσεις
έτοιμες από καιρό, νοήματα
που δεν μπορούν να βγουν
αφού εσύ
δεν μπορείς πια ν’ ακούς ανθρώπινες ομιλίες.​

(Aν Θρηνώ, Ανέστης Ευαγγέλου)​

 

ΕΙΣΑΙ ΜΑΛΑΚΑΣ ΜΕ ΠΟΥΛΟΒΕΡ

Είσαι Μαλάκας με Πουλόβερ

Φθινόπωρο, γλυκός Σεπτέμβρης,
Σύννεφα φάνηκαν ξανά.
Μα μέχρι να’ρθει ο Νοέμβρης,
Θα έχει τριανταεννιά.

Κι εσύ που ντύθηκες για χιόνια,
Στο φλιπεράκι υστερείς.
Μέχρι να΄ρθουν τα χελιδόνια
Δικαιολογία θα το βρεις.

«Όχι γαμώτο, να με πάρει,
Γιατί δεν έβαζα μακώ;
Όποτε νιώθω ότι τιλτάρει,
Κοντεύω να εξαϋλωθώ.

«Ζεσταίνομαι, έκανα λάθος,
Ύφασμα φόρεσα χοντρό.
Είμαι παικτάρα κατά βάθος,
Πρέπει αυτό να σας το πώ.»

Κι εμείς γνωρίζουμε πια όλοι
Τον φίλο μας τον παιδικό
Σε ξέρουμε πια, ρε καριόλη,
Είσαι λαμόγιο μουλωχτό.

Και ο κύριος λόγος που το φλίπερ
Σού’βγαλε πάλι game over,
Είναι αυτός, και είναι απλός:
Είσαι μαλάκας με πουλόβερ.

 

Eugenio Montale - Ossi di seppia

Non chiederci la parola che squadri da ogni lato
l’animo nostro informe, e a lettere di fuoco
lo dichiari e risplenda come un croco
perduto in mezzo a un polveroso prato.

Ah l’uomo che se ne va sicuro,
agli altri ed a se stesso amico,
e l’ombra sua non cura che la canicola
stampa sopra uno scalcinato muro!

Non domandarci la formula che mondi possa aprirti,
sì qualche storta sillaba e secca come un ramo.
Codesto solo oggi possiamo dirti,
ciο` che non siamo, ciο` che non vogliamo.

 

Τα δέντρα

Τα δέντρα

Philip Larkin

και για τη μετάφραση, Δοκχάρτιος


Τα δέντρα

Τα δέντρα βγάζουν τώρα φύλλα
Σχεδόν σαν κάτι να μας λένε.
Οι βολβοί χαλαρώνουν και απλώνονται
Θλιμμένοι στο πράσινο χρώμα τους.

Φταίει που γεννιούνται ξανά
Ενώ εμείς γερνάμε; Όχι, πεθαίνουν κι’αυτά.
Το ετήσιο κόλπο της νιότης τους
Έχει σημειωθεί με δαχτυλίδια μέσα στον κορμό τους.

Κι όμως, τα ανήσυχα κάστρα ευδοκιμούν
Σε πλήρη άνθηση κάθε Μάη.
«Το πέρσι πέθανε,» μας λένε,
«Ξεκινήστε απ’την αρχή, αρχή, αρχή.»

 

Απάντηση: Ποιήματα

 

Tελευταία πάω για ύπνο

Τελευταία πάω για ύπνο


Tελευταία πάω για ύπνο
Όλο και πιο νωρίς

Την περασμένη Κυριακή
Έβλεπα μια λασπομαχία
Στις έντεκα, στον καναπέ
Στις τρεις ξύπνησα με ένα μικροτσίπ στο κεφάλι μου
Σηκώθηκα και πήγα στην κρεβατοκάμαρα

Τη Δευτέρα
Έφαγα στις οχτώ
Και ούτε όλες τις ειδήσεις δεν είδα
Αν δε με γάζωνες με ένα πολυβόλο
Δε θα ξύπναγα καν για να πάω στη δουλειά
Το πρωί

Προχθές το μεσημέρι
Είπα να πάρω έναν υπνάκο
Και ξύπνησα σήμερα
Έλειπες αλλά έκανα τρεις ώρες
Να καθαρίσω τις σταγόνες του αίματός σου
Από την καφετιέρα

Τελευταία πάω για ύπνο
Όλο και πιο νωρίς
Και νομίζω ότι όλα είναι παραμύθι
Εφιάλτης
Ξυπνητήρια.

 

Απάντηση: Ποιήματα

The Hermit and the Wolf

A hermit drew a line in the sand and said:
"You may not cross this line."
Then he drew a circle saying:
"You must stay in this circle.
You can cross it, but not over the line".
Then the tempest came and the line disappeared.
A wolf was standing in the circle.
Cold and rain had exhausted him, but he did not move.
He did not know whether the line still exists,
when it is no longer drawn in the sand.

Klemen Pisk​

 

Ντίνος Χριστιανόπουλος

ΜΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ

Ἔλα νὰ ἀνταλλάξουμε κορμὶ καὶ μοναξιά.
Νὰ σοῦ δώσω ἀπόγνωση, νὰ μὴν εἶσαι ζῷο,
νὰ μοῦ δώσεις δύναμη, νὰ μὴν εἶμαι ράκος.
Νὰ σοῦ δώσω συντριβή, νὰ μὴν εἶσαι μοῦτρο,
νὰ μοῦ δώσεις χόβολη, νὰ μὴν ξεπαγιάσω.
Κι ὕστερα νὰ πέσω μὲ κατάνυξη στὰ πόδια σου,
γιὰ νὰ μάθεις πιὰ νὰ μὴν κλωτσᾶς.
​

 

Απάντηση: Ποιήματα

Fuck me like fried potatoes
by Richard Brautigan


Fuck me like fried potatoes
on the most beautifully hungry
morning of my god damn life.