Ποια έκφραση σαδισμού θεωρείται άρρωστη και γιατί;

Απάντηση: Ποια έκφραση σαδισμού θεωρείται άρρωστη και γιατί;

Η ίδια η - εκάστοτε -κοινωνία,οχι κατ'ανάγκην μέσα από τους νόμους ,αλλα και μέσα από το φαντασιακό της,από το νόημα που η ίδια δίνει στον εαυτό της ,από τα ήθη της,από τον πολιτισμό της..

υ.γ σορρυ για την ελαφρά   καθυστέρηση,αλλά το είχα ξεχάσει εντελώς το νήμα

 

Απάντηση: Ποια έκφραση σαδισμού θεωρείται άρρωστη και γιατί;

Αντιλαμβάνομαι το "άρρωστη" ως ένδειξη του οτι κάποιος χρίζει ψυχιατρικής βοήθειας ή/και αναμόρφωσης.

Για μένα κανένα είδος ασκούμενου σαδισμου, αρκεί να γίνεται με συνάινεση.

Συμπεριλαμβανομένης και της περίπτωσης του τύπου που έκατσε να τον φάει ο εραστής του.

 

Απάντηση: Ποια έκφραση σαδισμού θεωρείται άρρωστη και γιατί;

i agree όσο ακραίο και αν είναι αυτό να το λέω -για μένα ακραίο-με εκπλήσσω πραγματικά uzzled:

 

Εγώ δεν μπορώ να κρίνω πια μορφή σαδισμού θα ήταν "άρρωστη" η καλύτερα άρρωστη δίχως εισαγωγικά...
Απλούστατα επειδή δεν θα είχα τ' απαραίτητα γνωστικά εφόδια για να το κάνω ( τουτέστιν, εκτός από κάποια αναγνώσματα, δεν έχω καμία σχέση με την ψυχολογία/ψυχιατρική )...

Ο σαδισμός από την στιγμή που βάλλεται κατά της σωματικής/ψυχικής υγείας κάποιου/ας άλλου/ης...
Είναι σίγουρα μια έκφραση του ερωτισμού που αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να χαλιναγωγείται/περιορίζεται πρωτίστως από τον/την ίδιο της τον/την φορέα...
Λυπάμαι, αλλά τα περί "σαδιστικού ενστίκτου", δεν με πολυπείθουν...
Και γράφει κάποιος που αν και δεν είναι "ακραίος" σαδιστής...Έχει αρκετά έως πάρα πολλά σαδιστικά "ψήγματα" μέσα του...
Τα οποία δεν κρατάει σε λήθαργο, αλλά ούτε τ' αφήνει να "κάνουν τσάρκα" στο κορμί και στο μυαλό όποιας βρει στον "δρόμο" του...

Για μένα και το έχω ξαναγράψει, δεν τίθεται θέμα ηθικής αλλά "προσωπικής οικονομίας"...

Στην μια άκρη έχω την όποια απόλαυση μου δίνει η πρόκληση μεγαλύτερου η μικρότερου πόνου στην παρτενέρ μου...
Με προκαθορισμένα όρια και κανόνες που εγώ βάζω στο τραπέζι και εκείνη αποδέχεται η όχι...
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει, ότι αν αντιληφθώ, ότι η αντοχή της θ' αποδεικνυόταν χαμηλότερη από τα προσυμφωνημένα...
Θα έκανα πως δεν καταλαβαίνω...Και θα συνέχιζα ακάθεκτος...

Στην άλλη έχω τις πιθανές κυρώσεις σε περίπτωση μικρότερης η μεγαλύτερης βλάβης που ίσως και να προκαλούσα...

Και στην μέση του "γηπέδου μου" βρίσκεται η πιθανότητα τύψεων/ενοχών μου στην περίπτωση που η βλάβη που ίσως και να προκαλούσα στην άλλη, θα ήταν αρκετά σοβαρή...
Γεγονός που μέχρι στιγμής δεν συνέβη ποτέ...

Τουτέστιν, κρατώ την δεύτερη άκρη και την μέση...
Να λειτουργούν σαν μετασχηματιστές της πρώτης άκρης...
Και προσπαθώ να ικανοποιήσω την "αρρώστια" μου ( η την αρρώστια μου ) δίχως "παρενέργειες" ούτε για μένα, ούτε για την συμπαίκτρια μου...
Πάντως εμένα ο όποιος σαδισμός είναι ένα από τα στοιχεία του μωσαϊκού μου...
Μαζί με τα υπόλοιπα με ορίζει, με σκιαγραφεί, μου δίνει ένα από τα πολλά μου χρώματα...
Αλλά σίγουρα δεν με διαφεντεύει...
Και να τον έχω δεμένο με "λουράκι" και ποτέ αδέσποτο...
Σε μένα τουλάχιστον δεν προκάλεσε ποτέ κανένα πρόβλημα...
Καμία αίσθηση "ασφυξίας"...
Το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα...

Υ.Γ.

Κάποιες πράξεις δεν τις θεωρώ καν ακραίες εκφράσεις σαδισμού...
Για μένα δεν είναι καν αρρώστια...
Και ίσως και να κάνω λάθος...
Γιατί αυτή η θέαση μου είναι στρεβλή και πάσχει ανθρωπισμού...
Δεν τις αναλύω υπό κανένα ψυχολογικό πρίσμα, παρά μόνο αν με "βολεύει" για επαγγελματικούς λόγους...

Με την δυστυχώς ηθελημένα "καλουπωμένη" μου σε κάποιες περιστάσεις forma mentis...
Για μένα είναι απλώς εγκλήματα και τέτοια παραμένουν...
Αφήνοντας στην άκρη οποιοδήποτε αποτροπιασμό μου η όχι...
Σ' επίπεδο συζήτησης μου είναι πολύ ενδιαφέρον σαν θέμα...οι ακραίες "σαδιστικές εκδηλώσεις"...
Μέχρι εκεί όμως...

Άποψη...

 

Άρρωστες εκφράσεις σαδισμού για μένα θεωρούνται:

1) Όσες αντιβαίνουν στις επιθυμίες και τα όρια του υποτακτικού-μαζοχιστή (όπως θέλετε πείτε τον), καθώς το θεωρώ μία σαφέστατη μορφή βιασμού, και

2) Όσες μπορούν να του προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες.