Ποια είναι η Σεμίρα;

Ποια είναι η Σεμίρα; Τη ξέρει κανείς; Τη πρόλαβε κάποιος;

Η Αφέντρα Σεμίρα

Ίσως οι παλαιότεροι να Τη θυμάστε. Ιδιοκτήτης ενός από τα διάφορα γυναικοκρατούμενα κλαμπ της Αθήνας. Το όνομά Της πασίγνωστο στο χώρο της γυναικείας κυριαρχίας στην Ελλάδα και εκαντοντάδες αυτοί που είχαν την τιμή να προσκυνήσουν στα πόδια Της. Περιοδικά της εποχής είχαν αναφερθεί σε Εκείνη στα πλαίσια ρεπορταζ για ΣΜ κλάμπ στην Αθήνα. Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί Σας τη μια και μοναδική συνάντησή μου μαζί Της. Διάβαζα μανιωδώς τότε τις αγγελίες αυταρχικών γυναικών στις σούπερ αγγελίες. Παρατηρούσα σε ένα συγκεκριμένο αριθμό τηλεφώνου αντιστοιχούσε πάντα μια αγγελία που περιείχε έννοιες που κέντριζαν τη φαντασία μου. Οι αγγελίες εναλάσσονταν. Ίσως κάποιοι να θυμούνται για παράδειγμα ότι συχνά χρησιμοποιούσε την έκφραση «ανατολίτισσα Αφέντρα.» Ήμουν πολύ νεαρός τότε και ακόμα πιο ντροπαλός από όσο είμαι σήμερα. Της είχα τηλεφωνήσει και μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση ο τόνος της φωνής Της. Μιλούσε καθαρά και με αυτοπεποίθηση. Σου έδειχνε ποιός είναι το αφεντικό. Με κατάλαβε ότι ήμουν ψαρωμένος και μου είπε με κατανόηση να Της τηλεφωνήσω όταν θα αισθάνομαι έτοιμος. Μετά από καιρό είδα πάλι στις σούπερ αγγελίες το νούμερό Της και την ανακοίνωση ότι αναζητούσε «άτομα χαμηλών τόνων με ψυχολογία υπηρέτη.» Δεν άντεξα πολύ ώρα. Βγαίνω έξω, αγοράζω μια τηλεκάρτα και ψάχνω ερημικό τηλεφωνικό θάλαμο. Της τηλεφωνώ ρωτώντας για την αγγελία.
- Έχεις ψυχολογία υπηρέτη; Ρωτάει με μια ειρωνική και αυστηρή φωνή που με κάνει να κουμπωθώ.
Μου κλέινει ραντεβού την ίδια μέρα. Φτάνω μπροστά στην είσοδο μιας πολυκατοικίας και χτυπάω το κουδούνι. Ανεβαίνω στόν όροφο που βρίσκεται το γραφείο Της. Η πόρτα μισάνοιχτη. Ακολουθώντας τις εντολές που μου είχε δώσει από το τηλέφωνο μπαίνω μέσα στα τέσσερα. Την επόμενη στιγμή βρίσκομαι γονατιστός μπροστά Της. Μια πανέμορφη και εντυπωσιακή γυναίκα. Ψηλή με αρχοντικό παράστημα. Για μένα η προσωπική μου υποδούλωση δεν εξαρτάται καθόλου από την εξωτερική εμφάνιση του Κυρίαρχου αλλά από την ικανότητά Του να μου γεννήσει αισθήματα υποταγής. Θα ήθελα όμως να τονίσω την πραγματικά σπάνια ομορφιά εκείνης της γυναίκας. Φορούσε τζιν παντελόνι και μπότες, όχι δερμάτινες, πάνω από το τζίν μέχρι το γόνατο. Με έβαλε να σταθώ γονατιστός ενώ Εκείνη καθόταν στο γραφείο Της. Συζητήσαμε για τους όρους αποδοχής στο κλάμπ και απάντησα σε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τον υποτακτικό μου χαρακτήρα. Ενώ η συζήτηση συνεχιζόταν σηκώθηκε έφερε μερικές βόλτες γύρω μου, με έφτυσε στο πρόσωπο και ξανακάθισε στο γραφείο Της. Συνέχισε την ανάκριση. Μετά από λίγη ώρα ξανασηκώθηκε, στάθηκε μπροστά μου και πρότεινε τη μπότα Της να τη φιλήσω. Ακουμπώντας τα χείλη μου στη μπότα Της ένοιωσα μια φτυσιά να προσγειώνεται στα μαλλιά μου. Με πρόσταξε να γλύψω τις μπότες Της. Ακούμπησε μετά όρθια στο γραφείο και σταυρωσε τα πόδια Της κατά τέτοιο τρόπο ώστε μπορούσα να γλύψω και τη σόλα της μιας μπότας Της. Όταν αποφάσισε ότι το τέλος της διαδικασίας αυτής βρέθηκα πάλι γονατιστός μπροστά Της και αντιμέτωπος με το βλοσυρό βλέμμα Της. Κοιτάζοντας την συνειδητοποίησα ότι στην άκρη των χειλιών μου είχε κολλήσει μια μικρή μπαλίτσα που συνήθως δημιουργείται όταν σκόνη και άλλες βρωμιές γίνονται ένα. Την είχα πάρει από τις μπότες Της. Η πρώτη μου σκέψη ήταν να την απομακρύνω μετά όμως σκέφτηκα ότι με κοιτούσε. Με το δάχτυλό μου την έσπρωξα στο στόμα μου και την κατάπια έχοντας ένα ύφος ανθρώπου που προσπαθεί να πνίξει την δυσαρέσκειά του στο αίσθημα της ταπεινότητας που οφείλει να δείξει στην περίσταση. Με ένα απροκάλυπτα περιφρονητικό ύφος δήλωσε ευχαριστημένη μαζί μου, ότι είμαι υπάκουος, εκπαιδεύσιμος και θα κάνω μεγάλη καριέρα ως σκλάβος. (Αυτό ελπίζω να βγει μια μέρα αληθινό!) Με έβαλε να γράψω μια παράγραφο προσφώνησης κάθε φορά που θα Της τηλεφωνούσα για να μου κανονίσει συνάντηση με κάποια από τις Κυρίες του κλάμπ και με έστειλε στα τσακίδια. Δεν την ξαναείδα. Επισκέφθηκα το κλάμπ 4-5 φορές αλλά οι Κυρίες δε μου έκαναν εντύπωση. Ούτε η Αρχιαφέντρα Σεμίρα ζήτησε ποτέ δυστυχώς τις υπηρεσίες μου. Νοιώθω όμως περήφανος που έχω συναντηθεί με μια θρυλική μορφή της γυναικείας κυριαρχίας στην Αθήνα. Της εύχομαι ολόψυχα να είναι καλά και να διασκεδάζει περιστοιχισμένη από δούλους και δούλες που υπηρετούν την καλοπέρασή Της.

 

Αν σου αρέσει εντάξει. Αλλά φιλικά, θα ήθελα να σου πώ ότι είναι υπερβολική η κατάσταση που βρέθηκες. Προσωπικά δεν θα επέλεγα ποτέ να βρωμιστώ τόσο. Δεν ευχαριστείται κανένα μέρος.

 

Μα δεν έκανα κάτι τέτοιο.... απλώς βρήκα ένα κείμενο στο νετ και ρώτησα ποια είναι αυτή πόσο παλιά και τα σχετικά...