Ποιοι είμαστε "εμείς";

Δε χρειάζεται να αποδεικνύετε ότι έχετε δίκαιο.
Δε σας μέμφθηκα ότι δεν το κάνατε! Διευκρίνισα κάτι που μου φάνηκε ότι ξεφεύγει, για να είμαστε βέβαιοι ότι μιλάμε με τον ίδιο κώδικα.

Ξέρετε πολλούς που δεν το κάνουν; Βέβαια, μην ξεχνάμε ότι η βάση όλων μας είναι η εκπαιδευτηριακή. Το εφαλτήριο, αν θέλετε.
Όμως, έχω μία μικρή διαφωνία, τουλάχιστον αναφορικά με αυτό που αντιλαμβάνομαι ότι εννοείτε -το οποίο δεν είναι απαραιτήτως σωστό-.
Καθήκον ενός ανθρώπου σε νεαρή ηλικία είναι να θέσει κάποια θεμέλια για τη μορφοποίηση του εαυτού του μέσα στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.
Υπάρχει ένας εξαιρετικά σημαντικός παράγοντας στη διαμόρφωση του εαυτού μας, τον οποίο δεν πρέπει να παραβλέπουμε, η εμπειρία. Το σύνολο, δηλαδή, των ορθών και λανθασμένων επιλογών μας, καθώς και των αλληλεπιδράσεων με άτομα και περιβάλλοντα.
Όσο κι αν προσπαθεί κανείς να τα αναζητήσει σε θεωρητικό επίπεδο, η πράξη πάντοτε διαφέρει.

Υπό το πρίσμα των ανωτέρω, φαντάζομαι πως αντιληφθήκατε σε τι αναφέρομαι.
Ένα άτομο 13 ετών, όσο ώριμο κι αν είναι για την ηλικία του, δεν έχει το απαιτούμενο υπόβαθρο, για να αναλύσει επαρκώς τα εξωτερικά ερεθίσματα και να λάβει κάποιων ειδών αποφάσεις που το αφορούν.
Ομοίως ένας άνθρωπος 20 ετών, είναι σαφώς ωριμότερος, υπό την έννοια ότι έχει λάβει σημαντικά περισσότερα ερεθίσματα, αλλά και πάλι αυτά δεν είναι αρκετά, ώστε να είναι σε θέση να εξάγει τα συμπεράσματα με την ασφάλεια και την ταχύτητα που θα μπορεί να το κάνει μία δεκαετία μετά.
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για το σημερινό τριαντάρη και ούτω καθεξής.

Πριν κλείσω,να πω μόνο ότι η ηλικία δεν είναι η μόνη μεταβλητή που επηρεάζει αυτήν την εξίσωση. Τι να πει ένας εξηντάρης σε έναν τριαντάρη που έχει πολεμήσει, για να χρησιμοποιήσω ένα υπεραπλουστευμένο παράδειγμα.

 

ειναι προφανες πως συμφωνουμε

θα ηθελα σ αυτο το σημειο απλως να προσθεσω πως η ποικιλομορφια των ανθρωπων επηρρεαζεται σαφως απο τα περιβαλλοντικα ερεθισματα
και η ηλικια της εναρκτηριας εκπαιδευτηρικης μορφωσεως σταθμιζεται απο ποικιλους παραγοντες
κατα την αποψη μου,ισχυει το "γηρασκω αει διδασκομενος"

περαν τουτου ομως,ειναι αυταποδεικτο απο τη θεση μας σχετικα με την αναγκαιοτητα της προστασιας της σεξουαλικοτητας των εφηβων πως η ηλικιακη ανωριμοτητα αποτελει σαφεστατα δεικτη εξελισσομενης μορφωσεως εαυτου κι οχι ενηλικιωσης

αυτη η βαθμιδωτη και φυσιολογικη εξελιξη των εφηβων σχηματοποιησε και τα νομικα,ψυχολογικα,κοινωνικα πλαισια εξαλλου
(τα οποια οπως ευχαριστα παρατηρησα με την ενημερωση σας στις νομικες αναθεωρησεις εξελισσονται κι αναθεωρουνται συνεχως κι εκεινα)

το πιο σημαντικο η αληθεια να λεγεται,ειναι περα απο τη δυναμικη της προσωπικοτητας ενος εφηβου και η συμβουλευτικη του περιβαλλοντος του (αλλα και τα θεσμικα πλαισια οταν αυτο δεν επαρκει) ωστε να εξελιχθει σε εναν οσο το δυνατο πιο υγιη ενηλικα

 

Ααααααυτό ακριβώς!
Η συμβουλευτική του περιβάλλοντος είναι η πηγή πολλών προβλημάτων μας...


@MasterJp , αναντίρρητα σε ένα διαδικτυακό τόπο καίει περισσότερο το θέμα της παιδικής πορνογραφίας από αυτό της ασέλγειας σε ανήλικους. Απλώς παρασυρθήκαμε με την @aethereal και πήγαμε τη συζήτηση ένα βήμα παρακάτω.
Κατά τ' άλλα η τροποποίηση που αναφέρετε πραγματοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2014 με τον νόμο 4267/2014. Οι παράγραφοι 2, 3 και 4 του άρθρου 348Α του ποινικού κώδικα έχουν σήμερα τη μορφή που φαίνεται στη δεύτερη παράθεσή σας.

 

Να ρωτήσω μερικά πράγματα; από νομικά δεν ξέρω αν και χοντροκομμένα θεωρώ τους νομικούς ως τους μηχανολόγους και μηχανικούς των νόμων, λόγω όλων αυτών των ερμηνειών των λέξεων και τα σχετικά. Πχ η χρήση του dsm-v είναι αποδεκτή από το νομοθετικό μας σύστημα; είναι ενδεικτική ή κατηγορική; Όμως το ερώτημα το μεγάλο είναι το εξής, ο νόμος, ο οποιοσδήποτε νόμος είναι κατάλληλα ''εξοπλισμένος'' ώστε η χρήση του και η εφαργμογή του να διασφαλίζει την δικαιοσύνη;

 

Έχω ακούσει / πει και χειρότερα...

Το dsm-v -όπως και τα προηγούμενα- είναι εργαλεία των ψυχοεπιστημών. Με βάση αυτά ενδέχεται να κρίνει ένας ειδικός, αν κληθεί να το κάνει.
Για το νομικό σύστημα της χώρας υπάρχουν συγκεκριμένες ενέργειες και παραλήψεις φορτισμένες με νομική απαξία.
Για παράδειγμα, δεν απαγορεύεται να εξασκεί κάποιος βδσμ, αλλά οι σωματικές βλάβες είναι βαθμιδωτά ποινικά κολάσιμες.

Πώς λέμε υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι;
Έτσι λέμε ότι υπάρχουν και καλοί και κακοί νόμοι.  

 

@no_Taboo τους νόμους με ποια κριτήρια τους κρίνουμε και τους ξεχωρίζουμε σε ''καλούς'' και ''κακούς'';

δεν μπορούσαν απλά να είναι σαν τα μαθηματικά, αυτό είναι, αυτό αποδεικνύεται ότι είναι, τέλος;

 

Φτιάχνομαι όταν διαβάζω ερωτήματα όπως αυτό. Πανάρχαια, πανανθρώπινα, ουσιαστικά. Δεν είμαι ειδικός στη φιλοσοφία του δικαίου, εξ' όσων γνωρίζω όμως -και συμπληρώνοντας την απάντηση του αγαπητού @no_Taboo - οι νόμοι είναι ανθρώπινο δημιούργημα. Κάποιες φορές είναι άδικοι (ο Θορώ είχε μιλήσει για "πολιτική ανυπακοή"), κάποιες φορές αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις κοινωνικές εξελίξεις. Είναι όμως η βάση της συνύπαρξης των ανθρώπων σε μιά συγκροτημένη κοινωνία. Χωρίς νόμους θα επικρατούσε το χάος. Κι επειδή αργεί πολύ η εποχή που ο άνθρωπος θα έχει κατακτήσει την ολοκλήρωσή του και δεν θα χρειάζεται νόμους και ηθική, ο σεβασμός των νόμων είναι απαραίτητος. Για τους νόμους που κρίνονται άδικοι από την κοινωνία είτε από μεμονωμένα άτομα, υπάρχουν θεσμοί και τρόποι να καταργηθούν.
Ολα αυτά βέβαια ισχύουν σε ευνομούμενες κοινωνίες, όπου δεν επικρατεί "το δίκαιο του ισχυρού". Τρέχα γύρευε δηλαδή...

Με αφορμή πάντως το ερώτημα του @guruni , θέλω να κάνω ένα γενικό σχόλιο:
Τα ερωτήματα ενώνουν τους ανθρώπους. Οι απαντήσεις τους διχάζουν.
Προσωπικά προτιμώ να ανήκω σε εκείνους που διαρκώς αναρωτιούνται...

 

@guruni , δεν μπορώ να αποφασίσω σε ποιο από τα δύο επίπεδα να σου απαντήσω, οπότε θα το κάνω και στα δύο:

Επίπεδο πρώτο - θεωρητικό: Οι νόμοι δεν είναι τίποτα άλλο από απόψεις της καθεστηκυίας - κρατούσας τάξης κάθε κοινωνίας σε κάθε χρονικό σημείο.
Μεταλλάσσονται με το ρυθμό που μεταλλάσσονται οι άνθρωποι κατά μόνας, ομαδικά οι κοινωνίες, καθώς και οι συσχετισμοί μέσα σε αυτές.
Ως εκ τούτου, αν εξαιρέσουμε τη ζωή και την περιουσία που διαχρονικά προστατεύονταν, όλοι οι υπόλοιποι νόμοι απαντούν απλώς σε ζητήματα που κρίνεται πως χρήζουν παρέμβασης σε κάθε τόπο και χρόνο.
Φίλε μου, ο αριθμός ένα (1) δείχνει ένα συγκεκριμένο πλήθος από την εφεύρεσή του μέχρι σήμερα.
Αντίθετα η λέξη κομμουνιστής, για παράδειγμα, σήμερα δηλώνει πολιτική τοποθέτηση, ενώ σαράντα δύο χρόνια πριν δήλωνε συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.

Επίπεδο δεύτερο - τεχνικό: Πίσω από την αόριστη έννοια "νομοθέτης" υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι. Αυτοί είναι άλλοτε βαθείς γνώστες και άλλοτε τσαρλατάνοι. Μπορεί να απαντούν σε ερωτήματα της κοινωνίας για την οποία νομοθετούν ή κάποιας συγκεκριμένης τάξης της και ούτω καθεξής.

Σε γενικές γραμμές πάντως η διάκριση ενός νόμου σε καλό ή κακό πρέπει να γίνεται με φειδώ και προσοχή και συνήθως αποδεικνύεται στην πράξη.
Οι κοινωνοί έχουν την εσφαλμένη τάση να τον κατατάσσουν στη μία ή την άλλη κατηγορία κατά τα συμφέροντά τους.

Άψογο!

 

ομολογώ και στους δύο ότι με εξέπληξαν θετικά οι απαντήσεις σας και προσθέτω ότι εκεί ήθελα να μπεί η συνεκτικότητα με την πρότερη συζήτηση περί εκπαίδευσης και μόρφωσης. Αναρωτιέμαι το πώς θα μπορούσε το εκπαιδευτικό σύστημα ν' αναμορφωθεί; ποιος θα δώσει την κατεύθυνση και ποιός θα κρίνει αυτή την κατεύθυνση; Γιατί φοβάμαι και φοβάμαι πολύ ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας που από αυτό προέρχονται οι νομικοί και οι υπόλοιποι γίνεται ολοένα και χειρότερο; Προτάσεις;

 

Δύο στους δύο ωστόσο,που προέρχονται από αυτό το σύστημα, σε εξέπληξαν.

Γιατί δεν το πάμε ανάποδα; εστιάζοντας στα θετικά του "συστήματος"; (αφού το ορίσουμε πρώτα και αφού διαχωρίσουμε την εκπαίδευση από την μόρφωση).

υ.γ ποιοί είστε "εσείς";  

 

@lexy , σου έχω πει οτι σε αγαπεκτιμολατρεύω?