Ποιος Δικαιούται να απονέμει Δικαιοσυνη ;

Η δικαιοσύνη είναι απλή στον ορισμό της:
Οι ίσοι πρέπει να μεταχειρίζονται ίσα, και οι άνισοι άνισα, σε αναλογία με τις ομοιότητες και τις διαφορές των (Αριστοτέλης, Ηθικά Νικομάχεια).

Η εκδίκηση προφανώς και είναι κάτι τελείως διαφορετικό με την δικαιοσύνη.
Και ασχέτως αν τα φέρει ο χρόνος, η ρημάδα η ζωή που όλα τα ξεπληρώνει, υπάρχει ο αυστηρότερος και πιο δεινός επικριτής του καθενός: ο καθρέφτης, η συνείδησή του...

 

Δικαιοσύνη στα υ δεν υπάρχει ...
Μόνο Κ .

 

Πρακτικά ο ισχυρότερος.
Ονομαζει τις πράξεις του εναντι του υποδεέστερου δίκαιες.
Αν ο δεύτερος προσπαθήσει να αντιδράσει στα θέλω του πρώτου, τότε εκείνος απονέμει δικαιοσύνη σύμφωνα με τους κανονες που έχει ορίσει.
Ο ισχυρότερος θέτει τα πλαισια και ορίζει τις τιμωρίες .
Εκεινος αποφασίζει γιατί απλά μπορεί.

 

Με αλλα λογια το Κρατος...

 

Στην καθημερινότητα πρέπει να τηρούνται κανόνες που έχουν θεσποιστει από κάποιους.
Αυτοί έχουν εκλεγεί για να είναι εκεί.
Μέχρι εδώ όλα καλά.
Η μπάλα χανεται όταν ψαξεις το πώς βρέθηκαν εκεί (πλάτες δυνατων)
Συνηθος (99,9%) για να μην χάσουν κάποια ανταλλαγματα υπερασπίζονται το δικαιο τον δυνατόν.
Οπότε...
Το κράτος είναι υπέρ του δυνατού

 

Δυστυχως οι κοινωνιες των ανθρωπων καταδυναστευοντε από τους νόμους . Οι νομοι επινοηθηκαν όχι για να ρυθμισουν αλλα για να υποταξουν . Υποτίθεται λοιπον ότι οι νομοι είναι το αρμοδιο εργαλειο για να επανακτήσεις το δικαιωμα που σου αφαιρεσαν . Βεβαίως υπαρχουν εξισου σημαντικες περιπτώσεις οπου η απωλεια σου δεν εμπιπτει σε παραβαση καποιου νομου . πχ μοιχεια/συναισθηματικη εξαπατηση ..... Η ερωτηση λοιπον είναι πως το χειρίζεσαι .... και νομιζω ότι εχει μια μονο απαντηση : ή θα αντλήσεις ικανοποιηση ξεροντας ότι τον κρατας από τα αρχιδια και σου χρωστάει αποχωροντας με το κεφαλι ψηλα ή τον γαμας (αν μπορεις να το κανεις) ... προσωπικα , μου αρεσει να μου χρωστανε και να μου παραδίδουνε την αξιοπρεπεια τους στην διαθεση μου .

 

Γιατί πιστεύεις ότι κρατάς κάποιον από τα αρχιδια; Και γιατί πίστευεις ότι δεν αλλάζει αυτό;

Αν ξεπερασεις τα όρια κινδυνεύεις να περάσεις από την άλλη πλευρα

 

α) Το νημα , πραγματευεται την εκδικηση. Όπως το καταλαβαινω , αφορα το να αδικηθείς από καποιον, ειτε συναισθηματικα , εμπορικα ή κοινωνικα κτλ ... Αυτος λοιπον που σε εχει αδικησει , κατά καποιο τροπο σου εχει παραδωσει την αξιοπρεπεια του διοτι προφανως η αδικια είναι τουλάχιστον ανηθικη πραξη. Από την στιγμη που κρατας την αξιοπρεπεια του στα χερια σου , μπορεις να τον "χτυπήσεις" με αυτό οποιαδήποτε στιγμη το θελήσεις . πχ , αν ειμαστε φιλοι και μου δανείσεις χρηματα και αμελώ επανειλημμένος να στα επιστρεψω και ταυτόχρονα με βλέπεις να ξοδευω σε πολυτελειες , μπορεις οποιαδήποτε στιγμη θελεις να με κανεις βουκινο και να με ταπεινώσεις , αρα η αξιοπρεπεια μου κρεμεται στα χερια σου , επισης , αν είμαι παντρεμένος και το παιζω εργενης στα θηλυκα , τους παραδίδω την αξιοπρεπεια μου καθως μπορουνε ανα πασα στιγμη να "ενημερωσουν" την συζυγο μου και τον κυκλο μου ότι το παιζω γκομενος ... Όταν φερνεις τον εαυτο σου σε θεση που η αξιοπρεπεια σου είναι στο χερι αλλου , τοτε σαφως σε κραταει από τα αρχιδια ...
β) Σαφως ... καταχρηση του δικαιωματος εξαργύρωσης της αδικιας που εχουμε υποστεί , μπορουν ευκολα να αντιστρέψουνε την ισορροπία της δικαιοσυνης ... πχ , δεν γινεται να πεις σε μια κοπελα : "εισαι πολύ ομορφη σημερα" κλεινοντας της το ματι και εκεινη να παει να πει στην γυναικα σου : "ο αντρας σου μου την πεφτει.." .. τοτε σαφως αντιστρέφεται η αδικια.

 

Δεν είμαι συγουρος τόσο πολύ για αυτό.
Αν κάποιος έχει γραμμενει την αξιοπρέπεια τότε δεν πιστευω ότι μπορεί να τον αγγίξει.
Αν πάρω το παράδειγμα με τα χρήματα...
Πόσοι και πόσοι δεν ζουν μια ζωή πάνω από αυτοί που οικονομικά αντέχουν;
Και λόγο ότι έχουν όνομα δεν τους αγγίζουν τα παράπονα για χρέος..
Τώρα αν η σύζυγός μάθει ότι ο άντρας της βλέπει δεξιά και αριστερα πάλι εξαρτάται από τον ισχυρό.
Αν τον έχει ανάγκη....