Ποιος τελικά κάνει κουμάντο;

Σε μία σχέση bdsm, όπου τα παιχνίδια και τα όρια διαφοροποιούνται σημαντικά, ποιος τελικά κάνει κουμάντο; Και ποια πλευρά θέτει επί της ουσίας τους κανόνες;

Το Κ μέλος, που έχει τον έλεγχο (κάποιον έστω) και την ευθύνη του υ και που τελικά προορίζεται για αυτό ακριβώς το σκοπό;

Μήπως το υ, που με τα δικά του όρια βάζει φρένο και έστω και έμμεσα καθοδηγεί το Κ σε ό,τι μπορεί ή αδυνατεί να δεχτεί, να δοκιμάσει, να υποστεί;

Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι κάποια/οιος Κ δε συμπεριφέρεται με τον ίδιο τρόπο απέναντι σε 2 διαφορετικά εκ των πραγμάτων υ μέλη. Συνειδητά ή όχι κάποιο υ μέλος θα το πονέσει περισσότερο, κάποιο θα το ταπεινώσει πιο πολύ και πάει λέγοντας.

Έχουμε λοιπόν να κάνουμε με διαφορετικές συμπεριφορές του ιδίου ανθρώπου. Τι λοιπόν καθορίζει τη συμπεριφορά του; Δεν είναι μόνος του ο Κ, δεν αποφασίζει λοιπόν μόνος. Όσο κι αν το θέλει...

Προσωπική μου άποψη, χωρίς φυσικά να θέλω να κατευθύνω σκέψεις, είναι ότι το κατά περίσταση "αδύναμο" μέλος ή καλύτερα το υποτακτικό είναι αυτό, που σε μεγάλο βαθμό ασκεί το κουμάντο και τον έλεγχο... ασχέτως αν ο έλεγχος αυτός εκδηλώνεται μέσα από τα χέρια και τις πράξεις-επιβολές του Κ.

Μήπως πάλι από κοινού ορίζονται κάποια πράγματα και όλο το πλαίσιο και το φάσμα του παιχνιδιού; Όμως και πάλι στην πορεία και την πράξη το γκάζι και το φρένο ποιος τα πατάει;

Αν σας μπέρδεψα, μάλλον είμαι σε καλό δρόμο... . Φωνάζω τη σύγχρονη Αριάδνη να μας δώσει το μίτο της.

 

Παντα η Γυναικα κανει κουμαντο. Εκεινη κινει τα νηματα.

 

Κατ' αρχας συγχαρητήρια για το νήμα. Επιτέλους και κάποιος που δεν είναι ούτε Κ, ούτε υ που παραθέτει τις σκέψεις του μέσω ενός νήματος.
Στο θέμα σου λοιπόν,

Το Κ μέρος έχει τον έλεγχο που έχει συμφωνηθεί πριν μπουν στην σχέση ( από την στιγμή που δεν μιλάμε για M/s σίγουρα δεν είναι καθολικός ).
Και είναι ακριβώς αυτό το σημείο - που κατ' εμέ - θα προσδιορίσει σημαντικά την πορεία του D/s, οι αρχικές διαπραγματεύσεις/συμφωνία επί των γούστων/πρακτικών και των ορίων τους.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι τα λέμε μια φορά και τέρμα.
Και μετά "ξεχειλώνουμε" όσο και όποτε μας καπνίσει.
Αλλά επίσης δεν σημαίνει ότι ο/η Κ για την παραμικρή "απόκλιση", ζητάει την άδεια του/της υ.
Φτάνει η όποια απόκλιση, να μην έχει να κάνει με κόκκινες γραμμές του υποτακτικού μέλους της σχέσεως. Εκεί η συζήτηση είναι εκ των ουκ άνευ, πριν δοκιμάσει καν ο/η Κ, να "διαρρήξει" τις όποιες κόκκινες γραμμές, όχι μετά.
Και αν ο/η υ αρνηθεί, ο/η Κ δεν πρέπει καν να δοκιμάσει εκείνες τις γραμμές, να τις ακουμπήσει. Συναποφασίζουν στη φάση της αρχικής διαπραγμάτευσης, όχι μετά.
Μετά απλά ο/η Κ θέτει αιτήματα ( σε λογικά πλαίσια και πάντα μέσα στον "φράχτη" της συναίνεσης ) και ο/η υ τα εκτελεί ή όχι.
Σε περίπτωση άρνησης του/της υ η λύση είναι απλούστατη. Η το συζητούν μαζί, η ο/η υ ζητάει release, ή παίρνει το καπελάκι του/της και αποχωρεί, ή ο/η Κ του/της δίνει release χωρίς καμία συζήτηση.
Το γκάζι και το φρένο τα πατάει πάντα Ο/η Κ. Ο/η υ μπορεί να πατήσει μόνο φρένο, δεν μπορεί να πατήσει γκάζι. Δεν μπορεί να κυριαρχήσει απ' το παρασκήνιο.
Βέβαια όλα εξαρτώνται κατά μεγάλο βαθμό και από τους χαρακτήρες των εμπλεκομένων και όχι μόνο από τα status που θα είχαν.
Αν το να δίνει κατεύθυνση ο/η υ παρασκηνιακώς, ικανοποιεί και τα δυο μέρη. Ας είναι καλά και να χαίρονται ειλικρινά την ασυμμετρία τους.
Σίγουρα έχεις δίκιο σε κάτι. Ανάλογα με το με ποιον/α σχετίζεσαι, φέρεσαι και με διαφορετικό τρόπο.
Αλλά επειδή πιστεύω, ότι η όποια ροπή προς την Κυριαρχία ή την υποταγή, δεν είναι μόνο αυτοκόλλητα που κολλάμε στα κούτελα μας.
Κάποια στοιχεία, κάποια θέλω, κάποιοι τρόποι και αντιδράσεις, παραμένουν απαράλλακτοι με όποιον/α και αν έχουμε να κάνουμε.

Υ.Γ. Η BDSMική Κυριαρχία δεν είναι τυραννία, αλλά ούτε και δημοκρατία. Και κυριότερο απ' όλα, την όποια υποταγή κάποιος/α δεν την δίνει σε κάποιον/α με το πιστόλι στον κρόταφο, αλλά από ελεύθερη του/της επιλογή.
Και αφού -θεωρητικά- γνώριζε όλα τα δεδομένα και έκρινε ότι του/της κάνουν. Σε κάθε περίπτωση, μπορεί ν' αναιρέσει την υποταγή του/της - με ότι εκείνη συνεπάγεται - όποτε θέλει.
Ως προς την ευθύνη, ο/η Κ έχει την μεγαλύτερη ευθύνη, την συντριπτικά μεγαλύτερη ευθύνη. Αλλά και ο/η υ δεν είναι άμοιρος/η πάσας ευθύνης για τον εαυτό του/της, ούτε σημαίνει ότι δεν έχει καμία ευθύνη προς τον/την Κ.
Π.χ. δεν γίνεται ο/η υ να έχει κάποιο σοβαρό θέμα υγείας, που θα μπορούσε να έχει κάποια αρνητική συνέπεια κατά την διάρκεια μιας συνεδρίας και να το κρύψει.
Γιατί αν λόγω εκείνου του προβλήματος υγείας, ανακύψει κάποιο παρατράγουδο, παίρνει και τον/την Κ στον λαιμό του/της, δεν βάζει σε κίνδυνο μόνο τον εαυτό του/της.  

 

Θα απαντήσω καθαρά με το τι θεωρώ εγώ, για εμένα υποτακτικοτητα και Κυριαρχια, και το τονίζω αυτό γιατι σε καμία περίπτωση δεν θελω να θεωρηθεί οτι μπαίνω στο τριπάκι '' αυτός είναι Κ και αυτός οχι''

Παμε λοιπον..

Πολλές φορές εχω γράψει σε νήματα.Ο Κ για εμένα, για να κυριαρχεί όντως πρέπει ν μην κανει πίσω στα θέλω του και να μην βαζει σε δευτερη μοίρα τις επιθυμίες του επηρεαζόμενος απο ανασφάλειες ως προς το υ του, ή απο τις επιθυμίες του υ του. Αν οι επιθυμίες του συμπίπτουν με το υ ΤΕΛΕΙΑ, αν οχι τότε κάνει το δικό του, αν η επιθυμία του γίνει αυτο που θέλει το υ του ( πραγματικά γίνει όμως ) τότε πολύ ωραία επίσης θ πρέπει να κάνει αυτό που επιθυμεί και όχι αυτό που είχε ορίσει εξ αρχής ( γιατι εκει πάλι καταπιεζονται οι επιθυμίες του επηρεαζόμενος απο το υ του , αλλα με διαφορετικό τρόπο, για να ΜΗΝ του δώσει αέρα κτλ κτλ γνωστά) .

Οσο λοιπόν ενας Κ είναι ειλικρινής ως προς το τι θελει, πρώτα με εκεινον, και μετά με το υ, και στη συνέχεια ακολουθεί τα θέλω του και μόνο δεν βλέπω που μπορεί αν μπλεχτεί..η να χάσει την κυριαρχία του ή τον έλεγχο..όσο αδυναμο η δυνατο να είναι το υ, όσα φρένα και αν του βάλει. Το πολύ πολύ να χάσει το υ ! Μπορεί να το κάνει; Πρέπει να μπορεί να το κάνει! απο το να κάνει εκπτώσεις..διαφορετικά αν δεν μπορεί..και αν νιωθει οτι τα θέλω του επηρεαζονται με τρόπο που δεν εκπληρώνονται πια..τότε ναι..το θέμα ελεγχου δεν είναι πια ''καθαρό''

Το υ τωρα πρέπει όχι απλά να έχει ως δεδομένα τα παραπάνω για τον Κ του, αλλα πέρα απο τις δυσκολίες που θα προκύψουν στην πράξη, πέρα απο την συναισθηματική πίεση που χρειάζεται πέρα απο όλα, να ΘΕΛΕΙ το ίδιο τα παραπάνω για τον Κ του.! Να θέλει όντως ο ανθρωπος αυτός να έχει ο,τι γουστάρει και όπως το γουστάρει ( σε αυτά που έχουν συμφωνηθεί εξ αρχής..και όταν λέω αυτά..εννοώ τα πλαίσια του ελεγχου που έχουν εξ αρχής παραχωρηθεί..οχι ενα ενα γεγονος που θα προκύπτει και αναλογα πόσο δυσκολο - ευκολο βολεψιμο είναι να κανουμε φρενο η γκαζι..δεν παει ετσι )
Οταν λοιπον το υ οντως θελει ο Κ του να κυριαρχει και οταν ειναι μέσα στις επιθυμίες του, η βασική να έχει έναν Κ απολυτα ικανοποιημένο τότε πάλι δεν θα χαθεί η Κ/υ σχέση-η ασυμμετρία κτλ..χωρίς αυτό να σημαίνει οτι δεν θα υπάρχουν αποτυχίες, ή ζορισματα ή φάλτσα απο το υ έχει όμως πολύ μεγαλη διαφορά το ''ζητάω να μπει φρένο εδώ γιατι νιωθω οτι δεν τα βγαζω περα, αλλα θελω να τα βγαλ περα και θα ξαναπροσπαθησω'' απο το '' ζηταω να μπει φρενο εδω γιατι δεν με βολευει και ενω ειμαι υ και εχω συμφωνησει για ολο αυτο τωρα θελω ταιμ αουτ''...

Και για τους δυο τωρα..φυσικά δεν είναι ολα απλά,ουτε ειμαστ ρομποτ ουτε τπτ..και το συναισθημα ΠΑΙΖΕΙ ! και προσωπικα γουσταρω 1000 παραπανω οταν παιζει! το θεμα ειναι να μην το χρησιμοποιουμε..
Αν λοιπόν συμβεί κάτι και όντως νιωθουμε οτι είτε το ασυμμετρο χάνεται, είτε το συναισθημα χάνεται , είτε χανουμε τον εαυτό μας..ειναι τοσο μα τοσο ειλικρινές και έντιμο να πουμε '' θελω χρονο '' αλλα αυτό σημαινει θελω χρονο να δω συνολικά την εικονα..θα επανεξεταστουν ΟΛΑ σχεση-ρολοι-ασυμμετρο-συμφωνιες και το αποτελεσμα μπορει να ειναι τελειως διαφορετικο απο αυτο που θελουμε!

Αυτά απο εμένα και το πως βλέπω - διαχεριζομαι εγώ σαν υ καποια πραγματα. Ελπίζω να σε βοηθάει η οπτική μου ως προς το πως αντιμετωπίζουμε Ε/εμείς το θέμα ελεγχος.

 

Οι σχεσεις μεταξυ ενος ανδρα και μιας γυναικας ειναι παντα δυναμικες και μεταβαλλονται συναρτησει του χρονου. Καμια μα καμια συμφωνια που εχει "υπογραφει" απο την αρχη δεν τηρειται κατα λεξη. χωρις αναπροσαρμογη και αναθεωρηση. Προσωπικη μου αποψη,οι ανδρες ειναι πολυ πιο υποχωρητικοι, για αυτο και ολοι σας ανεξεραιτως γνωριζετε τον ορο "κρεβατομουρμουρα" και οχι τον "ο τρομος της κακομοιρης γυναικας στο meeting room" που σας ειναι παντελως αγνωστος. Αναφερθηκα καπου πιο πανω στο θεμα "διαζυγιο" που επισης κατα την γνωμη μου παντα ξεκινα απο την γυναικα, ειτε σε παθητικο είτε σε ενεργητικο ρολο. Οποιος/α εχει απορια εδω, ρωταει. Αν οι συμφωνιες τηρουνταν, και οι γαμοι και τα 24/7 θα διαρκουσαν παντα.

Οπως ειπα και σε αλλο νημα, ο Κ δημιουργειται και υποστηριζεται απο την υ. Συνηθιζουμε να λεμε μεγαλοσχημα οτι αλληλοσυμπληρωνονται, αλλα εγω θα το θεσω λιγο διαφορετικα. Φανταστειτε οτι ειστε με το πουλι στο χερι και η γλυκια σας, σας λεει εκεινη ακριβως την ωρα, μπαϊ μπαϊ, τσαο τσαο... Ας χρονομετρησουμε λοιπον, αν εσεις θα το βυθισετε πρωτος σε εναλλακτικη υπο ή εκεινη αντιστροφα... Οκ ? Η πρσφορα και η ζητηση ειναι εντελως δυσαναλογη.

ΝΑι, η κυρια βαζει τα ορια του παιχνιδιου. Γιατι εκεινη εχει 5.000+ προσφορες παυλα βιογραφικα στο "γραφειο" της και εσεις ειστε εκεινος που (απλα) πηρε τη θεση. Προσωρινα, μονιμα, εποχιακος, με χρονοχρεωση, θα δειξει... Απο την δυνατοτητα σας να καλυψετε τις αναγκες της υ σας. Αν βεβαια σας εκμεταλλευεται και σας υποτιμα και σας ξεζουμιζει την τελευται ρανιδα αξιοπρεπειας σας, καλυτερα να μαζεψετε τα μπογαλακια σας. Αλλα ποιος εχει τα κοτσια να κανει συναισθηματικο χαρακιρι ?

Θεωρω οτι στο σχημα, εκεινη Κ και εσεις υ εχετε χασει το παιχνιδι ήδη απο τα αποδυτηρια. Θα ειστε μαι ζωη ο κυριος της Κυριας, ανεκδοτο που το ελεγαν την εποχη του παπου μου αλλα παραμενει διαχρονικο....

Συμπληρωνω, δεν ειμαι σεξιστης, απλα δεν εχω εμπειρεια απο αλλη σχεση περαν του ανδρας/γυναικα ή γυναικα/ανδρας, αν σας χαλαει...

Απο το να πω κοτσανες και σαχλαμαρες, το δηλωνω και το.... σωνω.

Ερωτησεις/αποριες/τρολιες ευπροσδεκτες

 

Είπαμε ήδη, ότι οι σχέσεις έχουν ημερομηνία λήξεως. Τώρα αν η λήξη "καμουφλάρεται"/δεν προφέρεται και τραβάει μέχρι τον θάνατο κάποιες φορές. Αυτό ξέρεις και ξέρω ότι είναι το κλασικό ευαγγέλιο του διαφορετικού παπά.
Τίποτε το ζωντανό δεν βρίσκεται χαραγμένο στην πέτρα και είναι όλα θέμα επιλογών. Δεν συμβιβάζεσαι καθόλου? Η σχέση/γάλα λήγει ακόμη νωρίτερα και ίσως να χάνεις και το ψυγείο μαζί. Απλά  

 

ειναι υγιες να συμβιβαζεσαι -τον μη συμβιβασμο τον πληρωνεις με αλλου ειδους κακα.

καλος ο συμβιβασμος, αλλα πρεπει να ειναι αμφιπλευρος.

Απο πολλες γυναικες -πχ σε αλλο νημα- διαβασα μονο "θελω, θελω, θελω, θελω"
αλλα πουθενα εστω ενα "δινω". Αν προσεξες δεν απαντησα καθολου.

Δεν εχω ορεξη να θεωρουμαι τρολ, μονο επειδη λεω μερικες πικρες αληθειες

 

Στο χωριό του πάρε, ζουν πολλοί/ες. Το χωριό του δώσε, είναι σχεδόν ακατοίκητο. ( Είδες που αν θέλω, ξέρω και την σύνθεση? )

 

Κάθε άνθρωπος έχει το χαρακτήρα του, κάθε άνθρωπος είναι επίσης ένα υλικό (έμψυχο) το οποίο διαπλάθεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Έτσι και μια υποτακτική είναι ένας άνθρωπος με το χαρακτήρα, τα βιώματα και τα «βαρίδια» της. Ένας Κυρίαρχος αυτό το ξέρει. Οι περιορισμοί που θέτει ο χαρακτήρας, τα βιώματα και τα βαρίδια της υποτακτικής είναι μέρος του υλικού της. Ο Κυρίαρχος προτίθεται να δουλέψει πάνω σε αυτό το υλικό. Εξάλλου για αυτό τη διάλεξε.

Οι περιορισμοί αυτοί δεν είναι «διαταγές» προς τον Κυρίαρχο. Ούτε «διαταγές» προς την ίδια τη σχέση.

Εξάλλου τέτοιους περιορισμούς έχει και ο Κυρίαρχος σαν άνθρωπος, δεν είναι απαλλαγμένος αυτών και είναι απόλυτα φυσιολογικό.

Ο Κυρίαρχος επιλέγει λοιπόν την υποτακτική και η υποτακτική τον Κυρίαρχο της. Και οι ανθρώπινοι περιορισμοί που φέρουν και οι Δ/δυο, οι «μανδύες» που φοράνε, είναι μέρος των «όρων» της σχέσης, της πρώτης πρώτης, άρρητης διαπραγμάτευσης που γίνεται κατά την προσέγγιση των Δ/δυο.

Μπορούν να γίνουν λάθη; Φυσικά. Κακές εκτιμήσεις; Φυσικά. Τι γίνεται τότε; Ο Κυρίαρχος υποτάσσεται σε αυτό που τελικά είναι η υποτακτική; Όχι βέβαια! Η υποτακτική ζητά το release αλλά και ο Κυρίαρχος ζητάει το δικό του «release», δηλαδή αποσύρει την Κυριαρχία του.

Και τότε η σχέση γίνεται μέντορινγκ, φιλική ή και τίποτα αλλά πάντως παύει να είναι Κ/υ  

 

πολυ σωστα @margarita_nikolayevna

ο Κ δεν, δεν, ΔΕΝ ειναι "οτι λαχει" ! Κακως το παρουσιαζετε ετσι, καποιες.
Επιλεγει την υ του. Εγω εχω διωξει, κι ας ειχαν "ωραιο κωλο" οπως ειπα σε αλλο νημα, γιατι την "εκοψα" για φθορα.
Οι σχεσεις ειναι δυναμικες, ενιοτε δεν προχωρουν και απλα τελειωνουν.
Δεν σημαινει οτι εφ ορου ζωης εισαι "στιγματισμενος"
δυστυχως ακουω συχνα απο υ, ο Κυριος μου ειναι φανταστικος/θεος/ανυπερβλητος κλπ κλπ
φλυαριες ερωτευμενων αλλα ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΩΝ υ, γιατι μιλου ή για παντρεμενο ή για πρωην Κ τους
καλο θα ηταν να ξεκολησουν. Για το καλο ολων μας.

 

Κι εγώ λέω συχνά πόση εκτίμηση και αγάπη έχω στον Κύριο μου και πόσα προσόντα Του αναγνωρίζω. Αυτό που νομίζω είναι λάθος είναι να πω ότι αυτά πρέπει να τα αναγνωρίζουν όλοι. ΟΧΙ, δεν πρέπει να τα αναγνωρίζουν όλοι. Αυτά τα προσόντα Του τα αναγνωρίζω εγώ, εμένα μου αρέσουν, εγώ τα βρίσκω θετικά. Και σε εμένα λειτουργούν θετικά.
Αυτή νομίζω είναι η καίρια διαφοροποίηση που δεν γίνεται συχνά στο λόγο των υποτακτικών.

Φυσικά και οι Κυρίαρχοι επιλέγουν και φυσικά έχουν υψηλά κριτήρια όταν επιλέγουν υποτακτική. Γιατί επενδύουν σε αυτή και επενδύουν και πολλά. Δεν επενδύουν μόνον οι υποτακτικές, αυτό είναι ψέμμα.

Και φυσικά και οι Κυρίαρχοι απορρίπτουν. Ξέρετε χαμογέλασα με το ποστ σας, γιατί δεν πάνε 3 μέρες που είχα μια κουβέντα με τον Κύριο μου και μου έλεγε ακριβώς αυτό που είπατε: ότι πολύ πιο εύκολα μια υποτακτική αντικαθιστά τον Κυρίαρχο της, παρά ένας Κυρίαρχος την υποτακτική του. Για λόγους που μπορούμε να αναφέρουμε αν ενδιαφέρεται κάποιος.
Αυτό δεν σημαίνει ότι ανέχονται και φυτοζωούν με το ο,τιδήποτε. Και ο Κύριος μου έχει φύγει από υποτακτική Του (κατά τον τρόπο που περιέγραψα παραπάνω, με απόσυρση της κυριαρχίας) και ας ήταν κάποια χρόνια μαζί της οπότε είχε επενδύσει αυτά τα χρόνια. Αλλά όπως λέει, αυτό δεν μπορεί να σε κάνει να συμβιβάζεσαι με το ο,τιδήποτε, αν τελειώνει μια σχέση, τελειώνει.

Φυσικά χωρίς κακίες, φυσικά και κρατάμε ανθρώπινη επαφή και ενδιαφερόμαστε για τους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή μας αλλά όχι δεν είμαστε δεμένοι μαζί τους με αλυσίδες που χάσαμε τα κλειδιά  
Και οι Κυρίαρχοι φεύγουν και οι υποτακτικοί και αυτό το κάνουν με κριτήρια που μετράνε για αυτούς, δεν κάνουν τουμπεκί από το φόβο της "κενής θέσης".  

 

Φλυαρίες τόσο παρατημένων υ, όσο και παρατημένων Κ. Το BDSM είναι εναλλακτικός τρόπος ενός κομματιού ζωής, δεν υποκαθιστά την ζωή.
Κάποια πράγματα ή τα έχεις ή δεν τα έχεις σαν άνθρωπος. Δεν σου τα γεννάει το BDSM, ούτε στα περνάει ενδοφλεβίως. Release ξεrelease είναι πάντα χωρισμός.
Αν έρθει οργή επειδή ένιωσες μαλάκας/ισμένη, σωστό ή λάθος. Ας πρόσεχες ή όχι. Δεν θα το βουλώσεις, επειδή έτσι λέει η "βίβλος".
Ή από χαρακτήρα ξεπερνάς κάποιες καταστάσεις "σιωπηρά" ή εξίσου από χαρακτήρα έχεις κάποιες αντιδράσεις.
Αν τον/την πρώην Κ η υ δεν θέλεις να τον/την ξανδείς ζωγραφιστό/η, δεν πα να λέει η όποια "βίβλος", ότι πρέπει να κρατήσεις κόσμιες σχέσεις.
Κάνεις εκείνο που νιώθεις. ΟΚ, ότι δεν γίνεται να είναι όλα χάρβαλα. Και αυτή είναι η ιδέα της πειθαρχίας.
Αλλά εξίσου δεν είναι δυνατόν, να είναι όλα τυποποιημένα κι έτοιμα προς κατανάλωση με βιβλιαράκι οδηγιών ακόμη και για το φτάρνισμα.