Ποιός έχει τον έλεγχο;

Όχι απαραίτητα!

 

Ο έλεγχος υπόκειται σε διαβάθμιση εκ των πραγμάτων. Ως εκ τούτου, το μεγαλύτερο ποσοστό ελέγχο μεταξύ κ και υ το έχει εκείνο το μέλος της σχέσης που είναι πιο δύσκολα αντικαστάσιμο. Τα καλούδια που φέρνεις σε μία σχέση και ο βαθμός χρησιμότητάς τους καθορίζουν το ποσοστό ελέγχου.

 

κι ο έλεγχος καλούδι είναι.  

 

Το τελικό καλούδι. Αρκεί να μην εισέρχεται κανείς με λάβαρο αυτό μόνο το καλούδι έχοντας ταυτόχρονα υψηλές προσδοκίες, διότι μπορεί να χάσει στην ποσόστωση των υπόλοιπων που φέρνει η άλλη πλευρά. Και να μείνει εν τέλει με το καλούδι στο χέρι   

 

Ορμώμενη από τα quotes του αρχικού ποστ του νηματοθέτη :

Τα Κ μπορούν να απολαύσουν οτιδήποτε γουστάρουν όταν αυτό το κάτι γίνεται βάση δικών τους εντολών και επιθυμιών και η πρακτική των υ δεν παρεκλίνει στο ελάχιστο από αυτές. Κανένας έλεγχος δεν παραδίδεται όταν μια πράξη γίνεται βάση αυτών.
Πέραν τούτου όμως, να συμπληρώσω πως από τη στιγμή που ένα Κ έχει τον έλεγχο του υ του, αν θέλει αποτελεί δικαίωμά του το να επιτρέψει στο υ του να ασκήσει σε κάποιο βαθμό έλεγχο σε κάτι για συγκέκριμένο χρονικό διάστημα που το Κ ορίζει ή για συγκεκριμένο λόγο. Όπως και να του επιτρέψει οταν και αν κρίνει και θέλει να λειτουργήσει ενστικτωδώς. Σε τίποτα τα παραπάνω δεν του αφαιρούν την Κ ιδιότητα.

 

Αυτό ποιος το αξιολογεί?

Η βαθμονόμηση/βαθμολόγηση από ποιόν γίνεται?

 

Η ίδια η δυναμική της αλληλεπίδρασης αξιολογεί και βαθμολογεί. Παρά τις όποιες προσδοκίες και εξ αρχής επιδιώξεις, τα πάντα αξιολογούνται στο ίδιο το πεδίο της αλληλεπίδρασης.

 

Για ποιο είδος σχέσης μιλάμε;

 

Για κάθε είδους σχέση.

 

Μερικά παραδείγματα θέλετε να δώσετε;

 

Δεν έχω καμία πρόθεση να τρολάρω το νήμα. Έχω όμως μια ειλικρινή απορία: η ιατρική και ακαδημαϊκή γνώση, τι σχέση έχουν;

 

Μου ζητάτε να δώσω παραδείγματα από την ίδια τη φυσιο-βιολογική διαπάλη στην οποία υπακούουν/"υπακούουν" όλοι οι οργανισμοί στις δι-ειδολογικές και ενδο-ειδολογικές τους αλληλεπιδράσεις?