Ποιός έχει τον έλεγχο;

Δεν θα τον κάνω και δολοφόνο δίχως τη θέλησή του.

 

Να και σε κάτι που θα συμφωνήσω μαζί σου.

 

οδηγήστε τον με ενσυναίσθηση και υπομονή.

 

Απεναντίας. Αποδέχομαι χωρίς κανέναν αστερίσκο, και σέβομαι το δικαίωμα του καθενός, να το κάνει όπως επιθυμεί (ή νομίζει πως επιθυμεί). Στα δικά μου θέλω, και σε όσες επιλέγουν να συσχετιστούν μαζί μου, δεν συμβαίνει έτσι. Σε ότι με αφορά, ισχύει το "υπάρχει μόνο ένας τρόπος. Ο δικός μου".

 

Δεν λέει αυτό, καθόλου. Αυτό που λέει είναι ότι στη D/s σχέση δεν μπαίνει το υ, σε βάζει ο Κ με τον τρόπο του. Δεν αφαιρούνται οι επιλογές από το υ, όπως σωστά παρατήρησες δεν μιλάμε για την καλύβα του Μπαρμπα-Θωμά. Το υ έχει πάντα την επιλογή να ζητήσει release ή και να σηκωθεί να φύγει αν του τη δώσει, η μαγκιά του Κ είναι να κάνει το "υ" να ανατριχιάζει και μόνο στη σκέψη του να κάνει αυτή την επιλογή.

Γιατί να το κάνει άλλωστε; Η παραμονή της είναι και αυτό επιλογή και μάλιστα η πιο θεμελιώδης.

Το καταλαβαίνω και να μη το συνερίζεσαι και να μην κατανοείς το "μα πως είναι δυνατόν;" -κι εγώ το αναρωτιέμαι πολλές φορές αυτό- ωστόσο το ότι δεν το αποδέχομαι και/ή δεν το κατανοώ είναι δικό μου πρόβλημα και όχι αυτών που το ζουν έτσι.

 

Kανέναν άνθρωπο δεν απαξιώνω, ιδίως όταν έχει σε συμμετρία λόγων και πράξεων. Απεναντίας, έχει τον σεβασμό μου, ασχέτως διαφωνίας μου, ή διαφορετικής οπτικής στις επιλογές. Στο σχόλιο που παραθέσατε, γράφω "Ο έλεγχος κατά τη γνώμη μου, ή καταλήγει ολικός, ή δεν υφίσταται επί της ουσίας μετά τα αρχικά στάδια". Είναι κατάθεση διαφορετικής οπτικής, όχι βάπτισμα γιαλαντζί ή ότι άλλο.

Με λίγα και απλά λόγια, αυτοπροσδιοριζόμενη υ εννοώ αυτή που έχει τη δυνατότητα να προσδιορίζει τους τρόπους συμπεριφοράς της, να διαμορφώνει το πλαίσιο που κινείται, να έχει λόγο σε μεθόδους και ενέργειες κλπ. Θεωρώ πως αυτά παύουν, όταν μπαίνει σε Κ/υ, όπως εγώ νοώ την Κ/υ. Ετεροπροσδιοριζόμενη υ προς τον Κ, εννοώ αυτή που καθοδηγείται - καθορίζεται από τον Κ ο οποίος ελέγχει ή τερματίζει την αυτενέργειά και αυτοβουλία της.

 

Δεν ξέρω αν εννοεί αυτό που λες εσύ ότι εννοεί, αλλά από αυτά που έγραψε σε μένα δεν προκύπτει αυτό που λες εσύ. Επίσης, ακόμη και αν αναφέρεται σε κάποιου είδους seduction, γιατί απ' ό,τι καταλαβαίνω κάτι τέτοιο λες, δεν σημαίνει ότι το βρίσκω μη προβληματικό. Και, ναι, κυρίως δικό τους πρόβλημα, ωστόσο, δεν έχει να κάνει με το ότι δεν το κατανοώ. Το κατανοώ και λέω ότι δεν θα έπρεπε να ζούνε έτσι, γιατί ο τρόπος που ζει ο καθένας δεν είναι αποκλειστικά και μόνο δικό του πρόβλημα και δεν αποδέχομαι όλους τους τρόπους ζωής ως άξιους να τους ζήσει κάποιος.

 

Όχι, δεν καταλαβαίνεις. Για μένα η Κυριαρχία φοριέται αλλιώς δεν είναι κυριαρχία.

Εσύ μη ζεις έτσι, δικαίωμά σου είναι, από που και ως που σου πέφτει λόγος πώς θα ζήσουν οι άλλοι αυτό που *επέλεξαν*;

Το ίδιο και οι ταλιμπάν, οι αμβρόσιοι κλπ... Δε φαντάζομαι να ήθελες να σου επιβάλουν το δικό τους τρόπο ζωής, έτσι;

 

Μόνο αυτές οι δύο επιλογές υπάρχουν στη Φύση?

Ακούγεται σαν εκείνο το διαχρονικό: ή είσαι μαζί μας ή εναντίων μας.

Πως ταιριάζει αυτός ο τρόπος σκέψης με την έννοια του BDSM, που εξ ορισμού απαρτίζεται από αρκετά και διαφορετικα υποσύνολα.