Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Ποιός χρειάζεται άλλοθι;

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Discussion' που ξεκίνησε από το μέλος gaby, στις 27 Ιανουαρίου 2009.

  1. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Ναι, το έχω δει. Με το "γιατί" αναφερόμουν στη λειτουργία της ανθρώπινης αντίληψης να μετράει και να συγκρίνει με βάση πρότερα δεδομένα, κάπως όπως η soutzoukakia ανέλυσε την προτίμηση για τα ρεβύθια. Συνεχίζουμε - μερικοί από μας - να μιλούμε για επιλογές. Όχι για άλλοθι. Είτε αυτά βασίζονται στη λογική, είτε σε preconditioned reflexes, είτε στην προσωπική μυθολογία του καθενός (δηλαδή στο παραμύθι του). Είτε σε οτιδήποτε άλλο αποτελεί τμήμα του συνήθη τρόπου με τον οποίο γίνονται οι επιλογές στις μέρες μας.

    Διατηρώ μία επιφύλαξη αν η επιλογή μπορεί να γίνεται σε απόλυτο κενό. Στο Ο, so to speak. Το εξερευνώ με μεγάλο ενδιαφέρον, τον τελευταίο καιρό. Θεωρώ πως όχι. Αν και είναι δυνατόν να ξεφορτωθούμε μεγάλα κομμάτια που θα καθόριζαν τις επιλογές μας κατά εσφαλμένο τρόπο. Και αν και παραμένω αθεράπευτα ρομαντική όσον αφορά την εσωτερική γνώση. Κατευθείαν για το Θιβέτ με βλέπω, μετά την σύντομη παραμονή μου στον χώρο του BDSM. 

    Φυσικά, βλέπω ότι με αυτό το σκεπτικό, του απόλυτου κενού, είτε επιλέξω τον γάτο μου είτε τον Κ μου ως το επίκεντρο προσήλωσης, θα είχε πλέον λίγη σημασία. Ελπίζω να γίνομαι κατανοητή.

    Επίσης αναρωτιέμαι αν αυτό είναι το σκλαβοκεντρικό μοντέλο προσέγγισης. Αν είναι, το θεωρώ λάθος. Φτιάχνει σκλάβες που θεωρούν εαυτόν πιο δυνατές/άξιες/πολύτιμες από τον Μάστερ τους (έλα μουνί στον τόπο σου) και σκλάβες που θεωρούν ότι έχουν τον απόλυτο έλεγχο, ή ένα είδος αυτόφωτης αξίας, μόνο και μόνο επειδή αφοσιώθηκαν αρκετά.

    Θα ήθελα - και το προσπαθώ πολύ επισταμένως - διότι ξέρω καλά την λούμπα της γαμημένης της αφοσίωσης - να διατηρώ μια υγιή ισορροπία ανάμεσα σε αυτό που κάνω/νιώθω/γνωρίζω εγώ, και σε αυτό που βλέπω στον άλλον απέναντί μου. Να ξέρω ότι αυτό που κάνω/νιώθω/γνωρίζω εγώ δεν είναι παρά απόρροια αυτού του πράγματος που φτιάχνουμε οι δυο μας μέσα στη σχέση. Που θα ήταν εντελώς διαφορετικό αν επρόκειτο για κάποιον άλλον. Που δεν το φτιάχνω μόνη μου στο απόλυτο κενό. Και που έχει συγκεκριμένο αποδέκτη, ο οποίος είναι η Πηγή.
     
  2. sapfw

    sapfw out of order Contributor

    Απάντηση: Re: Ποιός χρειάζεται άλλοθι;

    ας μου επιτρέψει η νηματοθέτις μια παρέμβαση-παρεκτροπή της ροής του νήματος για την αποφυγή παρεξηγήσεων:

    δεν έχω κρύψει ποτέ πως προασπίζω το σκλαβοκεντρικό μοντέλο προσέγγισης και εκπαίδευσης... μόλις χθες το επανέλαβα σε άλλο νήμα... σε καμία περίπτωση δεν υπερασπίζομαι το σκλαβοκεντρικό bdsm που περιγράφει η dora πιο πάνω... είναι τελείως διαφορετικά πράγματα... το πρώτο αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα προσεγγίσει και θα εκπαιδεύσει ένας Κυρίαρχος τη σκλάβα (κάτι αντίστοιχο της μαθητοκεντρκής εκπαίδευσης), ενώ το δεύτερο αφορά μια φιλοσοφία που έχουν γυναίκες που νομίζουν πως είναι σκλάβες/υποτακτικές
     
  3. dora_salonica

    dora_salonica Contributor

    Re: Απάντηση: Re: Ποιός χρειάζεται άλλοθι;

    Ευχαριστώ για την διευκρίνηση sapfw. Μάλλον δεν κατάλαβα τί εννοείς με το σκλαβοκεντρικό μοντέλο. Θα το ψάξω σε παλαιότερα νήματα. Ίσως θα μπορούσαμε να το συζητήσουμε εκ νέου, ακούγεται ενδιαφέρον σαν θέμα. Εκτός αν αναλύθηκε ήδη διεξοδικά στο παρελθόν.

    Έτσι όπως εξελίχθηκε η συζήτηση από τα άλλοθι στον τρόπο με τον οποίο κάνουμε επιλογές, μου φάνηκε καλή η ιδέα να εισάγουμε αυτό το θεματάκι. Δηλαδή, σκέφτηκα, τελικά εγώ είμαι το επίκεντρο ή ο άλλος; Κάνω μεν επιλογές, αλλά τις κάνω επειδή έτσι μου κάπνισε; Ο άλλος δεν κάνει τίποτα; Στέκεται σαν κούτσουρο; Κι εγώ απλά τον λατρεύω; Μα τότε, είναι άχρηστος. Κι εγώ είμαι μια ηλίθια. 

    Οπότε κατέληξα στο συμπέρασμα ότι αρχικά δρα αυτός, ως Πηγή (γι αυτό θεώρησα ότι πρόκειται περί Καποκεντρικής σχέσης - δεν τονε γλείφω τον μπαγάσα, τουναντίον), κι εγώ παίρνω την ενέργεια και του την γυρίζω πίσω και αυτός μου την ξαναγυρίζει πάλι, επ' άπειρον. Και μάλιστα κάθε φορά γίνεται πιο έντονη και πιο δυνατή. Είναι σαν δύο καθρέφτες, ο ένας απέναντι στον άλλον, που αντανακλούν το φως.

    Και άρα ούτε αυτός είναι το επίκεντρο, ούτε εγώ. Και οι όποιες επιλογές πρέπει να απορρέουν από αυτή την υγεία και την ένταση αυτής της ανταλλαγής ενέργειας. Όχι από τρίχες κατσαρές κίνητρα που απορρέουν από τρίχες κατσαρές εγκόσμιες κοτσάνες (δηλαδή αν είναι παιδαράς ή αν οδηγάει κάμπριο).

    Θιβέτ, ντουγρού, σας το είπα. 
     
  4. sapfw

    sapfw out of order Contributor

    Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ποιός χρειάζεται άλλοθι;

    ακριβώς έτσι