Πολυγαμία και ειλικρίνεια των Κ

Ας του τα δώσει λοιπόν η Χ/Ψ/Ω ενδιαφερόμενη. Κατ' εσέ πάντα. Κατ΄εμέ υπάρχουν άλλες επιλογές, καλή συνέχεια. 

 

Διαβάζοντας τα παραπάνω με άλλο τρόπο προκύπτουν διάφορες ατάκες...

1.
"Γουστάρεις να πηδήξω την Λουλούκα ή δεν ταιριάζει στην εικόνα που έχεις για μένα..."?

2.
"Πώς την βλέπεις την Λουλούκα για να τη βάλουμε στη μέση να σού κάνει ό,τι γουστάρεις/συμφωνούμε..."?

3.
"Φυσικά και με διπλή καπότα, κάποια προτίμηση στο χρώμα..."?

4.
"Πολλές παρέες κάνεις τώρα τελευταία"...

5.
"Δεν ήξερα πως μαζί με το μπικίνι πάει και το βάψιμο, αλλά λαχανί ρε παιδί μου κι εσύ..."?

6.
"Τι εννοείς λέγοντας πως είσαι εχέμυθη... Όπως εγώ..."?

 

Για εμενα καποιος που δεν μπορει να ειναι αληθινος ειναι απλα ενας καραγκιοζης και χαρη μου κανει γιατι ποτε δεν θα επελεγα εναν τυπο σαν αυτον για Κ μου. Δεν εχω προβλημα με το αν υπαρχουν αλλες , το θεμα ειναι να ξερουν ολες τι γινεται και να ειναι με τη θεληση τους μπλεγμενες σαυτην την κατασταση.
Το να κρυβει πραγματα ακομα και απο την μονιμη υ του τον ριχνει στα ματια μου γιατι πιστευω πως το κανει απο φοβο. Αρα ;
Κυριαρχικος να χαμε να λεγαμε.

 

Μη λέτε ρε σεις μεγάλες κουβέντες...
Θα βρέξει πάλι....
Μπότομ λάιν είναι πραγματικά ελάχιστες όσες μπορούν να αποδεχτούν την ειλικρινή αντιμετώπιση.
Είναι η καλύτερή τους για να "πάρουν το βρακί τους και να φύγουν"...
Αν δεν το κάνουν, κι αν κάποιος έχει όρεξη, τότε εκτυλίσσεται κάτι που μοιάζει σε "διαπραγμάτευση" (ποτέ μου δεν κατάλαβα τι διαπραγματεύονται λεκτικά, ένιγουέι), με απ' όλα.

Εξαιρετικά διασκεδαστικό ως γεγονός...
Τελειώνει γρήγορα όμως, με το που "βρουν το βρακί τους για να το πάρουν να φύγουν"...

 

Χαίρομαι που τελικα κατεληξες σ αυτο το συμπερασμα...  

 

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς "Κ" ή "Ψ" ή "Ρ" για να πηγαίνει με πολλές γυναίκες, να μη δίνει λογαριασμό, και να το κρύβει απ΄ όλες. Ούτε να συμπεριφέρεται έτσι επειδή φοβάται, εκτός από τον φόβο να του τα πρήξουν.

Αν κάποιος φέρεται έτσι το κάνει επειδή του αρέσει.
Και δεν πολυνοιάζεται αν οι άλλοι αποδέχονται το ότι αυτό του αρέσει, ή πώς θα τον χαρακτηρίσουν.
Έχει δική του γνώμη αυτός ο άνθρωπος για τον εαυτό του, και αυτή μετρά μόνο για αυτόν.

Το κυριότερο:

Δεν χρειάζεται να είναι άνδρας. Έτσι φέρονται τόσο άνδρες όσο και γυναίκες.

Και δεν είναι απαραίτητο να είναι παπάρας κανείς γενικά και συνολικά επειδή σε αυτό ειδικά επιλέγει να συμπεριφέρεται έτσι.
Υπάρχουν και πιστοί και μονογαμικοί άνθρωποι που είναι γενικώς τεράστιοι μαλάκες, απείρως χειρότεροι από οποιονδήποτε πολυγαμικό, φανερό ή κρυφό.

Όλα σχετικά είναι.

Για μένα, γενικά και σε αδρές γραμμές, ο άνθρωπος κρίνεται από το πόσο νοιάζεται για τον/ους άλλο/ους αυθόρμητα και φυσικά, δηλαδή χωρίς να καταπιέζεται μέσα του για να νοιάζεται. Επειδή έτσι είναι η κοψιά του να το πω απλά.

 

Αν μιλαμε για υπoτακτικες και οχι για bottom τοτε τα πραγματα εχουν ως εξης: Η υπο εχει ελευθερα επιλεξει να υποταχθει στον Κυριαρχο . Τυχον αιτημα μονογαμιας απο την πλευρα της υπο αναιρει καθε εννοια κυριαρχικοτητας του Κ γιατι υπονοει ' εισαι μονο δικος μου και θα πηγαινεις - κανεις σεσσιον κλπ μονο με μενα - μου ανηκεις ερωτικα'. Αν αυτο γινει αποδεκτο τοτε μιλαμε για κατασταση μαλλον top bottom αν οχι απλο kinky play αλλα σιγουρα οχι D/s.
Εξ ορισμου μια σχεση Κ/υ ειναι σχεση οπου υπαρχει πολυγαμια του Κ γιατι η υπο ανηκει στον Κ και οχι τουμπαλιν.
Ολα τα υπολοιπα ειναι φιλολογιες τυπου cosmopolitan.

 

Μία υποτακτική η οποία δεν θα δεχόταν πολυγαμικό D/s από την πλευρά του κυριαρχικού της δηλαδή δεν είναι υποτακτική στην ουσία ?

 

Η ένας Κ που δεν γαμιεται με την Σάρα και την Μάρα δεν είναι Κ στην ουσία;

 

Χωρίς να ξέρω ούτε την Σάρα και προφανώς ούτε την Μάρα, είναι ένα σοβαρό ερώτημα και αυτό.

 

Νομίζω η ουσία του πράγματος είναι η εξής: Ναι, ο Κ έχει δικαίωμα να παίρνει τις αποφάσεις γενικά και αυτό είναι προσυμφωνημένο και συναινετικό. Αυτό του δινει το οκ όμως σε ανθρώπινο επίπεδο να κάνει ό,τι θέλει; Να είναι ανεντιμος για παράδειγμα; Δεν έχει ποιότητα και αυτά που συνοδεύουν έναν άνθρωπο άξιο εκτίμησης; Μιλάμε απλά για ναρκισσιστες που κάνουν ό,τι τους κατέβει ή για κάποιον άνθρωπο με περιεχόμενο;
Μήπως λίγο τα μπερδεύουμε αυτά τα δύο; Γιατί η ελευθερία του Κ νομίζω πρέπει να περιορίζεται από τον ίδιο στο να προσπαθεί να κάνει το σωστό και όχι να κοροϊδεύει τον κόσμο.

Θα μου πείτε υπάρχουν διάφορα είδη Κ που μια χαρά βρίσκουν το αντίστοιχο υ που τους αξίζει. Αλλά εδώ μιλάμε μάλλον για το πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα, που πρέπει να στοχεύει ο καθένας. Δεν έχει υποχρεώσεις μόνο η υ απέναντι σε μια τέτοια σχέση. Δεν θα εκτιμούσα έναν μη ειλικρινή Κ, εμένα προσωπικά θα με απογοήτευε. Μπορεί να κάνει ο,τι θέλει. Αλλά να το κάνει τίμια, όχι να με κοροϊδεύει.

 

Όμοιος ομοίω κλπ κλπ...
Μετά όμως είναι πολύ γραφικά το τι λέγεται...
Μέχρι και το θέατρο κόβεις...