Ποσο ?

Re: Απάντηση: Ποσο ?

(Είναι σοφότερο να επικοινωνείς τη δυσαρέσκειά σου επί τη εμφανίσει, και να μην τη μεταφέρεις από ένα θέμα σε ένα άλλο.) Επί του θέματος, αν εξακουλουθείς να μην αντιλαμβάνεσαι τη διαφορόποιηση μεταξύ του "είμαι ιδιοκτήτης ενός φυσικού προσώπου" και "είμαι ιδιοκτήτης των αναμνήσεων & συναισθημάτων που σχετίζονται με ένα φυσικό πρόσωπο" θα είμαι στη διάθεσή σου, να επαναδιατυπώσω, κατ ιδίαν, τη θέση μου. Αν και άλλοι συνομιλητές πλην εσού δεν την αντιλαμβάνονται, θα ανακαλέσω το "ήμουν σαφής" και θα την επαναδιατυπώσω in public.

 

Re: Απάντηση: Ποσο ?

Απορω που ειδες την δυσαρεσκεια απο μερος Μου??

τς τς τς .... με αδικεις!!


Αγαπητη Syrah κανουμε ενα διαλογο, και απλα οι γνωμες μπορει να διαφερουν... δεν νομιζω να ειναι δυσαρεσκεια αυτο.

Επι του θεματος:
Αυτο που λεω και ισως να μην το εδωσα να καταλαβεις σωστα ειναι οτι με την αγνη αγαπη καποιος μπορει να ''δωθει'' στον αλλον Κυριολεκτικα , μεχρι και σε επιπεδο ιδιοκτησιας. ( αυτο ισχυει ακομα και εκτος BDSM) Δεν εξεταζουμε το νομικο μερος.
Ποσοι ανθρωποι εχουν πει την φραση ''ειμαι δικος/η σου'' και το εννοουνε κυριολεκτικα??( αν καποιος δεν το εχει ζησει τοτε δικαιολογημένα να μην μπορει να το αντιληφθεί)
Φυσικα αυτο ανήκει στα συναισθηματα , αλλα το ''φυσικο προσωπο'' (οπως το οριζεις εσυ) δεν εχει συναισθηματα???
Ακομα και στα σκυλια υπαρχει ιδιοκτησιακό καθεστως ( εδω εχουμε αισθηματα απο την πλευρα του ''αφεντικου'' ) παρολο που δεν στεκει νομικα.
Πολλα παραδειγματα στην καθημερινη ζωη μας, μας αποδεικνύουν τα παραπανω!


( σε αντιθεση με τον DeSade που πιστευει το αντιθετο)



Υ.Γ.Αν και άλλοι συνομιλητές πλην εμού δεν την αντιλαμβάνονται, να το επαναδιατυπώσεις in public.
( in public... Να τετοια ''ευρωπαικα'' πετας και μας εντυπωσιαζεις συνεχεια)

 

Re: Απάντηση: Ποσο ?

Η δυσαρέσκεια έγκειται στο ελαφρώς ειρωνικό σχόλιο περί φαιάς ουσίας που αναφέρονταν σε σύσταση που σου έκανα σε άλλο νήμα. (Επί του παρόντος και μετά τη διευκρίνισή μου ας λήξει, αν δεν έχεις αντίρρηση, εδώ.)

Όχι, δεν κάνεις λόγο για κυριολεξία, αλλά για μεταφορά. Για εμένα είναι ξεκάθαρο, δεν ξέρω άλλοι συνομιλητές τι θα σου απαντήσουν επί του θέματος...

 

Κατ' αρχάς αν η BDSM σχέση είναι μία παρτίδα σκάκι, δεν είμαστε αντίπαλοι αλλά αυτός είναι ο Βασιλιάς κι εγώ είμαι η Βασίλισσα. Απλά χορεύουμε με κινήσεις που ακολουθούν τον δικό μας κώδικα και τους δικούς μας κανόνες πάνω σε μία επίπεδη πραγματικότητα, κάνοντας μαγικό το εφήμερο παιχνίδι της ζωής (όλα έχουν αρχή και τέλος, το μόνο που δεν μπορεί να σου πάρει ποτέ κανείς είναι ότι κάποτε χόρεψες με αυτόν που επέλεξες και ήταν όνειρο).

Αγαπητέ μου DeSade, τα σοκολατάκια ήταν υπέροχα και σ' ευχαριστώ. Μου άρεσε ακόμη και το κουτί, το οποίο κράτησα (συνήθως με ενδιαφέρει μόνο το περιεχόμενο). Πιστεύω πως μου τα χάρισες επειδή το ήθελες και όχι επειδή περίμενες κάτι από μένα (προφανώς, είσαι ένας ωραίος νέος με πολλά προσόντα κι εγώ είμαι απλά μία ασήμαντη (ξε)μπερδεμένη σουμπίτσα). Αυτό απαντάει το πρώτο σου σχόλιο περί προσδοκίας κέρδους. Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να δίνεις κάτι επειδή περιμένεις να λάβεις κάτι ως αντάλλαγμα. Σπάνιο μεν, εφικτό δε (όταν οι συνθήκες μίας BDSM σχέσης διαμορφώνονται κατ' αυτό τον τρόπο).

Πόση ασφάλεια μπορεί να έχει η δυνατότητα αναίρεσης της ανάσας σου; Μπρρ...είσαι όντως Σαδιστής βρε DeSade. Δεν με φαντάζομαι ποτέ να λέω, ως άλλος φρικαρισμένος Κούρκουλος, "όχι άλλο οξυγόνο, όχι άλλο οξυγόνο".

Θα συμφωνήσω 100% μαζί σου σχετικά με την απόλυτη προσήλωση θρησκευτικού βάθους / πάθους. Δεν είναι ρεαλιστικό για κάποιον που ζει στα εγκόσμια. Αλλά: πρώτον, το BDSM είναι πολύ καλύτερο από τον βουδισμό γιατί η προσήλωση εμπεριέχει την απόλαυση και των δύο (και άρα οι επιθυμίες καλύπτονται καλύτερα από ότι σε μία βουδιστική κατάσταση trance) και δεύτερον, συχνά πρέπει να συγκεντρωθώ πάρα πολύ για να θυμηθώ τι χρονιά έχουμε. Ελπίζω αυτό να απαντά ικανοποιητικά στα (εύλογα) ερωτήματά σου περί ρεαλισμού (είναι κι άλλα που δεν γνωρίζω, όπως ποιος είναι ο υπουργός υγείας, τι στο διάολο είναι το je t' aime κλπ.) 

 

Re: Απάντηση: Ποσο ?

Επειδή δεν ακολούθησε το βαρβάτο νήμα για διάφορους λόγους, ας το συζητήσουμε εδώ. Καλά είναι κι εδώ. Τι σχέση έχει το δημοκρατικό καθεστώς; Στις τελευταίες εκλογές δεν ψήφισα. Αν ψήφιζα θα επέλεγα κάποιον ο οποίος δεν ασχολείται με την πολιτική και δηλώνει φασίστας. Το ότι είμαι ουσιαστικά αναρχική έχει σχέση;

Αν αναφέρεσαι στην δημοκρατικότητα των BDSM σχέσεων, συμφωνώ απόλυτα. Όποιος θέλει κάθεται σε μία τέτοια σχέση, αν την βρίσκει, για όσο την βρίσκει.

Το ερώτημα από ότι κατάλαβα είναι το "ανήκειν". Το ανήκειν σχετίζεται με σκέψεις, συναισθήματα και ΠΡΑΞΕΙΣ. Γιατί δεν αναφέρεσαι και στις πράξεις ενός ατόμου που δίνεται ολοκληρωτικά σε κάποιον άλλον; Τις θεωρείς απόρροια των σκέψεων; Μα ένα φυσικό άτομο δεν είναι μόνο σκέψεις, κυρίως πράξεις είναι, δράση, πορεία στο χωροχρόνο, αλληλεπίδραση με άλλους. Πόσος δρόμος απαιτείται από την σκέψη ως την πράξη; Αρκετός νομίζω. Αν αλλάξω για παράδειγμα το σώμα μου, το βάρος του, την κατανομή των μυών, την διατροφή μου, αν κάνω πλαστικές επεμβάσεις, τατουάζ, piercings, με την εντολή του Άλλου, αυτό είναι σκέψη; Αντιτίθεται στη δημοκρατικότητα της σχέσης; Ή ενοχλώ κανέναν κάνοντάς το; Είναι παράνομο και μη δημοκρατικό; Νομίζω πως είναι δικαίωμά μου να διαμορφώσω το σώμα μου, καθώς και τον τρόπο ζωής μου, όπως θέλω εγώ. Και άρα μπορώ να δώσω αυτές τις αποφάσεις σε κάποιον άλλο, από δική μου ελεύθερη επιλογή. Αυτό δεν είναι παράδοση της ιδιοκτησίας του εαυτού μου ως φυσικό πρόσωπο; Παράδοση των επιλογών μου, του τρόπου ζωής μου, παράδοση των δυνατοτήτων μου, της πορείας μου ως ένα όν που σκέφτεται, αισθάνεται και πράττει.

Τέλος ένα άτομο ίσως να μπορεί να παραδώσει και τις σωματικές του λειτουργίες στον έλεγχο του Άλλου. Όπως για παράδειγμα τον τρόπο που κάνει έρωτα, που βιώνει τον οργασμό, που μαθαίνει να δίνει ευχαρίστηση στον άλλο. Εσύ, Syrah, πώς εννοείς την ολοκληρωτική παράδοση; Τι άλλο υπάρχει να δώσει κανείς; Εγώ προσωπικά θα έδινα και την μήτρα μου. Θεωρείται ακραίο αυτό άραγε; Γιατί; Εδώ τόσοι και τόσοι κάνουν παιδιά με ανθρώπους που δεν αγαπούν καν. Γιατί να μην έδινα την χρήση της μήτρας μου στον άνθρωπο που θεωρώ Θεό μου; Δεν το πιάνω. Δεν καταλαβαίνω πού κολλάει η έννοια ιδιοκτησία του ατόμου ως φυσικό πρόσωπο. Στη νομική διάσταση του θέματος; Γιατί, εσείς δεν περνάτε με κόκκινο ποτέ; Ακολουθείτε πιστά το όριο ταχύτητας στην οδήγηση; Παρκάρετε μόνο εκεί που επιτρέπεται;

Όπως το βλέπω, η μόνη διαφορά ανάμεσα σε ένα αντικείμενο και σε ένα φυσικό πρόσωπο που έχουμε στην ιδιοκτησία μας είναι η ελεύθερη επιλογή του ατόμου να ανήκει ως αντικείμενο. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που ούτε κλήση δεν μπορούν να μου δώσουν γι αυτό, σε ένα δημοκρατικό καθεστώς.

Έτσι το βλέπω, συγχωρείστε με αν είμαι αφελής, αλλά ουσιαστικά πάντα έτσι το έβλεπα, εδώ και δεκαετίες, απλά δεν είχα βρει τον τρόπο να το υλοποιήσω. Και τώρα δεν ξέρω αν υλοποιείται στο έπακρο, στη μέγιστη δυνατή τιμή του και σίγουρα όχι στη μετριότητα του τείνειν. (Ότ)αν φτάσω εκεί θα σας το πω.