Που μπαίνει όριο;

Με δεδομένο το ότι η δυσανεξία απέναντι στο διαφορετικό στο παρόν συζητητήριο είναι όχι και τόσο σπάνια-όσο θα θέλαμε κάποιοι-και μάλιστα διαχρονικά, σημασία έχει κάθε φορά η αντίδραση, όχι της διαχείριαης, αλλά των μελών σε τέτοια φαινόμενα.

 

Κάθε κλήση function η subroutine σε κάποιες γλώσσες, κάνει push και αντίστοιχα Pop όλα τα registers στο Stack. Όταν ορίζουμε μια συνάρτηση με argument, φτιάχνει ο Compiler ένα νέο ζευγάρι push Pop για να πάρει πίσω την τιμή απ το return arg. Πράγματι, void func()'; και μέσα στη func() { return arg;} θα χτυπήσει ο Compiler, γιατί είναι χειρότερος ψείρας κι απ έναν καλόπρόαιρετο Lifestyer bdsm.... Γιατί έτσι. Εξ ορισμού.ΤΤι είναι το arg, πόσα Byte να κάνει Pop, αφού δεν έχει κάνει push, άρα θα κρασαρει το Stack. Γκρίνια.

Αν μπορούσαμε να γράψουμε το bdsm σε c, δεν θα χαμε ούτε παρερμηνεις ούτε ασάφειες. True ίσον True και false είναι false. Τέλος. Αλλά το γράψαμε σε assembly και ένα carry να χάσουμε, αντε γειαααααα....

Αρκετά το κουράσαμε.   

 

C/C++

 

Συμφωνώ. Ακόμα πιο πέρα, συνήθως, οι ίδιες οι επιλογές μας συνδέονται με τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τις επιλογές των άλλων.
Μας φαίνεται θεμιτό να περιορίζουμε τις επιλογές των άλλων , όταν έχουμε ήδη περιορίσει τις δικές μας.
Από την άλλη μεριά, όσο περισσότερο έχουμε καταφέρει να "ανοίξουμε" τις επιλογές μας, τόσο πιο δυσάρεστος μας φαίνεται ο εγκλωβισμός των άλλων.

Οι θιγμένοι θα κάνουν χάρη στον εαυτό τους αν μπορέσουν να αναθεωρήσουν τον τρόπο που βλέπουν κάποια πράγματα. Θα είναι ένα βήμα ακόμα και αν προβληματιστούν σε αυτό.

 

Δεν το αναιρεί, απλά έκανα παρατήρηση επί του semantic.

 

DJNZ vs
DEC B
XXXX
JR z, yyyy

Και κλαααααμα ο προγραμματιστής.

Άτιμο πράγμα το carry κύριε Διευθυντά μου, έχει γδαρει πολύ κόσμο.

 

Σαδισμός! Σκληρός!

 

Εγώ... Τα λεγα....