Που πάνε οι παλιές αγάπες;

Απάντηση: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

Ψηφισα στον παραδεισο, αλλα οχι "δαγκωτο". Υπαρχουν και εξαιρεσεις.

 

βασικά ξέρω εγώ που πάνε !

στο Κεφαλόβρυσο !!

κάθε παρασκευή ψήνουν γουρνοπούλα ! ΠΡΟΣΟΧΗ όχι χοιρινό ούτε γουρούνι !

ναι πλέον κάηκαν τα καρβουνάκια...

 

Απάντηση: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑ       Θεός!!!!!

 

Re: Απάντηση: Re: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

merci για την ανάγκη σου για αφιέρωση !!

ps Λάθος εστιασμός (ως προς το "με ακολουθει κατά πόδας). Το μαυρο έντομο το είχε δει η MPslave (τότε), αλλα σαν μια "αδύναμη" σουμπίτσα δεν κατάφερε να σε βοηθήσει να το διώξεις νωρίς- Αλλωστε όπως λες και συ...είσαι ισχυρή ,έχεις δοντια αρα και δυνάμεις να το διώξεις όταν το αποφασίσεις και αν το θελήσεις!!

...και κεινο (το έντομο) μεγάλωσε .... Τωρα είμαι ήσυχη, ξέρω ότι βρέθηκαν πιό Ισχυροι να σου δωσουν το χέρι βοηθειας. (αν το ζητάς-εσύ ξέρεις καλύτερα)

τις καλύτερες ευχές μου καθώς και τη φιλία μου -αν ποτέ σου φανεί χρήσιμη !

 

Re: Απάντηση: Re: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

Ευχαριστώ κι ανταποδίδω (περί φιλίας ο λόγος). Δεν πιστεύω πως θα χρειαστείς ποτέ την δικιά μου βοήθεια. Τουλάχιστον το απεύχομαι. Δεν βογγάνε όλοι το μαύρο έντομο.

Ξέρω ότι ξέρεις. Απλά ήθελα να σου πω ότι ξέρω κι εγώ. Ο Κύριός σου επέλεξε σωστά να εμπιστεύεται την κρίση σου για τις σουμπίτσες. Έτσι ξεσκαρτάρεις το υλικό και του αφήνεις μόνο τις πραγματικά απαλές για τα τρυφερά του δοντάκια  Τα χαιρετίσματά μου.

Θα τα βάλω μέσα τα νυχάκια μου τώρα. Μέχρι το επόμενο catfight 

 

Re: Απάντηση: Re: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

Που πάτε και βρίσκετε τέτοιους ορισμούς;
Όπως έχει πει ο Ντίνος στην Αλίκη κατά την εκπαίδευσή της, «η ποίηση είναι ποίηση όταν δεν την καταλαβαίνει κανείς. Άμα την καταλαβαίνουν όλοι δεν είναι ποίηση, είναι τσιφτετέλι...»

Γιατί τέτοιους διαμεσολαβητές; Είσαστε ψυχραμένοι με την ψυχή. Βλέπου μια ψυχρασία...

Σιγά μην μιλάς στην ψυχή και μέσω sms

 

Στον Παράδεισο!!!

 

Re: Απάντηση: Re: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

Αγαπητέ Heinrich, δουλειά μου είναι, δεν κάνω μόνο sessions ξέρετε. Αν δεν καταλαβαίνετε θα σας παραπέμψω στο κάτωθι εξαιρετικό ποίημα για μπουμπουνοκέφαλους (σε δική μου μετάφραση από τα Αγγλικά, δεν ξέρω αν ομιλείτε μόνο την Γαλλική):

Εισαγωγή στην Ποίηση (Billy Collins)

Τους ζητώ να πάρουν ένα ποίημα
και να το κρατήσουν ψηλά στο φως
σαν μία χρωματιστή διαφάνεια

ή να πιέσουν το αυτί τους επάνω στην κυψέλη του.

Λέω ρίξτε ένα ποντίκι μέσα σε ένα ποίημα
και δείτε το να ψάχνει την έξοδο,

ή μπείτε μέσα στο δωμάτιο του ποιήματος
και ψαχουλέψτε τους τοίχους για τον διακόπτη.

Θέλω να κάνουν θαλάσσιο σκι
στην επιφάνεια ενός ποιήματος
χαιρετώντας το όνομα του συγγραφέα στην ακτή.

Αλλά το μόνο που αυτοί θέλουν να κάνουν
είναι να δέσουν το ποίημα σε μια καρέκλα με σκοινί
και να του αποσπάσουν με βασανιστήρια μία ομολογία.

Αρχίζουν να το χτυπούν με μία σωλήνα
για να ανακαλύψουν τι σημαίνει στ’ αλήθεια.


(Το προτείνω ανεπιφύλακτα στους μη-ευαίσθητους - και όχι μόνο όσον αφορά ζόρικα ποιήματα)

[/QUOTE]
>Γιατί τέτοιους διαμεσολαβητές; Είσαστε ψυχραμένοι με την ψυχή. Βλέπου μια ψυχρασία...

Θα μου επιτρέψετε ελπίζω και ένα μικρό μάθημα ισοπέδωσης της ευαισθησίας (σας / μας):

Σεξ χωρίς έρωτα (Sharon Olds)

Πώς το κάνουν, αυτοί που κάνουν έρωτα
χωρίς έρωτα; Όμορφοι σαν χορευτές,
γλιστρώντας ο ένας πάνω στον άλλο σαν παγοδρόμοι
πάνω στον πάγο, τα δάχτυλα γαντζωμένα
ο ένας μέσα στο σώμα του άλλου, τα πρόσωπα
κόκκινα σαν κρέας, κρασί, υγρά σαν τα
παιδιά στη γέννα που οι μητέρες τους πρόκειται
να τα δώσουν σε άλλους. Πώς φτάνουν στο
φτάσιμο στο φτάσιμο στο Θεό φτάνουν στα
ασάλευτα νερά, και δεν αγαπούν
αυτόν που ήρθε εκεί μαζί τους, το φως
να υψώνεται αργά σαν ατμός από το ενωμένο τους
δέρμα; Αυτοί είναι οι αληθινά θρήσκοι,
οι λάτρεις του αγνού, οι ειδήμονες, αυτοί που αρνούνται
να δεχτούν έναν ψεύτικο Μεσσία, να αγαπήσουν τον
ιερέα αντί τον Θεό. Δεν
μπερδεύουν τον εραστή με την δικιά τους ευχαρίστηση,
είναι σαν μεγάλοι δρομείς: ξέρουν ότι είναι μόνοι
με την επιφάνεια του δρόμου, το κρύο, τον άνεμο,
την εφαρμογή των παπουτσιών τους, την συνολική τους καρδιο-
αναπνευστική υγεία – απλοί παράγοντες, όπως ο σύντροφος
στο κρεβάτι, και όχι η αλήθεια, που είναι το
ένα σώμα μόνο στο σύμπαν
ενάντια στην δική του καλύτερη επίδοση.

Σκληρό ε; Είπαμε, το BDSM είναι ένα μεγάλο σπίτι όπου χωρούν τα πάντα, ακόμη και η σκληρότητα. Και καλό είναι να το κάνουν μόνο όσοι δεν μπορούν να το αποφύγουν (κάποιος άλλος το είπε αυτό, αλλά ποιός, ποιός; )

[/QUOTE]
>Σιγά μην μιλάς στην ψυχή και μέσω sms[/QUOTE]

Χμμμ...Δύσκολο αυτό. Αλλά όχι ακατόρθωτο. Εξαρτάται από την έλλειψη. Και από την προσφορά.

 

Re: Απάντηση: Re: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

Μπορεί να σου φανεί κάπως ειρωνικό το παρακάτω ποίημα μα είναι ακριβώς αυτό που εγώ πιστεύω πως θα ταίριαζε στην περίπτωση. Και μιλώ σοβαρά χωρίς ίχνος διάθεσης για πλάκα.

«Απόψε, σήμερα και χθές,
Όλες οι πόρτες είν' κλειστές
Κι εγώ είμαι απ' όξω.

Και μες το θάμπος το θαμπό,
παίρνω αμπάριζα να μπώ,
και με πετάνε ΟΞΩ!

Όλος ο κόσμος μ' αγνοεί,
βαρέθηκα πιά τη ζωή,
τους φόνους και τα μίση!

Αλί, αλί και τρισαλί
φωνάχτε αμέσως τον Αλή
να με καρατομήσει...»

Τύφλα να χει ο Μάρλον Μπράντο.

Προς το παρόν μόνον την έλλειψη βλέπουμε. Η προσφορά είναι μηδέν. Κάτι που θα εκτινάξει τις τιμές στα ύψη.

 

Για την τεχνη: Αν ηταν το βιολι ψωλι θα το παιζανε πολλοι, αλλα τωρα που δεν ειναι το καημενο, μενη παραπονεμενο.

Υ.Γ Ισως το παραπανω διστοιχο να εχη σχεσι και με το νημα, αν φανταστουμε οτι οι παλιες αγαπες ειναι σαν το βιολι

 

Re: Απάντηση: Re: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

>Γιατί τέτοιους διαμεσολαβητές; Είσαστε ψυχραμένοι με την ψυχή. Βλέπου μια ψυχρασία...

Θα μου επιτρέψετε ελπίζω και ένα μικρό μάθημα ισοπέδωσης της ευαισθησίας (σας / μας):

Σεξ χωρίς έρωτα (Sharon Olds)

Πώς το κάνουν, αυτοί που κάνουν έρωτα
χωρίς έρωτα; Όμορφοι σαν χορευτές,
γλιστρώντας ο ένας πάνω στον άλλο σαν παγοδρόμοι
πάνω στον πάγο, τα δάχτυλα γαντζωμένα
ο ένας μέσα στο σώμα του άλλου, τα πρόσωπα
κόκκινα σαν κρέας, κρασί, υγρά σαν τα
παιδιά στη γέννα που οι μητέρες τους πρόκειται
να τα δώσουν σε άλλους. Πώς φτάνουν στο
φτάσιμο στο φτάσιμο στο Θεό φτάνουν στα
ασάλευτα νερά, και δεν αγαπούν
αυτόν που ήρθε εκεί μαζί τους, το φως
να υψώνεται αργά σαν ατμός από το ενωμένο τους
δέρμα; Αυτοί είναι οι αληθινά θρήσκοι,
οι λάτρεις του αγνού, οι ειδήμονες, αυτοί που αρνούνται
να δεχτούν έναν ψεύτικο Μεσσία, να αγαπήσουν τον
ιερέα αντί τον Θεό. Δεν
μπερδεύουν τον εραστή με την δικιά τους ευχαρίστηση,
είναι σαν μεγάλοι δρομείς: ξέρουν ότι είναι μόνοι
με την επιφάνεια του δρόμου, το κρύο, τον άνεμο,
την εφαρμογή των παπουτσιών τους, την συνολική τους καρδιο-
αναπνευστική υγεία – απλοί παράγοντες, όπως ο σύντροφος
στο κρεβάτι, και όχι η αλήθεια, που είναι το
ένα σώμα μόνο στο σύμπαν
ενάντια στην δική του καλύτερη επίδοση.

Σκληρό ε; Είπαμε, το BDSM είναι ένα μεγάλο σπίτι όπου χωρούν τα πάντα, ακόμη και η σκληρότητα. Και καλό είναι να το κάνουν μόνο όσοι δεν μπορούν να το αποφύγουν (κάποιος άλλος το είπε αυτό, αλλά ποιός, ποιός; )

[/QUOTE]
>Σιγά μην μιλάς στην ψυχή και μέσω sms[/QUOTE]

Χμμμ...Δύσκολο αυτό. Αλλά όχι ακατόρθωτο. Εξαρτάται από την έλλειψη. Και από την προσφορά.[/QUOTE]


"και προσεύχομαι να μας ελεήσει ο Θεός
και εγώ προσεύχομαι να λησμονήσω αυτά που με τον εαυτό μου υπερβολικά συζητώ υπερβολικά εξηγώ
μια και δεν ελπίζω πως θα ξαναγυρίσω
αυτές οι λέξεις ας αποκριθούν
γιαυτό που γίνηκε ,μη γίνει πάλι
και πέσει πάνω μας βαριά η κρίση
μιας και τα φτερά αυτ΄δεν κάνουν πια για να πετούν
παρά μόνο για ν΄αναδεύουν σα ριπίδια τον αγέρα
τον αγέρα που είναι πιο στεγνός και από την θέληση
διδαξέ μας να νοιαζόμαστε και ν΄αδιαφορούμε
διδαξέ μας τη γαλήνη
Δεήσου για μας τους αμαρτωλούς τώρα και την ώρα του θανάτου μας"

 

Re: Απάντηση: Re: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

Μπίνγκο! (Στα Αγγλικά είναι θεσπέσιο, στη μετάφραση χάνει).

Αν δεις και λίγο παρακάτω, part VI, γίνεται ακόμη πιο ταιριαστό στις περιστάσεις:

Blessed sister, holy mother, spirit of the fountain, spirit
of the garden,
Suffer us not to mock ourselves with falsehood
........

Σημαντικό, δεν νομίζεις;

Και μας αποτελειώνει με:

Our peace in His will...

(Γιατί ο Κυρίαρχος πάντα είναι Πατέρας φυσικά. Ακόμη κι αν είναι γυναίκα.)