Προβληματισμός.

Σκόρπιες και ίσως ασύνδετες παραπολογίες ( μέρος δεύτερο και τελευταίο, σίγουρα επαναλαμβανόμενο παλαιότερων )...

Βδσμ ή όχι, αν κάποιος/α λέει και μετά ξελέει με ευκολία ( πιθανότατα δίχως αιτία ), είναι ασυνεπής, στο δικό μου το βιβλίο είναι λόγος ν' απομακρυνθεί απ' τη ζωή μου.

Παραμένεις με κάποιον/τον κρατάς στη ζωή σου ή γιατί νιώθεις κάτι για κείνον/η ή γιατί δεν έχεις καλύτερη εναλλακτική, τα υπόλοιπα - πάντα κατ' εμέ - είναι μάντολες/να έχουμε να λέμε.

Τελευταίο, το πρόβλημα κάποιου γίνεται του άλλου - λιγότερο ή περισσότερο -, μόνο αν ο όποιος άλλος τον ενδιαφέρει - ξανά λιγότερο ή περισσότερο -. Αν δεν τον ενδιαφέρει καθόλου, χέστηκε η φατμέ στον γκιούλ μπαξέ.

Το ότι κάποιος είναι Κ δεν αποκλείει, να είναι και Μ ή μ, δηλαδή μικρότερος ή μεγαλύτερος μαλάκας. Γιατί ξανά στο δικό μου το βιβλίο, μόνο ένας μαλάκας τάζει/προσφέρει/προσφέρεται, δίχως λόγο ή μόνο για να το παίξει αρεστός, γνωρίζοντας ήδη ότι αν του χτυπήσουν την πόρτα του, που εκείνος από μόνος του υπέδειξε, δεν θα την ανοίξει.

Και ξαναλέω, μαλακία του είδους δεν κάνει διαχωρισμό ανάμεσα σε βδσμ ή όχι. Άρα, μην θεωρείτε το Κ σαν κάτι το τόσο ξεχωριστό ή το ιδιαίτερο, για να μην πέφτετε μετά από τα σύννεφα ( κάτι που θα ίσχυε και για το υ καθώς και για τα λοιπά γράμματα του βουδουσουμικού αλφάβητου ).

Πέρα απ' όλα τα προαναφερθέντα, επιλογές, προσωπική υπόθεση του καθενός μας, με τις συνέπειες τους...

 

Θα θέλατε να δείξετε ποιά συμπεριφορά είδατε να περιγράφεται;

 

Εξαρτάται από τι ακριβώς θέλουμε από τον κ , εγώ δεν θέλω έναν Κ μόνο στο κρεβάτι μου , μετράω την άποψη του στα πάντα , αλλού συμφωνούμε αλλού Όχι , οι σχέσεις είτε έχουν στάτους είτε όχι πάνω από όλα στηρίζονται στην επικοινωνία , για μένα τουλάχιστον , εγώ ζω μόνη με ένα παιδί δεν νομίζω ότι είναι λογικό να αποφασίζει ο Κ σύντροφός μου για το παιδί μου ( παράδειγμα φέρνω ) μπορεί όμως να μου δώσει την άποψη του σε κάποιο θέμα που το αφορά .

 

Για μένα ο Κ είναι σύντροφός φίλος συμβουλος και ότι άλλο προϋποθέτει μια σχέση , δεν δέχομαι τίποτα λιγότερο ( προσωπική άποψη πάντα )

 

Καλή μου @estelwen δες στην απάντηση μου το 4.

 

Για να καταλάβω την υπόθεση και αν είναι λογικό να κλονίζεται η εμπιστοσύνη, ποιο ήταν το σημαντικό θέμα; Η ανάμειξη του Κ στο θέμα συνεπαγόταν ότι θα γινόταν αντιληπτή η παρουσία του στη ζωή σας και η εμπλοκή του στο θέμα από τρίτους τους οποίους αφορά το ίδιο θέμα; Τι εννοεί ο Κ όταν λέει "στο δρόμο σου" δεδομένου ότι μετά από αυτό μας μεταφέρετε ότι έχετε παραμείνει μαζί;

Γενικά μιλώντας, αυτό που εκλαμβάνεται ως προδοσία, και συμβολικό όταν είναι, κλονίζει σε βάθος την εμπιστοσύνη. Για τον λόγο αυτό ή και για τον λόγο αυτό, αν θέλετε, γίνονται οι πολλές εξηγήσεις στην αρχή μιας σχέσης Κ/υ, για να μη φτάσουν τα μέλη σε μια τέτοια κακοτοπιά.

@Δίας post #65, πρόβλημα εκφώνησης του θέματος είναι, αν καταλαβαίνω σωστά, επειδή είχα κι εγώ την ίδια ακριβώς απορία  

 

Αθροίζοντας τις συμπεριφορές που έχει περιγράψει το μέλος που άνοιξε όλα αυτά τα θέματα, συμπεριλαμβανομένων των ιστοριών εγώ αντιλαμβάνομαι πως είτε όπου Κ βάζουμε γιαλαντζί ή το πολύ κ, ή κάποιον που αποφάσισε να εκμεταλλευτεί μια ψυχολογία. Διαφορετική εξήγηση είναι πως το ίδιο το μέλος τον βάφτισε Κ χωρίς να είναι εν γνώσει του ανθρώπου, εκφράζοντας μια φιλοδοξία να εμπλακεί σε ασύμμετρη σχέση και μεταφράζοντας κάτω απ' αυτό το φίλτρο ( φίλτρο λόγω προηγούμενης εμπειρίας, ή εγκυκλοπαιδικών γνώσεων ) τις στάσεις και τις συμπεριφορές του.

 

Η ερώτησή μου δεν στόχευε σε κοκορομαχία ούτε σε αντιπαράθεση απόψεων. Θα μπορούσε απλούστερα να είναι το έναυσμα μιας ενδιαφέρουσας συζήτησης, όχι αποκλειστικά με σας, για αφηγήσεις και ερμηνείες τους.

Μέχρι να το συζητήσουμε από κοντά: το αρχικό ποστ έχει δυο αφηγήσεις, ξεκάθαρες και αντίθετες. Ποιά από τις δύο διαλέξατε να διαβάσετε;

 

θα απαντησω, αλλα οχι επι προσωπικου. Δεν θελω να απαντω επι προσωπικου. Οι αποψεις ειναι σεβαστες και ας μην ειναι παντοτε αποδεκτες.

Ο βασικος λογος που σχηματιζονται κενα αναμεσα στο τι εχω και τι θα ηθελα να εχω, οφειλονται συνηθως σε κακη και ελλειπη επικοινωνια. Ενας αλλος λογος μπορει να ειναι κακη εκτιμηση του τι θελω και τι μπορω να εχω, ας πουμε απο καποιον συγκεκριμενο ανθρωπο.

Η επικοινωνια ειναι το βασικο κλειδι για μια θεμελιωμενη διαπραγματευση.. Η διαπραγματευση ειναι σημαντικη, ειναι ας πουμε το ¨Συνταγμα¨ που κινειται η σχεση.
Θεωρητικα ολο αυτο καταγραφεται στο ´´συμβολαιο´´ αλλα θα βαλω τελεια εδω γιατι δεν ειναι τωρα αυτο το αντικειμενο μας. Μια καλα διατυπωμενη διαπραγματευση εχει τη θεση του ´´Λογου´´ σε μια τετοια σχεση και θεωρω οτι για τον ´´Λογο´´ γινεται εδω ολος αυτος ο ντορος. Κακως κατα τη γνωμη μου, γιατι σιγουρα θα υπαρχει και η αλλη πλευρα, την οποια αν καταλαβα σωστα, δεν την ακουσαμε/διαβασαμε ακομα. Αρα, τι ακριβως κρινουμε εδω, και τι δικαιωμα εχουμε να το κανουμε?

Μια συμετρη σχεση, μια σχεση δηλαδη οπου υπαρχουν οι οροι ´´Κ´´ και ¨υ¨ και σημαινουν κατι πολυ συγκεκριμενο χτιζονται πσνω σε δυο πυλωνες.
Τους. ´´κανονισμους´´ του BDSΜ, που υπαρχουν για να μπορουμε να συννενοηθουμε, και στην προσωπικοτητα μας, που την εκφραζουμε με τις πραξεις και τις επιλογες μας.

Αν σε καποιο σημειο απ ολα αυτα δεν συμφωνουμε ή δεν μας εκφραζει, μπορει παραυτα να εχουμε μια φανταστικα καλη σχεση, που τυχον μας δινει οτι χρειαζομαστε, απλα, για χαρη αποφυγης παρεξηγησεων και μιας στοιχειωδους εντιμοτητας απεναντι στον εαυτο μας, ας δεχτουμε οτι δεν ειναι B DSM σχεση Κυριαρχιας, αλλα κατι αλλο.

 

Νομιζω εχει μπει η καμαριερα στο δωματιο 9 και προσπαθει να μαζεψει οτι μαζευεται....

 

κάθε μιά από τις παραπάνω ιδιότητες είναι ξεχωριστή. δεν χρειάζεται να βαφτίζουμε την φίλη κ, τον σύμβουλο φίλο, τον παπου εξάδελφο, τον κ γκόμενο κοκ.
όλες οι ιδιότητες έχουν την αξία τους και μπορεί καμμιά να μην ειναι καλύτερη απ την άλλη, δεν βρίσκω κανένα κακό ακόμη κι αν τις μπερδεύουμε, γιά όποιον θέλει να τις μπερδεύει έστω. δεν είναι όλες οι ιδιότητες ίδιες, όμως. δεν είναι υποχρεωτικό να τις μπερδεύουμε.
είναι θεμιτό, στην αντίληψή μου, να θέλει κάποιος να σουιτσάρει μεταξύ ιδιοτήτων, ή να αναζητά κάποιον να υπηρετήσει τις ανάγκες του. αν αυτό το σουιτσάρισμα ή αυτήν την υπηρεσία αναγκών την ονομάζει, για παράδειγμα, αδελφοσύνη, μεταφέρει το μπέρδεμα και στην συζήτηση, και στους συζητητές. δημιουργεί τεχνική δυσκολία στη συνεννόηση.

 

Βάσει απλής ερμηνείας θαρρώ , αυτό που κάνει την/τον υποτακτική/κό υποτακτική/κό είναι το ότι ακούει και υπακούει σε κάποιον/α που λέγεται κυριαρχικός/ή. Βάσει της δικής μου αντίληψης της ασυμμετρίας εντός του bdsm και ειδικά όσο αφορά εδραιωμένους ρόλους, με ότι έχει χρειαστεί να γίνει για να προκύψουν αυτοί, αυτός/η που αποφασίζει με τι θα ασχοληθεί και με τι όχι είναι μόνο ένας/μία.

Παρόλα που δύναται η/ο υποτακτική/ός να έχει ένα μεγάλο βαθμό ελευθερίας κινήσεως και αποφάσεων κατα την υποκειμενική της/του κρίση αυτό οφείλει να είναι αποτέλεσμα απόφασης του κυριαρχικού και όχι ανυπάκουης ή αδυναμίας επιβολής, αν θα θέλαμε να μιλάμε για γνήσια ασυμμετρία τουλάχιστον. Είμαι φανατικά της γνώμης ότι η ισχύς της κυριαρχίας δεν πρέπει να μετριέται από τον βαθμό της επιβολής στην πράξη ανα πάσα στιγμή σε μία τέτοια σχέση αλλά από το βαθμό της δυνητικής επιβολής ανα πάσα στιγμή άσχετα με το ποσοστό που αυτή μετουσιώνεται σε πράξη.

Υπάρχει η άποψη ότι ο κυριαρχικός είναι υποχρεωμένος να ασχολείται με αυτά που ο ίδιος θεωρεί υποχρέωση του να ασχοληθεί και μόνο, υπάρχει και το πιο πατριαρχικό/μητριαρχικό μοντέλο που αγκαλιάζεις την υποτακτική πολύ πιο σφαιρικά και αυτό συμπεριλαμβάνει και τις λάθος αποφάσεις της και τα προβλήματα της και τα πάντα. Υπάρχουν και οι ενδιάμεσες καταστάσεις και όλα σεβαστά στο πλαίσιο του σεβασμού της διαφορετικής αντίληψης της ασυμμετρίας (αρκεί να μοιάζει με τέτοια), αυτό που δεν υπάρχει όμως είναι η ασυλία του κυριαρχικόυ από τις συνέπειες ενός λάθους. Όχι ο καταλογισμός ευθύνης (δεν είναι δημόσια εκπαίδευση εγώ το μάθημα το δίδαξα εσύ έπαιζες με το κινητό σου μείνε μετεξεταστέος στα αρχίδια μου εγώ θα την πληρωθώ την ώρα), οι συνέπειες.