Προκύπτουν προβλήματα κατά την “μετάβαση” ενός υποτακτικού από έναν Κυρίαρχο σε έναν άλλον;

Προκύπτουν προβλήματα κατά την “μετάβαση”* ενός υ από έναν Κ σε έναν άλλον;

*(Μετά από αποδέσμευση ο/η υποτακτικός/η, ελευθέρα τη βούληση πλέον υποτάσσεται σε κάποιον άλλον/η Κ)

1)Τί είδους;
2)Πού οφείλονται;
3)Πώς αντιμετωπίζονται;
4)Σε τι βαθμό μπορούν να αντιμετωπιστούν όταν αυτά είναι ψυχικά και έχουν σαν αποτέλεσμα το υ να μπει σε κατάσταση άρνησης;

 

Κριμα που δεν εχουν γραφτει αποψεις σε αυτο το νημα   ..φαινεται ενδιαφερον..

Εγω βλεπω να υπαρχουν 2 περιπτωσεις: να εχει περασει ενα ευλογο διαστημα απο την πρωτη μεχρι τη δευτερη σχεση ωστε το υ να εχει καταφερει να θρηνησει, να ξεσπασει και να βιωσει το χωρισμο ή να ξεκινησει η νεα σχεση πολυ κοντα στη ληξη της προηγουμενης.
Στην πρωτη περιπτωση σαφως θα εχουν μεινει καποια καταλοιπα απο την προηγουμενη σχεση, αλλα πιστευω οτι ενας εμπειρος Κ θα μπορει να τα διαχειριστει και να τα αντιμετωπισει. Το υ θα ειναι πιο ηρεμο ψυχικα, πιο συγκεντρωμενο και αφοσιωμενο και δε θα υπαρχουν ιδιαιτερα προβληματα.
Στη δευτερη περιπτωση νομιζω οτι θα χρειαστει περισσοτερη δουλεια και κατανοηση απο μερους του Κ και περισσοτερος αυτοελεγχος απο μερους του υ. Γινεται να επιτευχθει, απλα ολη αυτη τη θλιψη που θα νιωθει λογικα το υ θα πρεπει ισως να την εκφρασει ως: "θα κανω μεγαλυτερη προσπαθεια οσο γινεται για να ικανοποιηθει στο μεγιστο δυνατο ο νεος μου Κυριος, θα προσπαθησω να γινω καλυτερη απ' οσο ημουν πριν"..αυτος νομιζω ειναι ο πιο επωφελης τροπος εκφρασης των συναισθηματων που δεν προλαβαν να διοχετευτουν λογω ελλειψης χρονικου περιθωριου.

 

Κατά τη γνώμη μου και έχοντας κάνει μια φορά μια τέτοια διάσχιση γέφυρας της δικής μου επιθυμίας για να πάω από τον έναν Κυρίαρχο στον άλλο, είναι θέμα καθαρά δεξιοτεχνίας των δύο Κυρίαρχων να μην υπάρξουν προβλήματα, πρέπει ο ένας να γνωρίζει να παραδίδει και ο άλλος να γνωρίζει να παραλαμβάνει.

Επειδή το νήμα αυτό δεν ρωτά απλά "πώς γίνεται", αλλά έχει το κέντρο βάρους του στην υποτακτική (μόνο που τότε τα ερωτήματα που θέτει δεν έχουν νόημα) γι αυτό δεν περπάτησε καθόλου.

 

Τουλάχιστον τα δύο τελευταία ερωτήματα εκ των τεσσάρων δεν απαντώνται έτσι απλά, διότι οι διαφορές στις συνθήκες και τα άτομα μπορεί να είναι τόσο τεράστια που δεν είναι καν υπεύθυνο κατ' εμέ να προσποιηθούμε ότι υπάρχει ένας τρόπος, και συγκεκριμένος μάλιστα, αντιμετώπισης, ή να υπολογίσουμε τι μπορεί να καταφέρει οποιαδήποτε προσπάθεια αντιμετώπισης.

Μένοντας στο τεχνικό κομμάτι αποκλειστικά, είναι αδύνατο να μην υπάρχουν "προβλήματα" κατά τη μετάβαση, δεδομένου ότι είναι και αδύνατο να μη χρειάζεται συμπληρωματικό conditioning, αφού και οι Κ είναι απίθανο να έχουν ακριβώς τις ίδιες προσδοκίες, νοοτροπίες, τεχνικές κ.λπ. Από αυτήν την άποψη το "πρόβλημα" είναι περισσότερο γρίφος (όπως και ο άνθρωπος) και εδώ φυσικά ταιριάζουν και τα σχόλια από @Brigitte και @gaby περί αντίληψης, κατανόησης και δεξιοτεχνίας του Κ.