Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Απάντηση: Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Προσπάθησα ειλικρινά με όλη την καλά διάθεση
να μυρίσω το απόσταγμα της διανόησής σου Syrah.
Η αντιληπτική Μου μύτη είναι βουλωμένη,
όπως καταφανώς το πόνημά σου προκάλεσε και την καταρροή του whipmarks.
Δεν τον αδικώ καθότι δεν είναι διαυγές αν τελικά βάλεις
κατά παντός υποτακτικού επι της γης
ή μόνο κατά όσων αφορούν οι επιμέρους τεμαχισμοί σου.

Αν συμβαίνει το πρώτο, δεν θα ήθελα να το πιστέψω, πολύ περισσότερο να το ενστερνιστώ.
Στη δεύτερη περίπτωση το νήμα σου είναι λαμπρή αφορμή για γόνιμη διαπραγμάτευση.

Οφείλεις ξεκάθαρη διευκρίνηση και πέντε κολλυβογράμματα να διαβάζω τα γνωρίζω.

Δεν θέλω να επεκταθώ περαιτέρω πρόωρα.
Μία μόνο παρατήρηση.

Όσο ασπάζομαι τη δεύτερη εκτίμησή σου
άλλο τόσο αναμένω την πηγή -εντός ή εκτός σου - της πρώτης,
τουτέστιν και την τεκμηρίωση.
( εφόσον προφανώς αναφέρεσαι σε τετελεσμένη Κ/υ σχέση)

 

Απάντηση: Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Αν κάποιος λάβει τοις μετρητοίς συλλογιστικές σαν τις παραπάνω, είτε αυτούσιες είτε σε σύζευξη μεταξύ των, φρονώ με τη σειρά Mου ότι θα αναρωτηθεί περί του νοήματος της ύπαρξής του στον παρόντα χώρο.
Όταν η υποτακτικότητα παρουσιάζεται -ούτε λίγο ούτε πολύ- ωσάν μία υπόφυση του ψυχισμού του ανθρώπινου είδους
που αφορά άτομα με αυτά τα χαρακτηριστικά, κάθε στοιχειωδώς νοήμων άνθρωπος θα πιστέψει πως το bdsm αφορά -επί το κομψότερον- ανώριμα, ψυχανώμαλα άτομα στο τελικό στάδιο προ του εγκλεισμού των σε ίδρυμα.

Δεν θα αποκαλούσα τον παρόν κείμενο ως την καλύτερη υπηρεσία προς ό,τι πρεσβεύει το παρόν ιδεοδρόμιο αγαπητή νηματοθέτρια. Μάλλον θα υποθέσω ότι είναι ομοίως συναισθηματικά φορτισμένο (με κοινό παρανομαστή τις προσωπικές εμπειρίες), με κάποια αποστροφή λόγου του isnogood που πρόσφατα έγινε αφορμή για επίκαιρο νήμα, όπου και σε εκείνο δεσπόζει η πόλωση.
Άνδρες- Γυναίκες
Κυρίαρχοι - υποτακτικοί.

Αμφότερα εξίσου άτοπα κατά την άποψή Μου.
Ειδικά στον παρόντα χώρο.
΄Οψομαι...

 

Απάντηση: Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Αυτό είναι ένα "υ" που γαυγίζει με high pitched γαυγητά...

Αυτό μπορεί να είναι ένα "υ" που είναι αναγκασμένο να παλέψει με τη ματαίωση των επιθυμιών του. Δεν ξέρει να πείρνει αποφάσεις, επηρεάζεται, του είναι δύσκολο να εκφράσει την επιθυμία του και από πάνω το έχουν κακοδείρει, κακογαμήσει και πετάξει στο δρόμο, ίσως διότι δεν ήξερε να βάλει όρια να μην του συμβούν όλα αυτά.

Αυτό το "υ" αν δεν είναι συνειδητό, αν δεν αγαπάει αυτό που επέλεξε πέραν του να το γνωρίζει, αν δεν έχει ανθρώπους που εμπιστεύεται να το καθοδηγήσουν στα απολύτως αναγκαία, να το επιβεβαιώσουν, να γλυκάνουν λίγο την αγωνία του, αν δεν το αποτρέπει ο ίδιος ο χαρακτήρας του από το να δαγκώνει έχει όλους τους (λάθος) λόγους να δαγκώσει πολύ δυνατά τον επόμενο Κυρίαρχο που θα ασχοληθεί μαζί του ή ακόμα και να προσπαθήσει να εκδικηθεί τον προηγούμενο...

Η ωριμότητα στα "υ" είναι πολλά πράγματα, κυρίως να μην προσπαθούν να αλλάξουν υστερικά και ανεξέλεγκτα την τελευταία στιγμή, για να αρέσουν στον Έτερο αλλά και να ξέρουν ότι και ο Κυρίαρχος στενοχωριέται, πονάει και ματώνει όταν Τον "δαγκώνουν".

Ελπίζω να ήμουν πιο σαφής τώρα Syrah  

!
Πέρασα μια νύχτα πιστεύοντας ότι αυτό ήταν το μεγάλο λάθος μου, ότι δεν διεκδικώ την υποταγή μου ...  .

Κι εμένα μου φαίνεται κάπως οξύμωρο αλλά από την άλλη, η παθητικότητα, όσο και να ευχαριστεί την φέρουσα δεν ξέρω αν βοηθάει πάντα.

 

Syrah,

ενδιαφέρον νήμα.

Χωρίς να αντιλαμβάνομαι ή να συμφωνώ με έννοιες όπως ωριμότητα/ανωριμότητα, θεωρώ οτι ένας Κ που επιλέγει υ που δαγκώνει είναι ένας Κ που του αξίζει να δαγκωθεί.

 

Απάντηση: Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Oλη αυτή η κουβέντα γιά τα υ που δαγκώνουν,που δεν έχουν αυτογνωσία κλπ , εχω την εντύπωση πως εδράζεται εν πολλοίς σε μία παραδοχή αν οχι αυθαίρετη ,σίγουρα αυθαίρετα γενικευμένη:
" τα υ,για να δικαιούνται να είναι υ, (οφειλουν να) επιθυμούν την υποταγή γενικώς ,να παραδώσουν τον έλεγχο,γενικώς,( η κατα μια άλλη εκδοχή,εφ'όσον δεν ελεγχουν ουτε τον εαυτό τους την ευθύνη του εαυτού τους που δυσκολεύονται να διαχειριστούν,γενικώς),οπότε οφείλουν μετά την παράδωση - παραλαβή όλων αυτών στο Κ να υπακούουν - συμμορφωνονται στις επιθυμίες- οδηγίες-διαταγές του τελευταίου χωρις τσιριμόνιιες και αντιδραστικές συμπεριφορές ,επι ποινή release"

Η υποταγή ομως,φίλοι μου,δεν ειναι μια γενική εννοια,η αν χρησιμοποιείται ετσι, δέν λέει απολύτως τίποτα,μάλλον σύγχυση δημιουργεί. Η υποταγή για να δηλώσει κάτι,χρειάζεται ένα πλαίσιο αναφοράς.
Σε ποιόν υποτασσεται το υ; Σε τι υποτασσεται; Ως προς τι υποτάσσεται;
Αν κάτι (οφείλει να) διεκδικέι ενα υ,αυτό είναι το πλαίσιο της υποταγής του,οχι την υποταγή γενικως και αορίστως,και σίγουρα οχι την βίαιη κατάκτησή του,εφ'οσον βεβαίως ξέρει τι του γίνεται ,εχει προσδιορίσει τις πηγές που θα το οδηγήσουν στην απόλαυση,που είναι και το ποθούμενο,έτσι δεν είναι;
Τώρα,γιά πιοό λόγο ένα τέτοιο άτομο,που μπορεί "να ορίσει αυτό που θέλει, να το διατυπώσει εντός του με σαφήνεια και να το διεκδικήσει, αποδεχόμενος κάθε ευθύνη για την επιλογή της διεκδίκησης αυτής",δεν μπορεί να είναι υποτακτικό, ειλικρινά δεν το καταλαβαίνω.Αν εξ αντιδιαστολης με την παραπάνω αντίληψη προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε την προσωπικότητα του "μεσου"(; ) υ ,φοβούμαι πως θα καταλήξουμε στους χαρακτηρισμούς του Μaster Do ,αναποφευκτα.
Αυτην την ιδέα έχουμε γιά μερίδα εστω,των ατόμων που απαρτίζουν τον χώρο;

 

Σας ευχαριστώ για τις τοποθετήσεις σας στο νήμα. Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε ορισμένες εξ αυτών επιγραμματικά ένεκα έλλειψης περισσότερου χρόνου και δεσμεύομαι να επανέλθω.

katerina: Γενικώς ό,τι γράφω στο παρόν forum, δίχως συνοδεία σχετικής πηγής, απορρέπει από τις δικές μου σκέψεις όπως προέκυψαν μέσα από τη δική μου πείρα.

Ninevi: Δεν είχα σκεφτεί το ζήτημα με τον τρόπο που το πραγματεύεσαι. Ομολογώ πως είναι ενδιαφέρον αυτό που γράφεις.

Nesaea: Το παρόν νήμα δεν επιχειρεί να ορίσει το πώς είναι πρέπον να φέρεται ένας συνομιλητής στα fora για να υποστηρίξει, ας ειπωθεί έτσι, το status submissive. Περί netiquete έχω μιλήσει αλλού. Συμφωνώ μαζί σου στο ότι κάποιος που εκφράσει οργή, πιθανότατα είναι οργισμένος με τον εαυτό του. Το να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας είναι μία δύσκολη υπόθεση.

Master DO: Σε απάντηση του πρώτου σου post θα ήθελα να διευκρινίσω ότι διαχωρίζω τις ευθύνες που απορρέεουν από μία M/s σχέση από την ενοχές που απορρέουν από την -πλασματική- αίσθηση της καθυπόταξης κάποιου. Ως χρέος στην αρχική μου τοποθέτηση εννοώ τη δεύτερη περίπτωση.

Master JP: Θεωρώ την αποδοχή της υποτακτικότητας βασικό βήμα προς ό,τι ονομάζω "διεκδίκηση της υποταγής".

tender_lilly: Ευχαριστώ για τις διευκρινίσεις. Οι θέσεις σου με βρίσκουν εν γένει σύμφωνη.

undeherfeet: Ένα υ δεν χρειάζεται να συμβεί τίποτα για να δικαιούται να είναι υ. Το δικαιούται ούτως ή αλλιώς και το μόνο που απομένει είναι να αναγνωρίσει στον εαυτό του αυτό το δικαίωμα.

 

δλδ αποκλειουμε το ενδεχομενο καθε υ να εχει το χαρακτηρα του και με βαση τα βιωματα του απλα να εκφραζει αποψεις μεσα στα φορουμ πανω στα διαφορα θεματα?

ολα τα υ πρεπει να ναι υπακουα ,καλα,χρυσα,να μην αυθαδιαζουν κτλ κτλ...
να μην εκφραζουν δυναμισμο , να μην ειναι δυσκολα,καθολου κυνικα....

εκτος κιαν οσα υ υπαρχουν εδω μεσα πρεπει να εκφραζονται μονο και μονο απο την θεση τους ως υ και ποτε ως απλου ανθρωπου που κριτικαρει,απορριπτει,αυθαδιαζει κτλ...

 

Απάντηση: Re: Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Θου Κύριε!
Μπορεί να υποπέσεις στο παράπτωμα 48 του κώδικα ποινικής suboσύνης και να εξοστρακιστείς στο πυρ το subώτερον!

Άσε που μπορεί να σου βγει κανένα "κακό" όνομα και πού θα βρεθεί Dom/me να σε "φορτωθεί" μετά; Εεε?

 

μα ξερω γω....

πολυ παραξενο μου φαινεται ολο αυτο...
δλδλ εγω εδω μεσα πρεπει να εκφραζομαι ως ενα υ (αυτος ο ουδετερος βαθμος δε μου αρεσει) η ως αυτη που ειμαι γενικοτερα?

να με "φορτωθει"....χμ...
κανεις δε "φορτωνεται" κανεναν....

 

Απάντηση: Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Αγαπητή Syrah,

διάβασα με πολύ ενδιαφέρον την τοποθέτησή σου, την οποία δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι την έχω καταννοήσει πλήρως και ακόμα την επεξεργάζομαι... Αποτελεί όμως σίγουρα ένα κείμενο που παράσχει "τροφή για σκέψη" και προβληματισμό... και κανείς μπορεί να το "χρησιμοποιήσει" για να συνεχίσει να αναπτύσσει τις σκέψεις που του προκαλούνται... Αυτή τη διαδικασία σκέψης που προκαλείται από μία τοποτέτηση τη θεωρώ ότι πιο σημαντικό σε ένα τέτοιο φόρουμ, τον φανερό και αφανή διάλογο που προκύπτει...

Όντας ακόμα πολύ νέο μέλος σε αυτό το φόρουμ και μη γνωρίζοντας κανέναν προσωπικά, μπορώ να παρακολουθώ μόνο την ουσία των γραφομένων... Δεν μπορώ παρά να παρατηρήσω ότι μοιάζει συχνά, μία τοποθέτηση, να προκαλεί τεράστιο πανικό σε κάποιους που σπεύδουν να απαντήσουν απομονώνοντας σημεία που τα παίρνουν πολύ προσωπικά, ωσάν κάποιος να τους έχει κάνει προσωπική επίθεση, κάτι που δεν συντρέχει αν κανείς ψύχραιμα προσπαθήσει να πλησιάσει την ουσία μίας τοποθέτησης... Δυστυχώς έτσι χάνουμε όλοι μας στη συνέχεια την ευκαιρία, ο διάλογος να είναι υψηλού επίπέδου και να προωθεί τη σκέψη μας. Αντ' αυτού, συχνά, καταλήγουμε σε αψημαχίες χωρίς αντικείμενο και σκοπό που φτάνουν έως και ξεκατίνιασμα... Δεν είναι δυνατόν να συμφωνούμε φυσικά όλοι με όλους ή με όλα όσα λέγονται. Αυτό όμως που μπορεί να μας ανεβάζει, είναι ο εντοπισμός και η γόνιμη ανάπτυξη των σημείων που συμφωνούμε, καθώς και ο φωτισμός μας από μία θέση "αντίθετη" με τα όσα μπορεί να σκεφτόμαστε, όταν δεν την παίρνουμε προσωπικά...

Από πλευράς μου θέλω να ευχαριστήσω για τό κείμενο σου και κάποιες από τις επόμενες απαντήσεις/τοποθετήσεις/διευκρινήσεις, καθώς με βοηθούν να σκεφτώ και να αναπτύξω τη σκέψη μου και σίγουρα δίνουν πάσα για ένα διάλογο υψηλού επιπέδου. Το δεύτερο φυσικά δεν είναι ευθύνη αυτού που κάνει την αρχική τοποθέτηση, αλλά όλων όσων αποφασίζουν να "μπουν στο χορό" μετά...

 

Απάντηση: Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Αυτό που έρχεται και προκαλεί το κείμενο είναι πως ενεργοποιήθηκε ο συναργεμός απειλής της σκλαβοκεντρικής θεώρησης, και της ανώριμης σχέσης με ένα συνειδητό BDSM.
Αυτό που παρατηρεί κανείς στην εξέλιξη του θέματος είναι ότι δικαιώνεται η άποψη πως: "Τα υ που δαγκώνουν δεν σπανίζουν καθόλου: κανείς αρκεί να κάνει μια πρόχειρη αναζήτη στα fora για να βρει "υπερήφανα υ", "δύσκολα υ", "κυνικά υ", "δυναμικά υ", υ με χαμηλή ανοχή σε οτιδήποτε, υ που μασκαρεύουν τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, τα συμπλέγματα και την άμμετρη υποφώσκουσα επιθετικότητα σε ζοριλίκι, υ που προσβάλλουν με τακτ -σύμφωνα με τη φτωχή τους αντίληψη-, υ που αναρτούν νήματα για να κρώξουν πως δεν υπάρχουν πια σοβαροί Masters, πως όλοι είναι κίβδηλοι, κρυπτοϋποτακτικοί, ριψάσπιδες και ψοφοδεείς, υ με κλονισμένα νεύρα, κακότροπα υ, υ σε αναζήτηση πατέρα, προστάτη, καταπιστευματοδόχου και χορηγού, υ με εμμονές πως θα τύχουν θύματα εκμετάλλευσης και εξαπάτησης, θηλυκά υ - θιασώτες της σκλαβοκεντρικής θεωρίας, αρσενικά υ που στο πρώτο rendez-vous κρίνουν σκόπιμο να αποσαφηνίζουν ότι δεν ανήκουν στην κατηγορία των απελπισμένων χορηγών και άλλα. Σαν να μην υπάρχουν βιώσιμα στάδια ανάμεσα στο υ που προσκυνά γονυπετές άγνωστα nicknames και στο υ που χλευάζει. Και σαν να μην υπάρχουν άλλες επιλογές για ένα υ εκτός από το να γλείφει και να φτύνει."

Το "απο κάτω κείμενο" με βοηθά να συνειδητοποιήσω καλύτερα τι δεν μου αρέσει και να ξεκαθαρίσω έτσι το υγειές και το συνηδειτό απο το ενοχικό και το πρόχειρα τοποθετήμενο μέσα μου αλλά και μέσα σε ένα υ.

Η ωριμότητα ενός Master έτσι όπως τοποθετείται είναι αρωγός μου για να προχωρήσω παραπέρα.

Μαζί με την διαπίστωση: "Υπογραμμίζεται δε ότι εδώ γίνεται λόγος για ανθρώπους επιφορτισμένους με την ευθύνη της παροχής ψυχαναλυτικής βοήθειας, και όχι για ανθρώπους που μπορούν ή επιθυμούν να βοηθήσουν. Γιατί το BDSM μπορεί να έχει ψυχοθεραπευτικές εξωτερικότητες, εντούτοις δεν αποτελεί δόκιμη ψυχοθεραπευτική μεθοδολογία. Και ένας Μaster δεν δεσμεύεται να τελέσει χρέη ψυχολόγου."
ανοίγονται καινούρια πεδία για να αναπτυχθώ........
Η απουσία του αυτονόητου οδηγεί στην παρανόηση και πολλές φορές στην παράνοια...Και αυτό το κείμενο πραγματευέται το αυτονόητο....