Προσοχή: Το υ δαγκώνει.

Όπου ζόρι και γκρίνια. Υπερωρία στην δουλειά γκρίνια. Μείωση μισθού γκρίνια. Απαγόρευση εξόδου γκρίνια.
Στο Bdsm που μπαίνουν ζόρια η γκρίνια είναι αναμενόμενη, ειδικά στην αρχή μέχρι να αρχίσουμε να πιάνουμε απόδοση. Αλλά τα έχουμε ξεπεράσει αυτά, τα έχουμε προσυμφωνήσει, έτσι δεν είναι ; Αρα το υ δεν δαγκώνει. Νιαουρίζει. Κάνει νιάου  

Αλλιώς θα πει το safeword        

 

Το αρχικό post αφήνει να εννοείται ότι κάθε υ που δεν αποδέχεται την υποτακτικότητα αυτομάτως είναι προβληματικό.
Προφανώς είναι ένα ζήτημα αλλά το πως αυτό εξωτερικεύεται είναι μεγάλη κουβέντα.Πολλές οι περιπτώσεις όπως και οι χαρακτήρες.Δε θεωρώ ότι τα υ δαγκώνουν αδιακρίτως όπου να 'ναι.Δεν πρόκειται για τοξικά άτομα με προβλήματα αυτοδιαχείρησης.Θα τα παρομοίαζα ίσως με σκυλιά που έχουν το ένστικτο του "φύλακα".Είναι σε συνεχή επιφυλακή και εγρήγορση κατά βάθος,προκειμένου να διαφυλάξουν το μυστικό κουτί στο δωμάτιο.
Φανταστείτε την τρέλα που δημιουργείται σε αυτά τις φορές που αυθόρμητα πάνε από μόνα τους στο δωμάτιο παίρνουν το κουτί και το βγάζουν έξω.Δε θα μπορούσα να κάνω πιο καλή αναπαράσταση,πιστεύω είναι top.
Δεν μπορώ να καθυστερήσω άλλο στην δουλειά...θα επανέλθω στο θέμα αργότερα ίσως.

 

Θα διαφωνήσω λίγο..

Ο κάθε καλλιτέχνης διαλέγει το μέσο του. (Ναι σκέφτομαι την Κυριαρχία σα τέχνη)
Πλαστελίνη η σίδερο δεν έχει σημασία, αν ξέρεις το υλικό να το δουλεύεις, κάνεις θαύματα εξίσου και με τα δυο..

Για παράδειγμα αν ο Σέξπιρ δεν έγραφε θεατρικά αλλά τελικά γινότανε ζωγράφος τα έργα του θα ήταν άσημα? Πολύ αμφιβάλω .  

 

Ας μην παραβλέπουμε το δάγκωμα που γίνεται χάριν παιχνιδιού, όπως από τα κουτάβια. Το παιχνίδι έχει άκρως παιδαγωγικό χαρακτήρα. Όπως και η τιμωρία.

 

Θεωρω αρκετά πιθανον ορισμενα απο τα υ που δαγκωνουν να ειναι σαν τα αδεσποτα σκυλια: δαγκωνουν απο φοβο και άμυνα,
έχουν αναγκη ένα αφεντικό και να ανήκουν, αλλά δεν το ξέρουν,
περιφέρουν στο χάος πληγές, φόβους άμυνες, θυμό,
και αν εκπαιδευτούν και νιωσουν ασφαλεια κι εμπιστοσυνη,
θα γλείφουν σύντομα το χέρι που δάγκωναν.

Ξεκαθαριζω οτι δεν αναφερω αμεσο προσωπικο βίωμα αλλα έμμεσο, που παρατηρησα απο κάπως κοντά, και τεινω να πιστεψω οτι δεν ήταν μεμονωμενη περιπτωση αλλά αντιπροσωπευτική ενός αγνωστου ποσοστού υ, ενδεχομενως μικρου η και στατιστικά σημαντικού..

Στο βαθμό που κάτι τετοιο ισχύει, ίσως με την εκπαιδευση και η σταδιακή εξημέρωση, φροντίδα και καλιεργεια εμπιστοσυνης, να αναοπτυχθει μια βαθια και δυνατή σχέση, και το υ να παψει να δαγκωνει γιατι δεν θα χρειαζεται πλεον.

Κανω αυτη την υπόθεεη με καθε επιφυλαξη για ην ορθοτητα και τη γενικοτςρη ισχυ της για τα οσα ανεφερα πριν.

 

Συνεχίζοντας τις σκέψεις.
Στο αρχικό post της νηματοθέτριας είναι σα να διαχωρίζονται στρατόπεδα.Απο δω τα καλά υ που ξέρουν τι τους γίνεται και τι θέλουν.Τα επιθυμητά.
Κι απο κει τα τοξικά υ,που και να τους δώσεις κάτι,θα πάει στράφι,και γίνονται επιθυμητά μόνο σε ανώριμα κ.
Γιατί να φτιάχνονται και να συγκρίνονται κατηγορίες και αυτομάτως να κρίνονται η μια ως θελκτική κι η άλλη ως μιαρή; Και σκέφτομαι...μιαρή εδώ,μιαρή και στον βανιλόκοσμο,οπότε misfit παντού.Παντού και πουθενά ταυτόχρονα.Στον αέρα.
Δεν είναι ότι δεν αναγνωρίζω την αλήθεια των όσων παρατηρήθηκαν και περιγράφονται στο αρχικό post της νηματοθέτριας,απλώς λίγο το συμπέρασμα αυτών των παρατηρήσεων δε με βρίσκει σύμφωνη...
Θα πιάσω πάλι το πρωινό παράδειγμα με τους φύλακες.Έτσι έχουν μάθει αυτοί,φρουρούν τον εσωτερικό τους κόσμο συνειδητά ή ασυνείδητα με όποιον τρόπο βρουν την δεδομένη στιγμή.Κι εδώ που τα λέμε καθόλου αδικαιολόγητα.
Γιατί λοιπόν αποκλείουμε το ενδεχόμενο η αποδοχή να γίνεται αποκλειστικά προς ένα άτομο και για όσο είναι αυτό γύρω;
Πως εξηγείται το ότι κάποιοι αυξάνουν τις άμυνες του υ ενώ κάποιοι άλλοι στο ίδιο υ,τις μειώνουν αισθητά;
Μήπως άρα δεν έχει να κάνει καν με αποδοχή υποτακτικότητας;Μήπως έχει να κάνει αποκλειστικά με την αλληλεπίδραση του υ με το άλλο άτομο;

 

Χμμμμ αυτο το ποστ με έκανε κάπως να αναθεωρήσω κάποια πράγματα που έγραψα στο άλλο νήμα.

Ευχαριστώ  

 

εξαιρετική ερώτηση

 

Θυμάμαι κάτι που μου είχε πει η ψυχολόγος μου:
"Δεν μπορείς να αλλάξεις τους άλλους, το μόνο που μπορείς να αλλάξεις, είναι ο τρόπος που εσύ ανταποκρίνεσαι."
Μου έχει σταθεί ιδιαίτερα χρήσιμο.

 

Βρήκα την απάντηση μάλλον.Μερικές φορές είναι σα να έχω όλα τα στοιχεία ανοιχτά μπροστά μου και ενώ τα βλέπω,αντί να βγάζω συμπέρασμα,συνεχίζω πραγματικά να απορώ.Φτάνω στην απάντηση μόνο αφού ζαλιστώ στην ανάλυση.Κι αυτή η απάντηση τώρα είναι με κάθε επιφύλαξη.Ίσως δε θα έπρεπε να γράφω σε σοβαρα θέματα.Να τύχει να με διαβάσει κανένα καινούριο άτομο,να μπερδευτεί τελείως.

Στο μυαλό μου,μη αποδοχή υποτακτικότητας με μη αναγνώριση κυριαρχίας,είναι ενωμένα.Γιατί στ' αλήθεια,πως να μην είναι;τα αποτελέσματα μοιάζουν πολύ.Και το κλειδί τελικά μάλλον βρίσκεται στην ερώτηση αυτή σχετικά με την αυξομείωση άμυνας.Δηλαδή αν πίσω απ' την μη αποδοχή υποτακτικότητας κρύβεται ο φόβος της παράδοσης,δε θα φοβάσαι και θα αμύνεσαι προς κάθε κυριαρχία; Άρα....ίσως μπερδεύω τις αντιστάσεις και την αμφισβήτηση κυριαρχίας που μπορεί να αυξομειώνονται αναλόγως το άτομο,με τις άμυνες και αντιδράσεις που υπάρχουν στην μη αποδοχή υποτακτικότητας.
Οπότε κενό το πυθάρι ή κλειστή η βρύση;πως μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος κάποιος;
Μπορεί και να λέω πολύ μπερδεμένες μαλακίες.Αυτό μου ήρθε σήμερα πάντως.

 

@vussinada
υπάρχουν οι ταλαντούχοι μάγειρες, υπάρχουν αυτοί που δεν το 'χουν και υπάρχουν και αυτοί που μαγειρεύουν διαβάζοντας τσελεμεντέ

μάντεψε από ποιόν θα φας την πίττα με το καλύτερο φύλλο  

 

Μου άρεσε πολύ ο παραλληλισμός σου και θα τον χρησιμοποιήσω κι εγω για να πω αυτό που σκέφτομαι.Νομίζω περισσότερο έχει να κάνει με το να μην αμφισβητείς ο ίδιος το αν είσαι μάγειρας.Γιατί ένας μάγειρας κρίνεται,κι είναι δύσκολη η αμφισβήτηση,όταν ο ίδιος έχεις αυτοαμφισβήτηση.Λειτουργει επιβεβαιωτικά στις ανησυχίες και παλινδρομείς.Θέλει να έχεις γερή πίστη μέσα σου σε αυτό τουλάχιστον,για να μην κλονίζονται τα πάντα με το παραμικρό.Άρα που καταλήγω; Στο ότι είναι σημαντικό η αποδοχή υποτακτικότητας;
Μάλλον!!
Αλλά αν δεν υπάρχει αναγνώριση κυριαρχίας πως θα υπάρχει αναγνώριση υποτακτικότητας στο 100% με σιγουριά; Άρα είναι ένας φαύλος κύκλος.