Προσωπική αποτυχία...

Απάντηση: Προσωπική αποτυχία...

Πάμε παρακάτω.Η ζωή είναι γεμάτη εμπειρίες...  

 

Απάντηση: Προσωπική αποτυχία...

Σε ευχαριστώ πολύ...

(να'ξερες τώρα τι μου θυμίζει το ψευδώνυμό σου...   )

 

Όταν έχεις ζήσει πράγματα με τον άλλον δεν είναι και τόσο απλό.Κοινοί γνωστοί,μέρη που θυμίζουν τον άλλον,νοσταλγία για τις καλές και τις κακές ακόμα στιγμές και ένα τεράστιο γιατί.Μέχρι αυτά να μικρύνουν χρειάζεται χρόνος.Το μόνο που μένει όταν είναι αυθεντικό αυτό που ένιωθες είναι η επιθυμία του "να είναι καλά".Ανάλογα το άτομο και το είδος της σχέσης,καθώς και την διάρκεια παίρνει και τον αντίστοιχο χρόνο.
Μην ξεχνάμε ότι ανεξαρτήτως status είμαστε άνθρωποι όχι μηχανές.Πονάμε,πληγωνόμαστε,αγαπάμε και πάλι από την αρχή ...
Άλλωστε αν δεν φάμε τα μούτρα μας δεν ζούμε.Όλα θέλουν τον χρόνο τους για να περάσουν εκτός από κάποια φορά που κατι που όσοι το έχουνε ζήσει λένε "με σημάδεψε".Αυτό δεν περνάει ποτέ απλά μαθαίνεις να ζεις και με αυτό.
Μια αντίστοιχη περίπτωση με τον χαμό ενός αγαπημένου προσώπου.Ποτέ δεν το "χωνεύεις" απλα συνεχίζεις και ζεις ...

 

Έχεις φτάσει σε αυτό το σημείο βάθους απώλειας με υ που αποπειράθηκες αλλά δεν δάμασες;  

 

Απάντηση: Προσωπική αποτυχία...

Προσωπικά πιστεύω ότι η σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων είτε εξελίσσεται σε <παραπέρα σχέση> είτε όχι.. Γι'αυτό θεωρώ ότι δεν φταίει κανένας από τους δύο. Ούτε αυτός που φεύγει ούτε αυτός που μένει.. απλά υπήρχαν εμπόδια που ο ένας από τους δύο σας είχε την διορατικοτητα να τα διακρίνει από την αρχή. Δεν υπάρχουν ευθύνες!. Προχώρησε μπροστά..και μην νιώθεις άσχημα. Ο κατάλληλος άνθρωπος είναι αυτός που σε κάνει να είσαι καθημερινά υπερήφανος για τον εαυτό σου.

 

Απάντηση: Προσωπική αποτυχία...

Πραγματικες, αληθινες ιστοριες καθημερινης τρελας. Τα ονειρα θερινης νυχτος ερχονται ομως. Προσεχως στις οθονες των ματιων.