Προσωπικες ανησυχίες.....

Τι να φοβηθείς μωρέ απο τον @Master Electro-pain ??

 

πηγαινε στο νήμα ( πως ξεκινήσατε ) και άρχισε να διαβάζεις.

 

Αγαπητέ φίλε Κωνσταντίνε (γιατί όντως σε θεωρώ φίλο με τις ανησυχίες που εκφράζεις), άνοιξες ένα θέμα που με άγγιξε. Μου θυμίζεις τον εαυτό μου στα νεανικά του χρόνια…


Θεωρώ απόλυτα δικαιολογημένο και λογικό το να νιώθεις έτσι. Θυμάμαι τον εαυτό μου στη δεκαετία των ’20 να σκέφτομαι: «Τι ζητάνε οι άλλοι άντρες; Καμιά πίπα, κανένα πισωκολλητό… Πανεύκολο να τα έχουν! Εγώ πως θα καταφέρω να πραγματοποιήσω όσα θέλω χωρίς να παρεξηγηθώ; Ο παράδεισος είναι ακόμα μακριά…».


Είχα δίκιο ή άδικο; Χμμμ… εξαρτάται. Και τα δύο θα έλεγα. Και εξηγώ:


Το πρόβλημά σου δεν έχει να κάνει με το πως εκφράζεσαι σεξουαλικά, αλλά με το πώς εκφράζεσαι σεξουαλικά συναρτήσει του κοινωνικού πλαισίου στο οποίο ζεις και δρας. Η έκφραση της ανθρώπινης σεξουαλικότητας καθορίζεται τόσο από βιολογικούς παράγοντες όσο και κοινωνικούς.


Ας δούμε πρώτα τους κοινωνικούς: Όταν ζεις σε μια κοινωνία όπου λόγω πατριαρχικών στερεοτύπων, αλλά και της ανταγωνιστικής βάσης της, θεωρείται πως ο άντρας οφείλει «να γαμάει και να δέρνει», μεταφορικά και κυριολεκτικά, το να δηλώνεις bottom δεν είναι και η πιο αποδεκτή και cool ταμπέλα…


Όταν η πλειοψηφία των γυναικών στον «έξω κόσμο» (vanilla εννοώ) θεωρούν αυτονόητο ο άντρας να έχει το πάνω χέρι στο σεξ, να καθοδηγεί τη φάση, όταν τα όποια βίτσια τους έχουν συνήθως παθητική και μαζοχιστική απόχρωση (μην κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε), όταν ψάχνουν τον αδυσώπητο επιβήτορα… η δυσκολία για κάποιον που νιώθει bottom είναι εμφανής.


Μα τι λέω; Ακόμα και μέσα στο forum (επαναλαμβάνω, στο BDSM forum) οι γυναίκες με top σεξουαλική διάθεση είναι μια ισχνή μειοψηφία, ας μη μιλήσουμε για το πόσες είναι σαν ποσοστό επί του συνολικού γυναικείου πληθυσμού!


Και εδώ έρχονται οι βιολογικοί παράγοντες: Διορθώστε με αν κάνω λάθος, αλλά σε όλα τα θηλαστικά, το αρσενικό «καταφέρνει» το θηλυκό κατά την επαφή τους. Πώς αλλιώς θα διασφαλιστεί πως το ζευγάρωμα θα δώσει τους ισχυρότερους δυνατόν απογόνους; Μόνο αν το αρσενικό έχει αρκετή πυγμή, ορμή, επιθετικότητα για να «καταφέρει» το θηλυκό (και με το ζόρι), έτσι ώστε να μεταδώσει τα χαρακτηριστικά αυτά (που είναι επιθυμητά για υψηλότερες πιθανότητες επιβίωσης) στους απογόνους. Το ένστικτο αυτό υπάρχει και στους ανθρώπους. Να γιατί οι γυναίκες (και οι vanilla) αρέσκονται συνήθως σε μια κάποια βία κατά τη σεξουαλική επαφή. Γιατί υποσυνείδητα νιώθουν πως ο άντρας τις «καταφέρνει» και άρα έχουν κάνει τη σωστή επιλογή για το ζευγάρωμα. Να γιατί και στο forum η συντριπτική πλειοψηφία των γυναικών είναι υποτακτικού προσανατολισμού. Προφανώς παίζουν ρόλο τα βιώματα και ο χαρακτήρας, αλλά η βάση είναι βιολογική.


Υπό αυτές τις συνθήκες, ένας νέος σαν τον Κωνσταντίνο, είναι αναμενόμενο να νιώθει «κουμπωμένος».


Οπότε τι κάνουμε Κωνσταντίνε; Απογοητευόμαστε και κλεινόμαστε στο καβούκι μας; ΟΧΙ, η αναδίπλωση δεν ήταν ποτέ λύση (στο λέω εκ πείρας). Παρόλα αυτά, δε θα σου χαϊδέψω και τα αυτιά: δεν είσαι και στην πιο ευνοϊκή θέση. Πάνω απ’ όλα να γνωρίζουμε ποια είναι η πραγματικότητα που μας περιβάλει, ώστε να μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε κατάματα, πιο αποτελεσματικά.


Οι επιλογές είναι δύο:


1) Κουλουριάζεσαι σε εμβρυακή στάση στο κρεβάτι σου και κλαις γι’ αυτά που θα ήθελες να ζήσεις, αλλά δε μπορείς. Βυθίζεσαι στη μελαγχολία αρκούμενος σε καυτές φαντασιώσεις που ελπίζεις πως με κάποιο μαγικό τρόπο θα πραγματοποιηθούν.

(Περιττό να πω πως δεν το συστήνω).


2) Διεκδικείς. Κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για να καλύψεις τις ανάγκες σου. Και ας μην είναι το αποτέλεσμα το αναμενόμενο. Ίσως στο μέλλον, μετά από πολλές προσπάθειες και αρκετή αναζήτηση. Ζήσε τουλάχιστον την περιπέτεια της αναζήτησης! Αξίζει τον κόπο! Είσαι αυτός που είσαι! Τι να κάνουμε τώρα; Να υποκριθούμε; Αποδέξου το, ίσως φας και τα μούτρα σου κάποιες φορές, ίσως γίνεις αντικείμενο χλεύης, αλλά και ποιος δε γίνεται κάποιες φορές στη ζωή του; Βγες, γνώρισε γυναίκες, φλέρταρε. Εκτιμάς το χαρακτήρα τους, έχετε κοινές πεποιθήσεις, είναι άτομα εμπιστοσύνης; Πας παρακάτω, βήμα-βήμα όπως είπαν και οι προηγούμενοι. Ανοίξου! Ακομπλεξάριστα, χωρίς αυτολύπηση και ντροπές: μιλήστε για τις καύλες σας! Πες τι σε φτιάχνει. Ζήτα το. Είναι πιο εύκολο απ’ όσο νομίζεις. Πάνω στην κάψα της επαφής όλα λέγονται και γίνονται πιο εύκολα! Πήγαινέ το όσο πάει! Πάνω απ’ όλα φρόντισε να εμπλακείς με άτομα που γουστάρεις πραγματικά, μη συμβιβάζεσαι με ημίμετρα. Ακόμα κι αν φας το άκυρό σου, εξακολουθείς να είσαι με μια γυναίκα που σε ενθουσιάζει!


Από κει και πέρα πρέπει να απαντήσεις στον εαυτό σου, τι θέλεις ακριβώς, τι θέλεις στ’ αλήθεια. Γιατί απ’ τα όσα έγραψες μου φαίνεται πως υπάρχει μια σύγχυση που τη δικαιολογώ και λόγω του νεαρού της ηλικίας σου.


Αν απλά θες να ικανοποιήσεις κάποια φετίχ σε vanilla πλαίσιο, χωρίς χρώμα κυριαρχίας/υποταγής, σου έχω καλά νέα. Είναι πιο εύκολο απ’ όσο φαντάζεσαι (και απ’ όσο φανταζόμουνα κι εγώ στα νεανικά μου χρόνια).


Αν θες μια full on bottom κατάσταση με σκληρό top-άρισμα και πρόσημο εξευτελισμού, και όλα αυτά, όπως δήλωσες κι εσύ, μέσα σε μια σχέση ισότητας και αλληλοσεβασμού με μπόλικες δόσεις ρομαντισμού (δικά σου λόγια στην 1η «σελίδα»)… το θεωρώ αρκετά δύσκολο. Στο vanilla κόσμο δε νομίζω να υπάρχουν πολλές γυναίκες που να μπορούν να δουν τον άλλο ισότιμα και με σεβασμό αφού τον έχουν «ξευτιλίσει» πριν (αν ψάχνεις το γιατί, ξαναδιάβασε τα παραπάνω). Όσο για τον BDSM κόσμο: ναι, είναι εφικτό να βρεις τις σεξουαλικές εμπειρίες που ψάχνεις, αλλά οι σχέσεις ισότητας δεν είναι και η πιο συνήθης κατάσταση εδώ.


Γι’ αυτό λέω: δες ποιες είναι οι προτεραιότητές σου πρώτα. Ισοτιμία, ρομαντισμός, συναισθηματική εγγύτητα; Σκληρά βίτσια και εξευτελισμός; Παντρεύονται αυτές οι δύο τάσεις μεταξύ τους; Αν όχι, τι θεωρείς σημαντικότερο; Μπορείς να λειτουργήσεις σε vanilla sex ή σου είναι απόλυτη ανάγκη να σε top-άρουν; Αν είσαι σε ρομαντική σχέση με άτομο που γουστάρεις και δεν μπορείς να εκφραστείς bottom-ικά, θα σε χαλούσε τόσο ώστε να χαλάσεις τη σχέση; Αν η κοπέλα δεχόταν να σε top-άρει χαριστικά χωρίς να το νιώθει, θα σε πείραζε;


Απλά τροφή για σκέψη. Σκέψου τα παραπάνω σενάρια για να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και τις ανάγκες σου. Πώς σε κάνουν τα παραπάνω να νιώθεις; Δε χρειάζεται να απαντήσεις εδώ, στον εαυτό σου απάντα!

 

Πολύ Ωραίο κείμενο και ειλικρινές !!

 

@Necrotik πραγματικά η απάντηση σου με άγγιξε .θέλω να σου μιλήσω σε προσωπικό μήνυμα .....

 

Eγώ δεν μπορώ να σου πω πολλά πράγματα ούτε να σου δώσω συγκεκριμένες συμβουλές.
Θα σου πω μόνο κάτι που στην αρχή ασυνείδητα και αργότερα εντελώς συνειδητά αποτέλεσε τόσο πηγή όσο και βάση για τις επιλογές μου και αυτό είναι η χαρά, το χαμόγελο.
Όπου και για όσο αισθάνεσαι έτσι όπως περιγράφεις ή βρες τη δύναμη να το αλλάξεις ή φύγε.
Ο χρόνος από μόνος του απλά κυλάει. Το όλα θα γίνουν είναι σαν το "μη στεναχωριέσαι" σε κάποιον που στεναχωριέται. Παρηγοριά στον άρρωστο. Τίποτα δεν θα γίνει. Εσύ θα τα κάνεις.

 

@Kwnstantinos57nkp προσδιόρισε για τον εαυτο σου μέχρι που νιώθεις άνετα να φτάσεις αυτη τη στιγμή, τι νιώθεις άνετα να κάνεις . Πρόσθεσε και 2, 3, 5 ίσως με κάποιες προϋποθέσεις. Ότι μείνει από έξω, ειναι προς το παρόν το όριο σου ,ίσως πας εκεί αργότερα. Αυτό για αρχή θα σου δώσει έναν μπουσουλα ώστε να μην τα έχεις όλα αχταρμα και μια ιδέα του προορισμού σου για αρχή.
Καλές αναζητήσεις και δεν ξέρω αν σου το είπε κανείς, αλλά τα υποτακτικά είναι εξαιρετικά δυνατά άτομα διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να υπηρετούν και να ικανοποιούν τα Κ  .

 

Το (μουν) υ σέρνει Κ (αράβι), @Kwnstantinos57nkp

 

πςςςςς μεγάλε μη με τρομάζεις έτσι