Πρωτόκολλα και αλληλεπίδραση στις D/s σχέσεις

Μου προτείνεις πάντα πολύ ακριβά πράγματα. Πρώτα το Baradona πως το είπες, εδώ στην Αθήνα, και τώρα το Λοντίνιουμ, ενώ εγώ μιλάω για το τσιγγάνους, βιολιά, αστέρια και χώματα. Ξέχασα και την ελληνική θάλλασσα. Τι μου δίνεις για να τα πουλήσω όλα αυτά ώστε να κάνω και εγώ ένα New Beginning ;

 

Καλά είναι τα πρωτόκολλα αρκεί να υπόκεινται και σε αναθεώρηση πότε πότε.
Αυτό το ρημαδογονάτισμα κάνει τα γόνατα να κάνουν χρίτσι χρίτσι αμα περάσουν τα χρόνια.

 

Ω τον αγαπητό! Πολύ χαίρομαι που σε βλέπω στο νήμα μου @underherfeet   Ναι συμφωνώ μαζί σου για την αναθεώρηση, τα γόνατα θέλουν την προσοχή τους και το πολύ το κύριε ελέησον το βαριέται κι ο θεός, άλλωστε  

@Seirios_79, ευχαριστώ για την ενδιαφέρουσα παρέμβαση, θα έλεγα ότι δεν έχω καμία αντίρρηση, θυμήσου όμως το kimbaku συμφιλίωσης, δεν ήταν αλλιώτικο τελείως από ένα ποτάκι συμφιλίωσης, δεν προσέφερε πολλά στους ίδιους και σε όλους σας εκεί; Η Τέχνη και ο Έρωτας είναι μεν αναρχικά και ανατρεπτικά δρώμενα (αν βρείτε καλύτερη λέξη καλά θα είναι...) όμως χρειάζονται μέσα έκφρασης για να επικοινωνηθούν, όχι;

 

Οφείλω να ομολογήσω ότι στο μέχρι όχι τόσο μακρινό παρελθόν, ήμουν ένας από τους σκληροπυρηνικούς θιασώτες της αναρχίας στον έρωτα...
Ξεχνώντας μια μικρή λεπτομέρεια...Ότι έχω αποκλειστικό δικαίωμα στην αναρχία του δικού μου έρωτα και όχι σε εκείνη των άλλων...
Αν και σπανίως προσπάθησα να επβάλλω την άποψη μου περί ερωτικού σχετίζεσθαι στους άλλους ( με τα χρόνια και την όποια ωριμότητα, πολλά πράγματα μεταλλάσσονται στην σκέψη κάποιου ), κάποιες φορές με τσάκωσα να εκφράζομαι με αδιαλλαξία παρόμοια μ'εκείνη των "απέναντι"...Ίσως και απλούστατα όλοι μας να προσπαθούμε, να υπερασπιστούμε τα όποια κεκτημένα μας...

Είναι εκείνοι στους οποίους τα πρωτόκολλα ταιριάζουν, τους βοηθούν ( και όσο παράδοξο να φαντάζει στα μάτια κάποιων ) να δώσουν σάρκα και οστά σε κάποιες ανάγκες τους, γιατί όχι, στα συναισθήματα τους...Πράξεις που για μένα η για κάποιους άλλους θα φαινόντουσαν "αντανακλαστικές", τυποποιημένες. Για κείνους είναι ένδειξη σεβασμού, έρωτα, συντροφικότητας, πόθου...Τους αρέσει να περπατούν σε μια μικρότερη η μεγαλύτερη γκάμα παράλληλων ( η καθέτων ) "μονοπατιών" με ελαφρές η καθόλου αποκλίσεις...Θα είναι το γονάτισμα, θα είναι η χρήση του πληθυντικού η των διαφόρων προσφωνήσεων...Θα έχουν και τους δικούς τους κώδικες που διανθίζουν απλά την D/S σχέση τους ( αν θέλουν σώνει και καλά D/S να την ετικετάρουν )...Η θα είναι τα D/S στοιχεία να διανθίζουν την όποια σχέση τους, όντας άλλος ο βασιλικός και τα πρωτόκολλα/ρεπερτόριο D/S η γλάστρα τους...

Έτσι γίνεται το BDSM, έτσι δεν γίνεται...
Τα πρωτόκολλα βοηθούν να μην χαθούν αγαπημένες συνήθειες...
Τα πρωτόκολλα είναι οι αγαπημένες συνήθειες...
Οι συνήθειες πρωτόκολλα η όχι αν είναι να πεθάνουν, πεθαίνουν.
Απλούστατα γιατί η ρουτίνα εισβάλλει στην οποιαδήποτε σχέση σαν το τσούρμο που κάνει ανταρτοπόλεμο...

Τα πρωτόκολλα προσδίδουν θεατρικότητα...Το D/S είναι για κάποιους απλά θέατρο...Για άλλους θέατρο που ζουν σαν πραγματικότητα τους και υποδυόμενοι τους "ρόλους" που διάλεξαν/έχουν περισσότερο η λιγότερο έμφυτους, δίνουν "ανάσα" στα "πνευμόνια" τους...
Τα πρωτόκολλα είναι πυξίδες και χάρτες και ο καθένας τα χρησιμοποιεί μέχρι εκεί που θέλει, για όσο καιρό θα ήθελε και αν το νιώσει τα "μπολιάζει" για να τα προσαρμόσει στις ανάγκες εκείνου και του/της παρτενέρ του...
Εξελίσσονται, καταλύονται, περιορίζονται, εγκαταλείπονται...
Οι άνθρωποι αλλάζουν ακόμη μέσα και στις ίδιες τους τις σχέσεις, οι ανάγκες δεν μένουν πάντα οι ίδιες...

Εμένα προσωπικά αν και δεν μου επιστρέφει τίποτε στην "τσέπη" ( εκτός και κάτι θ'αφορούσε ανθρώπους πολύ δικούς μου )...δεν με "χαλάει" να βλέπω "χαμόγελα" γύρω μου...Ικανοποίηση/πληρότητα...Γιατί αν μη τι άλλο και εντελώς "συμφεροντολογικά"...με το χαζό μου το μυαλό πιστεύω ότι οι "χορτάτοι" άνθρωποι, δεν έχουν λόγο να προσπαθήσουν να σε "δαγκώσουν"...Άρα μειώνονται τα όποια πιθανά "μέτωπα", θα μπορούσαν ν'ανοίξουν...

Τα πρωτόκολλα όσο και να μην τ'αποδέχομαι καθ' ολοκληρίαν για τον εαυτό μου και για την όποια σχέση μου...Ομολογώ ότι μου αρέσει που υπάρχουν...Σαν ένα είδος παράδοσης που εύχομαι να μην παραμείνει στείρα σαν το κουφάρι στην έρημο...
Καλή η "ματιά" όταν στρέφεται πίσω από το παράθυρο...με το κορμί και το πρόσωπο να λούζεται από φως...και τους διαβάτες να σηκώνουν το κεφάλι και να βλέπουν τα γεράνια και τις πετούνιες στο περβάζι...
Άσχημο όταν το σώμα είναι κουλουριασμένο πίσω από την κλειδαρότρυπα...Να μειδιά με τ' "ανομήματα" η για το "λάθος" χρώμα με το οποίο έβαψαν κάποιοι τους τοίχους του "δωματίου" τους...
Κάτι που για μας ίσως και να είναι γούρνα και περίφραξη, για άλλους ίσως να είναι θάλασσα και απεραντοσύνη...


 

 

@Tenebra_Silente παρατηρώ ότι ο έρωτας αλλάζει πολύ τον τρόπο που εκφράζεσαι, εύγε @vanilla30 !!!  

 

Ευχαριστω πολυ ισως να εχεις δικιο μα ο Tenebra μου νομιζω πως ειναι ολοιδιος(οπως λεει και εκεινος βεβαια εχω βαλει καπου το χερακι μου και εγω) !!!!
Οσο αφορα τα πρωτοκολλα δεν ειναι παντα της αρεσκειας μου
Τα επιθυμω καποιες στιγμες αλλα κατα κυριο λογο με κανει να απολαμβανω περισσοτερο και πιο γνησια το να δημιουργω με τον συντροφο μου τους δικους μας κωδικες/κανονες...παρ'ολα αυτα υπαρχει παντα ενα μερος πρωτοκολλου στη σχεση μας διαφορετικο απο ολων η ισως και ιδιο δε θα το ψαξω κανω φοκους σε εκεινον και την κοινη μας ζωη!!!

 

Πέρα από το ερεθιστικό του θέματος, το οποίο δεν γίνεται πάλι να μη μπερδέψω     , κρίνω την χρήση τους απαραίτητη παντού. Και μάλιστα, ενίοτε και τα πρωτόκολλα του απόλυτου χάους, δηλαδή την ώρα που μας παίρνει να ξεφεύγουμε