Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Πυξίδα

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Εμπειρίες' που ξεκίνησε από το μέλος _DaRkNiGhT_, στις 8 Νοεμβρίου 2013.

  1. _DaRkNiGhT_

    _DaRkNiGhT_ femdom art

    Είναι πολλές φορές στην ζωή που νομίζεις ότι αυτά που έχεις είναι αρκετά και ότι έχεις φθάσει σ' ένα σημείο που αυτά που σε ενοχλούν, σε πειράζουν και πολλές φορές σε περιορίζουν έχεις καταφέρει με κάποιον τρόπο να τα απομονώσεις και να τα σφραγίσεις έτσι ώστε να μην σε ενοχλούν.

    Μα πόσο λάθος κάνεις, γιατί αυτά από μικρά γίνονται μεγάλα και κάποια στιγμή έρχονται και πέφτουν στα μούτρα σου. Η αίσθηση ελευθερίας που είχες, παραμένει αίσθηση γιατί ποτέ δεν ήσουν πραγματικά ελεύθερος.

    ..Ήμουν γραμμένος παλιότερα στο φόρουμ, αλλά πιο πολύ στο mirc σύχναζα με το nickname DaRkNiGhT και αργότερα στο φόρουμ ως drkn, μετά για πολλούς και διάφορους λόγους προσωπικούς, επαγγελματικούς, αποφάσισα να μείνω μακρυά από το φόρουμ, αλλά είναι αυτό σαν μικρόβιο, αποφάσισα να ξαναγυρίσω πριν μερικά χρόνια. Επέλεξα το nickname Lucozade και αποφάσισα να είμαι πιο πολύ ο εαυτός μου και να μπορώ να γράφω τις ιστορίες μου, άλλες πραγματικές, άλλες φαντασιακές όμως δικές μου ιστορίες, ο δικός μου εαυτός. Αρκετές είχαν απήχηση και σας ευχαριστώ γι αυτές και για τις άλλες.

    Μου έρχονταν διάφορα μηνύματα, από επίδοξους αφεντάδες κι επίδοξες αφέντρες, σπάνια απαντούσα κι αν απαντούσα πέταγα μία μαλακία ανάλογα με την ιστορία που έγραφα εκείνη την περίοδο. Πριν δέκα μήνες περίπου μου ήρθε ένα μήνυμα από την Divina, η αλήθεια είναι ότι το είχα δει, αρχικά μπέρδεψα το νικ της με κάποια άλλη που ήξερα παλαιότερα, όμως για κάποιον λόγο το είχα αφήσει και δεν απαντούσα.

    Με ρώτησε τι ζητάς από τον επόμενο κυρίαρχο σου;

    η απάντηση ήταν

    ''καλησπερα σας, ευχαριστω για τα καλα σας λογια, αυτο που θελω ειναι για τον την επομενη επομενο κυριαρχο που θα με δυναστευσει να γονατιζω γιατι το αισθανομαι.''

    και η απάντηση της περιείχε το αγαπημένο μου τραγούδι, μόνο που η επιλογή του τραγουδιού, που θα μπορούσε να ήταν τυχαία, παρέμενε το αγαπημένο μου τραγούδι. Πάγωσε το αίμα μου, κάθε άμυνα, κάθε λογική και κάθε γιατί είχε σταματήσει να υφίσταται.

    Αρχίσαμε να μιλάμε, να λέμε τα πάντα, για τις ζωές μας, για τα λάθη μας, γενικά πράγματα και ειδικά θέματα, λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Μαθαίναμε ο ένας τον άλλον ολοένα και πιο πολύ, αγαπηθήκαμε με τον πιο περίεργο τρόπο και ανακαλύψαμε σημεία που μας ενώνουν που δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς άλλος άνθρωπος.

    Έκανα πολλά πολλά λάθη, την πλήγωσα πολύ και ασταμάτητα και ακόμα και τώρα δεν μπορώ να καταλάβω που στο καλό έχει χωμένη τόση δύναμη και τόση πίστη στην σχέση μας, γιατί πραγματικά την πλήγωσα και την πόνεσα με τους χειρότερους τρόπους που μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου και δεν μιλάω για bdsm, αλλά για δυσβάσταχτο συναισθηματικό πόνο. Δεν άντεξε μόνο, αλλά κατάφερε μέσα από όλα αυτά που της έκανα να με εκπαιδεύει.

    Για καιρό, μέσα από αποτυχημένες σχέσεις τύπου 24/7 και ως σκλάβος και ως κυρίαρχος, είχα μία πολύ εσφαλμένη εντύπωση για την κυριαρχία και την υποταγή, κάπου μέσα μου, μπέρδευα τα παιχνίδια, τον πόνο με την πραγματική υποταγή και κυριαρχία. Κατάλαβα ότι το να κάνεις αυτό που σου λέει η Κυρία σου δεν έχει σχέση με το πόσο θα σε τιμωρήσει, αλλά το πώς θα ακολουθήσεις την εντολή της, το θέλημα της σαν φυσική ροή.

    Κατάφερε μέσα από την επιμονή της και την υπομονή της να με μάθει, να σπάσω όλα αυτά που είχα χτίσει γύρω μου και να τ' αντιμετωπίσω, από φόβους μέχρι σχέσεις με τους δικούς μου. Στο οτιδήποτε έχει καταφέρει να με κάνει δυνατό. Μου έλεγε πάντα και δεν μπορούσα να το καταλάβω μέχρι τώρα. Σ'αγαπάω να το θυμάσαι πάντα αυτό. Κι εγώ σκεφτόμουν ότι το λέει αυτό γιατί θα έφευγε. Όχι απλά σε ότι γίνεται όσο κοντά ή μακρυά και αν φαίνεται ότι είναι θυμάμαι πάντα ότι Εκείνη με αγαπάει και αυτό από μόνο του είναι υπέροχο.

    Η δική της επιλογή είναι η μόνη επιλογή και αυτό όσο και να ξενίζει σε κάποιους για εμένα είναι τόσο εύκολο όσο η αναπνοή. Δεν υπάρχει κάτι πιο φυσικό πλέον.

    Φθάνεις σ΄ένα σημείο που έχεις αδειάσει από όλα, από φόβους, από πόνους τα πάντα. Είναι εκείνο το σημείο που δεν αγχώνεσαι και μπορείς Ελεύθερος να χαμογελάς.

    ''Θα γίνεις δυνατός'' είχες πει και τότε ''θα είσαι ελεύθερος''

    Τώρα είμαι πραγματικά ελεύθερος και δεν με φοβίζει καθόλου, αυτό είναι λοιπόν αυτό για το οποίο τότε μιλούσες κι εγώ τρόμαζα. Για άλλη μία φορά είχες δίκαιο.



    Σήμερα είναι μία καινούρια αρχή, ξέρεις εσύ

    Δικός σου,
    MMS